Hatta Pools

hey liefster wederkomende lezers en lezeressen,

In deze politiek instabiele tijden waarin zowel de mensen ten zuiden als ten noorden van de België-Nederland grens zich vergrijpen aan slappe en leugenachtige beweringen van politici als ware het fruit in de tuin van Eden, wens ik graag een moment van jullie al zo kostbare discussietijd af te nemen om mijn rustgevende en ontspannende ideeën te verkondigen. De stedelijke drukte van de laatste weken maakt dezer dagen plaats voor plattelands- (lees:woestijns-)drukte, waar menige ziel te rust kan komen en menig lichaam zich kapot zweet. Hoewel vandaag een koele dag was, moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat 41 graden nog steeds te warm voor me is. En hoewel er wel enkele graden verloren gaan door de hoogte van de bergen onderweg, brak het zweet me pas echt uit bij het naderen van een helling van minstens 40 graden steil (en warm!!) Met een puffende maar zeer constante vaart wist mijn auto zich naar boven te tuffen, en eenmaal boven hebben we snel rechtsomkeer gemaakt want het gehoopte uitzicht was teleurstellend. Gelukkig waren er nog kamelen onderweg die voor animo zorgden door conform de regelgeving de pechstrook te gebruiken bij lage snelheden, zich geheel niets aaan het aantrekken van een Canadees en een Belg op enkele meters afstand. Rara beesten, die kamelen.

Na de steile hebben ons verder richting Hatta begeven, om de wereldberoemde Hatta Pools te bezoeken. Befaamd in de Emiraten, en berucht bij mij omwille van de vervuiling. Desalniettemin was er ook een proper stukje poel van wel 200m lang en minstens 5 meter diep en breed, dat zwemmers van allerlei aard ontspanning bood. Een iets of wat geschift Belg en een taterende Canadees omgeven door een honderden kleine vissen annex bloedzuiger en een hagedis (of salamander of zoiets, maar zijn staart was langer dan zijn lijf...samen 30cm). Tegen het einde van de verpozing kwam zelfs een buslading Afghani ons vergezellen...Olijke mensen, die Afghani.

Soit, hieronder wat foto's...Geniet ervan.

Later deze week volgen vast nog fotos, want morgen, vrijdag trek ik richting de Omaanse enclave Musandam om er de heuvels en fjorden te verkennen.

Groenten

W

>

druk druk druk

hi folks,

Zoals ge het hebt gemerkt, komen er de laatste tijd niet zoveel posts meer op deze blog. Dit wilt echter niet zeggen dat hij afgeschreven is, wel integendeel. Maar op dit moment heeft mijn agenda weinig ruimte en energie over om te schrijven.

Desalniettemin, blijf zeker terugkomen, want er komt af en toe nog wel eens iets uit mijn pen gekropen.

groenten

W

oops...veel te hard gereden

Alaaf,

Nog niet zo lang geleden, zo als uzelfde vast nog herinnert, heb ik me een autootje gekocht, met een V6 3 liter motor en heel veel pk's onder de capeau. Heerlijk om mee te rijden, te cruisen, avontuurlijk te doen en zelfs vast te zitten in het woestijnzand. Alle onderdelen worden getest, inclusief mij als chauffeur en de vering in mijn zetels...Bizar eigenlijk dat de autoconstructeur naast de vering op de wielen nog eens een aparte instelbare vering in de bestuurderszetel monteert, maar hoe langer hoe meer klinkt het als een noodzakelijkheid in mijn oren. En misschien is dat ook wel wat de Jappen hadden gedacht, toen ze mijn auto 5j geleden in elkaar hebben geschroefd.

Vandaag na het werk zag ik de tijd rijp om nog eens gek te doen, samen met nog 2 andere autos hadden we afgesproken om te gaan rijden/bijna racen in een wadi nabij Al Dhaid. Na mekaar 3 keer te hebben gepasseerd zonder mekaar te vinden op het afgesproken punt ('k was een achterkomertje) was het al ruim 17h vooraleer we naar de zandwoestijn konden rijden. Wat me echter niet was verteld, is dat we daarvoor zomaar even 60 km autosnelweg in de verkeerde richting moesten nemen, en nog een paar moesten stoppen onderweg.

De organisator van de uitstap, een vrolijke Indier (die al meer tijd van zijn leven buiten Indië heeft doorgebracht dan er in), wou ons kost wat kost zo snel mogelijk in de zandwoestijn krijgen...Op de eerste autosnelweg 120 waar je honderd mag rijden...Op de tweede 130 waar je 100 mag, en toen we stopten om te tanken, waren we pardoes getuige van de typische onvoorzichtigheid van de Arabische chauffeurs...Een man had het niet zo goed begrepen op het inhalen, en besloot daarom maar de achterkant van een truck te rammen in plaats van er naast te rijden...auto in de prak! Na de nodige roddels reden we verder, nemen de eerste afslag om op een secundair baantje richting de volgende autosnelweg te rijden....toegestane snelheid: 60...GPS snelheid: 140...Wat een geluk dat er geen cameras stonden..En ook de kamelen waren al naar huis....Op de volgende autosnelweg nog snel even de bovengrens van de 4-wielaandrijving getest: vanaf 150km/h wordt de auto lastig. ;-) Ik denk dat de auto nog een stuk sneller kan bij enkel 2 wielaandrijving!

Uiteindelijk aangekomen bij de duinen, besluiten we direct de eerste de beste duin in te duiken...Zonder degelijke voorbereiding komt dat hard aan, en het gevolg was simpel maar toch pakkend: Veel lawaai en geen snelheid...of eerder:stilstand. Geluk da'k nog achteruit kon laten bollen. Goed gelachen maneuvreer ik mezelf weg uit de zandbak terug naar de weg, en besluit om de rest te voet op te zoeken. Véél efficienter en ook leuk.

Moraal van het verhaal: Laat de experts de woestijnzanden maar berijden, 'k zal ik me wel op de bergen concentreren!

Moraal van het tweede verhaal: Om uw auto te testen, zoekt men een weg zonder flitscameras in Sharjah.

Derde moraal van hetzelfde verhaal: BBQ met Italiaanse 40-ers is niet zo aangenaam: hun Engels trekt op geen fluit en als ge ze een glas wijn geeft, brabbelen ze ook in hun eigen taal!

Slaap ze!

W

En als het niet warm genoeg, kan men nog altijd een sauna nemen

Hi folks,

De zomer is begonnen, het weer is er naar. Voor de tweede dag op rij slaat het kwik 40C aan in mijn buurt. Geen wolkje aan de hemel, nachtelijke minima van rond de 30C en in de namiddag een zuchtje zeewind dat een klein beetje verkoeling brengt.

Eigenlijk is dat heel aangenaam en ontspannen, en het geeft zelfs een zomers gevoel, want zeg nu zelf, de verhalen over 10 graden in de Benelux doen me rillen van sympathie, en het enigste tegengif is lekkere warmte, of zoals je wilt, een klein beetje hitte. Om 11u vandaag was het al 40C, maar bij een vochtigheid van 16% voelt dat helemaal niet als hitte.

Ook de komende dagen zou het af en toe wel eens 40C kunnen worden, met maandag misschien zelfs richting de 45C als het een beetje tegenzit. De laatste weermodellen geven immer een zandstorm uit zuidelijke richting aan de voorzijde van een naderend front. Daarbij komt hete woestijnlucht naar de kuststeden gewaaid.

Of dit ook uitkomt, is maar de vraag, maar ik blijf het beroepshalve volgen. Wordt vervolgd!

W

Wadi BBQ

hi Folks,

Het leven van de stad stelt naast uitgaan en shoppen niet echt veel
voor, en voor de rust moet ne mens ook niet in de stad zijn. Het enige
waardige alternatief is buiten de stad op verkenning te gaan....Een
ontdekkingsreiziger als mij laat zich dat geen twee keer zeggen. Met
dank aan de groeiende couchsurfing gemeenschap worden initiatieven als
deze al snel groot, en wat leek op een uitstapje van 4 mensen, werd er

eentje met 15, afgesloten met een BBQ in de middle of nowhere, maar wel
nabij een oase.

Het klein sportief zieltje in mij beleefde een hoogdag afgelopen
zaterdag, toen bleek dat de wadi heerlijk hobbelig was maar tegelijk ook
goed bereidbaar of zelfs momentaan racebaar was. Sjeezen tegen 50 per
uur in bochten over grof grint. Water verstuiven met de wielen,
bijztters wagenziek maken en tegelijk enorm genieten van de uitzichten.
Het gevoel van avontuur is onbeschrijflijk, en ik wou dat er nooit een
einde aan zou komen.. Maar dat was dan weer te veel gedroomd.

Desalniet

temin was het een heerlijk dag, zoals er nog vele zullen volgen.

Groenten,

W

weg uit Dubai

hi Folks,

In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, blijf ik nog een tijd in Dubai, op zijn minst een half jaar.  Desalniettemin probeer ik samen met vele andere regelmatig te ontsnappen aan de stad, en zo ook de afgelopen dagen.  Het sociale leven komt nu echt wel op gang, met activiteiten links en rechts, bezoeken aan de meest decadente plaatsen in de stad of gaan genieten van de ruwe natuurpracht in de bergen.

Enkele dagen terug stond het vogelreservaat op het einde van de Dubai Creek op het programma..Flamingos kijken, reigers observeren en genieten van de ruis van de autosnelweg...alhoewel, dat laatste is niet echt waar!  Het meer ge-enerveerd raken door de ruis.  Het reservaat ligt ingeklemd tussen 3 autosnelwegen...Die flamingo's zullen vast wel al doof zijn...Is het niet van het autolawaai, dan wel van zoveel keren met hun kop en oren onder water te vissen.

Het reservaat met die grappige beesten ligt niet zo ver van de decadente Al Badia Golf terrein, in Festival City.   Een golfterrein staat in de volksmond al bekend voor ongekende luxe gecombineerd met enige decadentie.  Ook in Dubai geld deze norm, maar in tegenstelling tot de Benelux is iedereen wel welkom in het cafe of restaurent op het golfterrein.  Zolang je maar geld hebt en of toch pretendeert geld te hebben, aarzelen de mensen niet u binnen te laten.  En zo zijn wij ook binnengesukkeld, onder begeleiding van een stralende zon en enkele wolkensluiers aan de hemel. 

Zo'n golfterrein met bijhorend architectonisch hoogstandje is natuurlijk ideaal om te genieten van de groene omgeving.  De hoeveelheden water die hier worden verspild, zijn ongekend, en ook wij hebben 2 liter flessenwater verspild door in de zon te zitten ipv in de lommerte.  Maar het was lekker water, bij een licht briesje en een koele 33 graden.  Als toemaatje heeft de zon de mooiste kleuren van het heelal bovengehaald.

Een dag om niet gauw te vergeten...En al wie op bezoek komt, moet me zeker vragen om naar dit golfterrein te gaan!  Gratis ende voor niks

Groenten,

Woestijnkabouter

teleconverter

hi folks,

Er staat weer geld op mijn bankrekening bij het begin van de maand. Een ideaal moment om de restjes van vorige maand op te souperen...Wat kun je kopen voor 800€? Een bankstel bij de Ikea? Een zonnebril van Gucci? Een T-shirt met opgeborduurde diamenten? Fotografiemateriaal?

Het is dit laatste geworden, maar niet voor 800€, want dat is me nu toch wat veel, zeker gezien het feit dat het economische crisis is. Het is me wiedes, en daarom besloot ik maar eens een impulsieve aankoop te doen van een teleconverter voor mijn camera. Wat het is en hoe het werkt, leg ik je straks wel uit, eerst even een korte noot over de aankoop.

Eigenlijk wou ik een zwembril gaan kopen, maar onderweg naar de uithoek van de MOE passeer ik toch wel geheel toevallig maar niet onverwacht de goedkoopste fotowinkel van de stad. Na even geïnformeerd te hebben over een teleconverter en zijn prijs besluit ik het ding te kopen...Prijs op het doosje: 695 AED. Omdat ik natuurlijk blind ben en graag de prijs verlaag, vraag ik beleefd en vriendelijk naar de prijs. 650AED is het antwoord. mmmmm Dat is toch wat veel in mijn ogen, zeg ik de verkoper. Nog twee minuten rondhangen en testen, bied ik 600AED. Voor 625AED heb ik hem gekocht ;-) Voor de gespaarde 70AED heb ik me een zwembril aangeschaft. Een succesvolle dag!

Een teleconverter is een soort van lens voor een reflexcamera, en dat plaats je tussen de camerabody en de telelens.Wikipedia. Deze lens vergroot de focusafstand van de lens, en in mijn geval verdubbelt deze van 55-200mm naar 110-400mm. Dit gaat echter niet zonder slag of stoot, want door deze verdubbeling van focus, verkleint de lichtinval op de beeldsensor met factor 4. Ook de autofocus durft wel eens niet meer te werken op ingezoomde beelden. Het gebruikt van een statief is in dit geval echt wel aan te raden.





Mijn eerste experimentele object is de Burj Khalifa, vanop mijn balkon. De eigenschappen van de foto staan telkens in de bovenhoek. Voorlopige conclusie: op 400mm zien de fotos er wazig uit, en is het geen significante verbetering tov de digitale zoomfunctie in een beeldverwerkingsprogramma. Het wordt dus nog flink wat oefenen op scherpstellen.

En voor de rest is het gewoon weer een leuk speeltje extra....wordt vervolgd.

Groenten,

W

Terug aan het werk

hi Folks,

Na een inactieve tijd op de blog is het tijd om terug mijn pen boven te halen, en gedachtengangen van allerlei soorten en ideeën de wereld in te sturen. Een mens moet toch immers iets doen op en rond het werk, nietwaar?


De afgelopen 2 weken had ik een heerlijke vakantie, met de trip naar Oman, wat dingen in Dubai en een bezoek van een dierbare vriendin aan Dubaï. En samen met haar heb ik de stad onbedoeld vanuit een ander perspectief leren bekijken. Na heel wat rondrijden in de stad, valt het me steeds meer op dat Dubaï 1 grote speeltuin is voor zijn inwoners, want heel veel dingen staan in het teken van persoonlijk vermaak, terwijl er nauwelijks fysieke ruimte is voor mentale ontspanning, tenzij ge een jeep hebt of uw eigen privestrand. Immens grote shoppingmalls met de meest luxeuze dingen, speelhallen, de lekkerste restaurants, architectonische hoogstandjes omringd door water en vooral een heel westers aandoende omgeving. En overal in de Westerse ruimten lopen Indische en Filipijnse loonslaven u steeds superbeleefd en overdreven vriendelijk te behandelen....Sir...Madam...please... Pas als je echt het stadscentrum opzoekt waar de concentraties Indiërs of Pakistani uw geest vertroebelen, hebt ge minder het gevoel in Europa te zijn....En het echte vakantiegevoel komt telkens weer naar boven aan de Dubai Creek, waar dhows (authentieke handelsboten) worden geladen en gelost , en waar abra (pendelbootjes) je van de ene oever naar de andere brengen voor een schamele 20 eurocent.


Dubai is Dubai, en dat is leuk om u te ontspannen en een heerlijke vakantie te beleven, waar je constant wordt bediend, maar leven is er net ietsje moeilijker. Zo kwam ik gisteren samen met een vriend tot de conclusie dat het heel moeilijk is om echt goede vrienden te maken....de vraag bij het eerste contact is vaak: wie ben je en hoeveel verdien je?



Eens je buiten de stad komt, in de natuur of de kleinere steden in het noorden of het oosten, voel je direct dat er veel minder de westerse cultuur overheerst. Daar keert het echte vakantiegevoel terug, ook voor mij. Umm Al Quwain is zo een Emiraat dat in de verste verte die doet denken aan de Dubai, wel integendeel. De lagune met vele eilandjes nabij de stad doet tropisch aan, de vele kamelen in de woestijn of de niet-aangeplante bomen doen het artificiële gevoel helemaal verdwijnen. HEERLIJK. Ik wil dit gevoel graag met jullie delen. De foto's in deze tekst komen allemaal uit Umm Al Quwain.





Groenten,

Woestijnkabouter