donderdag 22 april 2010
woensdag 21 april 2010
Oman: een voorproefje
Hi,
Net terug uit Oman en al snel door de fotos gebladerd...Hier zijn twee voorproefjes.
Voor de rest van de uitstap heeéél mooi, warm en hoog. Nooit geweten je bij zonnecreme factor 20 kunt verbranden op een uur tijd. Dat wordt weer 2 weken op de blaren zitten.
W
Net terug uit Oman en al snel door de fotos gebladerd...Hier zijn twee voorproefjes.
Voor de rest van de uitstap heeéél mooi, warm en hoog. Nooit geweten je bij zonnecreme factor 20 kunt verbranden op een uur tijd. Dat wordt weer 2 weken op de blaren zitten.
W
zondag 18 april 2010
Op avontuur naar Oman
Dag wandelaars en avonturiers,
Het is vakantie! Hoera! Tijd om de geest te verruimen met een bezoek aan de bergen in Oman, want in Dubai groeien enkel een paar heuveltjes uit de grond, maar de echte bergen en indrukwekkende canyons zijn te vinden op andere plaatsen in de wereld. Peru (Colca Canyon, de diepste ter wereld), de Grand Canyon in Colorado, USA, of Wadi Mujib in Jordanië. Ook in Oman hebben ze een canyon genaamd de Grand Canyon, gelegen aan de voet van de hoogste berg van het land: Jebel Shams, goed voor 3000meter steen.
Als avonturier en hart en nieren, en als wandelaar in neus en ogen, heb ik besloten een bezoekje te brengen aan zowel de hoogste berg van Oman als zijn diepste canyon, en wel deze week. Nu het weer nog treffelijk is van temperatuur (35-40C) en er af en toe een schaduwgevend wolkje aan het firnament hangt, lijkt het me dan ook het ideale moment. Normaalgezien stond Oman niet op mijn programma voor deze week, maar dankzij de al te hevige en onuitspreekbare vulkaan in IJsland kon een dierbare vriendin niet tot in Dubai vliegen, maar moet ze gewoon op een eiland aan de noordzee blijven. Gelieve haar wat warmte te sturen, het is daar nu maar goed 10 graden, en dat terwijl ze op dit moment op 35 graden had gerekend.
Het ideale moment voor een trektocht in mijn uppie... medereisgenoten vinden op een zo'n korte termijn is geen sinecure, vooral omdat het midden in de werkweek is. Maar niet getreurd, ook alleen is wel eens boeiend, en dan heb ik lekker veel tijd voor fotografie.
Snel even de planning uitgewerkt in twee figuurtjes...het gebied ligt in het centrum van de westelijke Hajarbergen, en misschien vindt ik daar wel de afstammelingen van Hagar de Verschrikkelijke, dat Noorse stripfiguurtje dat elke dag in de krangt staat. Op goed 400km rijden van Dubai ligt het dorp Al Hamra, dat ik als basis en referentie zal gebruiken op weg naar Jebel Shams en zijn canyon. Hoe het uiteindelijk zal aflopen, krijgen jullie later deze week te horen en vooral te zien, maar het ziet er alvast boeiend uit.
Groenten,
Woestijnkabouter
Het is vakantie! Hoera! Tijd om de geest te verruimen met een bezoek aan de bergen in Oman, want in Dubai groeien enkel een paar heuveltjes uit de grond, maar de echte bergen en indrukwekkende canyons zijn te vinden op andere plaatsen in de wereld. Peru (Colca Canyon, de diepste ter wereld), de Grand Canyon in Colorado, USA, of Wadi Mujib in Jordanië. Ook in Oman hebben ze een canyon genaamd de Grand Canyon, gelegen aan de voet van de hoogste berg van het land: Jebel Shams, goed voor 3000meter steen.
Als avonturier en hart en nieren, en als wandelaar in neus en ogen, heb ik besloten een bezoekje te brengen aan zowel de hoogste berg van Oman als zijn diepste canyon, en wel deze week. Nu het weer nog treffelijk is van temperatuur (35-40C) en er af en toe een schaduwgevend wolkje aan het firnament hangt, lijkt het me dan ook het ideale moment. Normaalgezien stond Oman niet op mijn programma voor deze week, maar dankzij de al te hevige en onuitspreekbare vulkaan in IJsland kon een dierbare vriendin niet tot in Dubai vliegen, maar moet ze gewoon op een eiland aan de noordzee blijven. Gelieve haar wat warmte te sturen, het is daar nu maar goed 10 graden, en dat terwijl ze op dit moment op 35 graden had gerekend.
Het ideale moment voor een trektocht in mijn uppie... medereisgenoten vinden op een zo'n korte termijn is geen sinecure, vooral omdat het midden in de werkweek is. Maar niet getreurd, ook alleen is wel eens boeiend, en dan heb ik lekker veel tijd voor fotografie.
Snel even de planning uitgewerkt in twee figuurtjes...het gebied ligt in het centrum van de westelijke Hajarbergen, en misschien vindt ik daar wel de afstammelingen van Hagar de Verschrikkelijke, dat Noorse stripfiguurtje dat elke dag in de krangt staat. Op goed 400km rijden van Dubai ligt het dorp Al Hamra, dat ik als basis en referentie zal gebruiken op weg naar Jebel Shams en zijn canyon. Hoe het uiteindelijk zal aflopen, krijgen jullie later deze week te horen en vooral te zien, maar het ziet er alvast boeiend uit.
Groenten,
Woestijnkabouter
zaterdag 17 april 2010
Leffe en andere ongelukken
hi folks.
Vrijdag was weer zo'n dag om lang te onthouden, omwille van zo veel nieuwe ervaringen, extremiteiten en weergerelateerde bezigheden. Ik zou een heel hoofdstuk kunnen schrijven, met al mijn ervaringen en foto's, en misschien doe ik dat ook wel, maar dat weet ik nu nog niet, want dit is tenslotte de eerste alinea van vandaag. Eerst zal ik een kort overzicht geven, voor diegenen die enkel de foto's bekijken....Oman, kamperen, afgelast, nieuw plan, huishouden doen, beu, nieuw plan, bier gaan kopen, probleem: geen licentie, oplossing: 200km, Umm Al Quwain, veel wind, stofstorm, zandstorm, propere auto terug vuil, zandwoestijn, gecko, bomen, Barracuda, Leffe, Hoegaarden, porto, wijn, autosnelweg, bijna accident, blinde arabier met reeds beschadigde auto, wielekenszuigende Indier, 3 zakken chips, geen tijd, toch tijd, dinner in visrestaurant, volzet, Libanese bakkerij, Jumeirah Beach hotel, Burj Al Arab, Bar 360, andere cafés, sluitingstijd, slaapwel.
Wilt ge nog meer uitleg, dan is nu het moment aangebroken om verder te lezen. Moet ge eerst uw patatten gaan afgieten, doe gerust en kom later eens terug...of niet!
Donderdag had ik met een kameraad (en zijn vriend) afgesproken om een nacht te gaan kamperen in Oman of in de woestijn...Het plan bestond er uit om tegen 11u te vertrekken, maar het mocht niet zijn, want één van de reisgenoten had last van een wederkerende darminfectie, en wou daarom niet reizen...Net op het moment dat ik vertrekkensklaar sta, krijgt deze mens een telefoontje dat alles is afgelast....en dat we misschien iets anders kunnen gaan eten in de avond, in een visrestaurant of zo....teleurstelling alom, ge moet het u niet inbeelden om dat te weten...Dit impliceerde echter wel dat ik ineens een ruimte aan vrije tijd had, die ik naar believen wou invullen, want mijn zittend gat was vandaag niet echt zo zinnens om lang te zitten..al is naderhand wel gebleken dat zitten in een autozetel ook zitten is.
Na een halve kleerkast te hebben gewassen en gestreken was het maar eens tijd om de wijde wereld in te trekken. Ik had immers besloten om mijn voorraad bier aan te vullen, mogelijk met Belgisch bier. Er zijn daarvoor twee mogelijkheden in Dubai...ofwel schaft ge u een overheidslicentie, enkel voor westerlingen en niet moslims, voor 30 euro en gebruikt ge vervolgens die licentie om te gaan shoppen bij zwaar belaste brouwers en drankenhandelaars in de shoppingmalls. Een tweede optie is om naar Umm al Quwain te tuffen, , een Emiraat 100km naar het noorden om aldaar legaal en tax-free alcoholische dranken te kopen in een winkel genaamd Barracuda. Ge moet nu wel weten dat alle Emiraten strikt gelovig zijn, maar ondanks dat is alcohol verkoop wel mogelijk in sommige staten..begrijpe wie het begrijpe kan.... Soit, dit is de keuze die ik heb gemaakt, omdat ik nu eenmaal geen licentie heb wegens enige vorm van luiheid en resistentie tegen overheidsmatige afpersing.
Dik twee uur vertrok ik, de zeebries was net begonnen en het beloofde een avontuur van jewelste te worden, want langzaam veranderde het landschap van stadsomgeving naar vlaktes naar woestijn met heerlijk mooie rode duinen, waarop nog bomen groeien. Halverwege de rit bleek dat de zeebries wel heel erg ferm uitpakte, met vele sporen zand die over het straat schuiven, slechte zichten en dromerige zandwolken langsheen de duinen. Na een tijd rijden kon ik me echt niet meer inhouden en zette de auto langs de kant, om de duinen te fotograferen...zie ik daar ineens ne gekko of ander kruipend reptiel een duin opsprinten om zichzelf snel in te graven, weg van een naderende zwikzwak. Jammer voor het diertje, en gelukkig voor mij had ik net mijn camera in de aanslag om enige wazige foto's te trekken. Best wel grappig en uniek. 3 meter verder liep een reuzemier van wel 3 centimeter groot op stelterige poten ook weg van me...Ben ik nu echt zo weerzinwekkend lelijk dat alle beesten vluchten?
Met een auto gevuld met alcoholische dranken (inhoud: zie inleiding) tsjoef ik op het gemak terug naar Dubai. Ik moet daarvoor wel een omweg maken, want het is redelijk illegaal om door de "droge" staat Sharjah te rijden met alcohol.....Het probleem is echter wel dat je wel door de Sharjah moet rijden, want dat Emiraat ligt gewoon in de weg. Om het probleem te vermijden heb ik advies van menige mensen de meest landinwaartse autosnelweg genomen, richting Dubai....Op dat moment was de wind al aangetrokken tot een dikke 6 bft met rukwinden tot 70 m/u. Het zand stoof echter overal in het rond, en de auto trek regelmatig stevig weg. Als toemaatje reden er nog idiote arabieren op de 6 vaksautosnelweg (met 5 autos per kilometer), die nog het liefst van al proberen een ongeval te veroorzaken. Het heeft maar een halve meter en een lang getoeter gescheeld of mijn auto was onbruikbaar geweest. Ook andere weggebruikers durven wel eens onnozel te doen, want een Indier met een witte Corolla gebruikte constant het vacuum aan de windarme kant van de auto om geen zand en wind op zich te krijgen...En dat zonder mijn toestemming te vragen of zelf maar vriendelijk te bedanken! Niks, echt niks....Jammer voor hem, want hierdoor voelde ik me genoodzaakt om met knopkes van de cruiscontrol te spelen (goed wetende dat de man er geen had) .... 110, 108, 110, 112....Na twintig kilometer was hij het beu.
De avond was wederom goed gevuld...Ons oorspronkelijk plan om in een lokaal visrestaurant te gaan eten bleek niet door te gaan wegens volzet, maar een Libanese bakkerij bleek nog wel open om 9u 's avonds...Na een dinner op het strand zijn we afgezakt naar één van de meest decadente bars van de stad: Bar 360 op een kunstmatig schiereiland aan de voet van de Burj Al Arab, waar je enkel binnenkomt met de juiste connecties ;-) Binnenkort staat een bezoek aan de Burj Al Arab op het programma...ik kijk er echt ongelooflijk naar uit.
En voor de rest gaat het leven gewoon zijn gangetje!
Groenten,
Woestijnkabouter
Vrijdag was weer zo'n dag om lang te onthouden, omwille van zo veel nieuwe ervaringen, extremiteiten en weergerelateerde bezigheden. Ik zou een heel hoofdstuk kunnen schrijven, met al mijn ervaringen en foto's, en misschien doe ik dat ook wel, maar dat weet ik nu nog niet, want dit is tenslotte de eerste alinea van vandaag. Eerst zal ik een kort overzicht geven, voor diegenen die enkel de foto's bekijken....Oman, kamperen, afgelast, nieuw plan, huishouden doen, beu, nieuw plan, bier gaan kopen, probleem: geen licentie, oplossing: 200km, Umm Al Quwain, veel wind, stofstorm, zandstorm, propere auto terug vuil, zandwoestijn, gecko, bomen, Barracuda, Leffe, Hoegaarden, porto, wijn, autosnelweg, bijna accident, blinde arabier met reeds beschadigde auto, wielekenszuigende Indier, 3 zakken chips, geen tijd, toch tijd, dinner in visrestaurant, volzet, Libanese bakkerij, Jumeirah Beach hotel, Burj Al Arab, Bar 360, andere cafés, sluitingstijd, slaapwel.
Wilt ge nog meer uitleg, dan is nu het moment aangebroken om verder te lezen. Moet ge eerst uw patatten gaan afgieten, doe gerust en kom later eens terug...of niet!
Donderdag had ik met een kameraad (en zijn vriend) afgesproken om een nacht te gaan kamperen in Oman of in de woestijn...Het plan bestond er uit om tegen 11u te vertrekken, maar het mocht niet zijn, want één van de reisgenoten had last van een wederkerende darminfectie, en wou daarom niet reizen...Net op het moment dat ik vertrekkensklaar sta, krijgt deze mens een telefoontje dat alles is afgelast....en dat we misschien iets anders kunnen gaan eten in de avond, in een visrestaurant of zo....teleurstelling alom, ge moet het u niet inbeelden om dat te weten...Dit impliceerde echter wel dat ik ineens een ruimte aan vrije tijd had, die ik naar believen wou invullen, want mijn zittend gat was vandaag niet echt zo zinnens om lang te zitten..al is naderhand wel gebleken dat zitten in een autozetel ook zitten is.
Na een halve kleerkast te hebben gewassen en gestreken was het maar eens tijd om de wijde wereld in te trekken. Ik had immers besloten om mijn voorraad bier aan te vullen, mogelijk met Belgisch bier. Er zijn daarvoor twee mogelijkheden in Dubai...ofwel schaft ge u een overheidslicentie, enkel voor westerlingen en niet moslims, voor 30 euro en gebruikt ge vervolgens die licentie om te gaan shoppen bij zwaar belaste brouwers en drankenhandelaars in de shoppingmalls. Een tweede optie is om naar Umm al Quwain te tuffen, , een Emiraat 100km naar het noorden om aldaar legaal en tax-free alcoholische dranken te kopen in een winkel genaamd Barracuda. Ge moet nu wel weten dat alle Emiraten strikt gelovig zijn, maar ondanks dat is alcohol verkoop wel mogelijk in sommige staten..begrijpe wie het begrijpe kan.... Soit, dit is de keuze die ik heb gemaakt, omdat ik nu eenmaal geen licentie heb wegens enige vorm van luiheid en resistentie tegen overheidsmatige afpersing.
Dik twee uur vertrok ik, de zeebries was net begonnen en het beloofde een avontuur van jewelste te worden, want langzaam veranderde het landschap van stadsomgeving naar vlaktes naar woestijn met heerlijk mooie rode duinen, waarop nog bomen groeien. Halverwege de rit bleek dat de zeebries wel heel erg ferm uitpakte, met vele sporen zand die over het straat schuiven, slechte zichten en dromerige zandwolken langsheen de duinen. Na een tijd rijden kon ik me echt niet meer inhouden en zette de auto langs de kant, om de duinen te fotograferen...zie ik daar ineens ne gekko of ander kruipend reptiel een duin opsprinten om zichzelf snel in te graven, weg van een naderende zwikzwak. Jammer voor het diertje, en gelukkig voor mij had ik net mijn camera in de aanslag om enige wazige foto's te trekken. Best wel grappig en uniek. 3 meter verder liep een reuzemier van wel 3 centimeter groot op stelterige poten ook weg van me...Ben ik nu echt zo weerzinwekkend lelijk dat alle beesten vluchten?
Met een auto gevuld met alcoholische dranken (inhoud: zie inleiding) tsjoef ik op het gemak terug naar Dubai. Ik moet daarvoor wel een omweg maken, want het is redelijk illegaal om door de "droge" staat Sharjah te rijden met alcohol.....Het probleem is echter wel dat je wel door de Sharjah moet rijden, want dat Emiraat ligt gewoon in de weg. Om het probleem te vermijden heb ik advies van menige mensen de meest landinwaartse autosnelweg genomen, richting Dubai....Op dat moment was de wind al aangetrokken tot een dikke 6 bft met rukwinden tot 70 m/u. Het zand stoof echter overal in het rond, en de auto trek regelmatig stevig weg. Als toemaatje reden er nog idiote arabieren op de 6 vaksautosnelweg (met 5 autos per kilometer), die nog het liefst van al proberen een ongeval te veroorzaken. Het heeft maar een halve meter en een lang getoeter gescheeld of mijn auto was onbruikbaar geweest. Ook andere weggebruikers durven wel eens onnozel te doen, want een Indier met een witte Corolla gebruikte constant het vacuum aan de windarme kant van de auto om geen zand en wind op zich te krijgen...En dat zonder mijn toestemming te vragen of zelf maar vriendelijk te bedanken! Niks, echt niks....Jammer voor hem, want hierdoor voelde ik me genoodzaakt om met knopkes van de cruiscontrol te spelen (goed wetende dat de man er geen had) .... 110, 108, 110, 112....Na twintig kilometer was hij het beu.
De avond was wederom goed gevuld...Ons oorspronkelijk plan om in een lokaal visrestaurant te gaan eten bleek niet door te gaan wegens volzet, maar een Libanese bakkerij bleek nog wel open om 9u 's avonds...Na een dinner op het strand zijn we afgezakt naar één van de meest decadente bars van de stad: Bar 360 op een kunstmatig schiereiland aan de voet van de Burj Al Arab, waar je enkel binnenkomt met de juiste connecties ;-) Binnenkort staat een bezoek aan de Burj Al Arab op het programma...ik kijk er echt ongelooflijk naar uit.
En voor de rest gaat het leven gewoon zijn gangetje!
Groenten,
Woestijnkabouter
zondag 11 april 2010
Ik vraag me af waarom
1)het steeds maar warmer wordt in mijn appartement.
2)de luchtgekoelde aircolucht slechts een goed halfuur op temperatuur blijft
3)wat ik moet doen om te voorkomen dat het elke dag binnen weer ruim 27 graden wordt
4)ik me zoveel dingen afvraag.
Twijfel, vragen en onzekerheden troef.
Groenten,
Wouter
2)de luchtgekoelde aircolucht slechts een goed halfuur op temperatuur blijft
3)wat ik moet doen om te voorkomen dat het elke dag binnen weer ruim 27 graden wordt
4)ik me zoveel dingen afvraag.
Twijfel, vragen en onzekerheden troef.
Groenten,
Wouter
Met de auto door Sharjah
hi Folks,
De weken vliegen snel als ge u amuseert. Het is weeral een week geleden dat ik hier iets heb geschreven, maar het voelt als 3 dagen. Soms snapt ne mens ook niet wat er met de tijd gebeurt. Misschien moest een onderzoeker maar eens uitvogelen wat er met mijn andere 4 dagen is gebeurd, want zelfs gaat me dat niet lukken.
Afgelopen dagen had ik een couchsurfer op bezoek, die mijn gastvrijheid op de proef stelde. Het is wel eens een andere ervaring om een wildvreemde Duitser te mogen ontvangen, maar helemaal geen slechte ervaring. Omdat hij maar twee dagen bleef, had ik hem aangeboden om hem terug naar Sharjah luchthaven te brengen op zijn laatste avond. Een nobel aanbod, al zeg ik het zelf, maar ach, ge moet een student toch een beetje vooruit helpen.
Samen met een nieuwbakken vriend uit Brunei-Maleisië hadden we afgesproken om rijk op tijd te vertrekken en nog wat sightseeing te doen in Sharjah, want geen van ons was er ooit al geweest. Helaas, op het laatste moment belde die vriend af omdat de toespraak van Bill Clinton waar hij naar ging kijken was uitgelopen, en dus waren we op ons twee aangewezen.
Sharjah is gelegen vlak naast Dubaï, en als je het niet zou weten, zou je gewoon denken dat het een ander deel van de stad is. Dit gevoel duurt zo lang tot ge de autosnelweg in het stadscentrum nadert, want dan komt ge plots allerlei rare versleten autos tegen, met chauffeurs die de vreemdste dingen doen. Zo is 70 rijden op een autosnelweg ideaal om een file te veroorzaken (zeer efficient). In het midden van de stad is de autostrada ineens afgesloten, maar gelukkig is er de wegomlegging die je dan door 20 heel scherpe bochten wringt richting een andere hoofdweg. En net voor dat ge aan die hoofdweg komt, stond er een minibusje (Camionette voor de Vlamingen) geparkeerd in de ruimte voor het verkeersbord: gevolg: Niemand kon het verkeersbord lezen, en zo reden ook wij verkeerd :-( .
Voor de rest zag Sharjah er wel exotisch uit, met meer neon aan de winkels, andere nationaliteiten en andere bouwstijlen. Misschien ga ik wel eens terug, maar dan met een taxi.
Wordt vervolgd.
Groenten
Wouter
De weken vliegen snel als ge u amuseert. Het is weeral een week geleden dat ik hier iets heb geschreven, maar het voelt als 3 dagen. Soms snapt ne mens ook niet wat er met de tijd gebeurt. Misschien moest een onderzoeker maar eens uitvogelen wat er met mijn andere 4 dagen is gebeurd, want zelfs gaat me dat niet lukken.
Afgelopen dagen had ik een couchsurfer op bezoek, die mijn gastvrijheid op de proef stelde. Het is wel eens een andere ervaring om een wildvreemde Duitser te mogen ontvangen, maar helemaal geen slechte ervaring. Omdat hij maar twee dagen bleef, had ik hem aangeboden om hem terug naar Sharjah luchthaven te brengen op zijn laatste avond. Een nobel aanbod, al zeg ik het zelf, maar ach, ge moet een student toch een beetje vooruit helpen.
Samen met een nieuwbakken vriend uit Brunei-Maleisië hadden we afgesproken om rijk op tijd te vertrekken en nog wat sightseeing te doen in Sharjah, want geen van ons was er ooit al geweest. Helaas, op het laatste moment belde die vriend af omdat de toespraak van Bill Clinton waar hij naar ging kijken was uitgelopen, en dus waren we op ons twee aangewezen.
Sharjah is gelegen vlak naast Dubaï, en als je het niet zou weten, zou je gewoon denken dat het een ander deel van de stad is. Dit gevoel duurt zo lang tot ge de autosnelweg in het stadscentrum nadert, want dan komt ge plots allerlei rare versleten autos tegen, met chauffeurs die de vreemdste dingen doen. Zo is 70 rijden op een autosnelweg ideaal om een file te veroorzaken (zeer efficient). In het midden van de stad is de autostrada ineens afgesloten, maar gelukkig is er de wegomlegging die je dan door 20 heel scherpe bochten wringt richting een andere hoofdweg. En net voor dat ge aan die hoofdweg komt, stond er een minibusje (Camionette voor de Vlamingen) geparkeerd in de ruimte voor het verkeersbord: gevolg: Niemand kon het verkeersbord lezen, en zo reden ook wij verkeerd :-( .
Voor de rest zag Sharjah er wel exotisch uit, met meer neon aan de winkels, andere nationaliteiten en andere bouwstijlen. Misschien ga ik wel eens terug, maar dan met een taxi.
Wordt vervolgd.
Groenten
Wouter
vrijdag 2 april 2010
roodbuikbuulbull
Beste ornitholoog en andere beestenkenners,
Herinnert de beruchte kraaienscene uit de Hitchcocks' "The birds" uit 1963 nog? Een stuk of wat aanvallen door anders zo lieve kraaitjes en meeuwtjes op de onschuldige mensheid. Als Hitchcock dit niet had gefilmd, dan had ik er zekers een autobiografisch stuk hierover in de wijde wereld gepubliceerd. Maar helaas, mijn ervaringen zijn net 47jaar te laat.
Zegt de Roodbuikbuulbuul oftewel de Pycnonotus Cafer u iets? Een 5 cm groot lawaaimakertje met een rode onderkant van zijn staart, een zwarte kop en een regelijk aggresief-ogende hanenkam. Dit kleine onnozele vogeltje leeft hoofdzakelijk in Azië, oorspronkelijk vanaf Pakistan tot China, maar omdat het beestje een nogal dominant karakter heeft, zit hiet nu zo ongeveer op de halve aardkloot verspreid. Vanaf Saudi Arabië tot eilanden in de Stille Oceaan.
Het besstje lijkt van ver een beetje schattig, maar eens ge dichterbij komt heeft het iets schrikbarend. En dat past precies bij zijn karakter, want hij is aggresief in omgang, vernielt vaak bloemen, vruchten en gewassen. En als hij dat heeft gedaan, gaat het vervolgens te keer tegen grote zittende etende Vlamingen met een Subway broodje nabij hun mond.
Wat het beest bezielde gisteren, God mag het weten, maar in ieder geval kon ik niet rustig mijnen lunch naar binnen werken. Zo een irritant en ambetant beest heb ik in mijn hele leven nog niet geweten. Zelfs Chipmonks zijn braver. Ik dacht eerst nog dat de vogel zijn nest aan het beschermen was, maar toen ik me 30 m verder zette, ging dat beest gewoon verder met zijn aanvalsvluchten, bij momenten tot op een meter van mijn hoofd af. Enkel de krant kon het beest goed een halve minuut wegjagen. Voor de volgende lunch zit ik te overwegen een tweeloop aan te schaffen, en met de pluimen van het beestje vul ik dan maar mijn donsdeken.
Hierbij een foto, bron
Groenten,
Woestijnkabouter
Herinnert de beruchte kraaienscene uit de Hitchcocks' "The birds" uit 1963 nog? Een stuk of wat aanvallen door anders zo lieve kraaitjes en meeuwtjes op de onschuldige mensheid. Als Hitchcock dit niet had gefilmd, dan had ik er zekers een autobiografisch stuk hierover in de wijde wereld gepubliceerd. Maar helaas, mijn ervaringen zijn net 47jaar te laat.
Zegt de Roodbuikbuulbuul oftewel de Pycnonotus Cafer u iets? Een 5 cm groot lawaaimakertje met een rode onderkant van zijn staart, een zwarte kop en een regelijk aggresief-ogende hanenkam. Dit kleine onnozele vogeltje leeft hoofdzakelijk in Azië, oorspronkelijk vanaf Pakistan tot China, maar omdat het beestje een nogal dominant karakter heeft, zit hiet nu zo ongeveer op de halve aardkloot verspreid. Vanaf Saudi Arabië tot eilanden in de Stille Oceaan.
Het besstje lijkt van ver een beetje schattig, maar eens ge dichterbij komt heeft het iets schrikbarend. En dat past precies bij zijn karakter, want hij is aggresief in omgang, vernielt vaak bloemen, vruchten en gewassen. En als hij dat heeft gedaan, gaat het vervolgens te keer tegen grote zittende etende Vlamingen met een Subway broodje nabij hun mond.
Wat het beest bezielde gisteren, God mag het weten, maar in ieder geval kon ik niet rustig mijnen lunch naar binnen werken. Zo een irritant en ambetant beest heb ik in mijn hele leven nog niet geweten. Zelfs Chipmonks zijn braver. Ik dacht eerst nog dat de vogel zijn nest aan het beschermen was, maar toen ik me 30 m verder zette, ging dat beest gewoon verder met zijn aanvalsvluchten, bij momenten tot op een meter van mijn hoofd af. Enkel de krant kon het beest goed een halve minuut wegjagen. Voor de volgende lunch zit ik te overwegen een tweeloop aan te schaffen, en met de pluimen van het beestje vul ik dan maar mijn donsdeken.
Hierbij een foto, bron
Groenten,
Woestijnkabouter
donderdag 1 april 2010
Benzineprijzen
Dag mensen,
Enkele minuten terug hoorde ik op Studio Brussel dat de benzineprijzen aan de pomp weer eens stijgen morgen. De reden daarvoor is de prijsstijging van een vast ruwe olie op de internationale oliemarkten. Dat die prijs schommelt, dat is iedereen bekent, maar lang niet iedereen weet dat die prijs helemaal niet geheel volgens de principes van feitelijke verkoop draait. Op dit moment staat de olieprijs op 82.70 dollar per vat van 159 liter. Die prijs vooral gedreven door speculatie op de oliemarkten, door mensen die constant olie kopen en verkopen, zonder ze te bezitten....Om een lang verhaal kort te maken, door die speelvogels schoot vorig jaar de olieprijs heel hooog omhoog en viel daarna lelijk naar beneden, gevolgd door een crisis.
In de Emiraten bedraagt de huidige prijs voor super 95 1,37AD, oftwewel 0.27€ per liter. En dat terwijl de ruwe olieprijs op de internationale markten 0,52€ per liter is. Dat wilt dus het één en ander zeggen...oftwel is er water in de naft gemengd, ofwel olijfolie, of misschien subsideert de overheid gewoonweg de tankstation. MAar wat het ook is, het zal niet het beste product zijn, want ik rij met mijnen auto 14 l per 100km, terwijl met mijn Fox in Benelux haalde ik nog 6 l per 100km. De grootste rommel is dus te vinden in de Emiraten.
Moest ge het nog niet gesnapt hebben, dit is een stiekeme uitnodiging om een vatje olie te komen kopen in Dubai.
Veel groenten
Woestijnkabouter
Enkele minuten terug hoorde ik op Studio Brussel dat de benzineprijzen aan de pomp weer eens stijgen morgen. De reden daarvoor is de prijsstijging van een vast ruwe olie op de internationale oliemarkten. Dat die prijs schommelt, dat is iedereen bekent, maar lang niet iedereen weet dat die prijs helemaal niet geheel volgens de principes van feitelijke verkoop draait. Op dit moment staat de olieprijs op 82.70 dollar per vat van 159 liter. Die prijs vooral gedreven door speculatie op de oliemarkten, door mensen die constant olie kopen en verkopen, zonder ze te bezitten....Om een lang verhaal kort te maken, door die speelvogels schoot vorig jaar de olieprijs heel hooog omhoog en viel daarna lelijk naar beneden, gevolgd door een crisis.
In de Emiraten bedraagt de huidige prijs voor super 95 1,37AD, oftwewel 0.27€ per liter. En dat terwijl de ruwe olieprijs op de internationale markten 0,52€ per liter is. Dat wilt dus het één en ander zeggen...oftwel is er water in de naft gemengd, ofwel olijfolie, of misschien subsideert de overheid gewoonweg de tankstation. MAar wat het ook is, het zal niet het beste product zijn, want ik rij met mijnen auto 14 l per 100km, terwijl met mijn Fox in Benelux haalde ik nog 6 l per 100km. De grootste rommel is dus te vinden in de Emiraten.
Moest ge het nog niet gesnapt hebben, dit is een stiekeme uitnodiging om een vatje olie te komen kopen in Dubai.
Veel groenten
Woestijnkabouter
Abonneren op:
Posts (Atom)