Dag mensen,
Dubai is een heerlijke plaats, maar toch ben ik het beu...Althans het eten. Het maakt niet uit wat ik eet, hoe en waarom, maar ik ben alweer ziek. Ik loop nu al 3 dagen met een baksteen in de maag, en kan hem niet gebruiken om een huis te zetten...Het moet maar eens gedaan zijn met al die problemen, en dus heb ik besloten om de komende dagen niets meer te eten, want dan kunt ge er ook geen problemen van hebben, ofwel?
Ik vrees echter dat ik het ongeveer 2u zal volhouden...Ik hou u op de hoogte...of eigenlijk niet, want omwille van bovengenoemde gezondheidsproblemen zal ik de komende dagen nauwelijks op het werk verschijnen en dus ook geen internet kunnen gebruiken...
Echter, er is 1 lichtpuntje in de duisternis. Zodadelijk moet ik mijn Medische testkit gaan afhalen om morgen een bloedtest en longenrontgenfoto te laten nemen (Aids controle en TBC) Ik heb geen van beide, en de overheid dat al gezegd, maar ze willen het niet geloven en dus krijg ik een test kado (overigens zelf te betalen!) Als alles dan meezit, heb ik over een halve week mijn visum.
En nu ben ik maar eens weg, want 'k ben al een half uur te laat op een afspraak...Maar op zich is dat niet erg, want alles to een uur is acceptabel.
Tot ziens,
Wouter
maandag 28 december 2009
zaterdag 26 december 2009
Dag liefste lezer,
De energie hangt in de lucht, de temperatuur is ideaal en de hunker naar nieuwe avonturen is terug op gang getrokken. De eerste maand in het Midden Oosten zit er op, de mallemolen is op gang en alle verwachtingen zijn bijgeschaafd...of toch bijna alle verwachtingen dan toch...Op vlak van eten zijn ze gewoon compleet ondersteboven gehaald.
Terwijl vorige dagen het nog niet te merken was dat kerst zou komen, is afgelopen middag de bom ingeslagen. Overal kerstwensen, heerlijke warme kerstmutsen op de kassières hun hoofd, en Duitse + Amerikaanse kerstmuziek over een witte kerst in de winkels..o Ironie...bij 28 graden buiten.
Kerstavond is ook een beetje een avond van speciaal eten. Op het menu staat vanavond een eerder bescheiden aanbod van groenten en fruit...Het voorgerecht bestaat uit enkele krokante warme gevulde deegwaren uit India, waarvan de naam me nu ontglipt, maar het is te vergelijken met de Peruaanse 'Empenada'. Een salade van Griekse feta met ingewerkte olijven, 10 verschillende soorten groenten samen met wat Frans brood als hoofdgerecht en de Thaise Kiwano als dessert. De kiwano is een voor ons Europeanen een redelijk onbekend product, ongeveer ter grootte van een appel, oranjegelig gekleurd, met puntige minivulkaantjes op de wand en vanbinnen meloenvormige zaadjes in een groenige slijmerige gesegmenteerde pudding, vergelijkbaar met een overrijpe doorgeschoten Franse komkommer. Iets heel apart, niet goedkoop, 3 euro per stuk, en van smaak eigenlijk niet uitzonderlijk. Het doet wat denken aan de frisse variant van een passievrucht...
En voor de rest ligt de supermarkt nog steeds vol met nog te ontdekken groenten en fruit...Snakefruit, druiven zo groot als pruimen en pruimen zo klein als druiven, groene bananen met wratten, mango's die op bananen lijken, mango's zo klein als pruimen maar groter dan druiven, vers gepelde cocosnoten, Pakistaanse mandarijntjes, Chickoos, suikerriet, ...... Maar nergens een frisse Jonagold, helaas.
Van al dat eten begint de maag spontaan honger te krijgen. Ik zou zo graag nog meer dingen neerschrijven, maar de maag roept!
Eet smakelijk,
Wouter
PS: Op kerstdag was het authentieke Vlaamse kost...Eieren met (Saudische) spinaziepatatten...Man man man, wat heb ik dat gemist.
De energie hangt in de lucht, de temperatuur is ideaal en de hunker naar nieuwe avonturen is terug op gang getrokken. De eerste maand in het Midden Oosten zit er op, de mallemolen is op gang en alle verwachtingen zijn bijgeschaafd...of toch bijna alle verwachtingen dan toch...Op vlak van eten zijn ze gewoon compleet ondersteboven gehaald.
Terwijl vorige dagen het nog niet te merken was dat kerst zou komen, is afgelopen middag de bom ingeslagen. Overal kerstwensen, heerlijke warme kerstmutsen op de kassières hun hoofd, en Duitse + Amerikaanse kerstmuziek over een witte kerst in de winkels..o Ironie...bij 28 graden buiten.
Kerstavond is ook een beetje een avond van speciaal eten. Op het menu staat vanavond een eerder bescheiden aanbod van groenten en fruit...Het voorgerecht bestaat uit enkele krokante warme gevulde deegwaren uit India, waarvan de naam me nu ontglipt, maar het is te vergelijken met de Peruaanse 'Empenada'. Een salade van Griekse feta met ingewerkte olijven, 10 verschillende soorten groenten samen met wat Frans brood als hoofdgerecht en de Thaise Kiwano als dessert. De kiwano is een voor ons Europeanen een redelijk onbekend product, ongeveer ter grootte van een appel, oranjegelig gekleurd, met puntige minivulkaantjes op de wand en vanbinnen meloenvormige zaadjes in een groenige slijmerige gesegmenteerde pudding, vergelijkbaar met een overrijpe doorgeschoten Franse komkommer. Iets heel apart, niet goedkoop, 3 euro per stuk, en van smaak eigenlijk niet uitzonderlijk. Het doet wat denken aan de frisse variant van een passievrucht...
En voor de rest ligt de supermarkt nog steeds vol met nog te ontdekken groenten en fruit...Snakefruit, druiven zo groot als pruimen en pruimen zo klein als druiven, groene bananen met wratten, mango's die op bananen lijken, mango's zo klein als pruimen maar groter dan druiven, vers gepelde cocosnoten, Pakistaanse mandarijntjes, Chickoos, suikerriet, ...... Maar nergens een frisse Jonagold, helaas.
Van al dat eten begint de maag spontaan honger te krijgen. Ik zou zo graag nog meer dingen neerschrijven, maar de maag roept!
Eet smakelijk,
Wouter
PS: Op kerstdag was het authentieke Vlaamse kost...Eieren met (Saudische) spinaziepatatten...Man man man, wat heb ik dat gemist.
donderdag 24 december 2009
vogeltjes
Dag menschen,
Zoals beloofd hierbij enkele fogeltjes. Aparte exemplaren. Zij die meer weten over de gewoonten en namen, gelieve u eens goed uit te leven in de reacties.
Groenten,
Wouter
ps: dat kleine zwarte exemplaar kan heel mooi zingen!
Zoals beloofd hierbij enkele fogeltjes. Aparte exemplaren. Zij die meer weten over de gewoonten en namen, gelieve u eens goed uit te leven in de reacties.
Groenten,
Wouter
ps: dat kleine zwarte exemplaar kan heel mooi zingen!
Waar is het postkantoor?
Dag feestgangers,
25 graden, volop zon en nauwelijks kerstbomen. Het is kerst en als ik geen kalender had gehad, dan zou ik niet geweten hebben dat het een feestweek is. Niet in hier echter, want de kerstbomen zijn op, de sneeuw is allemaal al gevallen in Europa en de thermostaat is blijven plakken op 25 graden.
En vrij nemen zit er helaas pindakaas ook niet in. Wegens familiale omstandigheden is 1 collega naar India vertrokken en als gevolg daar van hebben we geen aflos op de diensten. Dat wordt dus ongeveer 11dagen in een rij werken (non-de-miljaar-de-ju), als het er niet meer worden...En zeggen dat ik normaal vrij was op kerst. :-( en al had gepland om gordijnen te gaan kopen en de chicha te roken met de buren (waterpijp)...Dit geheel terzijde natuurlijk.
Gisteren was het tijd om eens op verkenning te gaan in Dubai Marina: Een waarlijk prachtige en rustige binnenhaven, omringd door hypermoderne hoogbouw van wel 200-300m hoge wolkenkrabbers met aan de basis een heel lange esplanade vol met terrasjes en boten aan de kade. Aangenaam vertoeven! Jammer dat de huurprijzen er zo hoog liggen, anders had ik me daar iets gehuurd. Nu zit ik ook in hoogbouw (12e verdiep) maar net iets minder luxueus.
Tijdens een lange wandeling was ik op zoek naar een postkantoor om postzegels en kerstkaartjes te kopen. Helaas heb ik er weer geen gevonden en dus heb ik er de brui aan gegeven. Dit jaar wordt het een digitale wenskaart, een zelfgemaakte want niets is ambetanter om eenzelfde kerstkaart van drie van je vrienden te ontvangen.....
Tot ziens,
Wouter
25 graden, volop zon en nauwelijks kerstbomen. Het is kerst en als ik geen kalender had gehad, dan zou ik niet geweten hebben dat het een feestweek is. Niet in hier echter, want de kerstbomen zijn op, de sneeuw is allemaal al gevallen in Europa en de thermostaat is blijven plakken op 25 graden.
En vrij nemen zit er helaas pindakaas ook niet in. Wegens familiale omstandigheden is 1 collega naar India vertrokken en als gevolg daar van hebben we geen aflos op de diensten. Dat wordt dus ongeveer 11dagen in een rij werken (non-de-miljaar-de-ju), als het er niet meer worden...En zeggen dat ik normaal vrij was op kerst. :-( en al had gepland om gordijnen te gaan kopen en de chicha te roken met de buren (waterpijp)...Dit geheel terzijde natuurlijk.
Gisteren was het tijd om eens op verkenning te gaan in Dubai Marina: Een waarlijk prachtige en rustige binnenhaven, omringd door hypermoderne hoogbouw van wel 200-300m hoge wolkenkrabbers met aan de basis een heel lange esplanade vol met terrasjes en boten aan de kade. Aangenaam vertoeven! Jammer dat de huurprijzen er zo hoog liggen, anders had ik me daar iets gehuurd. Nu zit ik ook in hoogbouw (12e verdiep) maar net iets minder luxueus.
Tijdens een lange wandeling was ik op zoek naar een postkantoor om postzegels en kerstkaartjes te kopen. Helaas heb ik er weer geen gevonden en dus heb ik er de brui aan gegeven. Dit jaar wordt het een digitale wenskaart, een zelfgemaakte want niets is ambetanter om eenzelfde kerstkaart van drie van je vrienden te ontvangen.....
Tot ziens,
Wouter
maandag 21 december 2009
Zinloosheid
Hi Folks,
Er zijn zo van die dingen in je leven waarvan je denkt...man man man...Dit is iets stom. Denk maar aan de auto afwassen en vijf minuten later door de modder rijden. Of de planten wateren voor een onweersbui. Of een Engelse tekst vertalen in het Arabisch, met behulp van een woordenlijst in MsWord.
Jawel, dat laatste heb ik net moeten doen als onderdeel van mijn dagtaak. Voor de eerste keer, en helaas niet voor de laatste keer. We hebben namelijk een verwachting voor een Saudische TV-zender, waarbij we een Arabische tekst moeten schrijven. éën probleem echter, er is niemand op kantoor die Arabisch spreekt, en dat is behoorlijk iritant en vooral frustrerend. De tekst staat dus vol met grammaticafouten en na een uur wordt je er compleet appelig van.
En nu genieten van de zon!
Groenten,
Wouter
Er zijn zo van die dingen in je leven waarvan je denkt...man man man...Dit is iets stom. Denk maar aan de auto afwassen en vijf minuten later door de modder rijden. Of de planten wateren voor een onweersbui. Of een Engelse tekst vertalen in het Arabisch, met behulp van een woordenlijst in MsWord.
Jawel, dat laatste heb ik net moeten doen als onderdeel van mijn dagtaak. Voor de eerste keer, en helaas niet voor de laatste keer. We hebben namelijk een verwachting voor een Saudische TV-zender, waarbij we een Arabische tekst moeten schrijven. éën probleem echter, er is niemand op kantoor die Arabisch spreekt, en dat is behoorlijk iritant en vooral frustrerend. De tekst staat dus vol met grammaticafouten en na een uur wordt je er compleet appelig van.
En nu genieten van de zon!
Groenten,
Wouter
en toen was het donker
Dag liefste sneeuwbaggeraar,
Van overal in het Vlaamsche land worden sneeuwberichten verspreid in de wijde wereld. Ook uit Schotland of zelfs uit Bulgarije vluchten mensen weg om toch maar om te ontsnappen aan de sneeuw en het donker weer. En heel wat mensen trekken in deze donkere maanden naar het zuiden om zichzelf op te laden. Spanje of zelfs verder...Bijna iedereen vlucht voor het weer, behalve dan die gekke Indiers of de Filipino's. Zij lopen deez dagen nogal dik gekleed rond in Dubaï, want ook hier is de winter voelbaar. Slechts 23-24 graden vandaag...brrr, en in de ochtend zelfs nevelachtige toestanden. En zeggen dat januari nog kouder is..Had ik maar mijn wollen muts meegenomen op deze uitstap? Had ik maar een appartement genomen met isolatie of eentje waarvan de airco ook warme lucht blaast.
Maar dat is nog niet het ergste...Naast de kilte staat de zon rond de kerstdagen namelijk op zijn laagste punt aan de horizon en duren de dagen wel heel kort. Om 7u piept ze boven de horizon en om 17u36 is het alweer gedaan met zingen. En een kwartier later is het pikkedonker...Dat is toch wel even wennen, hoor! Ik vertrok om half vijf naar de supermarkt in een overbelichte hemel, en tegen dat ik buitenkom staat de zon aan de onderste trap van een lader, klaar om af te zwaaien.
Intussen even een update over mijn anarchistische of eerder wanordelijk leven tussen de Arabieren. De visa-aanvraag is nog steeds hangende, en sinds de 19e verblijf ik als een illegaal in het land (gelukkig is er een geen politiecontrole). Een bankrekening openen, een auto kopen, internet - tv en dergelijke zijn dus hangende, net zoals de sociale contacten worden beperkt door een gebrek aan vervoer...... Voor de rest al aardig kennisgemaakt met de buren, twee Palestijns-Jordaanse chica's van mijn leeftijd met een uitgesproken liberale islamgedachte. Al mag je liberaal wel niet vergelijken met liberaal Europees. Ze zijn nog steeds gelovig, dragen voor de helft een hoofddoek ( de oudste van de twee) en zijn bereid om te discussiëren over de holebi-cultuur in Europa....Hun antwoorden en ideeën zou je in Europa omschrijven als conservatief en zelfs discriminerend, maar na enige discussie zagen ze ook langzaam in dat hun reactie overdreven was. Ruimdenkend, en dus per definitie liberaal...Al kun je dat niet altijd zeggen van Verhofstadt en de zijnen.
Aha, voor het slapengaan nog ander dingetje.. Ik ben nu officieel 20 dagen uit dienst van Weathernews, en nog steeds in de mogelijkheid mijn webmail te lezen (zo heb ik vandaag getest voor de eerste keer in een paar weken). Niet dat daar veel zinnigs in staat, (aka SPAM) maar toch zou ik officieel op deze manier een bericht willen geven aan de meelezende Nederlanders die zooi te sluiten..."Misschien moet ge een dreigement gebruiken," zegt het duivelse stemmetje in mijn hoofd, "en uitreksel van die mailbox publiekelijk maken!" "Niet doen", zegt een goddelijke stemmetje "ge moogt geen ruiten breken". Soit, ik ben er nog niet uit, maar als iemand mijn mailbox in de tussentijd wilt gebruiken om de wereld te spammen...Doe gerust... het adres: wouter@wni.com
Groenten,
Woestijnkabouter Wouter
Van overal in het Vlaamsche land worden sneeuwberichten verspreid in de wijde wereld. Ook uit Schotland of zelfs uit Bulgarije vluchten mensen weg om toch maar om te ontsnappen aan de sneeuw en het donker weer. En heel wat mensen trekken in deze donkere maanden naar het zuiden om zichzelf op te laden. Spanje of zelfs verder...Bijna iedereen vlucht voor het weer, behalve dan die gekke Indiers of de Filipino's. Zij lopen deez dagen nogal dik gekleed rond in Dubaï, want ook hier is de winter voelbaar. Slechts 23-24 graden vandaag...brrr, en in de ochtend zelfs nevelachtige toestanden. En zeggen dat januari nog kouder is..Had ik maar mijn wollen muts meegenomen op deze uitstap? Had ik maar een appartement genomen met isolatie of eentje waarvan de airco ook warme lucht blaast.
Maar dat is nog niet het ergste...Naast de kilte staat de zon rond de kerstdagen namelijk op zijn laagste punt aan de horizon en duren de dagen wel heel kort. Om 7u piept ze boven de horizon en om 17u36 is het alweer gedaan met zingen. En een kwartier later is het pikkedonker...Dat is toch wel even wennen, hoor! Ik vertrok om half vijf naar de supermarkt in een overbelichte hemel, en tegen dat ik buitenkom staat de zon aan de onderste trap van een lader, klaar om af te zwaaien.
Intussen even een update over mijn anarchistische of eerder wanordelijk leven tussen de Arabieren. De visa-aanvraag is nog steeds hangende, en sinds de 19e verblijf ik als een illegaal in het land (gelukkig is er een geen politiecontrole). Een bankrekening openen, een auto kopen, internet - tv en dergelijke zijn dus hangende, net zoals de sociale contacten worden beperkt door een gebrek aan vervoer...... Voor de rest al aardig kennisgemaakt met de buren, twee Palestijns-Jordaanse chica's van mijn leeftijd met een uitgesproken liberale islamgedachte. Al mag je liberaal wel niet vergelijken met liberaal Europees. Ze zijn nog steeds gelovig, dragen voor de helft een hoofddoek ( de oudste van de twee) en zijn bereid om te discussiëren over de holebi-cultuur in Europa....Hun antwoorden en ideeën zou je in Europa omschrijven als conservatief en zelfs discriminerend, maar na enige discussie zagen ze ook langzaam in dat hun reactie overdreven was. Ruimdenkend, en dus per definitie liberaal...Al kun je dat niet altijd zeggen van Verhofstadt en de zijnen.
Aha, voor het slapengaan nog ander dingetje.. Ik ben nu officieel 20 dagen uit dienst van Weathernews, en nog steeds in de mogelijkheid mijn webmail te lezen (zo heb ik vandaag getest voor de eerste keer in een paar weken). Niet dat daar veel zinnigs in staat, (aka SPAM) maar toch zou ik officieel op deze manier een bericht willen geven aan de meelezende Nederlanders die zooi te sluiten..."Misschien moet ge een dreigement gebruiken," zegt het duivelse stemmetje in mijn hoofd, "en uitreksel van die mailbox publiekelijk maken!" "Niet doen", zegt een goddelijke stemmetje "ge moogt geen ruiten breken". Soit, ik ben er nog niet uit, maar als iemand mijn mailbox in de tussentijd wilt gebruiken om de wereld te spammen...Doe gerust... het adres: wouter@wni.com
Groenten,
Woestijnkabouter Wouter
zaterdag 19 december 2009
ongemakken
Tijd om meteen met de deur in huis te vallen...Mijn verscheepte gemodificeerde en vooral stinkende containerlading is aangekomen...driewerf hoera hoera hoera ( negen keren dus)! Het heeft me bloed, zweet en tranen, dirhams, euros gekost, maar veel belangrijker zijn de goede herinneringen die de goederen in me naar bovenhaalden. Foto's, reisartefacten, een hangmat (nog niet gevonden, maar hopelijk kan is ze morgen eens uittesten tussen twee appartementsgebouwen in), noodzakelijke kledij en noem maar op.
Vam de twintig verscheepte dozen, zijn er slechts 2 gecontroleerd door de douane. Het kan haast geen toeval zijn dat het net de dozen met de digitale informatiedragers was die deze eer heeft weggedragen. Uit bezorgdheid en vooral curiousiteit waren dit dan ook de eerste twee dozen die ik vanavond heb opgescheurd, vol van overgave om te zien of er niets ontbrak of beschadigd was. ..oef, de pingpongballetjes zijn ongeschonden gebloven, maar ach, een fotokader heeft het niet overleeft, getweeëndeeld door onvoorzichtige behandeling bij de douane....Nu denkt u vast waarom ik dit op de douane steek, nietwaar meine fründliche freunde? ...de reden is simpel, ik heb mijn goederen deskundig op gecontroleerd op een Hercules Poirotiaanse manier, zijnde, met ogen en verstand. Na enig speurwerk merkte ik dat de clipskes op de achterzijde van de fotokader open waren, waardoor de glasplaat en de fotos los kwamen te liggen van het frame. Nu kan ik wel honderd procent zekerheid zeggen dat ik die clipskes gesloten had, dus concludeerde de anders zo simpele geest van me, dat de douane ze geopenend heeft (en onvolledig gesloten, die smeerlapen) . Dit maakt me dus wel curieus ende nieuwsgierig waarom de douane zo graag persoonlijke familiefotos onder de loep neemt? Is het voor de puist en de neus van tante heks? Of om de derde tepel van achtergrootnicht, wiens naam ik hier voor de discretie niet ga noemen, te bekijken?
Met enig leedvermaak en een brede glimlach heb ik geconstateerd dat de douane niet de moeite heeft genomen om de computer te doorzoeken...Ik had de kist volgestopt van die biologisch afbreekbare isimobollekes (piepschuim voor de Nederlandsonkundige Nederlanders...Is dit nu wat men noemt een contradictio in terminis?) en vooraf even de harde schijf er uit gehaald, en de backupversie ergens ver verstopt! Ik wou dat ik die mannen hun gezicht had gezien toen ze computerkist opentrokken, om tot de constatatie te moeten komen dat er behalve van onderdelen niets maar ook niets in die kist zat dat ze konden controleren/censuren!
En ik maar schudden achteraf om al die bollekes eruit de flappen. Na 5 minuten kwamen er nog steeds van die dingen uit de kist!
Weet je, alle goederen die uit de dozen komen, hebben zo penetrante licht ontsmette chemische geur waarvan mijn fijngevoelige neus spontaan allergisch van word. Ge zou er verdorie diaree van krijgen, zo'n lichte stank is het. Merk op dat de schrijver dezes hier in de voorwaardelijke zin schrijft, "zou", want wat ge al hebt, kunt niet krijgen. Voor de gevoelige lezers wil ik graag even opmerken dat ze beter direct naar de volgende alinea gaan. Sinds mijn aankomst bijna een maand terug (amai dat is snel gegaan) heb ik vandaag voor de 3e keer een diaree van formaat gehad ( plus koorts voor de gelegenheid). De eerste keer kan ik me nog goed herinneren...dat was in de eerste week na het eten van Indische lunch nabij het werk..Geen idee wat het was, maar het trok op geen fluit en was heel pikant. En dan was er vorige week na het eten van een overheerlijke thaise pikante groentenschotel. een welgemeende onpasselijkheid..2 dagen ben ik ziek geweest.....Nu zit ik met het prangende dilemma: Zijn alle andere dingen van dat restaurant ook zo lekker en krijgt ge daar dan ook diaree van? Of zijn ze vies en gezond? En dan is er dus vandaag de derde keer: Oorzaak: vermoedelijk een soort lasagne van gistereavond, van de afhaalafdeling in de supermarkt..Het was nog warm toen het kassa passeerde, ondanks dat het wel 200m lopen is naar de kassa...(supermarkt Lulu is een beetje te vergelijken van grootte met een carrefourwinkel in Burcht of Schoten of de Makro van Nieuwegein) Heerlijk en goedkoop! ..maar goed, om het klimaat te sparen heb ik de afgelopen maand nog maar nauwelijks zelf eten gekookt, en vooral eten uit grootkeukens naar binnen gewerkt...Nul verbruik kookvuur (niet moeilijk als je er geen hebt natuurlijk)!
Voor de rest heb ik niet veel te melden..Het regent opnieuw en de straten zullen wel weer blank komen ergens te velden. Dat is niets in vergelijking met de sneeuw in de Benelux. Naar het schijnt is er toch 20cm poeder gevallen...Iemand zin om wat fotos op te sturen?
Groenten,
Wouter
Vam de twintig verscheepte dozen, zijn er slechts 2 gecontroleerd door de douane. Het kan haast geen toeval zijn dat het net de dozen met de digitale informatiedragers was die deze eer heeft weggedragen. Uit bezorgdheid en vooral curiousiteit waren dit dan ook de eerste twee dozen die ik vanavond heb opgescheurd, vol van overgave om te zien of er niets ontbrak of beschadigd was. ..oef, de pingpongballetjes zijn ongeschonden gebloven, maar ach, een fotokader heeft het niet overleeft, getweeëndeeld door onvoorzichtige behandeling bij de douane....Nu denkt u vast waarom ik dit op de douane steek, nietwaar meine fründliche freunde? ...de reden is simpel, ik heb mijn goederen deskundig op gecontroleerd op een Hercules Poirotiaanse manier, zijnde, met ogen en verstand. Na enig speurwerk merkte ik dat de clipskes op de achterzijde van de fotokader open waren, waardoor de glasplaat en de fotos los kwamen te liggen van het frame. Nu kan ik wel honderd procent zekerheid zeggen dat ik die clipskes gesloten had, dus concludeerde de anders zo simpele geest van me, dat de douane ze geopenend heeft (en onvolledig gesloten, die smeerlapen) . Dit maakt me dus wel curieus ende nieuwsgierig waarom de douane zo graag persoonlijke familiefotos onder de loep neemt? Is het voor de puist en de neus van tante heks? Of om de derde tepel van achtergrootnicht, wiens naam ik hier voor de discretie niet ga noemen, te bekijken?
Met enig leedvermaak en een brede glimlach heb ik geconstateerd dat de douane niet de moeite heeft genomen om de computer te doorzoeken...Ik had de kist volgestopt van die biologisch afbreekbare isimobollekes (piepschuim voor de Nederlandsonkundige Nederlanders...Is dit nu wat men noemt een contradictio in terminis?) en vooraf even de harde schijf er uit gehaald, en de backupversie ergens ver verstopt! Ik wou dat ik die mannen hun gezicht had gezien toen ze computerkist opentrokken, om tot de constatatie te moeten komen dat er behalve van onderdelen niets maar ook niets in die kist zat dat ze konden controleren/censuren!
En ik maar schudden achteraf om al die bollekes eruit de flappen. Na 5 minuten kwamen er nog steeds van die dingen uit de kist!
Weet je, alle goederen die uit de dozen komen, hebben zo penetrante licht ontsmette chemische geur waarvan mijn fijngevoelige neus spontaan allergisch van word. Ge zou er verdorie diaree van krijgen, zo'n lichte stank is het. Merk op dat de schrijver dezes hier in de voorwaardelijke zin schrijft, "zou", want wat ge al hebt, kunt niet krijgen. Voor de gevoelige lezers wil ik graag even opmerken dat ze beter direct naar de volgende alinea gaan. Sinds mijn aankomst bijna een maand terug (amai dat is snel gegaan) heb ik vandaag voor de 3e keer een diaree van formaat gehad ( plus koorts voor de gelegenheid). De eerste keer kan ik me nog goed herinneren...dat was in de eerste week na het eten van Indische lunch nabij het werk..Geen idee wat het was, maar het trok op geen fluit en was heel pikant. En dan was er vorige week na het eten van een overheerlijke thaise pikante groentenschotel. een welgemeende onpasselijkheid..2 dagen ben ik ziek geweest.....Nu zit ik met het prangende dilemma: Zijn alle andere dingen van dat restaurant ook zo lekker en krijgt ge daar dan ook diaree van? Of zijn ze vies en gezond? En dan is er dus vandaag de derde keer: Oorzaak: vermoedelijk een soort lasagne van gistereavond, van de afhaalafdeling in de supermarkt..Het was nog warm toen het kassa passeerde, ondanks dat het wel 200m lopen is naar de kassa...(supermarkt Lulu is een beetje te vergelijken van grootte met een carrefourwinkel in Burcht of Schoten of de Makro van Nieuwegein) Heerlijk en goedkoop! ..maar goed, om het klimaat te sparen heb ik de afgelopen maand nog maar nauwelijks zelf eten gekookt, en vooral eten uit grootkeukens naar binnen gewerkt...Nul verbruik kookvuur (niet moeilijk als je er geen hebt natuurlijk)!
Voor de rest heb ik niet veel te melden..Het regent opnieuw en de straten zullen wel weer blank komen ergens te velden. Dat is niets in vergelijking met de sneeuw in de Benelux. Naar het schijnt is er toch 20cm poeder gevallen...Iemand zin om wat fotos op te sturen?
Groenten,
Wouter
dinsdag 15 december 2009
wateroverlast
Dag thuisfront,
Alweer een dag is gepasseerd, een mooie dag, eentje met een paar wolkjes, vrolijke gezichtjes en een met veel plassen. Zoals de vorige keer bericht te hebben, is het vochtig (geweest) in mijn nieuwe stad zonder riolering. Vochtig mag je interpreteren in de brede zin van het woord. Van kop tot teen en van buik tot rug.
Het regenavontuur heeft 3 dagen volgehouden om vandaag tot rust te komen in Oman. De regen is weg, de sonne wedergekeerd, de verkeersanarchie opgelost en de toeterende taxis toeteren nog steeds. Achter al dat natuurgeweld kwam de zon te voorschijn piepen, jeweetwel, zo een typisch zwak voorjaarszonnetje dat je doet kiezen tussen een T-shirt of een trui. De keuze was pijnlijk en het resultaat navenant.
Nu ik eindelijk een beetje ingewerkt geraak, kan ik tussen de uren al eens het kantoor verlaten, een wandelingetje maken in de buurt op zoek naar wat eten en wat vogeltjes. Er fladderen rare beesten rond...Gisteren nog 2 papegaai-achtigen gezien (god weet hoe die hier beland zijn) en vandaag een verre neef van de merel, even groot, eleganter en met meer kleur. Bovendien zingt deze een stuk mooier. Als het eens lukt om een foto te trekken, dan krijgt ge zeker een beeld te zien ( hopelijk krijgen we dan van één van de volgers van deze blog : bernardwx, een halve ornitoloog en bovenal een excellent weerman, een uitleg...@ Bernard: heb je de hint begrepen? *grijns*)
Andere dingen fotograferen lukt wel. Hierbij een paar beeldjes van de wateroverlast gisteren en vandaag. Volgens officiële cijfers is er tussen de 47- 107mm gevallen in en rondom Dubai. Dat is niet van de poes, en het resultaat mag er wezen. Het water stond 30cm hoog in mijn straat, en naar het schijnt tot aan het middel aan een supermarkt wat verder. Om u een gedacht te geven, dat middel is van een Filipijnse van een meter vijf-en-vijftig..dus ongeveer op kniehoogte voor mij) Van kleine mensen gesproken, ge vindt hier ook grote zielen ('k ben hier al een vrouw tegengekomen van mijn lengte. Ge kont haar met 1 woord samenvatten: afschrikwekkend!)
Vanavond wordt de containerlading geleverd, eindelijk, na zoveel dagen van lang wachten. En rond hetzelfde moment worden ook de zetels afgezet. Er komt langzaam een einde aan al de paperassen. Hopelijk heb ik mijn paspoort snel, maar eerst moet ik nog een bloedproef doorstaan ...letterlijk en figuurlijk. De overheid heeft hun zinnen gezet om Aids uit het land te bannen, en om dit doel te bereiken moet iedereen die hier komt wonen, een bloedproef ondergaan. Wie Aids of hiv heeft, krijgt géén visum...Diti s nogal verregaand en doet me denken aan praktijken uit het Derde Rijk. Maar ach, ik moet geen schrik hebben..De laatste keer dat mijn bloed was getrokken, was ik nog gezond, maar ondertussen heb ik wel weeral enkele continenten afgereisd! Wie weet ;-)
Groenten,
Wouter
ps: fotos uploaden lukt om een of andere reden niet vandaag. Dan zal het voor een andere keer zijn.
Alweer een dag is gepasseerd, een mooie dag, eentje met een paar wolkjes, vrolijke gezichtjes en een met veel plassen. Zoals de vorige keer bericht te hebben, is het vochtig (geweest) in mijn nieuwe stad zonder riolering. Vochtig mag je interpreteren in de brede zin van het woord. Van kop tot teen en van buik tot rug.
Het regenavontuur heeft 3 dagen volgehouden om vandaag tot rust te komen in Oman. De regen is weg, de sonne wedergekeerd, de verkeersanarchie opgelost en de toeterende taxis toeteren nog steeds. Achter al dat natuurgeweld kwam de zon te voorschijn piepen, jeweetwel, zo een typisch zwak voorjaarszonnetje dat je doet kiezen tussen een T-shirt of een trui. De keuze was pijnlijk en het resultaat navenant.
Nu ik eindelijk een beetje ingewerkt geraak, kan ik tussen de uren al eens het kantoor verlaten, een wandelingetje maken in de buurt op zoek naar wat eten en wat vogeltjes. Er fladderen rare beesten rond...Gisteren nog 2 papegaai-achtigen gezien (god weet hoe die hier beland zijn) en vandaag een verre neef van de merel, even groot, eleganter en met meer kleur. Bovendien zingt deze een stuk mooier. Als het eens lukt om een foto te trekken, dan krijgt ge zeker een beeld te zien ( hopelijk krijgen we dan van één van de volgers van deze blog : bernardwx, een halve ornitoloog en bovenal een excellent weerman, een uitleg...@ Bernard: heb je de hint begrepen? *grijns*)
Andere dingen fotograferen lukt wel. Hierbij een paar beeldjes van de wateroverlast gisteren en vandaag. Volgens officiële cijfers is er tussen de 47- 107mm gevallen in en rondom Dubai. Dat is niet van de poes, en het resultaat mag er wezen. Het water stond 30cm hoog in mijn straat, en naar het schijnt tot aan het middel aan een supermarkt wat verder. Om u een gedacht te geven, dat middel is van een Filipijnse van een meter vijf-en-vijftig..dus ongeveer op kniehoogte voor mij) Van kleine mensen gesproken, ge vindt hier ook grote zielen ('k ben hier al een vrouw tegengekomen van mijn lengte. Ge kont haar met 1 woord samenvatten: afschrikwekkend!)
Vanavond wordt de containerlading geleverd, eindelijk, na zoveel dagen van lang wachten. En rond hetzelfde moment worden ook de zetels afgezet. Er komt langzaam een einde aan al de paperassen. Hopelijk heb ik mijn paspoort snel, maar eerst moet ik nog een bloedproef doorstaan ...letterlijk en figuurlijk. De overheid heeft hun zinnen gezet om Aids uit het land te bannen, en om dit doel te bereiken moet iedereen die hier komt wonen, een bloedproef ondergaan. Wie Aids of hiv heeft, krijgt géén visum...Diti s nogal verregaand en doet me denken aan praktijken uit het Derde Rijk. Maar ach, ik moet geen schrik hebben..De laatste keer dat mijn bloed was getrokken, was ik nog gezond, maar ondertussen heb ik wel weeral enkele continenten afgereisd! Wie weet ;-)
Groenten,
Wouter
ps: fotos uploaden lukt om een of andere reden niet vandaag. Dan zal het voor een andere keer zijn.
zaterdag 12 december 2009
Veel regen
Dag lustige lezers,
Vanop het werk snel een berichtje schrijven is altijd leuk meegenomen. Vandaag was net als gisteren een heel drukke werkdag, want sinds gisteren moet ik onafhanklijk mijn diesten doen, zonder begeleiding van collegas. Heel leuk, maar vooral zeer vermoeiend met lange dagen, zoals je dat wel vaak hebt bij nieuwe jobs. Normaalgezien zou ik hierbij hulp krijgen van een collega, maar die krijgt dan ook weer training...Om een lang verhaal kort te maken, het is hier een heksenketel en concentreren lukt dan ook niet goed als je met 4 op evenveel vierkante meter zit te werken. Eigenlijk een beetje absurd, maar het zal wel beteren eens de nieuwe ruimte gezegend kan worden. Het beloofd alleszins iets trendy en aangenaam te worden, temeer omdat er een zwembad op het bovenste verdiep is...Later vast meer
Vandaag en gisteren heeft het geregend in de Emiraten, en dat zal nog wel een dag extra duren. Er slingert een golvend front boven ons hoofd en laat af en toe wat hemelwater vallen. Geen grote hoeveelheden, maar toch al genoeg om de straten van plassen te voerzien. Riolering voor hemelwater bestaat niet, dus er staan grote plassen op vele plaatsen. Het doet me een beetje aan het zomerse weertje in België denken...kwakkelend en 20 graden, nogal koud en daarom had ik deze ochtend zelfs mijne frak uit de kast moeten halen. brrrrr. Alhoewel, klagen moet ik niet doen, want naar het schijnt gaat het volgende dagen flink vriezen in de Benelux. Hou me op de hoogte!
Zo, tijd om naar huis te gaan, nog wat meubilair in mekaar te timmeren en dan weer slapen...Opstaan om 4u is geen pretje, zeker voor een slaapbeest als ik.
slaapwel,
Wouter
Vanop het werk snel een berichtje schrijven is altijd leuk meegenomen. Vandaag was net als gisteren een heel drukke werkdag, want sinds gisteren moet ik onafhanklijk mijn diesten doen, zonder begeleiding van collegas. Heel leuk, maar vooral zeer vermoeiend met lange dagen, zoals je dat wel vaak hebt bij nieuwe jobs. Normaalgezien zou ik hierbij hulp krijgen van een collega, maar die krijgt dan ook weer training...Om een lang verhaal kort te maken, het is hier een heksenketel en concentreren lukt dan ook niet goed als je met 4 op evenveel vierkante meter zit te werken. Eigenlijk een beetje absurd, maar het zal wel beteren eens de nieuwe ruimte gezegend kan worden. Het beloofd alleszins iets trendy en aangenaam te worden, temeer omdat er een zwembad op het bovenste verdiep is...Later vast meer
Vandaag en gisteren heeft het geregend in de Emiraten, en dat zal nog wel een dag extra duren. Er slingert een golvend front boven ons hoofd en laat af en toe wat hemelwater vallen. Geen grote hoeveelheden, maar toch al genoeg om de straten van plassen te voerzien. Riolering voor hemelwater bestaat niet, dus er staan grote plassen op vele plaatsen. Het doet me een beetje aan het zomerse weertje in België denken...kwakkelend en 20 graden, nogal koud en daarom had ik deze ochtend zelfs mijne frak uit de kast moeten halen. brrrrr. Alhoewel, klagen moet ik niet doen, want naar het schijnt gaat het volgende dagen flink vriezen in de Benelux. Hou me op de hoogte!
Zo, tijd om naar huis te gaan, nog wat meubilair in mekaar te timmeren en dan weer slapen...Opstaan om 4u is geen pretje, zeker voor een slaapbeest als ik.
slaapwel,
Wouter
vrijdag 11 december 2009
shopping walhalla: Dubai Mall
Beste lustige lezers,
Dubai is geld krijgen en geld uitgeven, meer dan in alle andere steden te wereld. Decadenter dan in het Zwitserse Luzern, vriendelijker dan in het Canadese Vancouver en goedkoper dan Brussel, Amsterdam of Londen. Dubaï is pracht gekruist met kitsch, drukte afgewisseld met relaxte mensen, zakenlui te midden van toeristen. Eigenlijk is de stad heel divers, en ligt het op het hedendaagse kruispunt van oost en west. Hoewel Amerika en Europa heel ver zijn in afstand, is de stad eigenlijk een op en top Europese stad. Echter, het "echte"stadcentrum zit vol met Indïers, Pakistani en Filipino's. De stad brengt een zeer compleet amalgaam van een vredevolle en gerespecteerde Islamcultuur met de kapitalistische ingesteldheid van Europeanen en de typische ongedrongen handelsgeest van de Aziaten.
Van alle wereldsteden die ik mogen ervaren heb, vullen Tokyo, Vancouver en Dubai samen de top drie. Tokyo omwille van het grote cultuurverschil met de Europese maatschappij te midden van een groene omgeving en de knappe vrouwlijke schoonheid. Vancouver omwille van de zeer ontspannen en internationale sfeer in het architectonisch ongeëvenaarde stadscentrum en Dubaï omwille alle bovenstaande elementen.
Omdat ik vandaag vrij had gekregen op het werk, heb ik alle kansen aangegrepen om nog eens wat geld over de boeg te gooien. Twee zitbanken en een plasma tv gekocht in de Dubai Mall, het grootste shoppingcenter ter wereld, het walhalla voor iedere koopzieke geest! Ik heb 4 uur constant rondgelopen in het walhalla van de kapitalist en nog niet eens de helft van alle gangen genomen. Een paar winkels binnengepiept, schoenen op mijn maat proberen te vinden (onmogelijk zo blijkt!), en wat staan luisteren naar de immervriendelijke Filipijnse vrouwelijke verkoopsters. Over hen kun je een boek schrijven. Dit is echter niet mijn bedoeling, want mijne stylo is bijna leeg. Mijn ervaring leert me dat heel veel westerlingen en Arabieren in Dubai neerkijken op de Filipinos. (ik ook, maar dan enkel in de letterlijke zin van het woord). Echter, mijn welopgevoede manier (al zeg ik het zelf...ja, bescheidenheid is me vreemd...'k vrees dat ik te lang in Nederland heb gewoond en daardoor die bescheidenheid ben kwijtgespeeld) van doen komt steeds naar boven bij het zien van de moegetergde verkoopsters en meestal krijg ik dan een vriendelijke gewaardeerde glimlach terug. Overigens wil ik wel even kwijt dat in een Arabisch land de vrouw een minderwaardige positie bekleed, doch is Dubai zeer progressief te noemen. Bij de autochtone bewoners wordt dit gevoel traditioneel nog steeds ondersteund, maar de rest van wereld is gelukkig helemaal anders. Dit maakt de smeltkroes nog interessanter. Laat dit u echter niet ontmoedigen om naar hier te komen. Als je als vrouw opkomt voor je rechten en beleefd blijft, zul je weinig tot niets merken van discriminatie
Over twee dagen arriveert het schip en volgende week komen mijn goederen aan in mijn appartement! Goed, hé. En de aanvraag voor mijn paspoort is ondertussen ook vertrokken. Eindelijk. Er begint schot in de zaak te komen. Tegen nieuwjaar kan ik dan eindelijk beginnen denken een auto te kopen (vermoedelijk een tweedehandse Nissan x-trail... of een Kia sportage). Of misschien ook niet, want de kans bestaat (een kleine kans maar niet nihil) om op rigmove te gaan in die periode! Voor de mensen die niet thuis zijn in de olie- en gassector: een rigmove is een verplaatsing van een boorplatform naar een ander gas- of olieveld ( gasveld in dit geval). Maar als het ooit zover komt, dan hoor je het nog wel.
Blijf intussen cool en geniet van de koude periode. Ook hier is het frisjes. 'k begin als sterk te twijfelen op mijne frak te gaan zoeken. Het kwik duikt 's nachts al onder de 20 graden...eeen raar gevoel.
Slaap ze.
Wouter
Dubai is geld krijgen en geld uitgeven, meer dan in alle andere steden te wereld. Decadenter dan in het Zwitserse Luzern, vriendelijker dan in het Canadese Vancouver en goedkoper dan Brussel, Amsterdam of Londen. Dubaï is pracht gekruist met kitsch, drukte afgewisseld met relaxte mensen, zakenlui te midden van toeristen. Eigenlijk is de stad heel divers, en ligt het op het hedendaagse kruispunt van oost en west. Hoewel Amerika en Europa heel ver zijn in afstand, is de stad eigenlijk een op en top Europese stad. Echter, het "echte"stadcentrum zit vol met Indïers, Pakistani en Filipino's. De stad brengt een zeer compleet amalgaam van een vredevolle en gerespecteerde Islamcultuur met de kapitalistische ingesteldheid van Europeanen en de typische ongedrongen handelsgeest van de Aziaten.
Van alle wereldsteden die ik mogen ervaren heb, vullen Tokyo, Vancouver en Dubai samen de top drie. Tokyo omwille van het grote cultuurverschil met de Europese maatschappij te midden van een groene omgeving en de knappe vrouwlijke schoonheid. Vancouver omwille van de zeer ontspannen en internationale sfeer in het architectonisch ongeëvenaarde stadscentrum en Dubaï omwille alle bovenstaande elementen.
Omdat ik vandaag vrij had gekregen op het werk, heb ik alle kansen aangegrepen om nog eens wat geld over de boeg te gooien. Twee zitbanken en een plasma tv gekocht in de Dubai Mall, het grootste shoppingcenter ter wereld, het walhalla voor iedere koopzieke geest! Ik heb 4 uur constant rondgelopen in het walhalla van de kapitalist en nog niet eens de helft van alle gangen genomen. Een paar winkels binnengepiept, schoenen op mijn maat proberen te vinden (onmogelijk zo blijkt!), en wat staan luisteren naar de immervriendelijke Filipijnse vrouwelijke verkoopsters. Over hen kun je een boek schrijven. Dit is echter niet mijn bedoeling, want mijne stylo is bijna leeg. Mijn ervaring leert me dat heel veel westerlingen en Arabieren in Dubai neerkijken op de Filipinos. (ik ook, maar dan enkel in de letterlijke zin van het woord). Echter, mijn welopgevoede manier (al zeg ik het zelf...ja, bescheidenheid is me vreemd...'k vrees dat ik te lang in Nederland heb gewoond en daardoor die bescheidenheid ben kwijtgespeeld) van doen komt steeds naar boven bij het zien van de moegetergde verkoopsters en meestal krijg ik dan een vriendelijke gewaardeerde glimlach terug. Overigens wil ik wel even kwijt dat in een Arabisch land de vrouw een minderwaardige positie bekleed, doch is Dubai zeer progressief te noemen. Bij de autochtone bewoners wordt dit gevoel traditioneel nog steeds ondersteund, maar de rest van wereld is gelukkig helemaal anders. Dit maakt de smeltkroes nog interessanter. Laat dit u echter niet ontmoedigen om naar hier te komen. Als je als vrouw opkomt voor je rechten en beleefd blijft, zul je weinig tot niets merken van discriminatie
Over twee dagen arriveert het schip en volgende week komen mijn goederen aan in mijn appartement! Goed, hé. En de aanvraag voor mijn paspoort is ondertussen ook vertrokken. Eindelijk. Er begint schot in de zaak te komen. Tegen nieuwjaar kan ik dan eindelijk beginnen denken een auto te kopen (vermoedelijk een tweedehandse Nissan x-trail... of een Kia sportage). Of misschien ook niet, want de kans bestaat (een kleine kans maar niet nihil) om op rigmove te gaan in die periode! Voor de mensen die niet thuis zijn in de olie- en gassector: een rigmove is een verplaatsing van een boorplatform naar een ander gas- of olieveld ( gasveld in dit geval). Maar als het ooit zover komt, dan hoor je het nog wel.
Blijf intussen cool en geniet van de koude periode. Ook hier is het frisjes. 'k begin als sterk te twijfelen op mijne frak te gaan zoeken. Het kwik duikt 's nachts al onder de 20 graden...eeen raar gevoel.
Slaap ze.
Wouter
woensdag 9 december 2009
stofstormpje
Dag koude kuikens,
30 graden en veel stof!
Tot zover de samenvatting van deze tekst. Indien je denkt deze omschrijving u jaloers in de oren klinkt, of net aanlokkelijk lijkt, dan mag je nu de keuze maken. Of je rot op (zonder een oprotpremie ofte gouden handduk) of je leest verder! Gelieve nu te beslissen!
Ok, gekozen? Goed, van die jaloerse typekes zijn we nu verlost, en dan is het tijd om echte emoties te beschrijven. Een gevoel van een heerlijke knuffel der natuur aan de mensheid ! Deze ochtend was het lang niet licht toen ik bij een heerlijke 25 graden op een ontiegelijk vroeg uur een taxi instapte. De lucht voelde een beetje apart aan, nogal warmpjes voor de tijd van het jaar, wetende dag de dag voordien op het zelfde tijdstip mijn vel koude rillingen opwekte (toen pakweg 19 gr....het is raar hoe snel een lichaam kan wennen aan een nieuw klimaat... heerlijk is dat, maar dit geheel ter zijde). Op het kantoor aangekomen kreeg ik al snel een briefing over de stofrijke toestand waarin de Perzische golf zich verkeerde. Dat het stoffig ging zijn, dat wist ik, maar zo erg als nu had ik toch niet verwacht...Naar aanleiding van onze onderlinge weerconditie monitoren we het weer in Abu Dhabi, vooral dan de luchthaven zo'n 30km buiten de stad, in het midden der woestijn (eigenlijk heb je 1 grote woestijn vanaf Jemen tot Jordanië, en midden Iraq en de Verenigde Arabische Emiraten... maar soit, we wijken nog meer af) Deze ochtend was dat zicht al zo hard teruggelopen dat ik er helemaal van stond te kijken en tegelijk dolgelukkig van werd, want als dat daar kan, dan lukt het misschien in Dubaï ook...misschien.
Goed een paar uur later op een rustig moment tussen de uren heb ik mogen genieten van de buitenlucht...veel wind, een paar afgerukte takken aan de bomen, vuile beige lucht waar eens flatgebouwen stonden, en vooral veel mensen met zonnenbrillen om hun ogen te beschermen tegen het zand. .... met daar midden een rare kwiestenbiebel, aka ik, die als een kleuter vol verbazing de hemel zit in te turen! Heerlijk!
NA het werk snel naar huis getaxied om vanop balkonhoogte het stof uit de lucht te kijken en foto's schieten (het woord trekken klinkt de Nederlanders nogal lachwekkend in de oren)! Hierbij kun je het verschil zien tussen een normale dag en stoffige dag! Zoek de verschillen.
Daaronder nog een andere foto, van kamelenmelk! Ik heb er geen benul van hoe kanelen worden gemolken, maar wat mijn ervaringen zijn met de melk, kun je verder naar beneden lezen! Smakelijk. d
Tijd om onder de lakens te kruipen.
De zandkabouter
ps: deze tekst is geschreven op 8 dec 2009, en aangezien internet @ home er de eerste dagen niet zit aan te komen, wordt alles met één of meerdere dagen gepost vanop het werk!
30 graden en veel stof!
Tot zover de samenvatting van deze tekst. Indien je denkt deze omschrijving u jaloers in de oren klinkt, of net aanlokkelijk lijkt, dan mag je nu de keuze maken. Of je rot op (zonder een oprotpremie ofte gouden handduk) of je leest verder! Gelieve nu te beslissen!
Ok, gekozen? Goed, van die jaloerse typekes zijn we nu verlost, en dan is het tijd om echte emoties te beschrijven. Een gevoel van een heerlijke knuffel der natuur aan de mensheid ! Deze ochtend was het lang niet licht toen ik bij een heerlijke 25 graden op een ontiegelijk vroeg uur een taxi instapte. De lucht voelde een beetje apart aan, nogal warmpjes voor de tijd van het jaar, wetende dag de dag voordien op het zelfde tijdstip mijn vel koude rillingen opwekte (toen pakweg 19 gr....het is raar hoe snel een lichaam kan wennen aan een nieuw klimaat... heerlijk is dat, maar dit geheel ter zijde). Op het kantoor aangekomen kreeg ik al snel een briefing over de stofrijke toestand waarin de Perzische golf zich verkeerde. Dat het stoffig ging zijn, dat wist ik, maar zo erg als nu had ik toch niet verwacht...Naar aanleiding van onze onderlinge weerconditie monitoren we het weer in Abu Dhabi, vooral dan de luchthaven zo'n 30km buiten de stad, in het midden der woestijn (eigenlijk heb je 1 grote woestijn vanaf Jemen tot Jordanië, en midden Iraq en de Verenigde Arabische Emiraten... maar soit, we wijken nog meer af) Deze ochtend was dat zicht al zo hard teruggelopen dat ik er helemaal van stond te kijken en tegelijk dolgelukkig van werd, want als dat daar kan, dan lukt het misschien in Dubaï ook...misschien.
Goed een paar uur later op een rustig moment tussen de uren heb ik mogen genieten van de buitenlucht...veel wind, een paar afgerukte takken aan de bomen, vuile beige lucht waar eens flatgebouwen stonden, en vooral veel mensen met zonnenbrillen om hun ogen te beschermen tegen het zand. .... met daar midden een rare kwiestenbiebel, aka ik, die als een kleuter vol verbazing de hemel zit in te turen! Heerlijk!
NA het werk snel naar huis getaxied om vanop balkonhoogte het stof uit de lucht te kijken en foto's schieten (het woord trekken klinkt de Nederlanders nogal lachwekkend in de oren)! Hierbij kun je het verschil zien tussen een normale dag en stoffige dag! Zoek de verschillen.
Daaronder nog een andere foto, van kamelenmelk! Ik heb er geen benul van hoe kanelen worden gemolken, maar wat mijn ervaringen zijn met de melk, kun je verder naar beneden lezen! Smakelijk. d
Tijd om onder de lakens te kruipen.
De zandkabouter
ps: deze tekst is geschreven op 8 dec 2009, en aangezien internet @ home er de eerste dagen niet zit aan te komen, wordt alles met één of meerdere dagen gepost vanop het werk!
dinsdag 8 december 2009
zand in mijn ogen
Dag lustige lezer,
Het feest is voorbij, het echte werken is begonnen, met sinds enkele dagen een regelrechte en pijnlijke ochtenddienst die start om 5u en stopt als ik klaar ben. Op zich niets nieuws onder de zon in vergelijking met het werk in Nederland, ware het niet dat hier op dat er 1 groot verschil is met Europa. Ik kan 's ochtends in een luchtige outfut naar het werk stappen, of beter, naar een hoofdweg om aldaar de eerste de beste taxi te laten stoppen pal onder mijn neus. Deze luxe heb ik nooit mogen meemaken in NL of België, zeker niet om 5u 's ochtends. Er is op dat moment geen kat op het straat, maar wel passeert er elke 2 minuten minstens 1 taxi. Wat een luxe is me dat! 15 dirham en 6 km verder mag ik weer uitstappen. Op zich is dit een luxeleventje, maar aan de andere kant zou ik er geld voor willen geven om met de fiets naar het werk te kunnen rijden, maar helaas pindakaas is dit niet mogelijk! Een fietspad bestaat hier niet, en onderweg ligt een halve autosnelweg waarop de chauffeurs doodleuk tegen 120 voorbijrazen op een plaats waar maar 80 is toegestaan! Ik heb zelfs 1 taxichauffeur gehad die met trots 140 heeft gehaald op dat stuk. Zotten zijn het! Vrouwelijke chauffeurs zullen vast wat voorzichtiger zijn, al kan ik dat niet met zekerheid zeggen, want veel taxivrouwen heb ik nog niet gezien.
Vandaag las ik in de krant iets heel frappant en onwaarschijnlijk discriminerend vanuit onze cultuur. In Saudi Arabië heeft een vrouw haar echtgenoten naar het hospitaal vervoerd omdat hij ziek werd onderweg. Op zich is daar weinig bijzonder aan, ware het niet dat het in Saudi Arabië bij wet is verboden voor vrouwen om een auto te besturen! Kunt ge u dat inbeelden? Heel choquerend.
Nog iets opmerkelijk vandaag is de windtoename in de woestijn ten zuiden van Dubaï. Als meteoroloog heb ik steeds interesse gehad in extreem weer, en nog steeds zoek ik de extremen op. Morgenochtend zal het dan ook groot feest zijn op weg naar de taxi ( de volle 500m ;-) ) want er een stofstorm op komst. Er komt 5-6 beaufort wind te staan, op zee zelfs 7 Bft, en dat is volgens de locals voldoende om heel de stad in het stof te leggen. Vanavond kon ik het begin van het feest van ervaren, bij het verlaten van mijn woonblok komt een stiekem briesje vanachter de hoek piepen. Lap, zand in mijn ogen...en nog veel meer in mijn schoenen (al ligt dat wel aan mijn voorliefde voor rechtendoortochten op weg naar de winkel...en rechtendoor betekent hier dwars door 2 stukjes miniwoestiijn van samen 200m.)
Later meer over mijn stofervaringen.
Groenten,
Woestijnkabouter
Het feest is voorbij, het echte werken is begonnen, met sinds enkele dagen een regelrechte en pijnlijke ochtenddienst die start om 5u en stopt als ik klaar ben. Op zich niets nieuws onder de zon in vergelijking met het werk in Nederland, ware het niet dat hier op dat er 1 groot verschil is met Europa. Ik kan 's ochtends in een luchtige outfut naar het werk stappen, of beter, naar een hoofdweg om aldaar de eerste de beste taxi te laten stoppen pal onder mijn neus. Deze luxe heb ik nooit mogen meemaken in NL of België, zeker niet om 5u 's ochtends. Er is op dat moment geen kat op het straat, maar wel passeert er elke 2 minuten minstens 1 taxi. Wat een luxe is me dat! 15 dirham en 6 km verder mag ik weer uitstappen. Op zich is dit een luxeleventje, maar aan de andere kant zou ik er geld voor willen geven om met de fiets naar het werk te kunnen rijden, maar helaas pindakaas is dit niet mogelijk! Een fietspad bestaat hier niet, en onderweg ligt een halve autosnelweg waarop de chauffeurs doodleuk tegen 120 voorbijrazen op een plaats waar maar 80 is toegestaan! Ik heb zelfs 1 taxichauffeur gehad die met trots 140 heeft gehaald op dat stuk. Zotten zijn het! Vrouwelijke chauffeurs zullen vast wat voorzichtiger zijn, al kan ik dat niet met zekerheid zeggen, want veel taxivrouwen heb ik nog niet gezien.
Vandaag las ik in de krant iets heel frappant en onwaarschijnlijk discriminerend vanuit onze cultuur. In Saudi Arabië heeft een vrouw haar echtgenoten naar het hospitaal vervoerd omdat hij ziek werd onderweg. Op zich is daar weinig bijzonder aan, ware het niet dat het in Saudi Arabië bij wet is verboden voor vrouwen om een auto te besturen! Kunt ge u dat inbeelden? Heel choquerend.
Nog iets opmerkelijk vandaag is de windtoename in de woestijn ten zuiden van Dubaï. Als meteoroloog heb ik steeds interesse gehad in extreem weer, en nog steeds zoek ik de extremen op. Morgenochtend zal het dan ook groot feest zijn op weg naar de taxi ( de volle 500m ;-) ) want er een stofstorm op komst. Er komt 5-6 beaufort wind te staan, op zee zelfs 7 Bft, en dat is volgens de locals voldoende om heel de stad in het stof te leggen. Vanavond kon ik het begin van het feest van ervaren, bij het verlaten van mijn woonblok komt een stiekem briesje vanachter de hoek piepen. Lap, zand in mijn ogen...en nog veel meer in mijn schoenen (al ligt dat wel aan mijn voorliefde voor rechtendoortochten op weg naar de winkel...en rechtendoor betekent hier dwars door 2 stukjes miniwoestiijn van samen 200m.)
Later meer over mijn stofervaringen.
Groenten,
Woestijnkabouter
zaterdag 5 december 2009
Donderdag 3 december
Dag lustige lezer,
Vandaag was het de grote dag. Terwijl ik deze ochtend nog te gast was in een hotel, ben ik nu te gast in mijn eigen hotel. Gedaan met de vakantie, want vanaf vandaag is het "echte"leven begonnen, inclusief strijken en wassen. En dat wassen was dringend nodig, want met die warmte zweet ik als een hond in de sahara. Ge wilt niet weten hoeveel keer ik mijn zweet al door mijn kleren heb geroken, en ik ga het u dus ook niet vertellen! *grijns* Gisterenavond was het weer prijs, als de zon al verder onder de horizon ligt te rusten, begint den deze pas echt actief te worden. Om 10u 's avonds kreeg ik ineens het gevoel da'k maar beter eens wat gerief zou kunnen gaan verhuizen vanuit mijn hotel naar het appartment. En omdat die twee locaties maar 500m, 3 wegen, 1 rondpunt en 150 zandvlakte uit elkaar liggen, heb ik dat maar te voet gedaan, bij 23graden. Wat ik echter vergeten was, is dat in de avond de lucht hier het vochtigste is, en dat zorgde ervoor dat het zweet na 300 m van mijn lijf liep vanwege de grote inspanningen. Ge moet zelf maar eens 12 grote borden, 12 kleine borden en 12 ontbijtgraankommen + rugzak in die warmte versjouwen. Soit, daar aankomen heb ik direcht van de gelegenheid geprofiteerd om een babbeltje te slaan met de security, Ganga de Nepalees (met Tibetaanse gezichtstrekken) Een creme van ne vent, alleen jammer dat maar 20 worden Engels spreekt. Ik schat hem een jaar of 32, en het ziet er nogal ne wijze. Van zodra dat ik bier in huis heb, mag hij op de koffie komen ;-)
Een beetje verder en vooral 12 verdiepen hoger ontmoet ik één van mijn buurmeisjes, een niet onknappe Jordaanse van mijn leeftijd.... Toen ik haar zag moest ik spontaan denken aan de koningin/ prinses van Jordanië (hoe heet ze ook al weer?...10 punten voor wie de oplossing aanreikt) .
En de integratie met de flatgenoten gaat verder. Eigenlijk is het nog wel leuk om zoveel buren te hebben, en het leuke eraan is dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, zijn eigen land, zijn ideeën en toch openstaat voor contact met de buitenwereld. Het zijn precies allemaal de avonturiers die hun land hebben verlaten om nieuwe deugden te beleven in relatief nieuwe stad. Om u een idee te geven. De plaats waar mijn appartement staat, was 5 jaar geleden nog een woestijn!
Het avontuur is voor mij nu volop bezig. Vandaag stond in het doel van geld uitgeven, net als morgen trouwens ook. De aankopen van vandaag: DVD-radiospeler, wasrek, gordijnen, borstel, wasmand, droogrekje, bestek, keukenmateriaal, waspoeder (reeds gebruikt: het ruikt lekker!) . Geplande aankopen voor morgen : televisie-internetabonnement, interierur woonkamer (Ikea opnieuw), strijkijzer+strijkplank...Dat wordt weer een dag van minstens 1000 euro...De aankoop van een tv staat ook gepland, maar niet voordat ik meubilair heb.
Om nog even terug te komen op het internetabonnenment: Dat is ongelooflijk duur! Voor de kenners enkele getalletjes: Voor een abonnement met snelheid van 2 mbps ligt de markprijs op ongeveer 65 € per maand, voor 8 mbps ongeveer 90€ En voor 24 mbps ongeveer €145 per maand. Ge moet weten dat ik in Nederland dat laatste abonnement had, en toen ongeveer 35 € per maand kwijt was. Dik tegen mijn goesting zal ik genoegen nemen met een traag abonnement, of ik zal dit jaar niet op reis kunnen gaan.
Tijdens mijn queesten vandaag ben ik voorbij LuLu hypermarkt gepasseerd, vanaf vandaag gedeclareerd tot mijn huissupermarkt. Heerlijk groot, heel veel keuze en vooral veel fruit en groenten. En omdat ik graag vers eet, ga ik er zeker aan mijn trekken komen, en ook zal het een tijdje duren vooraleer mijn verbazing in de supermarkt weggeëbt zal zijn. Tijdens de tocht door de enorme fruit- en groentenafdeling ben ik minstens 15 fruitsoorten tegengekomen die ik nooit van mijn leven heb gezien. Een voorbeeld: Iedereen kent wel guava-sap, maar wie weet hoe een guave er uit ziet? Heb je al gehoord van een steenappel? En weet je hoe groot suikerriet is? En waarom staan er zoveel puisten op die komkommers?... Ik kijk er naar uit om alles te proberen... zodadelijk verdwijnt een guave in mijn keelgat!
Eigenlijk zou ik al mijn ervaringen kunnen neerpennen, maar dan staan er blaren op mijn vingertoppen. Ze doen nu al een beetje pijn van al dat getimmer aan het bed!
Tot ziens,
Wouter
Vandaag was het de grote dag. Terwijl ik deze ochtend nog te gast was in een hotel, ben ik nu te gast in mijn eigen hotel. Gedaan met de vakantie, want vanaf vandaag is het "echte"leven begonnen, inclusief strijken en wassen. En dat wassen was dringend nodig, want met die warmte zweet ik als een hond in de sahara. Ge wilt niet weten hoeveel keer ik mijn zweet al door mijn kleren heb geroken, en ik ga het u dus ook niet vertellen! *grijns* Gisterenavond was het weer prijs, als de zon al verder onder de horizon ligt te rusten, begint den deze pas echt actief te worden. Om 10u 's avonds kreeg ik ineens het gevoel da'k maar beter eens wat gerief zou kunnen gaan verhuizen vanuit mijn hotel naar het appartment. En omdat die twee locaties maar 500m, 3 wegen, 1 rondpunt en 150 zandvlakte uit elkaar liggen, heb ik dat maar te voet gedaan, bij 23graden. Wat ik echter vergeten was, is dat in de avond de lucht hier het vochtigste is, en dat zorgde ervoor dat het zweet na 300 m van mijn lijf liep vanwege de grote inspanningen. Ge moet zelf maar eens 12 grote borden, 12 kleine borden en 12 ontbijtgraankommen + rugzak in die warmte versjouwen. Soit, daar aankomen heb ik direcht van de gelegenheid geprofiteerd om een babbeltje te slaan met de security, Ganga de Nepalees (met Tibetaanse gezichtstrekken) Een creme van ne vent, alleen jammer dat maar 20 worden Engels spreekt. Ik schat hem een jaar of 32, en het ziet er nogal ne wijze. Van zodra dat ik bier in huis heb, mag hij op de koffie komen ;-)
Een beetje verder en vooral 12 verdiepen hoger ontmoet ik één van mijn buurmeisjes, een niet onknappe Jordaanse van mijn leeftijd.... Toen ik haar zag moest ik spontaan denken aan de koningin/ prinses van Jordanië (hoe heet ze ook al weer?...10 punten voor wie de oplossing aanreikt) .
En de integratie met de flatgenoten gaat verder. Eigenlijk is het nog wel leuk om zoveel buren te hebben, en het leuke eraan is dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, zijn eigen land, zijn ideeën en toch openstaat voor contact met de buitenwereld. Het zijn precies allemaal de avonturiers die hun land hebben verlaten om nieuwe deugden te beleven in relatief nieuwe stad. Om u een idee te geven. De plaats waar mijn appartement staat, was 5 jaar geleden nog een woestijn!
Het avontuur is voor mij nu volop bezig. Vandaag stond in het doel van geld uitgeven, net als morgen trouwens ook. De aankopen van vandaag: DVD-radiospeler, wasrek, gordijnen, borstel, wasmand, droogrekje, bestek, keukenmateriaal, waspoeder (reeds gebruikt: het ruikt lekker!) . Geplande aankopen voor morgen : televisie-internetabonnement, interierur woonkamer (Ikea opnieuw), strijkijzer+strijkplank...Dat wordt weer een dag van minstens 1000 euro...De aankoop van een tv staat ook gepland, maar niet voordat ik meubilair heb.
Om nog even terug te komen op het internetabonnenment: Dat is ongelooflijk duur! Voor de kenners enkele getalletjes: Voor een abonnement met snelheid van 2 mbps ligt de markprijs op ongeveer 65 € per maand, voor 8 mbps ongeveer 90€ En voor 24 mbps ongeveer €145 per maand. Ge moet weten dat ik in Nederland dat laatste abonnement had, en toen ongeveer 35 € per maand kwijt was. Dik tegen mijn goesting zal ik genoegen nemen met een traag abonnement, of ik zal dit jaar niet op reis kunnen gaan.
Tijdens mijn queesten vandaag ben ik voorbij LuLu hypermarkt gepasseerd, vanaf vandaag gedeclareerd tot mijn huissupermarkt. Heerlijk groot, heel veel keuze en vooral veel fruit en groenten. En omdat ik graag vers eet, ga ik er zeker aan mijn trekken komen, en ook zal het een tijdje duren vooraleer mijn verbazing in de supermarkt weggeëbt zal zijn. Tijdens de tocht door de enorme fruit- en groentenafdeling ben ik minstens 15 fruitsoorten tegengekomen die ik nooit van mijn leven heb gezien. Een voorbeeld: Iedereen kent wel guava-sap, maar wie weet hoe een guave er uit ziet? Heb je al gehoord van een steenappel? En weet je hoe groot suikerriet is? En waarom staan er zoveel puisten op die komkommers?... Ik kijk er naar uit om alles te proberen... zodadelijk verdwijnt een guave in mijn keelgat!
Eigenlijk zou ik al mijn ervaringen kunnen neerpennen, maar dan staan er blaren op mijn vingertoppen. Ze doen nu al een beetje pijn van al dat getimmer aan het bed!
Tot ziens,
Wouter
woensdag 2 december 2009
Dag mensen allemaal,
Vandaag is de dag voor de grote verhuis. Vanaf morgen gaat de wereld er helemaal anders voor me uitzien. Weg appartement-hotel, weg lachende receptioniste, weg stelend poetspersoneel (jawel, er loopt een dief rond in dit hotel, en dat heb ik helaas te laat gemerkt). Weg internet, televisie en andere luxe.... Weg comfortabel bed...Hoera een nieuw bed (al zit het nu nog in kartonnen dozen), Hoera een sauna, Hoera een kinderzwembed, Hiep hiep hoera!
Intussen gaat het aankopen lustig verder. Vandaag is de koelkast een dag te vroeg geleverd, en de microgolven open ben ik dan zelf maar gaan kopen, en vervolgens 1 km moeten dragen naar het appartement. Je zou nu durven suggereren dat ik een lomperik ben en beter een winkelkarretje had genomen om dat ding te transporteren, ware het niet dat er onderweg een 150m lange zandstrook ligt, van dat heel fijn zand waar je 10cm in zakt. Gevolg is da'k nu nog altijd met nazinderende krampen in de armen zit..... Maar genoeg geklaagd, tijd voor iets verrassend!
Engels is de zakentaal in Dubaï, al is Arabisch nog steeds de officiële landstaal. En op internet proberen alle bedrijven daar op in te spellen. Zo is Google in het Arabisch, Faceboek soms ook, en Blogger dus ook. En het rare aan het Arabische schrift is nu net dat zij in tegenstelling tot ons van rechts naar links schrijven en lezen. Niets ongewoons, want Jappen en Chinezen durven ook wel eens eerst in kolommen te schrijven, in plaats van rijen zoals wij en de Arabieren. Het wordt pas echt bijzonder als je een website moet gaan ontwikkelen voor die talen. Kijk maar eens met al uw ogen naar het onderstaande voorbeeld van een Engels Bloggersite en een Arabische Bloggersite. Het verschil is frappant. (Zoek de 7 verschillen!)
Dit is slechts een voorbeeld. In het dagelijkse leven zijn er tientallen te vinden. Zo heeft Subway, een keten met smossen en broodje-gezond, de kleuren van het logo omgewisseld. Ikea doet het met aparte labels. Eigenlijk is alles en iedereen tweetalig, behalve de verhuisbedrijven, want die spreken enkel Indische en 3 woorden Engels. Zo sprak ik vandaag een man die zijn auto beschreef in de kleuren blauw en geel, maar eigenlijk wit en zwart bedoelde. De vraag is natuurlijk: Is hij kleurenblind of kent hij de Engels namen van de kleuren nog niet goed?
Genoeg geschreven, de volgende keer kan wel eens op zicht laten wachten. Ik moet het de komende dagen zonder luxe stellen, en op het werk zullen me ook niet zien! Geen internetverbinding dus.
Prettige avond,
Woestijnkabouter
PS: Vandaag was het de nationale feestdag van de Verenigde Arabische Emiraten. Ze vieren hier hun 38e verjaardag.
Vandaag is de dag voor de grote verhuis. Vanaf morgen gaat de wereld er helemaal anders voor me uitzien. Weg appartement-hotel, weg lachende receptioniste, weg stelend poetspersoneel (jawel, er loopt een dief rond in dit hotel, en dat heb ik helaas te laat gemerkt). Weg internet, televisie en andere luxe.... Weg comfortabel bed...Hoera een nieuw bed (al zit het nu nog in kartonnen dozen), Hoera een sauna, Hoera een kinderzwembed, Hiep hiep hoera!
Intussen gaat het aankopen lustig verder. Vandaag is de koelkast een dag te vroeg geleverd, en de microgolven open ben ik dan zelf maar gaan kopen, en vervolgens 1 km moeten dragen naar het appartement. Je zou nu durven suggereren dat ik een lomperik ben en beter een winkelkarretje had genomen om dat ding te transporteren, ware het niet dat er onderweg een 150m lange zandstrook ligt, van dat heel fijn zand waar je 10cm in zakt. Gevolg is da'k nu nog altijd met nazinderende krampen in de armen zit..... Maar genoeg geklaagd, tijd voor iets verrassend!
Engels is de zakentaal in Dubaï, al is Arabisch nog steeds de officiële landstaal. En op internet proberen alle bedrijven daar op in te spellen. Zo is Google in het Arabisch, Faceboek soms ook, en Blogger dus ook. En het rare aan het Arabische schrift is nu net dat zij in tegenstelling tot ons van rechts naar links schrijven en lezen. Niets ongewoons, want Jappen en Chinezen durven ook wel eens eerst in kolommen te schrijven, in plaats van rijen zoals wij en de Arabieren. Het wordt pas echt bijzonder als je een website moet gaan ontwikkelen voor die talen. Kijk maar eens met al uw ogen naar het onderstaande voorbeeld van een Engels Bloggersite en een Arabische Bloggersite. Het verschil is frappant. (Zoek de 7 verschillen!)
Dit is slechts een voorbeeld. In het dagelijkse leven zijn er tientallen te vinden. Zo heeft Subway, een keten met smossen en broodje-gezond, de kleuren van het logo omgewisseld. Ikea doet het met aparte labels. Eigenlijk is alles en iedereen tweetalig, behalve de verhuisbedrijven, want die spreken enkel Indische en 3 woorden Engels. Zo sprak ik vandaag een man die zijn auto beschreef in de kleuren blauw en geel, maar eigenlijk wit en zwart bedoelde. De vraag is natuurlijk: Is hij kleurenblind of kent hij de Engels namen van de kleuren nog niet goed?
Genoeg geschreven, de volgende keer kan wel eens op zicht laten wachten. Ik moet het de komende dagen zonder luxe stellen, en op het werk zullen me ook niet zien! Geen internetverbinding dus.
Prettige avond,
Woestijnkabouter
PS: Vandaag was het de nationale feestdag van de Verenigde Arabische Emiraten. Ze vieren hier hun 38e verjaardag.
dinsdag 1 december 2009
Ikea
Dag beste shopaholics,
I have just spend an awfull lot of money, and I am proud of it!
Jawel, vandaag heb ik de sleutel van het appartement in ontvangst genomen, en meteen van de gelegenheid geprofiteerd om een beetje van mijn zuurverdiende centen uit te geven, en ook een beetje van die extra centen die mijn baas kado doet! Zo af en toe verhuizen heeft echt wel zijn voordelen, want zo wordt je meubilair nooit oud. I like!
Ikea kent iedereen, maar het is vooral bekend in Europa. Echter het goede nieuws is, dat er ook twee zijn in de Emiraten. Eentje in Dubaï en eentje in Abu Dhabi. En het leuke aan shoppen in Ikea is dat je op 1 dag wel 30 verschillende talen hoort, zoveel verschillende mensen ziet en uiteindelijk iedereen maar op 1 ding uit is: goedkoop meubels kopen. Bovendien zijn ze in de winkel echt wel heel behulpzaam, zo was er de magazijnier uit Goa (Indische westkust voor de aardrijkskundeleken) die heel mijn slaapkamer heeft helpen opladen, of de thuisleverdienst die vandaag nog mijn dingen thuisbrengt. Voetnoot: het is nu 21u48 en de dingen moeten nog geleverd worden!
En uiteraard zijn de babbeltjes met de taxichauffeurs nog steeds aangenaam. In het heengaan een automechanieker uit Waziriistan (Pakistan) wiens huis platgeschoten is in de recente Pakistaanse gevechten met de taliban. En in het terugkomen een Egyptenaar met een uitzonderlijke terugkennis over Dubai. Afgaande of zijn adviezen, moet je een Iraans handgewoven tapijt kopen in Sharjah (een Emiraat ten noorden van Dubaï) en duinen gaan bekijken in Al Awir.
Dat is het voor vandaag. Zodadelijk wordt mijn slaapkamer geleverd, maar eerst moe'k nog 500m wandelen naar het appartement. Zij die gaan, groeten U. Ugh!!
Wouter
ps: de taxis vandaag waren weer een koopje: voor 25km taxi betaal je ongeveer 9 euro. Hoe kun je nu ooit ge geld verdien door godganse dagen rond te bollen met die luxedingen.
I have just spend an awfull lot of money, and I am proud of it!
Jawel, vandaag heb ik de sleutel van het appartement in ontvangst genomen, en meteen van de gelegenheid geprofiteerd om een beetje van mijn zuurverdiende centen uit te geven, en ook een beetje van die extra centen die mijn baas kado doet! Zo af en toe verhuizen heeft echt wel zijn voordelen, want zo wordt je meubilair nooit oud. I like!
Ikea kent iedereen, maar het is vooral bekend in Europa. Echter het goede nieuws is, dat er ook twee zijn in de Emiraten. Eentje in Dubaï en eentje in Abu Dhabi. En het leuke aan shoppen in Ikea is dat je op 1 dag wel 30 verschillende talen hoort, zoveel verschillende mensen ziet en uiteindelijk iedereen maar op 1 ding uit is: goedkoop meubels kopen. Bovendien zijn ze in de winkel echt wel heel behulpzaam, zo was er de magazijnier uit Goa (Indische westkust voor de aardrijkskundeleken) die heel mijn slaapkamer heeft helpen opladen, of de thuisleverdienst die vandaag nog mijn dingen thuisbrengt. Voetnoot: het is nu 21u48 en de dingen moeten nog geleverd worden!
En uiteraard zijn de babbeltjes met de taxichauffeurs nog steeds aangenaam. In het heengaan een automechanieker uit Waziriistan (Pakistan) wiens huis platgeschoten is in de recente Pakistaanse gevechten met de taliban. En in het terugkomen een Egyptenaar met een uitzonderlijke terugkennis over Dubai. Afgaande of zijn adviezen, moet je een Iraans handgewoven tapijt kopen in Sharjah (een Emiraat ten noorden van Dubaï) en duinen gaan bekijken in Al Awir.
Dat is het voor vandaag. Zodadelijk wordt mijn slaapkamer geleverd, maar eerst moe'k nog 500m wandelen naar het appartement. Zij die gaan, groeten U. Ugh!!
Wouter
ps: de taxis vandaag waren weer een koopje: voor 25km taxi betaal je ongeveer 9 euro. Hoe kun je nu ooit ge geld verdien door godganse dagen rond te bollen met die luxedingen.
Abonneren op:
Posts (Atom)