Liefste lezertjes,
Hebben jullie vandaag lekker geslapen, en vrolijk op en neer gewandeld op het levenspad? Wat hebben jullie vandaag gegeten? Soep, rijst, aardappelen of curry...Ook uit
plastieke borden, zoals hier aan boord?
Nee, ik ben geen kind meer, althans niet qua lichaamslengte, al kan ik af
en toe wel eens onnozel doen...Ik ben een volgroeide knaap, die toch willens
nillens uit plastieke borden eet, want we hebben aan boord slechts weinig
hotelporcelein of gebakken klei om uit te eten. Hier en daar nog loopt nog wel
een verdwaald stenen bord rond, maar vooral de plastieke exemplaren worden
naarstig gevuld met al dan niet smakelijke gerechten...Voorlopig valt dat eten
trouwens goed mee...’k heb nog maar 1 keer spinazie gegeten deze trip (in tegenstelling
tot 25 dagen de laatste keer) en de frietjes van gisteren waren zelfs zo lekker
dat zelfs een Belg ze graag lust. De Noren en Indiers zijn iets minder onder de
indruk...Dus meer voor mij....homnomnomnom
Er gebeuren hier ook nog andere minder interessante dingen aan boord...Eerder
deze week heb ik een akkefietje gehad met de narcistische dokter aan boord, die
weinig begrip had voor een kruising van Schots sarcasme met een Vlaamse draai.
Anderzijds heeft hij me wel de nodige medicamenten gegeven om een miniatuurabces
op mijn tandvlees weg te werken...Het is maar te hopen dat het opgelost is,
want teruggaan om nog meer opschepperig gedrag te ondergaan zie ik gelijk niet
zitten. Als ge nog tips hebt om met narcisten om te gaan, aarzel dan vooral
niet om ze op een gele briefkaart te sturen naar 53 graden zuiderbreedte en 67
graden westerlengte, ter attentie van Woestijnkabouter!
Intussen zit ik al 10 dagen aan boord van deze schuit. Van de geplande
jacket-installatie is nog niet veel in huis gekomen dankzij het winderige weer
en golverige zee, maar laat dit vooral de ontspannen sfeer niet drukken. Hoewel er bij moment heel wat spanning is te
snijden in de lucht, is er tegelijkertijd geen dresscode op den boot. Ik ga al
10 dagen op min sloefen naar het werk, draag ongestreken kledij en spreek iedereen
aan met zijn voornaam. En vooral dat laatste is handig, want als ik die
Indische en Maleisische familienamen moet gaan uitspreken met een Vlaamse
tongval, en dan zou het wel eens serieus mis kunnen gaan :-)
.
Dit was de brief van vandaag, om je middagpauze in twee te breken...En
nu weer aan het werk, jij noeste rakker en rakkerin!
Groenten,
Woestijnkabouter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten