En dan nu het weerbericht voor vandaag: 31 graden in de stad bij een vochtigheid van 15% voor de noordwestkust van de Verenigde Arabische Emiraten. Slechts 27 graden bij een luchtvochtigheid van 75% aan de oostkust van de Emiraten, aan de Indische Oceaan.
Vandaag was een heugelijke dag, of vele vlakken. Een moment waar ik heel lang naar heb uitgekeken. De ontmoeting met de Indische Oceaan, mijn 3e oceaan na de Atlantische en Stille Oceaan. Ze lag er nogal plattekes bij, met minder golven dan op de Blaarmeersen in Gent of de Loosdrechtse Plassen nabij Utrecht. Moet een mens daarvoor zo ver vliegen en rijden? Ik was weer zo naief om te denken dat de Indische Oceaan wild en gevaarlijk was, vol met vleesetende haaien die de stranden zouden opkruipen op zoek naar mensenvlees. Niet dus. Enkel wat ini-mini-golfjes, wat steentjes, en een paar gezellige stadjes. Wat een teleurstelling!
Of toch niet helemaal, want de route erheen was op zijn minst spectaculair te noemen. Om aan de oostkust te geraken, moet je een route nemen dwars door de bergen. De bergen bestaan uit sterk verweerde vulkanische gesteente, begroeid met wat bomen en struiken, en zich uitend als desolaat en toegankelijk. Dat laatste is echter de schijn, mocht ik later op de dag ontdekken. Door de aanwezigheid van de zandwoestijn in de buurt en de constante verwering van de stenen onder invloed van de warmte en een stevige winters onweer, hebben zich grote en onstabiele puinhelling en terrassen opgebouwd aan de voeten van de bergen. Bovendien ligt er op de grote stenen vaak een heel dun laagje stof, die ervoor zorgt dat schoenen (met inhoud zoals een voet of twee) wel eens durven wegglijden. Al mijn pogingen om de bergen de beklimmen werden al snel bevochten door de bergen zelf, met nogal drastische methoden om me van hun hellingen te weren.
Om een lang verhaal kort te maken...Na de ontmoeting met de zee, ben ik in de meest beroemde wadi (vallei) van de Emiraten gereden (offroad, hoera!) Wadi Wurayah, bekend omwille van een waterval, die zelfs in de zomer water laat vallen. Het gebied is waarachtig prachtig, maar eens ge uit de aircogekoelde auto het heft in eigen handen neemt, weet ge bij voorbaat al dat ge snel zult zweten en avontuurlijk wandelen redelijk risicovol is. Desalniettemin: het was leuk.
Groenten,
Woestijnkabouter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten