Donderdag 3 december

Dag lustige lezer,

Vandaag was het de grote dag.  Terwijl ik deze ochtend nog te gast was in een hotel, ben ik nu te gast in mijn eigen hotel.  Gedaan met de vakantie, want vanaf vandaag is het "echte"leven begonnen, inclusief strijken en wassen.  En dat wassen was dringend nodig, want met die warmte zweet ik als een hond in de sahara.  Ge wilt niet weten hoeveel keer ik mijn zweet al door mijn kleren heb geroken, en ik ga het u dus ook niet vertellen! *grijns*  Gisterenavond was het weer prijs, als de zon al verder onder de horizon ligt te rusten, begint den deze pas echt actief te worden. Om 10u 's avonds kreeg ik ineens het gevoel da'k maar beter eens wat gerief zou kunnen gaan verhuizen vanuit mijn hotel naar het appartment. En omdat die twee locaties maar 500m, 3 wegen, 1 rondpunt en 150 zandvlakte uit elkaar liggen, heb ik dat maar te voet gedaan, bij 23graden.  Wat ik echter vergeten was, is dat in de avond de lucht hier het vochtigste is, en dat zorgde ervoor dat het zweet na 300 m van mijn lijf liep vanwege de grote inspanningen.  Ge moet zelf maar eens 12 grote borden, 12 kleine borden en 12 ontbijtgraankommen + rugzak in die warmte versjouwen.    Soit, daar aankomen heb ik direcht van de gelegenheid geprofiteerd om een babbeltje te slaan met de security,  Ganga de Nepalees (met Tibetaanse gezichtstrekken)  Een creme van ne vent, alleen jammer dat maar 20 worden Engels spreekt.  Ik schat hem een jaar of 32, en het ziet er nogal ne wijze.  Van zodra dat ik bier in huis heb, mag hij op de koffie komen ;-)   
Een beetje verder en vooral 12 verdiepen hoger ontmoet ik één van mijn buurmeisjes, een niet onknappe Jordaanse van mijn leeftijd.... Toen ik haar zag moest ik spontaan denken aan de koningin/ prinses van Jordanië  (hoe heet ze ook al weer?...10 punten voor wie de oplossing aanreikt) .

En de integratie met de flatgenoten gaat verder.  Eigenlijk is het nog wel leuk om zoveel buren te hebben, en het leuke eraan is dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, zijn eigen land, zijn ideeën en toch openstaat voor contact met de buitenwereld.  Het zijn precies allemaal de avonturiers die hun land hebben verlaten om nieuwe deugden te beleven in relatief nieuwe stad.   Om u een idee te geven. De plaats waar mijn appartement staat, was 5 jaar geleden nog een woestijn!  

Het avontuur is voor mij nu volop bezig. Vandaag stond in het doel van geld uitgeven, net als morgen trouwens ook.  De aankopen van vandaag:  DVD-radiospeler, wasrek, gordijnen, borstel, wasmand, droogrekje, bestek, keukenmateriaal, waspoeder (reeds gebruikt: het ruikt lekker!) .  Geplande aankopen voor morgen : televisie-internetabonnement, interierur woonkamer (Ikea opnieuw), strijkijzer+strijkplank...Dat wordt weer een dag van minstens 1000 euro...De aankoop van een tv staat ook gepland, maar niet voordat ik meubilair heb.    

Om nog even terug te komen op het internetabonnenment:  Dat is ongelooflijk duur!  Voor de kenners enkele getalletjes:  Voor een abonnement met snelheid van 2 mbps ligt de markprijs op ongeveer 65 € per maand, voor 8 mbps ongeveer 90€   En voor 24 mbps ongeveer €145 per maand.  Ge moet weten dat ik in Nederland dat laatste abonnement had, en toen ongeveer 35 € per maand kwijt was.  Dik tegen mijn goesting zal ik genoegen nemen met een traag abonnement, of ik zal dit jaar niet op reis kunnen gaan. 

Tijdens mijn queesten vandaag ben ik voorbij LuLu hypermarkt gepasseerd, vanaf vandaag gedeclareerd tot mijn huissupermarkt.  Heerlijk groot, heel veel keuze en vooral veel fruit en groenten. En omdat ik graag vers eet, ga ik er zeker aan mijn trekken komen, en ook zal het een tijdje duren vooraleer mijn verbazing in de supermarkt weggeëbt zal zijn.  Tijdens de tocht door de enorme fruit- en groentenafdeling ben ik minstens 15 fruitsoorten tegengekomen die ik nooit van mijn leven heb gezien.  Een voorbeeld:  Iedereen kent wel guava-sap, maar wie weet hoe een guave er uit ziet?  Heb je al gehoord van een steenappel?  En weet je hoe groot suikerriet is? En waarom staan er zoveel puisten op die komkommers?... Ik kijk er naar uit om alles te proberen... zodadelijk verdwijnt een guave in mijn keelgat!

Eigenlijk zou ik al mijn ervaringen kunnen neerpennen, maar dan staan er blaren op mijn vingertoppen.   Ze doen nu al een beetje pijn van al dat getimmer aan het bed!

Tot ziens,

Wouter