Dag koude kuikens,
30 graden en veel stof!
Tot zover de samenvatting van deze tekst. Indien je denkt deze omschrijving u jaloers in de oren klinkt, of net aanlokkelijk lijkt, dan mag je nu de keuze maken. Of je rot op (zonder een oprotpremie ofte gouden handduk) of je leest verder! Gelieve nu te beslissen!
Ok, gekozen? Goed, van die jaloerse typekes zijn we nu verlost, en dan is het tijd om echte emoties te beschrijven. Een gevoel van een heerlijke knuffel der natuur aan de mensheid ! Deze ochtend was het lang niet licht toen ik bij een heerlijke 25 graden op een ontiegelijk vroeg uur een taxi instapte. De lucht voelde een beetje apart aan, nogal warmpjes voor de tijd van het jaar, wetende dag de dag voordien op het zelfde tijdstip mijn vel koude rillingen opwekte (toen pakweg 19 gr....het is raar hoe snel een lichaam kan wennen aan een nieuw klimaat... heerlijk is dat, maar dit geheel ter zijde). Op het kantoor aangekomen kreeg ik al snel een briefing over de stofrijke toestand waarin de Perzische golf zich verkeerde. Dat het stoffig ging zijn, dat wist ik, maar zo erg als nu had ik toch niet verwacht...Naar aanleiding van onze onderlinge weerconditie monitoren we het weer in Abu Dhabi, vooral dan de luchthaven zo'n 30km buiten de stad, in het midden der woestijn (eigenlijk heb je 1 grote woestijn vanaf Jemen tot Jordanië, en midden Iraq en de Verenigde Arabische Emiraten... maar soit, we wijken nog meer af) Deze ochtend was dat zicht al zo hard teruggelopen dat ik er helemaal van stond te kijken en tegelijk dolgelukkig van werd, want als dat daar kan, dan lukt het misschien in Dubaï ook...misschien.
Goed een paar uur later op een rustig moment tussen de uren heb ik mogen genieten van de buitenlucht...veel wind, een paar afgerukte takken aan de bomen, vuile beige lucht waar eens flatgebouwen stonden, en vooral veel mensen met zonnenbrillen om hun ogen te beschermen tegen het zand. .... met daar midden een rare kwiestenbiebel, aka ik, die als een kleuter vol verbazing de hemel zit in te turen! Heerlijk!
NA het werk snel naar huis getaxied om vanop balkonhoogte het stof uit de lucht te kijken en foto's schieten (het woord trekken klinkt de Nederlanders nogal lachwekkend in de oren)! Hierbij kun je het verschil zien tussen een normale dag en stoffige dag! Zoek de verschillen.
Daaronder nog een andere foto, van kamelenmelk! Ik heb er geen benul van hoe kanelen worden gemolken, maar wat mijn ervaringen zijn met de melk, kun je verder naar beneden lezen! Smakelijk. d
Tijd om onder de lakens te kruipen.
De zandkabouter
ps: deze tekst is geschreven op 8 dec 2009, en aangezien internet @ home er de eerste dagen niet zit aan te komen, wordt alles met één of meerdere dagen gepost vanop het werk!
30 graden en veel stof!
Tot zover de samenvatting van deze tekst. Indien je denkt deze omschrijving u jaloers in de oren klinkt, of net aanlokkelijk lijkt, dan mag je nu de keuze maken. Of je rot op (zonder een oprotpremie ofte gouden handduk) of je leest verder! Gelieve nu te beslissen!
Ok, gekozen? Goed, van die jaloerse typekes zijn we nu verlost, en dan is het tijd om echte emoties te beschrijven. Een gevoel van een heerlijke knuffel der natuur aan de mensheid ! Deze ochtend was het lang niet licht toen ik bij een heerlijke 25 graden op een ontiegelijk vroeg uur een taxi instapte. De lucht voelde een beetje apart aan, nogal warmpjes voor de tijd van het jaar, wetende dag de dag voordien op het zelfde tijdstip mijn vel koude rillingen opwekte (toen pakweg 19 gr....het is raar hoe snel een lichaam kan wennen aan een nieuw klimaat... heerlijk is dat, maar dit geheel ter zijde). Op het kantoor aangekomen kreeg ik al snel een briefing over de stofrijke toestand waarin de Perzische golf zich verkeerde. Dat het stoffig ging zijn, dat wist ik, maar zo erg als nu had ik toch niet verwacht...Naar aanleiding van onze onderlinge weerconditie monitoren we het weer in Abu Dhabi, vooral dan de luchthaven zo'n 30km buiten de stad, in het midden der woestijn (eigenlijk heb je 1 grote woestijn vanaf Jemen tot Jordanië, en midden Iraq en de Verenigde Arabische Emiraten... maar soit, we wijken nog meer af) Deze ochtend was dat zicht al zo hard teruggelopen dat ik er helemaal van stond te kijken en tegelijk dolgelukkig van werd, want als dat daar kan, dan lukt het misschien in Dubaï ook...misschien.
Goed een paar uur later op een rustig moment tussen de uren heb ik mogen genieten van de buitenlucht...veel wind, een paar afgerukte takken aan de bomen, vuile beige lucht waar eens flatgebouwen stonden, en vooral veel mensen met zonnenbrillen om hun ogen te beschermen tegen het zand. .... met daar midden een rare kwiestenbiebel, aka ik, die als een kleuter vol verbazing de hemel zit in te turen! Heerlijk!
NA het werk snel naar huis getaxied om vanop balkonhoogte het stof uit de lucht te kijken en foto's schieten (het woord trekken klinkt de Nederlanders nogal lachwekkend in de oren)! Hierbij kun je het verschil zien tussen een normale dag en stoffige dag! Zoek de verschillen.
Daaronder nog een andere foto, van kamelenmelk! Ik heb er geen benul van hoe kanelen worden gemolken, maar wat mijn ervaringen zijn met de melk, kun je verder naar beneden lezen! Smakelijk. d
Tijd om onder de lakens te kruipen.
De zandkabouter
ps: deze tekst is geschreven op 8 dec 2009, en aangezien internet @ home er de eerste dagen niet zit aan te komen, wordt alles met één of meerdere dagen gepost vanop het werk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten