tot ziens

Geachte publiek,

Bijna een jaar geleden zag deze blog het levenslicht, en sindsdien is
hij met ups en down een eigen leven beginnen lijden. Nu is er een moment
aangebroken om mijn dichterlijke vrijheden, onozole schrijfsel en
fotoreportages een halt toe te roepen. Er is een tijd van komen en een
tijd van gaan, en de tijd van gaan is nu gekomen. Mijn toetsenbord is
versleten en mijn inspiratie begint zienderogen af te nemen, en om te
vermijden dat de teksten zouden ontaarden in een klaagzang van irritante
gebeurtenissen en nietszeggende hersenspinsel, wil ik de eer aan mezelf
houden en zelf de stekker er uit te trekken.

U was een aardig en waardig publiek, maar nu smeek ik jullie om deze
blog uit jullie favorieten en bookmarks/bladwijzers te verwijderen,
tenzij je natuurlijk graag dit laatste schrijfsel steeds maar opnieuw en
opnieuw wilt lezen. Er zal ooit nog wel eens tijd aanbreken dat mijn
pen terug inspiratie vindt, en als dat gebeurt, hou ik u zeker op de
hoogte, want ik weet wie u bent, beste lezer. Ik ken uw naam, uw
(email)adres, uw eetgewoonten en uw nationaliteit. Ik weet dat u woont
in België, en het Waasland, en Schotland en het land van Maas en Waal.
Ook weet ik uw adres in Utrecht of Temse, of zelfs in het Hol van
Pluto. Zelfs uw sexuele voorkeur is me zelfs bekend! Wel, beste lezer,
als u nog wederkeert naar deze blog, dan zou ik al die gegevens wel eens
publiekelijk durven maken, in zo'n sappig verhaal dat zelfs de meest
perverte riooljournalisten nog jaren groen zullen zien van
jaloezie....Ik hoop dat u het verhaal snapt en voortaan niet meer op
bezoek op komt op m'n pagina.

Heb mekaar lief, blijf verderleven met een nieuwsgierige geest, vermijd
elke vorm van racisme of discriminatie, denk niet na over de splitsing
van Brussel-Halle-Vilvoorde of de fusie van Nederland en België, en
neem uzelf vooral niet te serieus. Stel uzelf echter wel de vraag of
kabouters kunnen leven in een roodkleurige zandwoestijn en hoe ze elke
avond voor het slapengaan een knuffel geven aan een dadelpalm!!

Uw dienaar,

Woestijnkabouter

PS: In geval van lichte paniek, neem dan vooral bovenstaande tekst niet
te persoonlijk of serieus. Het zou zonde zijn moest je elk woord
geloven ;-)