hey hey, hi hi,
Vandaag betrapte ik mezelf op enkele discriminerende en verdoken bevooroordeelde naar racisisme neigende gedachten. En dat terwijl ik gelijkheid van mensen hoog in het spreekwoordelijke vaandel draag. In het verleden durfde ik wel eens rake bevooroordeelde en veralgmeende uitspraken te doen over bepaalde volkeren in het buitenland, maar zelden konje me betrappen op negatieve uitspraken over mede-landgenoten van andere culturen.
Een mens verandert als hij verhuist, en ongewild begint mijn gedachtengoed mee te veranderen. De reden en oorzaak is misschien te vinden in het contact met vele culturen in deze grootstad, of in de beïnvloeding van mensen rondom me heen. Maar wat het ook moge zijn, vraag ik me af of dit wel een goede ontwikkeling is. Moet ik me zorgen maken omwille van de volgende uitspraken?
- "Als je een afspraak hebt met een Indier, dan heb je 50% kans dat hij ze naleeft. En als hij diezelfde Indiër zegt dat hij niet op de afspraak zal zijn, dan heb je ook 50% kans dat hij er wel zal zijn."
-"Er zigzagt weer eens eentje over de weg, het zal wel weer een Arabier zijn".
Daarnaast komen ook vaak positieve gedachten in me op...over Egyptenaren, of over Zuid-Afrikanen, Filipino's, Iraniers.
Verwarring alom, een reden om er eens een nachtje over te slapen. Mijn nachtdienst zit er op, nog 5 te gaan.
Groenten,
W
woensdag 30 juni 2010
zondag 27 juni 2010
Wadi Bashing in Wadi Bih/Musandam/Oman
hi Folks,
Heb ik ooit al eens gezegd dat de bergen me ongelooflijk fascineren, en dat de heuvels en bergen in het oosten dit alleen maar versterken? En had ik al vermeld dat kamperen in de heuvels heerlijk fris is. Ik dacht het niet (nvdr: soms durf ik wel een wat vergeetachtig te zijn).
Dit weekend mocht ik samen met 9 jeeps vanuit Dubai richting Oman rijden, alwaar we met een grote vetraging zoals gewoonlijk bij soortgelijke uitstappen, de grens met Oman mochten oversteken, om de Omaanse enclave Musamdam binnen te rijden in de grensstad Dibba (UAE)/Daba (Oman). Al lang stond deze enclave op mijn wenslijstje, en nu is het er eindelijk van gekomen om het ook effectief te bezoeken. En het mag gezegd, het is het mooiste stukje natuur zoooo dichtbij. Op ongeveer 2u sjeezen van Dubai.
De foto's hieronder spreken boekdelen, maar voor de landschapsblinden onder jullie wil ik het gevoel ook even uitdrukken....overweldigend hoge bergen, diepe indrukwekkende canyons, verticale zandkleurige wanden, getrapte bergen, geïsoleerde dorpjes, terrascultuur, 2 lekke banden, waaronder eentje bij mij (de tweede in een week tijd!), rust, BBQ en een feestje op 1000m hoogte!
Intussen begint me op te vallen dat offroading een dure hobby is waarbij de auto aan extreme omstandigheden wordt blootgesteld. En hoewel mijne Pajero een stevige auto met weinig kilometers is, hij toch niet de geschikte auto is om aan offroading te doen..Te weinig pk's: slechts 180+ en een te groot autogewicht (2+ ton), waardoor er te weinig kracht is zit, te lange wielbasis voor de bij wijle korte bergbochten te pakken en vooral: de versnellingsbak is een automatique. Als ik nog eens een 4WD koop in de UAE, zal het toch met een manuele versnellingsbak moeten zijn. Het verbruik valt nog mee, want gisteren vertelde een vriend dat hij gemiddeld 25l/100km verbruikt met zijn Toyota Landcruiser V8 5.6liter motor. En in de zandwoestijn nabij Liwa tot 100liter per 100km vanwege het mulle zand. Dan is mijn 14liter nog weinig.
Heb ik ooit al eens gezegd dat de bergen me ongelooflijk fascineren, en dat de heuvels en bergen in het oosten dit alleen maar versterken? En had ik al vermeld dat kamperen in de heuvels heerlijk fris is. Ik dacht het niet (nvdr: soms durf ik wel een wat vergeetachtig te zijn).
Dit weekend mocht ik samen met 9 jeeps vanuit Dubai richting Oman rijden, alwaar we met een grote vetraging zoals gewoonlijk bij soortgelijke uitstappen, de grens met Oman mochten oversteken, om de Omaanse enclave Musamdam binnen te rijden in de grensstad Dibba (UAE)/Daba (Oman). Al lang stond deze enclave op mijn wenslijstje, en nu is het er eindelijk van gekomen om het ook effectief te bezoeken. En het mag gezegd, het is het mooiste stukje natuur zoooo dichtbij. Op ongeveer 2u sjeezen van Dubai.
De foto's hieronder spreken boekdelen, maar voor de landschapsblinden onder jullie wil ik het gevoel ook even uitdrukken....overweldigend hoge bergen, diepe indrukwekkende canyons, verticale zandkleurige wanden, getrapte bergen, geïsoleerde dorpjes, terrascultuur, 2 lekke banden, waaronder eentje bij mij (de tweede in een week tijd!), rust, BBQ en een feestje op 1000m hoogte!
Intussen begint me op te vallen dat offroading een dure hobby is waarbij de auto aan extreme omstandigheden wordt blootgesteld. En hoewel mijne Pajero een stevige auto met weinig kilometers is, hij toch niet de geschikte auto is om aan offroading te doen..Te weinig pk's: slechts 180+ en een te groot autogewicht (2+ ton), waardoor er te weinig kracht is zit, te lange wielbasis voor de bij wijle korte bergbochten te pakken en vooral: de versnellingsbak is een automatique. Als ik nog eens een 4WD koop in de UAE, zal het toch met een manuele versnellingsbak moeten zijn. Het verbruik valt nog mee, want gisteren vertelde een vriend dat hij gemiddeld 25l/100km verbruikt met zijn Toyota Landcruiser V8 5.6liter motor. En in de zandwoestijn nabij Liwa tot 100liter per 100km vanwege het mulle zand. Dan is mijn 14liter nog weinig.
donderdag 24 juni 2010
stofstorm op zee
hey weerliefhebber,
Het is me een fris weertje, deze dagen, met vandaag slechts 38 graden met een heerlijke ochtend, gevolgd door een ogenschijnlijk mooie en zonnige middag, om dan rond 15u compleet om te slaan in een grijzige geligheid van een stofstorm. En dan nog wel stof dat überhaupt niet uit de woestijn om de hoek komt, maar helemaal uit Irak en noordelijke Saudi Arabië afkomstig is. Als lokale bewoner herken je het zo, want het lokaal stof heeft een rode tint (te danken de ijzeroxide in het zand), terwijl het Irakees zand een stuk minder ijzerroest bevat.
Dinsdag is het beginnen waaien in de bovengenoemde regio, 15-20kts wind, net genoeg om het zand in de circulatie te brengen, en ook op woensdag en donderdag (vandaag) staat er in die regio evenveel of soms nog meer wind, aangezogen door een ontwikkelende shamaltrog in de Perzische Golf. Die trog, gekenmerkt door zijn positie tussen twee hogedrukgebieden in, eentje boven Iran, en eentje boven Saudi Arabië, houdt doorgaans rond de 5 dagen aan, maar is het sterkste op dag 2-3(vandaag is dag 2). In dit geval is die Shamaltrog stevig ontwikkeld, met winden tot 8 bft in sommige delen van de Perzische golf, en tot 6-7 bft aan de aangrenzende kusten. In de hoogte is het nog een veel groter feest, want op 850hpa staat er zoals op het kaartje hieronder tot 40kts wind. (gemaakt met Zygrib )
En het is net dankzij die grote windsnelheden dat het opgewaaide Irakees stof (zonder bestofte Amerikaanse militairen erin) op een termijn van 24-36h over de hele Golfregio wordt verspreid. Best wel een merkwaardig zicht, want op een minder dan een uur tijd verandert een fantastisch uitzicht in een saaie boel, waarbij de temperatuur licht afneemt (38--> 36 graden), maar de luchtvochtig dan weer toeneemt (dauwpunt 23-->26graden), waardoor de gevoelstemperatuur nog verder oploopt. Men bedenke daarbij een zeewindje van 5 bft, en weet dan het flink zweten is.
Het zicht in deze condities zakt doorgaans naar 2-3km, al dan niet voor een paar dagen. Jammer maar helaas. Hieronder twee plotjes met de zichtwaarnemingen van de Golfregio en een stationsplot .(programma van de familie Lankamp )
Tot slot nog een overzichtskaartje gevolgd door een vergelijkend fotokoppel. Je kunt het stof heel goed op het visuele satellietbeeld herkennen, dankzij zijn sterke aflijnen tov de omgeving. Ook boven land hangt er stof, maar dat is dan weer heel moeilijk te herkennen. Merk ook de stratocumulus in zuidelijke Oman op, nabij de badstad Salalah. Deze wolken zijn een typische moessonfenomeen en keren elk jaar weder, met lichte motregen in hun verschiet. (bron)
Tot de volgende,
Wouter
Het is me een fris weertje, deze dagen, met vandaag slechts 38 graden met een heerlijke ochtend, gevolgd door een ogenschijnlijk mooie en zonnige middag, om dan rond 15u compleet om te slaan in een grijzige geligheid van een stofstorm. En dan nog wel stof dat überhaupt niet uit de woestijn om de hoek komt, maar helemaal uit Irak en noordelijke Saudi Arabië afkomstig is. Als lokale bewoner herken je het zo, want het lokaal stof heeft een rode tint (te danken de ijzeroxide in het zand), terwijl het Irakees zand een stuk minder ijzerroest bevat.
Dinsdag is het beginnen waaien in de bovengenoemde regio, 15-20kts wind, net genoeg om het zand in de circulatie te brengen, en ook op woensdag en donderdag (vandaag) staat er in die regio evenveel of soms nog meer wind, aangezogen door een ontwikkelende shamaltrog in de Perzische Golf. Die trog, gekenmerkt door zijn positie tussen twee hogedrukgebieden in, eentje boven Iran, en eentje boven Saudi Arabië, houdt doorgaans rond de 5 dagen aan, maar is het sterkste op dag 2-3(vandaag is dag 2). In dit geval is die Shamaltrog stevig ontwikkeld, met winden tot 8 bft in sommige delen van de Perzische golf, en tot 6-7 bft aan de aangrenzende kusten. In de hoogte is het nog een veel groter feest, want op 850hpa staat er zoals op het kaartje hieronder tot 40kts wind. (gemaakt met Zygrib )
En het is net dankzij die grote windsnelheden dat het opgewaaide Irakees stof (zonder bestofte Amerikaanse militairen erin) op een termijn van 24-36h over de hele Golfregio wordt verspreid. Best wel een merkwaardig zicht, want op een minder dan een uur tijd verandert een fantastisch uitzicht in een saaie boel, waarbij de temperatuur licht afneemt (38--> 36 graden), maar de luchtvochtig dan weer toeneemt (dauwpunt 23-->26graden), waardoor de gevoelstemperatuur nog verder oploopt. Men bedenke daarbij een zeewindje van 5 bft, en weet dan het flink zweten is.
Het zicht in deze condities zakt doorgaans naar 2-3km, al dan niet voor een paar dagen. Jammer maar helaas. Hieronder twee plotjes met de zichtwaarnemingen van de Golfregio en een stationsplot .(programma van de familie Lankamp )
Tot slot nog een overzichtskaartje gevolgd door een vergelijkend fotokoppel. Je kunt het stof heel goed op het visuele satellietbeeld herkennen, dankzij zijn sterke aflijnen tov de omgeving. Ook boven land hangt er stof, maar dat is dan weer heel moeilijk te herkennen. Merk ook de stratocumulus in zuidelijke Oman op, nabij de badstad Salalah. Deze wolken zijn een typische moessonfenomeen en keren elk jaar weder, met lichte motregen in hun verschiet. (bron)
Tot de volgende,
Wouter
woensdag 23 juni 2010
Arbi de Arabier
Hey,
Lang geleden? Hoe is het met je? Kunt ge uzelf een beetje uitleven in de zomer, want jawel hoor! Sinds 2 dagen is de zomer bezig, en dan worden mensen spontaan vrolijk? Zo ook Arbi de Arabier, een als Arabier geklede Pakistaan. Kamelenverzorger van beroep, redelijk geflipt van aard en een overenthousiast met zijn lichaamstaal.
Toen ik gisteren terugkwam van een trip in één of andere wadi (alwaar ik bij 40 graden in de lommerte heerlijk liggen hangmatten en gezweet heb) had ik nabij Dhaid de keuze om ofwel door het oude vertrouwde stadscentrem van Al Dhaid ("theit" uitgesproken door de locals) ofwel de vrachtwagenroute te nemen. Gezien het stadscentrum weinig meer te bieden heeft als een heel schone moskee en wat winkels en files, was de keuze deze keer gevallen op de alternatieve autosnelweg, dwars doorheen het grote niks alwaar zand, gras, bomen en kamelen mekaar vergezelden. En plots stond daar een man dolenthousiast te liften, in het niets, en ogenschijnlijk in een richting waar niets te zien is!
Ik zag initeel enige aarzeling in zijn gezicht, want waarom zou een bestuurder van een vier maal vier lifters meepakken, maar toen ik vertraagde begon de man te zwieren als een zot. Met veel lawaai en een vriendelijke groet sprong hij de wagen en begon zijn hele leven te vertellen, althans, dat vermoed ik, want mijn Urdu is nul kom nul, en zijn Engels was beperkt to : "How are you? " en "Camels".
Het werd nog gekker toen ik de man een Ricolaatje aanbood. In plaats van er eentje uit het doosje te nemen, keek hij eens naar het doosje en stopte het hele hebben en houden doodleuk in zijn broekzak! Ik durf te wedden dat als je hem uitnodigd een zak frieten met u te delen, dat Arbi met een vrachtwagen naar uw aardappelveld komt en de hele oogst mee naar huis neemt!...
Moraal van het verhaal: Let op met kamelenkwekende Pakistanen van Islamabad, het concept eerlijk delen is hen onbekend!
Groenten,
Wouter
PS: Gisteren even uitgestapt op de autosnelweg op het heetste moment van de dag nabij een duingebied: 47 graden! Veel warmer moet het voor mij niet, maar het kan wel, want op hetzelfde moment was het in Jeddah (nabij Mekka in Saudi Arabië) 52 graden. Mekka had slechts 48 graden. In augustus begint de Ramadan, ik begin nu al te vrezen voor de gezondheid van de miljoenen bezoekers aan Mekka.
Lang geleden? Hoe is het met je? Kunt ge uzelf een beetje uitleven in de zomer, want jawel hoor! Sinds 2 dagen is de zomer bezig, en dan worden mensen spontaan vrolijk? Zo ook Arbi de Arabier, een als Arabier geklede Pakistaan. Kamelenverzorger van beroep, redelijk geflipt van aard en een overenthousiast met zijn lichaamstaal.
Toen ik gisteren terugkwam van een trip in één of andere wadi (alwaar ik bij 40 graden in de lommerte heerlijk liggen hangmatten en gezweet heb) had ik nabij Dhaid de keuze om ofwel door het oude vertrouwde stadscentrem van Al Dhaid ("theit" uitgesproken door de locals) ofwel de vrachtwagenroute te nemen. Gezien het stadscentrum weinig meer te bieden heeft als een heel schone moskee en wat winkels en files, was de keuze deze keer gevallen op de alternatieve autosnelweg, dwars doorheen het grote niks alwaar zand, gras, bomen en kamelen mekaar vergezelden. En plots stond daar een man dolenthousiast te liften, in het niets, en ogenschijnlijk in een richting waar niets te zien is!
Ik zag initeel enige aarzeling in zijn gezicht, want waarom zou een bestuurder van een vier maal vier lifters meepakken, maar toen ik vertraagde begon de man te zwieren als een zot. Met veel lawaai en een vriendelijke groet sprong hij de wagen en begon zijn hele leven te vertellen, althans, dat vermoed ik, want mijn Urdu is nul kom nul, en zijn Engels was beperkt to : "How are you? " en "Camels".
Het werd nog gekker toen ik de man een Ricolaatje aanbood. In plaats van er eentje uit het doosje te nemen, keek hij eens naar het doosje en stopte het hele hebben en houden doodleuk in zijn broekzak! Ik durf te wedden dat als je hem uitnodigd een zak frieten met u te delen, dat Arbi met een vrachtwagen naar uw aardappelveld komt en de hele oogst mee naar huis neemt!...
Moraal van het verhaal: Let op met kamelenkwekende Pakistanen van Islamabad, het concept eerlijk delen is hen onbekend!
Groenten,
Wouter
PS: Gisteren even uitgestapt op de autosnelweg op het heetste moment van de dag nabij een duingebied: 47 graden! Veel warmer moet het voor mij niet, maar het kan wel, want op hetzelfde moment was het in Jeddah (nabij Mekka in Saudi Arabië) 52 graden. Mekka had slechts 48 graden. In augustus begint de Ramadan, ik begin nu al te vrezen voor de gezondheid van de miljoenen bezoekers aan Mekka.
maandag 21 juni 2010
4u10: oproep tot gebed
Goeiemorgen,
Moslim zijn is een hard beroep, en niet voor langslapers. Groot was mijn verbazing toen ik deze ochtend om tien over 4 vanuit alle hoeken van de stad de oproep tot gebed van tientallen Imams mocht horen, om de langste dag van het jaar in te luiden. Ge moet het maar graag doen, zo gelovig zijn en tientallen keren per week op de knieën met je lijf en leden naar Mekka buigen.
Een mens wordt daar mak van, en verdraagzaam, want dat is echt wel het kernwoord voor de tientallen moslims die ik hier heb ontmoet. In Nederland heb ik meer christelijke extrimisten ontmoet (in de brede zin van het woord) dan moslimexempleren in Dubai. Merkwaardig toch, niet?
Tijd om te gaan slapen, over een uur wordt het licht en dat wil ik nu kost wat kost niet meemaken!
Groenten,
Wouter
Moslim zijn is een hard beroep, en niet voor langslapers. Groot was mijn verbazing toen ik deze ochtend om tien over 4 vanuit alle hoeken van de stad de oproep tot gebed van tientallen Imams mocht horen, om de langste dag van het jaar in te luiden. Ge moet het maar graag doen, zo gelovig zijn en tientallen keren per week op de knieën met je lijf en leden naar Mekka buigen.
Een mens wordt daar mak van, en verdraagzaam, want dat is echt wel het kernwoord voor de tientallen moslims die ik hier heb ontmoet. In Nederland heb ik meer christelijke extrimisten ontmoet (in de brede zin van het woord) dan moslimexempleren in Dubai. Merkwaardig toch, niet?
Tijd om te gaan slapen, over een uur wordt het licht en dat wil ik nu kost wat kost niet meemaken!
Groenten,
Wouter
zaterdag 19 juni 2010
Koopjes
Hey jij daar,
De laatste paar weken heb ik niet zo veel inspiratie om over Dubai te schrijven, al gebeuren er wel af en toe een paar leuke dingen rondom me heen. De echte grote avonturen buitenshuis nemen wel geleidelijk aan af, vanwege de grote hitte. Het is nu al minstens een week aan een stuk elke dag 40 graden of meer overdag, zo ook vandaag met een mooie en zonnige 44 graden, waardoor een mens wel twee keer nadenkt vooraleer hij een trip naar de in-de-zon-blakende-woestijn onderneemt. Misschien dat ik maandag of dinsdag nog wel eens een woestijntripje onderneem...Hopelijk lukt het om mensen te vinden, want de werkweek is lastig voor vele werkende mensen, en jammergenoeg is mijn vaste reisgenoot nu zelf voor 2 maanden op vakantie naar Canada...
Maar niet getreurd, naast de toeristische ervaringen zijn er nog tal van andere dingen te beleven. Telefoons kopen, bijvoorbeeld. Ik zou u de droge gegevens en noten kunnen vertellen, maar leest u niet liever een sappig verhaal met anekdotes en onnozeligheden? (Opgelet: dit was een rethorische vraag ;-) *grijns*)
Het begon allemaal vorig jaar, ergens in juni, toen ik na lang zoeken en sparen besloot om de eerste smart-phone te kopen in mijn leven. Een mens wilt af en toe eens mee zijn in het leven, door zijn geld uit te geven aan compleet overbodige gadgets. Het toenmalige dingetje koste eigenlijk niet zoveel en ik was er uitermate tevreden mee, want ja, als nieuwe gebruiker ben je niet veeleisend...Al snel wist ik de knopjes voor internet en email te vinden, alsook de camera en de muzikale talenten van dat ding te gebruiken....Na enkele maanden was ik de vrolijkste en trotste telefoongebruiker die ge u kunt inbeelden, maar toen begonnen een paar merkwaardigheden op te duiken...Slechte verbindingen, willekeurige datumwijzigingen, mensen die me niet konden bereiken en berichtjes die om onduidelijke redenen niet verstuurd werden. Dit afdoende als pech, ging mijn leven gewoon verder. Tot een paar weken geleden, toen mijn gsm ineens dezelfde symptonen begon te versterken. Bovendien begon de batterij zijn levensduur duidelijk te verkorten. Ik beloofde mezelf nog even te wachten en een gsm te kopen in Nederland deze zomer, maar zover is het nooit gekomen, want 24u voor het schrijven dit bericht bleek de foon weer maar eens raar te doen....
Een GSM kopen is een beetje als een overbodige investering...Of je geeft 30 euro aan iets dat belt, of je geeft een veelvoud aan een smartfoon met touchscreen, wifi, gps, umts, audio-installatie en stevige batterij. Op het touchscreen na, bezit mijn nieuwe foon (Nokia E52) al die snufjes. Vooral die gps intrigeert me, want GPS en Dubai is echt iets raar...Zonet nog op de parking van Mall of Emirates viel me op hoe weinig mensen een gps hebben geinstalleerd in hun auto...Nu ben ik dus lid van dit elitegroepje, of zo je wilt, onnozelaars, naievelingen en zwakzinnigen. Wat het ook zal zijn, ik ben zo blij als een klein kind.
En nu: speeltijd!
Groenten,
Woestijnkabouter
De laatste paar weken heb ik niet zo veel inspiratie om over Dubai te schrijven, al gebeuren er wel af en toe een paar leuke dingen rondom me heen. De echte grote avonturen buitenshuis nemen wel geleidelijk aan af, vanwege de grote hitte. Het is nu al minstens een week aan een stuk elke dag 40 graden of meer overdag, zo ook vandaag met een mooie en zonnige 44 graden, waardoor een mens wel twee keer nadenkt vooraleer hij een trip naar de in-de-zon-blakende-woestijn onderneemt. Misschien dat ik maandag of dinsdag nog wel eens een woestijntripje onderneem...Hopelijk lukt het om mensen te vinden, want de werkweek is lastig voor vele werkende mensen, en jammergenoeg is mijn vaste reisgenoot nu zelf voor 2 maanden op vakantie naar Canada...
Maar niet getreurd, naast de toeristische ervaringen zijn er nog tal van andere dingen te beleven. Telefoons kopen, bijvoorbeeld. Ik zou u de droge gegevens en noten kunnen vertellen, maar leest u niet liever een sappig verhaal met anekdotes en onnozeligheden? (Opgelet: dit was een rethorische vraag ;-) *grijns*)
Het begon allemaal vorig jaar, ergens in juni, toen ik na lang zoeken en sparen besloot om de eerste smart-phone te kopen in mijn leven. Een mens wilt af en toe eens mee zijn in het leven, door zijn geld uit te geven aan compleet overbodige gadgets. Het toenmalige dingetje koste eigenlijk niet zoveel en ik was er uitermate tevreden mee, want ja, als nieuwe gebruiker ben je niet veeleisend...Al snel wist ik de knopjes voor internet en email te vinden, alsook de camera en de muzikale talenten van dat ding te gebruiken....Na enkele maanden was ik de vrolijkste en trotste telefoongebruiker die ge u kunt inbeelden, maar toen begonnen een paar merkwaardigheden op te duiken...Slechte verbindingen, willekeurige datumwijzigingen, mensen die me niet konden bereiken en berichtjes die om onduidelijke redenen niet verstuurd werden. Dit afdoende als pech, ging mijn leven gewoon verder. Tot een paar weken geleden, toen mijn gsm ineens dezelfde symptonen begon te versterken. Bovendien begon de batterij zijn levensduur duidelijk te verkorten. Ik beloofde mezelf nog even te wachten en een gsm te kopen in Nederland deze zomer, maar zover is het nooit gekomen, want 24u voor het schrijven dit bericht bleek de foon weer maar eens raar te doen....
Een GSM kopen is een beetje als een overbodige investering...Of je geeft 30 euro aan iets dat belt, of je geeft een veelvoud aan een smartfoon met touchscreen, wifi, gps, umts, audio-installatie en stevige batterij. Op het touchscreen na, bezit mijn nieuwe foon (Nokia E52) al die snufjes. Vooral die gps intrigeert me, want GPS en Dubai is echt iets raar...Zonet nog op de parking van Mall of Emirates viel me op hoe weinig mensen een gps hebben geinstalleerd in hun auto...Nu ben ik dus lid van dit elitegroepje, of zo je wilt, onnozelaars, naievelingen en zwakzinnigen. Wat het ook zal zijn, ik ben zo blij als een klein kind.
En nu: speeltijd!
Groenten,
Woestijnkabouter
maandag 14 juni 2010
mango-manie
hey fruiteters,
De toon van dit bericht is gezet, want moest je het nog niet doorhebben, het onderwerp van vandaag is lekker! Lekkernijen van alle kleuren, maar vooral oranje en geel. Geuren van allerlei origine, maar vooral zoetig. En producten uit de hele wereld, maar vooral Indië, USA, Pakistan en Brazilië. LAng ga ik niet rond de pot draaien, het is onnodig mijn boodschap geheim te houden. Waarom zou ik zwijgen over het onderwerp als ik het rechtuit en in volle glorie met de wereld zou kunnen delen. Wat heeft een mens eraan als hij de inhoud probeert te verzwijgen of aan geheimhouding wilt doen. Ik ga me hier niet beperken tot vaagheden of onduidelijkheden, wel integendeel, ik verkies om het beest een naam te geven.
Genoeg gezeverd, de Mango is een lekkernij die samen met mij ook vele immigranten doet watertanden. En om dat te vieren heeft de supermarkt achter de hoek (LuLu) besloten een mangofestival te houden. En degenen die hier al geweest zijn, zullen weten dat als LuLu iets doet, het er degelijk uitziet. Ook deze keer is het niet anders, want ik moet eerlijk toegeven dat ik mijn reeds 28jarig leven nog nooit zoveel verschillend variëteiten van één bepaalde fruitsoort samen heb gezien als vandaag in LuLu. Zonder overdrijven, staan daar minstens 30 soorten mango's uitgestald. Ik heb al moeite om 1 naam te houden, dus voor de opsommingen van de vele soorten moet ge u maar richten op het wereld wijde web, maar noem er 5 Aziatische en er zullen er minstens 2 ervan worden verkocht in de supermarkt.
Tot mijn spijt verkopen ze echter géén Peruviaanse mango's. Helaas pindakaas. Dit zijn de sappigste en lekkerste van alle mango's die ge kunt bedenken. Enkel al voor het fruit zou ik terugkeren naar het land...verse mango, perfecte avocado's, chirimoya, guanabana, maracuya, paarse mais (gebruikt voor de drank Chicha Morada) enzoveert enzovoorder....Misschien moet ik maar eens een reisje naar dat land plannen.
Veel groenten
Woestijnkabouter
De toon van dit bericht is gezet, want moest je het nog niet doorhebben, het onderwerp van vandaag is lekker! Lekkernijen van alle kleuren, maar vooral oranje en geel. Geuren van allerlei origine, maar vooral zoetig. En producten uit de hele wereld, maar vooral Indië, USA, Pakistan en Brazilië. LAng ga ik niet rond de pot draaien, het is onnodig mijn boodschap geheim te houden. Waarom zou ik zwijgen over het onderwerp als ik het rechtuit en in volle glorie met de wereld zou kunnen delen. Wat heeft een mens eraan als hij de inhoud probeert te verzwijgen of aan geheimhouding wilt doen. Ik ga me hier niet beperken tot vaagheden of onduidelijkheden, wel integendeel, ik verkies om het beest een naam te geven.
Genoeg gezeverd, de Mango is een lekkernij die samen met mij ook vele immigranten doet watertanden. En om dat te vieren heeft de supermarkt achter de hoek (LuLu) besloten een mangofestival te houden. En degenen die hier al geweest zijn, zullen weten dat als LuLu iets doet, het er degelijk uitziet. Ook deze keer is het niet anders, want ik moet eerlijk toegeven dat ik mijn reeds 28jarig leven nog nooit zoveel verschillend variëteiten van één bepaalde fruitsoort samen heb gezien als vandaag in LuLu. Zonder overdrijven, staan daar minstens 30 soorten mango's uitgestald. Ik heb al moeite om 1 naam te houden, dus voor de opsommingen van de vele soorten moet ge u maar richten op het wereld wijde web, maar noem er 5 Aziatische en er zullen er minstens 2 ervan worden verkocht in de supermarkt.
Tot mijn spijt verkopen ze echter géén Peruviaanse mango's. Helaas pindakaas. Dit zijn de sappigste en lekkerste van alle mango's die ge kunt bedenken. Enkel al voor het fruit zou ik terugkeren naar het land...verse mango, perfecte avocado's, chirimoya, guanabana, maracuya, paarse mais (gebruikt voor de drank Chicha Morada) enzoveert enzovoorder....Misschien moet ik maar eens een reisje naar dat land plannen.
Veel groenten
Woestijnkabouter
vrijdag 11 juni 2010
Weer-evaluatie
Hey weerliefhebber,
Ben je vandaag al eens buiten geweest? Ook gemerkt dat het een warme dag is? Zonnig en een beetje stoffig? Ook zo last van een droge keel en een kriebelende hoest?
De zomer is begonnen, al durven enkele nukkige astronomen te beweren dat je daarvoor nog een week moet wachten. 42 graden is voor mij een goede indicatie dat het zomer is, net als dat zonnetje dat in het zenit staat te blinken. Veel warmer kan het me dunkt niet meer worden. Enkele lokale toeristen en langverblijvers proberen me echter op te jutten, proberen is inderdaad het juiste woord, door langs hun neus weg te zeggen dat het in de zomer wel eens 50 graden, maar ik weet niet of ik dat zomaar mag geloven....48 graden zou ik nog durven geloven, maar 50 is wel heel sterk voor een kuststad. In de woestijn lijkt het me wel mogelijk, want Al Ain meet vandaag 44 graden, dodelijke koorts lijkt me.
Bij deze hitte blijf ik willens nillens binnen, want he tleven is ondraaglijk en zeer slaapverwekkend. Mijn goesting om naar buiten te gaan is er wel, maar na 5 stappen begint dat lijf te zweten en na 5 minuten is de T-shirt doorweekt. En gezien wassen en strijken nooit mijn hobby was, is voorkomen dus beter dan genezen. Zodoende zodus blijf ik dus binnen een godganse dag. Strijken, afwassen en sinds gisteren een hernieuwde hobby: beurshandel! Op een wakker moment van de dag leek het me tijd om nog eens onnozel te doen en te investeren in een aandeeltje van Afga-Gevaert voor een uur of 4. Zomaar, uit plezier...Tegen het einde van de dag had ik 40€ winst en heb de zooi dan maar weer verkocht. Vandaag ook eens geprobeerd, met het Nederlandse aandeel BAM. Op het einde van de dag trek ik mijn conclusies: bijhouden als lange termijninvestering of verkopen...Voorlopig doe ik andere dingen, want godganse uren naar een computerscherm turen is verdraaid vermoeiend. NIET DOEN!!
De honger kruipt intussen in mijn lijf...Er ligt nog een rauw biefstukske te wachten om gebakken te worden.
Smakelijk
Woestijnkabouter
Ben je vandaag al eens buiten geweest? Ook gemerkt dat het een warme dag is? Zonnig en een beetje stoffig? Ook zo last van een droge keel en een kriebelende hoest?
De zomer is begonnen, al durven enkele nukkige astronomen te beweren dat je daarvoor nog een week moet wachten. 42 graden is voor mij een goede indicatie dat het zomer is, net als dat zonnetje dat in het zenit staat te blinken. Veel warmer kan het me dunkt niet meer worden. Enkele lokale toeristen en langverblijvers proberen me echter op te jutten, proberen is inderdaad het juiste woord, door langs hun neus weg te zeggen dat het in de zomer wel eens 50 graden, maar ik weet niet of ik dat zomaar mag geloven....48 graden zou ik nog durven geloven, maar 50 is wel heel sterk voor een kuststad. In de woestijn lijkt het me wel mogelijk, want Al Ain meet vandaag 44 graden, dodelijke koorts lijkt me.
Bij deze hitte blijf ik willens nillens binnen, want he tleven is ondraaglijk en zeer slaapverwekkend. Mijn goesting om naar buiten te gaan is er wel, maar na 5 stappen begint dat lijf te zweten en na 5 minuten is de T-shirt doorweekt. En gezien wassen en strijken nooit mijn hobby was, is voorkomen dus beter dan genezen. Zodoende zodus blijf ik dus binnen een godganse dag. Strijken, afwassen en sinds gisteren een hernieuwde hobby: beurshandel! Op een wakker moment van de dag leek het me tijd om nog eens onnozel te doen en te investeren in een aandeeltje van Afga-Gevaert voor een uur of 4. Zomaar, uit plezier...Tegen het einde van de dag had ik 40€ winst en heb de zooi dan maar weer verkocht. Vandaag ook eens geprobeerd, met het Nederlandse aandeel BAM. Op het einde van de dag trek ik mijn conclusies: bijhouden als lange termijninvestering of verkopen...Voorlopig doe ik andere dingen, want godganse uren naar een computerscherm turen is verdraaid vermoeiend. NIET DOEN!!
De honger kruipt intussen in mijn lijf...Er ligt nog een rauw biefstukske te wachten om gebakken te worden.
Smakelijk
Woestijnkabouter
woensdag 9 juni 2010
zo warm dat ge het er koud van krijgt
hi Folks,
Vandaag is het zo'n dag dat ge denkt...had ik maar in Nederland blijven wonen, dan had ik al die miserie niet meegemaakt.Soms heeft een mens wel eens van die slechte dagen, en soms breekt het adrenalinepeil het vorige record. Vandaag ben ik weer eens met de harde realiteit in contact gekomen, eerder dan gehoopt, maar desalniettemin hard en zorgwekkend.
De mensen die me goed kennen, weten dat ik wel eens problemen heb om subtiel te zijn, en daarom zat ik om mijn goede plaats in Nederland, waar je alles onverholen en direct tegen iedereen kon zeggen. Hier in Dubaï werkt dat echter niet, en al zeker niet met Britten. Zo heb ik vandaag gemerkt dat de ziekteverzekering van mijn werkgever de goedkoopste rommel is die er bestaat in deze regio, en medicijnen die ik al 10 slik niet wilt terugbetalen, terwijl dat geen enkel probleem oplevert in de Europese Unie. Nu heb ik mijn ongemak redelijk direct en confronterend voorgelegd aan mijn baas, en hem geconfronteerd met het feit dat we een afspraak hadden bij indiensttreding hieromtrent! Nu weet ik ook wel dat het niet goed om uw baas te kakken te zetten, want God weet wie er allemaal meeleest, maar vandaag kan ik me echt niet meer inhouden.
Tijdens de confrontatie kreeg ik te horen dat mijn gedrag kinderlijk en van slechte houding was....En dat mijn baas de dingen enkel wil bespreken als volwassen mensen..(nvdr: 11/6- die tekst heeft hier lang genoeg gestaan, de positieve ingesteldheid is wedergekeerd).... Soms is het moeilijk om uw geduld te bewaren, maar op dat moment zijn er dan enkele dierbaren die u met een kort bericht de stemming er terug inbrengen. Duizendmaal dank!
Ohja, moest het nog niet duidelijk zijn: Ik ben op zoek naar ander werk als weerliefhebber. Zoekt ge een vuurtoren om op uw strand te passen, dan ben ik daar het ideale gezicht voor...gelieve me dan wel een mijnwerkerslampt te geven.... Indien u van een basketbalclub bent, dan mag u nu ophoepelen, want voor nog geen geld te wereld ga ik meespelen..'k ben eerder clicheevermijdend van aard.
En dan nu over het weer: Wanneer doen we het weer?
Vandaag is het weer uitzonderlijk irritant, en vooral heel vermoeiend, te danken aan hoge luchtvochtigheid. Vooraleer ge wordt geconfronteerd met rake cijfers, krijgt ge eerst een paar beschrijvingen onder uwe neus gegooid. De vensters van mijn woonkamer zijn langs de buitenkant beslagen. Die twee vleermuizen aan de fitness vlogen trager omdat de lucht te ruw was, autoruiten bedampen spontaan en op het moment dat ge buitenstapt, lopen er koude rillingen over uw vel, veroorzaakt door de warmte. Een eerste cijfer om u een idee te geven: Al het bovenstaande gebeurde rond 22u. De gevoelstemperatuur was toen 42.6graden, en de werkelijke temperatuur slechts 32 graden. Een relatieve vochtigheid van 80% verklaart alles. En het zicht is nu 4km, maar de kans is reeël dat we tegen de ochtend mist hebben bij 30 graden. Dat zijn momenten dat ge wilt vermijden, want dan valt ge lekker dood van de hitte.
MAar de rest is alles in orde. Neil Young zeurt/scheurt op de radio met zijn heerlijke cd "Decade" De tweede fanta wordt naar binnen gegoten alsof het niets is en een grote zak nachochips ligt te blinken naast mijn computer. Het moment om egoïstisch te wreten is aangebroken, want zo'n lekker plezier wil ik nu eenmaal met niemand delen. woehaahahaaha *Duivelse lach*
Tot ziens.
Wouter
Vandaag is het zo'n dag dat ge denkt...had ik maar in Nederland blijven wonen, dan had ik al die miserie niet meegemaakt.Soms heeft een mens wel eens van die slechte dagen, en soms breekt het adrenalinepeil het vorige record. Vandaag ben ik weer eens met de harde realiteit in contact gekomen, eerder dan gehoopt, maar desalniettemin hard en zorgwekkend.
De mensen die me goed kennen, weten dat ik wel eens problemen heb om subtiel te zijn, en daarom zat ik om mijn goede plaats in Nederland, waar je alles onverholen en direct tegen iedereen kon zeggen. Hier in Dubaï werkt dat echter niet, en al zeker niet met Britten. Zo heb ik vandaag gemerkt dat de ziekteverzekering van mijn werkgever de goedkoopste rommel is die er bestaat in deze regio, en medicijnen die ik al 10 slik niet wilt terugbetalen, terwijl dat geen enkel probleem oplevert in de Europese Unie. Nu heb ik mijn ongemak redelijk direct en confronterend voorgelegd aan mijn baas, en hem geconfronteerd met het feit dat we een afspraak hadden bij indiensttreding hieromtrent! Nu weet ik ook wel dat het niet goed om uw baas te kakken te zetten, want God weet wie er allemaal meeleest, maar vandaag kan ik me echt niet meer inhouden.
Tijdens de confrontatie kreeg ik te horen dat mijn gedrag kinderlijk en van slechte houding was....En dat mijn baas de dingen enkel wil bespreken als volwassen mensen..(nvdr: 11/6- die tekst heeft hier lang genoeg gestaan, de positieve ingesteldheid is wedergekeerd).... Soms is het moeilijk om uw geduld te bewaren, maar op dat moment zijn er dan enkele dierbaren die u met een kort bericht de stemming er terug inbrengen. Duizendmaal dank!
Ohja, moest het nog niet duidelijk zijn: Ik ben op zoek naar ander werk als weerliefhebber. Zoekt ge een vuurtoren om op uw strand te passen, dan ben ik daar het ideale gezicht voor...gelieve me dan wel een mijnwerkerslampt te geven.... Indien u van een basketbalclub bent, dan mag u nu ophoepelen, want voor nog geen geld te wereld ga ik meespelen..'k ben eerder clicheevermijdend van aard.
En dan nu over het weer: Wanneer doen we het weer?
Vandaag is het weer uitzonderlijk irritant, en vooral heel vermoeiend, te danken aan hoge luchtvochtigheid. Vooraleer ge wordt geconfronteerd met rake cijfers, krijgt ge eerst een paar beschrijvingen onder uwe neus gegooid. De vensters van mijn woonkamer zijn langs de buitenkant beslagen. Die twee vleermuizen aan de fitness vlogen trager omdat de lucht te ruw was, autoruiten bedampen spontaan en op het moment dat ge buitenstapt, lopen er koude rillingen over uw vel, veroorzaakt door de warmte. Een eerste cijfer om u een idee te geven: Al het bovenstaande gebeurde rond 22u. De gevoelstemperatuur was toen 42.6graden, en de werkelijke temperatuur slechts 32 graden. Een relatieve vochtigheid van 80% verklaart alles. En het zicht is nu 4km, maar de kans is reeël dat we tegen de ochtend mist hebben bij 30 graden. Dat zijn momenten dat ge wilt vermijden, want dan valt ge lekker dood van de hitte.
MAar de rest is alles in orde. Neil Young zeurt/scheurt op de radio met zijn heerlijke cd "Decade" De tweede fanta wordt naar binnen gegoten alsof het niets is en een grote zak nachochips ligt te blinken naast mijn computer. Het moment om egoïstisch te wreten is aangebroken, want zo'n lekker plezier wil ik nu eenmaal met niemand delen. woehaahahaaha *Duivelse lach*
Tot ziens.
Wouter
zondag 6 juni 2010
foto's Chase
Hier volgt het tweede deel van de chase naar tropische cycloon Phet. De
foto's zijn allen getrokken op de vrijdag, vanaf het moment dat we
vertrokken op de vlakte tot onze eindbestemming in de Wahiba Sands. Op
de terugweg zijn we nog een stuk of tien zandhozen tegengekomen, en
lagen delen van de autosnelweg ondergesneeuwd met zand (is dit een
contradictie?).
Er volgt nog een derde deel, met de meteorologische discussie van de
uitstap.
Groenten,
Wouter
Abonneren op:
Posts (Atom)