Muscat en Nizwa

Wist u dat Muscat de hoofdstad is van Oman, en dat het waarschijnlijk
de enige hoofdstad is die een dorp is? En wist u dat op 200m van het
paleis van de sultan een familie kippen regelmatig de straat
oversteekt? En wat gezegd van de gamele huisjes enkele honderden meters
verder?

U raadt het nooit, maar Muscat is een heel aparte agglomeratie, met
talloze uiterst impressionante gebouwen waaronder tientallen forten en
torens die ooit de Portugezen moesten buitenhouden of binnenhouden,
souqs of authentieke shoppingmalls, een lelijke haven en kleurrijke
moskeëen met de blauwste koepels en versierde minareten. En dan heb ik
het nog niet over het mangrovebos achter de zeedijk en de schitterende
tuin van Sultan Qaboos moskee (waarover later meer) of de vriendelijke
Omani.

In die twee dagen Oman had ik me voorgenomen om gewoon even de sfeer op
te snuiven van de stad Muscat, omdat de stad op 5h rijden van Dubai,
compleet het tegenbeeld is van Dubai. Weg met moderne infrastructuur,
weg met glazige wolkenkrabber, geen anonimiteit, en bovenal, geen
hitte. Althans, een klein beetje minder hitte. Oman is in het algemeen
veel traditioneler van bouwstijl en vol van tradities, forten en moskeëen.

De grootste en meest indrukwekkende moskee van Oman, is de Sultan Qaboos
moskee (2001), gebouwd in Indische zandsteen met talloze Perziche
invloeden in de bouwstijl, alsook een prachtige tuin in islamitische
stijl. Vraag me niet hoe die stijl zich volledig beschrijft, maar dat
het schoon was, dat kon elk van mijn ogen aanschouwen....Om 14u stond ik
dus geparkeerd voor het gebouwtje, om te ontdekken dat Westerlingen
enkel toegelaten zijn in de ochtend. Lap, daar ging mijn kans om het
gebouw ook eens van binnen te bekijken. Mezelf omkleden als vrome
moslim en op die manier binnenwandelen zou blasfemie van de ergste soort
zijn, maar stieken een openstaande poort in de tuin gebruiken om binnen
te sluipen is ook niet mis. Het risico om gesnapt te worden is daarbij
een stuk groter is dan in een shalwar qameez met tekorte broekspijpen,
maar desalniettemin heb ik het 400m volgehouden! En toen kwam een
vriendelijke Indische Sikh me niet mis te verstane woorden duidelijk
maken dat enkel moslims binnen mogen in de namiddag...Nu vraag ik me
natuurlijk af of ik ofviel omwille van mijn westers houding of gewoon
omdat mijn 2m lange vermomming te opvallend was tussen mensen van
anderhalve meter.

Mijn hotelletje zelf was in Mutrah, en volgens de baliemedewerkers het
oudste hotel van Muscat, 1972, en tevens ook het goedkoopste en
warmste. Mijn slaapkamerairco kon de kamer niet genoeg koelen, en
vanzodra het ding uitstond, voelde je de hitte zo terug uit de muren
komen. Het toestel had ook 3 geluidsstanden: super quiet (lees 80db),
normal (90db) en super cool (100db). Ik kan u verzekeren dat slapen
niet lukt, en teevee kijken ook niet echt aangenaam is! Het voordeel
van een hotel in een dorpsomgeving zoals in Mutrah, is dat er elke paar
honderd meter een moskee staat, met een slapeloze imam die in volle
godsvreugde om 5u de kippen en hanen van hun stok roept in een poging
ook hen te doen bidden. Ritmisch en mooi klinkt het wel, maar moet het
nu echt om 5u in de ochtend? Kon die man nu niet gewoon eens uitslapen
als iedere normale mens?

Na Muscat stond Nizwa op het programma, goed 150km naar het binnenland,
gelegen aan de voet van de hoogste bergen in de regio. Nizwa was in de
7e en 8e eeuw de hoofdstad van Oman, en kwam me voor als het droombeeld
van een typisch Arabisch sprookje...Om u op weg te helpen hoe je zoiets
inbeeld, raad ik u aan de tekenfilm Aladin nog eens te bekijken. De
stad heeft iets dromerig om zich heen, met nauwe steegjes, lemen en
zandstenen huizen, talloze dadelpalmen, prachtige omwallingen en
bijhorende muren, souqs, een fort en een prachtige moskee. De winkels
verkopen typische zilveren dolken, aarden potten, prachtige lusters,
wierrookhouders, kruiken enz.... Kijk maar naar onderstaande foto's, en
als je nog vragen hebt, aarzel dan niet de stad te bezoeken. Je zult
niet teleurgesteld worden.

Tot slot kreeg ik nog een gezang van wel 30 gerespecteerde inboorlingen
te horen. Mannen met baarden, geweren en zwaarden brachten het beste
van zichzelf en hun traditionele liederen naar het publiek op de
parking. Ook hiervan zijn foto's, zonder geluid.

Het was een uitstap op nooit te vergeten, en deed me naar meer
smaken...Hopelijk komt er ooit nog van.

Veel groenten,

Woestijnkabouter