hi,
Zoals de titel al doet vermoeden, is er weer een probleem opgedoken in mijn appartement. Heeft er iemand zin om een veilighelm voor de bouwvakkers op te sturen, want ik voel me niet meer veilig in mijn stekkie. Ware het niet dat het contract voor mijn appartement voor een jaar is, ik had het al lang opgezegd....maar het is anders, en moet ik mijn frustraties maar de wijde wereld in sturen. Naar het schijnt absorbeert de wereld alle kennis en vooral de sappigste roddels, en dan kan er vast nog wel wat geklaag bij.
Na de gesprongen waterleidingen, lekkende boilers, niet werkende airco's, niet-winddichte achterdeuren, gebroken telefoonkabels en afgebroken wc-bril, is het nu tijd voor het grove werk: keukenkasten die spontaan van de muur vallen.
Je zou zomaar schimmel op de hersenschors krijgen van al die gebreken in Hadia tower te Al Barsha 1. Gelukkig wordt dit ongein me bespaart, want na al de ervaringen uit het verleden, kon ik afgelopen nacht gewoon stoïcijns blijven. Soms vraag ik me af of deze 5 maanden van teleurstellingen en halve ongelukken een beproeving is op weg naar innerlijke vrede. Of is het gewoon een voorteken voor nog veel groter ongeluk dat op mijn toekomstpad ligt. Wat het ook is en zal zijn, ne mens begint zich onderhand vragen te stellen over zijn doel in Dubaï.
Toch nog 1 positieve noot om af te sluiten: hoewel de kast met zijn klieken en zijn klakken horizontaal op het aanrecht is geland, is er niet 1 glazen pot gebroken, snoepzak gebarsten, ikea-pot geopend of theezakje ontploft. Gelukkig had die kast een bewaarengel.
Groenten,
Wouter
woensdag 31 maart 2010
dinsdag 30 maart 2010
les van de dag: niet bergop parkeren
hoihoi,
Dubai blijft je verbazen, en dat doen autos ook. Na een nachtje werken, de laatste 12u nachtdienst van het seizoen, zag het er naar uit dat ik vrolijk naar huis zou mogen taxiën of wandelen, want mijn auto deed het niet meer.
Nog nooit heb ik autopech gehad, met uitzondering van nen platten tjsoep in een ver verleden, maar nu zag het echt naar uit dat ik met een stevig probleem te maken had. De auto wou niet starten, en als dat ding niet start, dan kunt ge dus ook niet rijden, natuurlijk. Ik controleer mijn lichten, (ze werken nog), ik hoor de radio (de batterij is nog ok), het naftlampeke brandt niet (genoeg naft) maar waarom hoor ik de boujies niet? En waarom heb ik een halve nafttank het gevoel dat mijnen naft geen degelijke kwaliteit, oftewel vervuilde naft is?
Als autoleek die nog net de ruitenvloeistof weet zitten, was het zoeken naar een spelt in de hooiberg, want een auto van 2.2 ton heeft veel meer onderdelen die kapot kunnen zijn van een fox van ocharme 950kg. De eerste stap was dan maar om de handfrein af te zetten en me van een korte steile helling van 30 graden naar achter landen bollen. Zo had ik die auto de avond ervoor namelijk geparkeerd. Hupsakee, nog eens proberen starten...ja lap, niets resultaat. Stap was dan maar mensen te gaan zoeken die willen duwen...Net voor ze er zijn start ik dat vehikel nog eens, en wilt dat nu toch wel lukken zeker? Blijkbaar zat er gene naft meer in de moteur dankzij de zwaartekracht..
Mooraaal van het verhaaal: parkeer niet op steile hellingskes, want dan loopt de naft uit de moteur terug naar de naftbak.
Vraag van het verhaal: Waarom hebben de Japanse autoconstructeurs daar niet aan gedacht toen ze die auto bouwden?
Groenten,
Woestijnkabouter
Dubai blijft je verbazen, en dat doen autos ook. Na een nachtje werken, de laatste 12u nachtdienst van het seizoen, zag het er naar uit dat ik vrolijk naar huis zou mogen taxiën of wandelen, want mijn auto deed het niet meer.
Nog nooit heb ik autopech gehad, met uitzondering van nen platten tjsoep in een ver verleden, maar nu zag het echt naar uit dat ik met een stevig probleem te maken had. De auto wou niet starten, en als dat ding niet start, dan kunt ge dus ook niet rijden, natuurlijk. Ik controleer mijn lichten, (ze werken nog), ik hoor de radio (de batterij is nog ok), het naftlampeke brandt niet (genoeg naft) maar waarom hoor ik de boujies niet? En waarom heb ik een halve nafttank het gevoel dat mijnen naft geen degelijke kwaliteit, oftewel vervuilde naft is?
Als autoleek die nog net de ruitenvloeistof weet zitten, was het zoeken naar een spelt in de hooiberg, want een auto van 2.2 ton heeft veel meer onderdelen die kapot kunnen zijn van een fox van ocharme 950kg. De eerste stap was dan maar om de handfrein af te zetten en me van een korte steile helling van 30 graden naar achter landen bollen. Zo had ik die auto de avond ervoor namelijk geparkeerd. Hupsakee, nog eens proberen starten...ja lap, niets resultaat. Stap was dan maar mensen te gaan zoeken die willen duwen...Net voor ze er zijn start ik dat vehikel nog eens, en wilt dat nu toch wel lukken zeker? Blijkbaar zat er gene naft meer in de moteur dankzij de zwaartekracht..
Mooraaal van het verhaaal: parkeer niet op steile hellingskes, want dan loopt de naft uit de moteur terug naar de naftbak.
Vraag van het verhaal: Waarom hebben de Japanse autoconstructeurs daar niet aan gedacht toen ze die auto bouwden?
Groenten,
Woestijnkabouter
zaterdag 27 maart 2010
uitgedroogde boterhammen
hi,
Soms kan een mens van die inspiratieloze dagen hebben, en soms schiet het ene idee na het andere zomaar van links naar rechts door het het hoofd, om uiteindelijk op papier te belanden.
Vandaag is het zaterdag, ook wel bekend als stofdag. Ik heb in geen dagen een weerbericht gememoriseerd, want dat lijkt me redelijke tijdverspilling, gezien het feit dat ik me meestal toch nooit iets aantrek van het weer (regen of zon, als ik naar buiten wil, doe ik het toch gewoon). En groot was dus mijn verbazing toen ik deze ochtend (of beter gezegd: middag) uit mijn bed kroop, en weer zo'n dikke laag stof over de stad zie drijven. De lucht komt vandaag uit het zuiden, op nadering van een frontensysteem op zee. De exacte meteo-uitleg ga ik jullie besparen, maar als ge hem toch wilt, moet ge me maar opbellen. Woestijnlucht komt de stad ingestormd, om 12uur is het al 39 graden, en het warmste moment van de dag ligt hier tussen 2 en 3, dus het zo vandaag wel eens de eerste 40 graden van mijn leven kunnen worden. Binnenblijven dus!!
Enkele consequenties:
- Het ontbijt moet je snel opeten, want de luchtvochtigheid is heel laag (10-15%), waardoor alle aanwezige vocht snel de lucht in dampt.
- Buiten rondlopen is pijnlijk aan de ogen, zowel dankzij de snijdende opgewaaide zandkorreltjes als het verstrooide zonlicht dat pijn doet aan de ogen. Volgens mij hebben ze hier de voorloper van de zonnenbril uitgevonden, dan nog wel door de vrouwen: De hoofdsluier!
- in huis is het gewoon 27 graden, zonder airco. Elke actie leidt onherroepelijk tot zweten.
Dit gezegd zijn, trek ik nu mijn handdoek over mijn hoofd om mezelf eens nuttig te maken.
Groenten,
Wouter
Soms kan een mens van die inspiratieloze dagen hebben, en soms schiet het ene idee na het andere zomaar van links naar rechts door het het hoofd, om uiteindelijk op papier te belanden.
Vandaag is het zaterdag, ook wel bekend als stofdag. Ik heb in geen dagen een weerbericht gememoriseerd, want dat lijkt me redelijke tijdverspilling, gezien het feit dat ik me meestal toch nooit iets aantrek van het weer (regen of zon, als ik naar buiten wil, doe ik het toch gewoon). En groot was dus mijn verbazing toen ik deze ochtend (of beter gezegd: middag) uit mijn bed kroop, en weer zo'n dikke laag stof over de stad zie drijven. De lucht komt vandaag uit het zuiden, op nadering van een frontensysteem op zee. De exacte meteo-uitleg ga ik jullie besparen, maar als ge hem toch wilt, moet ge me maar opbellen. Woestijnlucht komt de stad ingestormd, om 12uur is het al 39 graden, en het warmste moment van de dag ligt hier tussen 2 en 3, dus het zo vandaag wel eens de eerste 40 graden van mijn leven kunnen worden. Binnenblijven dus!!
Enkele consequenties:
- Het ontbijt moet je snel opeten, want de luchtvochtigheid is heel laag (10-15%), waardoor alle aanwezige vocht snel de lucht in dampt.
- Buiten rondlopen is pijnlijk aan de ogen, zowel dankzij de snijdende opgewaaide zandkorreltjes als het verstrooide zonlicht dat pijn doet aan de ogen. Volgens mij hebben ze hier de voorloper van de zonnenbril uitgevonden, dan nog wel door de vrouwen: De hoofdsluier!
- in huis is het gewoon 27 graden, zonder airco. Elke actie leidt onherroepelijk tot zweten.
Dit gezegd zijn, trek ik nu mijn handdoek over mijn hoofd om mezelf eens nuttig te maken.
Groenten,
Wouter
vrijdag 26 maart 2010
help eens een mens aan een bed
hi folks,
De jaren 2000 zijn een revival van alle decaden ervoor. Muziek wordt gerecycleerd, kledij, gewoonten, het geloof en nu ook de hippiedingen. De tijd van doorgeschoten individualisering en onverdraagzaamheid begint langzaam maar zeker uit te doven. Mensen zoek terug meer naar de zin van het leven, of ze proberen het vrijwilligerswerk op een alternatieve manier te benaderen.
Zo is er het interactieve initiatief van couchsurfing. Couchsurfing.com Je stelt een bed of zetel ter beschikking voor een toerist die jouw stad of jouw land komt bezichtigen. Een paar dagen kan die persoon dan kosteloos genieten van jouw gastvrijheid en zelf kun je kennismaken met iemand uit een vreemde cultuur.
Na een tijdlang inactief te zien geweest, was ook mijn hoofd op recyclagestand geschoten. Bent u dus een toerist en wilt u graag ongegeneerd op bezoek komen voor een paar dagen, aarzel dan niet langs te komen. Zoek mijn emailadres en nodig uzelve uit!
Groenten,
Woestijnkabouter
De jaren 2000 zijn een revival van alle decaden ervoor. Muziek wordt gerecycleerd, kledij, gewoonten, het geloof en nu ook de hippiedingen. De tijd van doorgeschoten individualisering en onverdraagzaamheid begint langzaam maar zeker uit te doven. Mensen zoek terug meer naar de zin van het leven, of ze proberen het vrijwilligerswerk op een alternatieve manier te benaderen.
Zo is er het interactieve initiatief van couchsurfing. Couchsurfing.com Je stelt een bed of zetel ter beschikking voor een toerist die jouw stad of jouw land komt bezichtigen. Een paar dagen kan die persoon dan kosteloos genieten van jouw gastvrijheid en zelf kun je kennismaken met iemand uit een vreemde cultuur.
Na een tijdlang inactief te zien geweest, was ook mijn hoofd op recyclagestand geschoten. Bent u dus een toerist en wilt u graag ongegeneerd op bezoek komen voor een paar dagen, aarzel dan niet langs te komen. Zoek mijn emailadres en nodig uzelve uit!
Groenten,
Woestijnkabouter
dinsdag 23 maart 2010
Gezondheid
hi mensen,
Met de hete zomer in de aantocht, is het maar eens tijd om de gezondheid terug op peil te brengen, en dus krijgt ge er vandaag een schrijfsel over. Niet dat het veel zal toevoegen aan jullie gedachtengoed over de stad, maar wie weet is er ooit wel eens een enkeling die het als voorbeeld zal nemen.
Ooit, in een niet zo ver verleden heb ik me eens laten inspireren door een dierbare vriendin die voor haar plezier en gezondheid naar de fitness ging. De achterliggende gedachte was toen iets in de stijl van : als ik veel sport, dan mag ik ook meer snoepen. Naast haar extra eetlust hield ze er trouwens een mooi figuur aan over (lap, daar gaat mijn carriere als weinig-complimenterende persoon). Die logica staat weliswaar niet op voor mijn verlanglijstje, maar het heeft wel een soort van bewustwording gecreëerd. Nu, een tijdje later, zit ik in een heel warme stad, waar ik af en toe eens wat ga hardlopen (joggen voor de Vlamingen ;-) ) bij 25 graden. Echter, de komende weken en maanden gaat die temperatuur oplopen en daardoor sprong die gedachte van de vriendig en fitness in mijn verstand naar boven.
En zodoende zodus was gisteren de grote dag aangebroken, na lang zoeken op het internet en twijfelen over het budget. Mijn eerste fitnessabonnement nemen in de meest superdeluxe en aangename fitness van de stad. Een 25m zwembad op het 8e verdiep tussen 2 flatgebouwen van 200m hoogte, saunas, stoombaden, honderd of meer toestellen, 30 televisieschermen en vooral een heel ontspannen en persoonlijke aanpak van de vele trainers. Er zijn overigens ook computers en een dvd bibliotheek ter beschikking voor de leden, plus gratis frisdrank.
Omdat dit zo aantrekkelijk leek, heb ik me pardoes sapperdeflap ingeschreven, zonder eigenlijk een alternatieve fitness te bekijken. Een kostelijk grapje zou het op het eerste zicht zijn, maar zoals met elke verkoper die een product aanbiedt hier, lukt het om zonder veel moeite (en vooral met heel veel plezier en voldoening) de prijs te laten kelderen met ruim 45%. Desalniettemin blijft mijn bijdrage nog steeds 460 dirham per maand, oftewel 90 €. Niet goedkoop naar mijn normen, een stuk duurder dan in België of zelfs de meest luxueuze van Soest, maar ach, er is wel een zwembad voor mij alleen!! De redder wist me vandaag te vertellen dat ongeveer 6 mensen per dag zwemmen onder zijn toeziend oog. Die andere 500 vinden het water te koud (22C).
Nu nog veel proteïnen en hormonen eten en mijn borstkas wordt zo dik als die van Mike Tyson.
Groenten,
Woestijnkabouter
Met de hete zomer in de aantocht, is het maar eens tijd om de gezondheid terug op peil te brengen, en dus krijgt ge er vandaag een schrijfsel over. Niet dat het veel zal toevoegen aan jullie gedachtengoed over de stad, maar wie weet is er ooit wel eens een enkeling die het als voorbeeld zal nemen.
Ooit, in een niet zo ver verleden heb ik me eens laten inspireren door een dierbare vriendin die voor haar plezier en gezondheid naar de fitness ging. De achterliggende gedachte was toen iets in de stijl van : als ik veel sport, dan mag ik ook meer snoepen. Naast haar extra eetlust hield ze er trouwens een mooi figuur aan over (lap, daar gaat mijn carriere als weinig-complimenterende persoon). Die logica staat weliswaar niet op voor mijn verlanglijstje, maar het heeft wel een soort van bewustwording gecreëerd. Nu, een tijdje later, zit ik in een heel warme stad, waar ik af en toe eens wat ga hardlopen (joggen voor de Vlamingen ;-) ) bij 25 graden. Echter, de komende weken en maanden gaat die temperatuur oplopen en daardoor sprong die gedachte van de vriendig en fitness in mijn verstand naar boven.
En zodoende zodus was gisteren de grote dag aangebroken, na lang zoeken op het internet en twijfelen over het budget. Mijn eerste fitnessabonnement nemen in de meest superdeluxe en aangename fitness van de stad. Een 25m zwembad op het 8e verdiep tussen 2 flatgebouwen van 200m hoogte, saunas, stoombaden, honderd of meer toestellen, 30 televisieschermen en vooral een heel ontspannen en persoonlijke aanpak van de vele trainers. Er zijn overigens ook computers en een dvd bibliotheek ter beschikking voor de leden, plus gratis frisdrank.
Omdat dit zo aantrekkelijk leek, heb ik me pardoes sapperdeflap ingeschreven, zonder eigenlijk een alternatieve fitness te bekijken. Een kostelijk grapje zou het op het eerste zicht zijn, maar zoals met elke verkoper die een product aanbiedt hier, lukt het om zonder veel moeite (en vooral met heel veel plezier en voldoening) de prijs te laten kelderen met ruim 45%. Desalniettemin blijft mijn bijdrage nog steeds 460 dirham per maand, oftewel 90 €. Niet goedkoop naar mijn normen, een stuk duurder dan in België of zelfs de meest luxueuze van Soest, maar ach, er is wel een zwembad voor mij alleen!! De redder wist me vandaag te vertellen dat ongeveer 6 mensen per dag zwemmen onder zijn toeziend oog. Die andere 500 vinden het water te koud (22C).
Nu nog veel proteïnen en hormonen eten en mijn borstkas wordt zo dik als die van Mike Tyson.
Groenten,
Woestijnkabouter
maandag 22 maart 2010
groot nieuws: De airco werkt
Tot zover mijn beslommeringen....Alweer een stap in de goede richting.
Laat de zomer maar komen, ik ben er klaar voor!
Laat de zomer maar komen, ik ben er klaar voor!
zondag 21 maart 2010
zaterdag 20 maart 2010
airco deel 7 en 8
hi Folks,
The airco story continues... When will it end???? Wanna place a bet?
Na elke dag de concierge en verantwoordelijke wakker te porren, blijkt nu dat wat eerst leek als een onozel kabeltje dat verkeerd hing, nu een monsterachtig probleem zijn, met mogelijk desastreuze gevolgen voor iedereen aan boord van het schip.
Vandaag kreeg ik te horen dat een extern ingehuurde firma die het probleem moet oplossen, een nog veel groter probleem heeft ontdekt. Van de aircos op het dak van het gebouw, weet eigenlijk niemand bij wie ze zijn aangesloten op de elektriciteitsmeter. Het kan dus zo maar even dat de ruim 140 installaties allemaal bij de verkeerde eigenaar zijn aangesloten, en dat er dus mensen betalen voor iets dat ze niet gebruiken, en omgekeerd. De koelleidingen zijn echter wel bekend naar welk appartment ze lopen. Kan het nog absurder?
Ondertussen werkt de mijne nog steeds niet en als ik de omvang van het probleem zie, mag ik al van geluk spreken als hij het zal doen voor de zomer.
:-)
The airco story continues... When will it end???? Wanna place a bet?
Na elke dag de concierge en verantwoordelijke wakker te porren, blijkt nu dat wat eerst leek als een onozel kabeltje dat verkeerd hing, nu een monsterachtig probleem zijn, met mogelijk desastreuze gevolgen voor iedereen aan boord van het schip.
Vandaag kreeg ik te horen dat een extern ingehuurde firma die het probleem moet oplossen, een nog veel groter probleem heeft ontdekt. Van de aircos op het dak van het gebouw, weet eigenlijk niemand bij wie ze zijn aangesloten op de elektriciteitsmeter. Het kan dus zo maar even dat de ruim 140 installaties allemaal bij de verkeerde eigenaar zijn aangesloten, en dat er dus mensen betalen voor iets dat ze niet gebruiken, en omgekeerd. De koelleidingen zijn echter wel bekend naar welk appartment ze lopen. Kan het nog absurder?
Ondertussen werkt de mijne nog steeds niet en als ik de omvang van het probleem zie, mag ik al van geluk spreken als hij het zal doen voor de zomer.
:-)
den toerist uithangen
Dag wereld, dag mensen, dag vrienden allemaal,
Enzovoort enzoverder. De tijd van de schone liedjes is voorbij, letterlijk en figuurlijk. Het zingen zit erop, den toerist uithangen ook. Intussen zit den tweede werkdag er al bijna op, ofschoon ik op het moment van dit schrijven nog wel fysiek aanwezig ben op het werk. Maar dat is ook maar fysiek, en mijn geest dwaalt ondertussen af naar de goede herinnering van afgelopen week.
Samen met mijn dierbare zus zijn de Emiraten weeral een stukje kleiner geworden. We hebben bijna alle Emiraten bezocht of doorkruist, en die Emiraten zijn van naam allemaal gelinkt aan hun respectievelijke hoofdstad. Op onze trip bezochten we naast Dubai ook Abu Dhabi, Dibba in Fujairah. En dan zijn er nog een stuk of wat enclaves van de overige Emiraten onder de wielen van den auto gekomen, maar ze hebben het gelukkilijk overleeft: Ras Al Khamaih en Sharjah. En tot slot hebben we zelfs Oman bezocht, en dat zonder visa, dankzij een vriendelijke en behulpzame grenscontrolerende soldaat...met een echt geweer in zijn rechthand, en ook in zijn linkerhand, want het was een heel grote joekel. Iets waar ieder schooljongetje van 11 jaar naar verlangt.
Soit, waar was ik gebleven? Ah ja, nu weet ik het weer. De Emiraten zijn zon, zee, strand, bergen, woestijn, wadis en palmbomen. En dat allemaal in een heel hete combinatie. Omdat mijn zus nog nooit verder dan Turkije was geweest, was een crash course in Arabistiek wel nodig, alleen zonde dat mijn gidsende krachten niet echt goed ontwikkeld waren op linguistisch vlak. Verder als Shukran (dank u) en Asalam Aleikoem zijn we niet geraakt. Dit gebrek aan taal hebben we ruim opgevangen met een bezoek aan de natuur, waar ge geen kat of hond tegenkomt, enkel dromedarissen of geiten. En dat die beesten allemaal een beetje tegendraads durven zijn had ge wel kunnen denken natuurlijk. Zo verkiest een dromedaris wel eens het asfalt boven zijn zandbak, en zit er tussen elke kudde geiten wel een einzelgänger met suicidale neigingen.
En eigenlijk moeten ook wij suïcidaal zijn geweest, want bij temperaturen tot 38 graden in de bergen gaan koekeloeren levert veel zweet en enige kregeligheid op. Ne mens is niet gemaakt voor die temperaturen.
Keer tijdens de volgende dagen af en toe eens terug naar deze blog, want zo nu en dan komen er wat fotos in de openbaarheid. Intussen ga ik zelf opkrassen en thuis zinvollere dingen doen (zoals slapen)
Groenten,
Woestijnkabouter
Enzovoort enzoverder. De tijd van de schone liedjes is voorbij, letterlijk en figuurlijk. Het zingen zit erop, den toerist uithangen ook. Intussen zit den tweede werkdag er al bijna op, ofschoon ik op het moment van dit schrijven nog wel fysiek aanwezig ben op het werk. Maar dat is ook maar fysiek, en mijn geest dwaalt ondertussen af naar de goede herinnering van afgelopen week.
Samen met mijn dierbare zus zijn de Emiraten weeral een stukje kleiner geworden. We hebben bijna alle Emiraten bezocht of doorkruist, en die Emiraten zijn van naam allemaal gelinkt aan hun respectievelijke hoofdstad. Op onze trip bezochten we naast Dubai ook Abu Dhabi, Dibba in Fujairah. En dan zijn er nog een stuk of wat enclaves van de overige Emiraten onder de wielen van den auto gekomen, maar ze hebben het gelukkilijk overleeft: Ras Al Khamaih en Sharjah. En tot slot hebben we zelfs Oman bezocht, en dat zonder visa, dankzij een vriendelijke en behulpzame grenscontrolerende soldaat...met een echt geweer in zijn rechthand, en ook in zijn linkerhand, want het was een heel grote joekel. Iets waar ieder schooljongetje van 11 jaar naar verlangt.
Soit, waar was ik gebleven? Ah ja, nu weet ik het weer. De Emiraten zijn zon, zee, strand, bergen, woestijn, wadis en palmbomen. En dat allemaal in een heel hete combinatie. Omdat mijn zus nog nooit verder dan Turkije was geweest, was een crash course in Arabistiek wel nodig, alleen zonde dat mijn gidsende krachten niet echt goed ontwikkeld waren op linguistisch vlak. Verder als Shukran (dank u) en Asalam Aleikoem zijn we niet geraakt. Dit gebrek aan taal hebben we ruim opgevangen met een bezoek aan de natuur, waar ge geen kat of hond tegenkomt, enkel dromedarissen of geiten. En dat die beesten allemaal een beetje tegendraads durven zijn had ge wel kunnen denken natuurlijk. Zo verkiest een dromedaris wel eens het asfalt boven zijn zandbak, en zit er tussen elke kudde geiten wel een einzelgänger met suicidale neigingen.
En eigenlijk moeten ook wij suïcidaal zijn geweest, want bij temperaturen tot 38 graden in de bergen gaan koekeloeren levert veel zweet en enige kregeligheid op. Ne mens is niet gemaakt voor die temperaturen.
Keer tijdens de volgende dagen af en toe eens terug naar deze blog, want zo nu en dan komen er wat fotos in de openbaarheid. Intussen ga ik zelf opkrassen en thuis zinvollere dingen doen (zoals slapen)
Groenten,
Woestijnkabouter
woensdag 17 maart 2010
een zoethoudertje
hi,
De dagen zijn druk nu het vollenbak vakantie is. We hebben al heel veel afgereisd en weinig computertijd gehad. Nog eens geen tijd gehad om de fotos deftig op de computer te bekijken en de schoonste er uit te filteren.
Eéntje heb ik momenteel ter beschikking, als zoethoudertje. Over een paar dagen komen er vast wel meer te beschikking.
Groenten,
Woestijnkabouter
De dagen zijn druk nu het vollenbak vakantie is. We hebben al heel veel afgereisd en weinig computertijd gehad. Nog eens geen tijd gehad om de fotos deftig op de computer te bekijken en de schoonste er uit te filteren.
Eéntje heb ik momenteel ter beschikking, als zoethoudertje. Over een paar dagen komen er vast wel meer te beschikking.
Groenten,
Woestijnkabouter
donderdag 11 maart 2010
mist
Hi folks,
0150LT Voor de 5e nacht op rij hangt er tijdens de nacht een dichte mist in de Emiraten. In tegenstelling tot de vorige keren zit ik nu wel boven de mist, en vanop het 12e verdiep is het al lastig om de grond te zien. Horizontaal bedraagt mijn zicht echter nen kilometer of twee. Ik zit dus echt aan de top van de mist. Best wel leuk.
0158 LT Maar ach, het weer kan snel veranderen. Tussen mijn eerste observatie en een tussentijds check is het al veranderd. De grond is intussen onzichtbaar, en ook horizontaal kan ik het flatgebouw aan de overkant van de straat niet meer zien.
Deze situatie is ongezien, en het ziet er naar uit dat ook de komende nachten mistig zullen zijn. Tijd voor een situatieschets.
De mist zoals de oostelijke staten in Perzische Golf ze nu ervaren, is een typisch voorbeeld van stralingsmist. Overdag is het 30 graden, met een ontwikkelende zeebries in de namiddag. Samen met de zeebries wordt vochtige zeelucht met een dauwpunt van tussen de 18-20C binnengevoerd. Deze zeebries blijft meestal doorstaan tot goed 20-21u's avonds en dan pas begint de wind opvallend af te nemen en te krimpen dan niet ruimen. Tegen dat moment is in een kuststrook van goed 50-100km volledig onder de invloed van de vochtige luchtsoort. Echter, de afkoeling van de lucht start al vanaf een uur of 5.
De sterkte van de afkoeling is afhankelijk van een aantal factoren, zoals luchtvochtigheid, windrichting, windsterkte, en al deze dingen zijn goed te modelleren gelukkig, net als de minimumtemperatuur overigens.
In de loop van de avond/nacht draait de windrichtig als dusdanig dat er een landbries ontwikkeld, waarbij koudere berglucht en woestijnlucht de kustvlakte binnendrijft. Tegelijkertijd hebt ge de warmte-uitstraling aan de grond waardoor ge een typische nachtelijke inversie krijgt.
Al die factoren samen zorgen ervoor dat tijdens de nacht de relatieve vochtigheid toeneemt en mist optreedt.
In Abu Dhabi was het rond 1 uur al afgekoeld tot 18C, terwijl het dauwpunt op dat moment 17C was. In Dubai is het doorgaans warmer en droger (22C/18C), maar dat meestation is gelegen in het midden van de stad en niet representatief voor de buitenwijken (alwaar mijnen blok staat op 20km van de luchthaven).
Gezien de nacht nog maar net bezig is, kan de uitstraling en afkoeling nog wat doorgaan. Hierdoor ziet het er niet naar uit dat de mist voor 8-9u 's ochtends weg zal zijn.
Mist is miserie, en op zich redelijk goed te voorspellen. Aan de kust in een tropisch aride gebied lukt dat net ietsje minder goed. Zo kun je de typische regel uit Nederland ivm afkoeling van het dauwpunt tov de temperatuur hier niet toepassen (temp - 4C = Td - 1C). En vegatatie die water kan verdampen, is er ook niet. Niets van dit alles...Wind is cruciaal, net als de hoeveelheid stof in de lucht en de sterkte van de zeebries.
Na 4 maanden werken in deze regio mag ik met enige fierheid zeggen dat ik mist goed voorspellen, maar dat komt daar dag in dag uit de hele situatie op de voet te volgen. Boeiend, maar vermoeiend.
En voor de volgende dagen verwacht ik ook mist in de ochtend. Zeker nog tot na het weekend.
Groenten,
Wouter
0150LT Voor de 5e nacht op rij hangt er tijdens de nacht een dichte mist in de Emiraten. In tegenstelling tot de vorige keren zit ik nu wel boven de mist, en vanop het 12e verdiep is het al lastig om de grond te zien. Horizontaal bedraagt mijn zicht echter nen kilometer of twee. Ik zit dus echt aan de top van de mist. Best wel leuk.
0158 LT Maar ach, het weer kan snel veranderen. Tussen mijn eerste observatie en een tussentijds check is het al veranderd. De grond is intussen onzichtbaar, en ook horizontaal kan ik het flatgebouw aan de overkant van de straat niet meer zien.
Deze situatie is ongezien, en het ziet er naar uit dat ook de komende nachten mistig zullen zijn. Tijd voor een situatieschets.
De mist zoals de oostelijke staten in Perzische Golf ze nu ervaren, is een typisch voorbeeld van stralingsmist. Overdag is het 30 graden, met een ontwikkelende zeebries in de namiddag. Samen met de zeebries wordt vochtige zeelucht met een dauwpunt van tussen de 18-20C binnengevoerd. Deze zeebries blijft meestal doorstaan tot goed 20-21u's avonds en dan pas begint de wind opvallend af te nemen en te krimpen dan niet ruimen. Tegen dat moment is in een kuststrook van goed 50-100km volledig onder de invloed van de vochtige luchtsoort. Echter, de afkoeling van de lucht start al vanaf een uur of 5.
De sterkte van de afkoeling is afhankelijk van een aantal factoren, zoals luchtvochtigheid, windrichting, windsterkte, en al deze dingen zijn goed te modelleren gelukkig, net als de minimumtemperatuur overigens.
In de loop van de avond/nacht draait de windrichtig als dusdanig dat er een landbries ontwikkeld, waarbij koudere berglucht en woestijnlucht de kustvlakte binnendrijft. Tegelijkertijd hebt ge de warmte-uitstraling aan de grond waardoor ge een typische nachtelijke inversie krijgt.
Al die factoren samen zorgen ervoor dat tijdens de nacht de relatieve vochtigheid toeneemt en mist optreedt.
In Abu Dhabi was het rond 1 uur al afgekoeld tot 18C, terwijl het dauwpunt op dat moment 17C was. In Dubai is het doorgaans warmer en droger (22C/18C), maar dat meestation is gelegen in het midden van de stad en niet representatief voor de buitenwijken (alwaar mijnen blok staat op 20km van de luchthaven).
Gezien de nacht nog maar net bezig is, kan de uitstraling en afkoeling nog wat doorgaan. Hierdoor ziet het er niet naar uit dat de mist voor 8-9u 's ochtends weg zal zijn.
Mist is miserie, en op zich redelijk goed te voorspellen. Aan de kust in een tropisch aride gebied lukt dat net ietsje minder goed. Zo kun je de typische regel uit Nederland ivm afkoeling van het dauwpunt tov de temperatuur hier niet toepassen (temp - 4C = Td - 1C). En vegatatie die water kan verdampen, is er ook niet. Niets van dit alles...Wind is cruciaal, net als de hoeveelheid stof in de lucht en de sterkte van de zeebries.
Na 4 maanden werken in deze regio mag ik met enige fierheid zeggen dat ik mist goed voorspellen, maar dat komt daar dag in dag uit de hele situatie op de voet te volgen. Boeiend, maar vermoeiend.
En voor de volgende dagen verwacht ik ook mist in de ochtend. Zeker nog tot na het weekend.
Groenten,
Wouter
airco deel 5 en 6
Was nog even vergeten de update van de airco mee te geven.
Er was afgesproken om op woensdag de airco te repareren. Met veel goesting stond ik te popelen om de mecanicien te ontvangen woensdag om half twee. Maar hij kwam niet. Er werd me beloofd dat hij vandaag, donderdag zou komen, om twaalf uur.
Vandaag heb ik 3u gewacht en besloten om maar eens te bellen. En jahoor, vandaag komt hij niet. Wanner hij dan wel zou komen, wist men zo niet te vertellen.
Je zou op den duur compleet chagrijnig worden van al de loze beloften, maar hoelanger ik hier ben, hoe minder geloof ik hecht aan de mensen hun woorden. Idem op de werkvloer overigens. Als ik met de baas iets afspreek, dan heb ik het gevoel dat hij niet luistert, en als ik met de collegas afspreek dat ze pas om 8u hun dienst mogen beginnen, dan staan ze al op kantoor om half zeven. Goed nieuws, want dan duurt mijn dienst maar goed 11u ipv 12u.
Slu
W.
Er was afgesproken om op woensdag de airco te repareren. Met veel goesting stond ik te popelen om de mecanicien te ontvangen woensdag om half twee. Maar hij kwam niet. Er werd me beloofd dat hij vandaag, donderdag zou komen, om twaalf uur.
Vandaag heb ik 3u gewacht en besloten om maar eens te bellen. En jahoor, vandaag komt hij niet. Wanner hij dan wel zou komen, wist men zo niet te vertellen.
Je zou op den duur compleet chagrijnig worden van al de loze beloften, maar hoelanger ik hier ben, hoe minder geloof ik hecht aan de mensen hun woorden. Idem op de werkvloer overigens. Als ik met de baas iets afspreek, dan heb ik het gevoel dat hij niet luistert, en als ik met de collegas afspreek dat ze pas om 8u hun dienst mogen beginnen, dan staan ze al op kantoor om half zeven. Goed nieuws, want dan duurt mijn dienst maar goed 11u ipv 12u.
Slu
W.
wie zoekt die vindt
Dag mensen,
Het is VAKANTIE: joepie. Tijd om de toerist uit te hangen, te genieten van de winterse 30 graden en af en toe een terraske. Maar verlof is ook iets meer dan de toerist uithangen...slapen, winkelen, voorbereidingen treffen, connecties opbouwen en vooral: een bank zoeken. Geen zitbank, ook geen bankautomaat, nee, niets van dat alles. Een regelrechte bank waar ge geld kwijt kunt of geld kunt afleveren. Komende van een klein onozel dorp waar er in mijn jeugdjaren 5-6 banken waren voor 4000 koppen, leek het me een koud kunstje om een bank te vinden in Dubai. En inderdaad, dat was ook zo, merkte ik maanden terug.
Echter, voor een visaprocedure van een bezoekende vriendin, moest ik een bepaald bedrag overmaken van mijn rekening naar een reisagentschap/tussenpersoon bij een andere bank. Helaas had ik daarbij niet gerekend op het feit dat dit onmogelijk is om geld over te maken vanuit mijn eigen bankrekening naar het reisagentschap. Nee, zo eenvoudig is bankieren hier niet. Het is een regelrechte ramp! Overschrijvingen zijn hier nog maar net ingeburgerd, want ge kunt hoop en al naar een stuk of 20 bedrijven/overheidsinstanties geld overschrijven en naar iedereen binnen uw bank.
Soit, dit was de eerste stap in de bewustwordingscampagne. Stap twee: een kantoor vinden van de Dubai Islamic Bank waar je handmatig geld kunt laten deponeren op iemands bankrekening. Eenvoudig, dacht ik. Er is vast wel eentje in de Mall of the Emirates, achter de hoek. Jawel...Ik trek mijn versleten schoenen en een deftig hemdeken aan, en stap op dinsdagnamiddag rond 5u naar de bank. Achteraf bekeken was ik beter thuisgebleven, want de DIB was de enige bank in de mall die om 5u al dicht was, terwijl hun concurrrenten doorgaan tot 10u 's avonds.
Stap 3: Woensdagmiddag 3u sta ik weer aan de bank...oef gelukkig is ze open...nee meneer, we kunnen u niet helpen, we zijn namelijk enkel verkopers, en kunnen geen transacties doen....een binnensmondse katholiek vloek had veel moeite om binnensmonds te blijven...Na enig aandringen wist hij me te vertellen dat er een bank was nabij een park in mijn buurt, adres onbekend, waar ik naartoe moest....MAar dat kantoor is enkel open tussen 9u en 13u30.
Stap 4: woensdagavond: kantoor zoeken via internet...niet gevonden
stap 5: donderdagmorgen: kantoor zoeken via interenet ...nog steeds niet gevonden...klantendienst van de bank bellen: JA meneer, er is een bank in uw buurt, het is vlakbij een tankstation...Kunt u mij het adres geven? ..euh, nee.. U kunt best even in de Goudengids kijken....5 minuten later kijk ik inderdaad in de goudengids..Er staat geen adres, enkel een naam van een nabijgelegen kantoor. Kunt ge het u voorstellen dat een bank geen adres heeft, en hun medewerkers niet weten hoe ze een klant naar hun kantoor moeten gidsen? Ik had er hoogstpersoonlijk problemen mee, maar hier is het de normaalste zaak van de wereld.
stap 6: het is intussen half een en tijd om een bank te vinden, want zodadelijk sluiten die kiekens hun kantoor en mag ik na het weekend eens terugkomen. Laatste oplossing: ik neem mijn auto en rij wat rond, want ook op internet vond ik enkel de informatie dat het vlakbij een autogarage ligt. Oplossing: de autoboulevard afrijden...en het was succesvol. 10 minuten voor sluitingstijd had ik mijn geld afgeleverd! Hoera.
Conclusie: een bank zoeken vraagt 3u van uw tijd, en de hele gang van zaken is zo typerend voor dit land. En zeggen dat Nederland of België burocratisch is. Wat moet je dan van Dubai denken?
MAar nu is dit alles voorbij. DE vakantie kan beginnen. Met een grote afwas ;-)
Groenten,
Wouter
Het is VAKANTIE: joepie. Tijd om de toerist uit te hangen, te genieten van de winterse 30 graden en af en toe een terraske. Maar verlof is ook iets meer dan de toerist uithangen...slapen, winkelen, voorbereidingen treffen, connecties opbouwen en vooral: een bank zoeken. Geen zitbank, ook geen bankautomaat, nee, niets van dat alles. Een regelrechte bank waar ge geld kwijt kunt of geld kunt afleveren. Komende van een klein onozel dorp waar er in mijn jeugdjaren 5-6 banken waren voor 4000 koppen, leek het me een koud kunstje om een bank te vinden in Dubai. En inderdaad, dat was ook zo, merkte ik maanden terug.
Echter, voor een visaprocedure van een bezoekende vriendin, moest ik een bepaald bedrag overmaken van mijn rekening naar een reisagentschap/tussenpersoon bij een andere bank. Helaas had ik daarbij niet gerekend op het feit dat dit onmogelijk is om geld over te maken vanuit mijn eigen bankrekening naar het reisagentschap. Nee, zo eenvoudig is bankieren hier niet. Het is een regelrechte ramp! Overschrijvingen zijn hier nog maar net ingeburgerd, want ge kunt hoop en al naar een stuk of 20 bedrijven/overheidsinstanties geld overschrijven en naar iedereen binnen uw bank.
Soit, dit was de eerste stap in de bewustwordingscampagne. Stap twee: een kantoor vinden van de Dubai Islamic Bank waar je handmatig geld kunt laten deponeren op iemands bankrekening. Eenvoudig, dacht ik. Er is vast wel eentje in de Mall of the Emirates, achter de hoek. Jawel...Ik trek mijn versleten schoenen en een deftig hemdeken aan, en stap op dinsdagnamiddag rond 5u naar de bank. Achteraf bekeken was ik beter thuisgebleven, want de DIB was de enige bank in de mall die om 5u al dicht was, terwijl hun concurrrenten doorgaan tot 10u 's avonds.
Stap 3: Woensdagmiddag 3u sta ik weer aan de bank...oef gelukkig is ze open...nee meneer, we kunnen u niet helpen, we zijn namelijk enkel verkopers, en kunnen geen transacties doen....een binnensmondse katholiek vloek had veel moeite om binnensmonds te blijven...Na enig aandringen wist hij me te vertellen dat er een bank was nabij een park in mijn buurt, adres onbekend, waar ik naartoe moest....MAar dat kantoor is enkel open tussen 9u en 13u30.
Stap 4: woensdagavond: kantoor zoeken via internet...niet gevonden
stap 5: donderdagmorgen: kantoor zoeken via interenet ...nog steeds niet gevonden...klantendienst van de bank bellen: JA meneer, er is een bank in uw buurt, het is vlakbij een tankstation...Kunt u mij het adres geven? ..euh, nee.. U kunt best even in de Goudengids kijken....5 minuten later kijk ik inderdaad in de goudengids..Er staat geen adres, enkel een naam van een nabijgelegen kantoor. Kunt ge het u voorstellen dat een bank geen adres heeft, en hun medewerkers niet weten hoe ze een klant naar hun kantoor moeten gidsen? Ik had er hoogstpersoonlijk problemen mee, maar hier is het de normaalste zaak van de wereld.
stap 6: het is intussen half een en tijd om een bank te vinden, want zodadelijk sluiten die kiekens hun kantoor en mag ik na het weekend eens terugkomen. Laatste oplossing: ik neem mijn auto en rij wat rond, want ook op internet vond ik enkel de informatie dat het vlakbij een autogarage ligt. Oplossing: de autoboulevard afrijden...en het was succesvol. 10 minuten voor sluitingstijd had ik mijn geld afgeleverd! Hoera.
Conclusie: een bank zoeken vraagt 3u van uw tijd, en de hele gang van zaken is zo typerend voor dit land. En zeggen dat Nederland of België burocratisch is. Wat moet je dan van Dubai denken?
MAar nu is dit alles voorbij. DE vakantie kan beginnen. Met een grote afwas ;-)
Groenten,
Wouter
maandag 8 maart 2010
einde van de wereld
hi folks,
"Het leven gaat door", zeggen ze wel eens. Dat zou kunnen kloppen, maar toch niet helemaal. Mijn leven vliegt door. Het lijkt nog steeds voor me dat ik gisteren naar de Grand Mosque ben gereden, maar eigenlijk is dat bijna een week geleden. "Wat is er dan met de tussenliggende dagen gebeurd?" vraagt een ander zich af. Als ik dat maar eens wist, dan wist ik ook waarom mijne tijd vliegt. Een beetje babbelen, lange dagen werken, veel slapen, wat films links en rechts en vooral veel door het venster kijken.
Het is ondertussen al 4 dagen geleden dat ik laatst de Burj Khalifa door mijn venster heb gezien. Al zoveel dagen hangt er een nevelige zanderige lucht in de stad. Alles wat tot voor deel uitmaakt van de stad, is nu verzwolgen door het einde van de wereld, zo'n 8 kilometer hiervandaan.
"Nee", schrik heb ik niet om van de wereld te vallen, maar ik ben wel een beetje bezorgd naar mijn vakantieschema voor volgende week, want dan komt mijn teergeliefde zus op bezoek. Wat moeten we nu in godsnaam gaan bekijken als driekwart van de stad is opgegeten door het einde van de wereld? We kunnen toch niet elke dag gaan winkelen in de shoppingmall achter de hoek, ofwel?
Nog twee nachten werken en ik heb 3 dagen om te zoeken naar een oplossing. Als er tegen dan geen oplossing is, zowel letterlijk als figuurlijk, vrees ik dat we op zoek gaan naar het echte einde van de wereld.
Ik hou op de hoogte,
Woestijnkabouter
PS: De airco is nog steeds defect. Gisteren is men voor de 5e keer komen zoeken naar het probleem. Een defecte leiding tussen mijn appartment en de feitelijke airco op het dak. Woensdag is er de reparatie. Dus als alles meezit is het volgende week gerepareerd.
"Het leven gaat door", zeggen ze wel eens. Dat zou kunnen kloppen, maar toch niet helemaal. Mijn leven vliegt door. Het lijkt nog steeds voor me dat ik gisteren naar de Grand Mosque ben gereden, maar eigenlijk is dat bijna een week geleden. "Wat is er dan met de tussenliggende dagen gebeurd?" vraagt een ander zich af. Als ik dat maar eens wist, dan wist ik ook waarom mijne tijd vliegt. Een beetje babbelen, lange dagen werken, veel slapen, wat films links en rechts en vooral veel door het venster kijken.
Het is ondertussen al 4 dagen geleden dat ik laatst de Burj Khalifa door mijn venster heb gezien. Al zoveel dagen hangt er een nevelige zanderige lucht in de stad. Alles wat tot voor deel uitmaakt van de stad, is nu verzwolgen door het einde van de wereld, zo'n 8 kilometer hiervandaan.
"Nee", schrik heb ik niet om van de wereld te vallen, maar ik ben wel een beetje bezorgd naar mijn vakantieschema voor volgende week, want dan komt mijn teergeliefde zus op bezoek. Wat moeten we nu in godsnaam gaan bekijken als driekwart van de stad is opgegeten door het einde van de wereld? We kunnen toch niet elke dag gaan winkelen in de shoppingmall achter de hoek, ofwel?
Nog twee nachten werken en ik heb 3 dagen om te zoeken naar een oplossing. Als er tegen dan geen oplossing is, zowel letterlijk als figuurlijk, vrees ik dat we op zoek gaan naar het echte einde van de wereld.
Ik hou op de hoogte,
Woestijnkabouter
PS: De airco is nog steeds defect. Gisteren is men voor de 5e keer komen zoeken naar het probleem. Een defecte leiding tussen mijn appartment en de feitelijke airco op het dak. Woensdag is er de reparatie. Dus als alles meezit is het volgende week gerepareerd.
woensdag 3 maart 2010
defecte airco deel 4
hoi,
Voor de curieuzeneuzemosterdpotten wil ik snel terloops even melden dat de airco nog steeds niet is gerepareerd. Vandaag is een elektricien de plombkast (zekeringenkast) komen nakijken. Zijn conclusie heb ik niet zo begrepen, want hij is vertrokken zonder uitleg. Er komt dus vast nog een deel 5 aan het verhaal, want voorlopig warmt de woonkamerairco enkel op ipv afkoelen. Best wel ok, want buiten is het slechts 25C, wat aan de koude kant voor maart.
Groenten,
Wouter
Voor de curieuzeneuzemosterdpotten wil ik snel terloops even melden dat de airco nog steeds niet is gerepareerd. Vandaag is een elektricien de plombkast (zekeringenkast) komen nakijken. Zijn conclusie heb ik niet zo begrepen, want hij is vertrokken zonder uitleg. Er komt dus vast nog een deel 5 aan het verhaal, want voorlopig warmt de woonkamerairco enkel op ipv afkoelen. Best wel ok, want buiten is het slechts 25C, wat aan de koude kant voor maart.
Groenten,
Wouter
dinsdag 2 maart 2010
Sjeik Zayed Grand Mosque
Geachte gelovigen,
Hier spreekt een overtuigd atheist tot u. Aanhoort het geschreven woord van een iemand die elke dag meer respect krijgt voor de Islam. Leest de gedachte van een man die het moeilijk heeft met de tegenstrijdige discriminatie van de islam naar de vrouw toe.
Nu moet ge een Arabisch ontspannend deuntje in uw hoofd houden, en vanzodra ge klaar zijt, neem ik u mee op een trip naar de op zeven na grootste moskee ter wereld.
Gelegen in Abu Dhabi, is de Sjeik Zayed Grand Mosque de grootste moskee van de UAE. De moskee is genaamd naar de man die de Emiraten groot heeft gemaakt, Sjeik Zayed bin Sultan Al Nayhan, oftewel heer Zayed zoon van Sultan van Nayhan. In 1997 had de man opdracht gegeven tot de bouw van deze in witmarmeren gehuld imposante moskee, gelegen aan de rand van het eiland Abu Dhabi. Zelf heeft hij de opening nooit mogen meemaken, want in 2007 was hij al drie jaar dood. Hoewel de moskee van oorsprong niet toegankelijk was voor ongelovigen, werd in 2008 de toestemming gegeven om niet-moslims de toegang te verlenen, ter bevordering van de culturele kennisdeling.
Genoeg wetenschapsliteratuur, ik word niet betaald om biografiën te schrijven, en moesten ze daar toch mensen voor hebben, zal het moeten lukken dat een onnozole Belg dat moet doen.
De weg naar de moskee vinden heeft me zweet en een volle blaas gekost, maar na een omweg van 15 km door een te vroeg genoemen afslag en eenrichtingsverkeer in Abu Dhabi, mocht ik dan toch gratis ende voor niks parkeren voor de geloofstempel. Op volle dagen zouden 40000 biddende hier kunnen neerknielen, nu liepen er in de late namiddag misschien goed 100 zielen rond...(alhoewel, hebben ongelovigen ook een ziel?*groot vraagteken*). Het weer was ideaal; in de ochtend had onweer en regen de lucht schoongevaagd, en doordat de wolken pas laat op de dag wegtrokken, kon het ook niet meer warm worden. Echt een heerlijk weertje om minaretten van 100m hoogte te aanschouwen, onder een donkerblauwe lucht met links en rechts een schaapachtig wolkje. In tegenstelling tot heel veel nieuwbouw is dit gebouw wel in alle fijnheid en kwaliteit afgewerkt, waarbij kwaliteit uit de hele wereld werd samengebracht. De schoonheid straalt er af, net als de rust overigens.
Veel meer woorden ga ik er niet aan vuil maken. Aanschouw het zelf op de foto's. Tot slot wil ik u aanbevelen deze moskee met eigen ogen te gaan bekijken. Naar mijn bescheiden mening is dit het meest imposante gebouw van de Emirate. Ja, het overtreft zelfs de Burj Khalifa of de Dubai Marina in zijn geheel.
Ga in vrede,
Wouter
Hier spreekt een overtuigd atheist tot u. Aanhoort het geschreven woord van een iemand die elke dag meer respect krijgt voor de Islam. Leest de gedachte van een man die het moeilijk heeft met de tegenstrijdige discriminatie van de islam naar de vrouw toe.
Nu moet ge een Arabisch ontspannend deuntje in uw hoofd houden, en vanzodra ge klaar zijt, neem ik u mee op een trip naar de op zeven na grootste moskee ter wereld.
Gelegen in Abu Dhabi, is de Sjeik Zayed Grand Mosque de grootste moskee van de UAE. De moskee is genaamd naar de man die de Emiraten groot heeft gemaakt, Sjeik Zayed bin Sultan Al Nayhan, oftewel heer Zayed zoon van Sultan van Nayhan. In 1997 had de man opdracht gegeven tot de bouw van deze in witmarmeren gehuld imposante moskee, gelegen aan de rand van het eiland Abu Dhabi. Zelf heeft hij de opening nooit mogen meemaken, want in 2007 was hij al drie jaar dood. Hoewel de moskee van oorsprong niet toegankelijk was voor ongelovigen, werd in 2008 de toestemming gegeven om niet-moslims de toegang te verlenen, ter bevordering van de culturele kennisdeling.
Genoeg wetenschapsliteratuur, ik word niet betaald om biografiën te schrijven, en moesten ze daar toch mensen voor hebben, zal het moeten lukken dat een onnozole Belg dat moet doen.
De weg naar de moskee vinden heeft me zweet en een volle blaas gekost, maar na een omweg van 15 km door een te vroeg genoemen afslag en eenrichtingsverkeer in Abu Dhabi, mocht ik dan toch gratis ende voor niks parkeren voor de geloofstempel. Op volle dagen zouden 40000 biddende hier kunnen neerknielen, nu liepen er in de late namiddag misschien goed 100 zielen rond...(alhoewel, hebben ongelovigen ook een ziel?*groot vraagteken*). Het weer was ideaal; in de ochtend had onweer en regen de lucht schoongevaagd, en doordat de wolken pas laat op de dag wegtrokken, kon het ook niet meer warm worden. Echt een heerlijk weertje om minaretten van 100m hoogte te aanschouwen, onder een donkerblauwe lucht met links en rechts een schaapachtig wolkje. In tegenstelling tot heel veel nieuwbouw is dit gebouw wel in alle fijnheid en kwaliteit afgewerkt, waarbij kwaliteit uit de hele wereld werd samengebracht. De schoonheid straalt er af, net als de rust overigens.
Veel meer woorden ga ik er niet aan vuil maken. Aanschouw het zelf op de foto's. Tot slot wil ik u aanbevelen deze moskee met eigen ogen te gaan bekijken. Naar mijn bescheiden mening is dit het meest imposante gebouw van de Emirate. Ja, het overtreft zelfs de Burj Khalifa of de Dubai Marina in zijn geheel.
Ga in vrede,
Wouter
maandag 1 maart 2010
Niet werkende airco, deel 1, 2 en 3
Hoihoi,
Tijd voor nog eens een voorbeeldje over de ineffecientie van de maatschappij in Dubaï. Ge maakt het niet elke dag mee, maar het scheelt toch niet veel. Op straat of in de supermarkt zie je mensen rondlopen 'werken' waarvan je vraagt wie ze eigenlijk betaalt. In mijne appartementsblok lopen er ook een paar rond...Ze zijn altijd vriendelijk, en behulpzaam. Ze lachen en ze begrijpen maar 20 woorden Engels. Daarnaast willen ze u vooral niet geloven, houden er hun eigen ideeën op na en hebben veel tijd nodig om een probleem op te lossen.
deel 1
Een paar weken geleden had ik het al in de mot. Mijne slaapkamerairco blaast lucht, niet warm maar niet koud. Gewoon lucht. Niet zo erg, maar wel jammer. Met de warme 35-ers van vorige week leek het me toch eens een gedacht om de airco te testen op al zijn mogelijkheden. We spreken nu donderdag...Na drie uur blazen is de woonkamertemperatuur van 27C gezakt naar 27C en is de slaapkamertemperatuur gestegen van 26.5C naar 26.5C. Diezelfde avond bericht ik de concierge dat mijn airco het niet doet..Hij zou zaterdag (vrijdag = rustdag) de airco komen testen.
Zaterdagavond, ik kom terug van mijn werk en merk op het moment dat ik mijn voordeur opentrek, een warme gloed naar buitenstroomt! Die ochtend toen ik vertrok was het 24C toen ik vertrok, en 27.5C toen ik terug binnen kwam....De concierge wist me te vertellen hij de airco om 12u had aangezet, en dat hij de temperatuur heeft zien zakken. Waarom het om 8u 's avonds nog zo warm was, kon hij niet verklaren, vooral niet omdat de airco nog steeds aanstaat. We spreken af dat hij op zondag de airco zou laten herstellen.
deel 2
Zondagmorgen vertrek ik naar het werk...Het was fris binnen, want die nacht had het geonweerd en kon koele lucht binnenkomen. 's avonds kom ik terug binnen en voel dat het niet bijster warm is, maar de koelte is er ook niet...Snel de airco eens testen, en inderdaad, hij werkt niet. Teleurstelling allom. Snel naar de slaapkamer, die beduidend koeler aanvoelt...Hoera, de airco werkt!!
Ik denk bij mezelf, ik zal de concierge wel eens spreken straks, maar het komt er niet van. Die avond wordt het laat met een goede film :Le Grand Restaurant met Louis DeFunes uit 1966. Goed gelachen!
deel 3
Maandagochtend, 8u. Dingdong ..snurk snurk...ding dong.... Wie belt er me nu wakker. Staat er toch wel de slaaf van de conciërge aan de deur, met nog twee werkgasten. Ze zouden de airco komen repareren! Had ge dat gisteren niet gedaan? Hoezo reparen? We hadden toch niets afgesproken? ....
Met slaap in de ogen heb ik hen vriendelijk gevraagd in de namiddag terug te komen. Een half uur nadien stonden ze er weer.
Dit alles om maar weer eens aan te tonen dat er een probleem is. Ik ben eens nieuwsgierig hoeveel delen er gaan komen in dit verhaal. Mijn eerste gok is 5.
Groenten,
Wouter
Tijd voor nog eens een voorbeeldje over de ineffecientie van de maatschappij in Dubaï. Ge maakt het niet elke dag mee, maar het scheelt toch niet veel. Op straat of in de supermarkt zie je mensen rondlopen 'werken' waarvan je vraagt wie ze eigenlijk betaalt. In mijne appartementsblok lopen er ook een paar rond...Ze zijn altijd vriendelijk, en behulpzaam. Ze lachen en ze begrijpen maar 20 woorden Engels. Daarnaast willen ze u vooral niet geloven, houden er hun eigen ideeën op na en hebben veel tijd nodig om een probleem op te lossen.
deel 1
Een paar weken geleden had ik het al in de mot. Mijne slaapkamerairco blaast lucht, niet warm maar niet koud. Gewoon lucht. Niet zo erg, maar wel jammer. Met de warme 35-ers van vorige week leek het me toch eens een gedacht om de airco te testen op al zijn mogelijkheden. We spreken nu donderdag...Na drie uur blazen is de woonkamertemperatuur van 27C gezakt naar 27C en is de slaapkamertemperatuur gestegen van 26.5C naar 26.5C. Diezelfde avond bericht ik de concierge dat mijn airco het niet doet..Hij zou zaterdag (vrijdag = rustdag) de airco komen testen.
Zaterdagavond, ik kom terug van mijn werk en merk op het moment dat ik mijn voordeur opentrek, een warme gloed naar buitenstroomt! Die ochtend toen ik vertrok was het 24C toen ik vertrok, en 27.5C toen ik terug binnen kwam....De concierge wist me te vertellen hij de airco om 12u had aangezet, en dat hij de temperatuur heeft zien zakken. Waarom het om 8u 's avonds nog zo warm was, kon hij niet verklaren, vooral niet omdat de airco nog steeds aanstaat. We spreken af dat hij op zondag de airco zou laten herstellen.
deel 2
Zondagmorgen vertrek ik naar het werk...Het was fris binnen, want die nacht had het geonweerd en kon koele lucht binnenkomen. 's avonds kom ik terug binnen en voel dat het niet bijster warm is, maar de koelte is er ook niet...Snel de airco eens testen, en inderdaad, hij werkt niet. Teleurstelling allom. Snel naar de slaapkamer, die beduidend koeler aanvoelt...Hoera, de airco werkt!!
Ik denk bij mezelf, ik zal de concierge wel eens spreken straks, maar het komt er niet van. Die avond wordt het laat met een goede film :Le Grand Restaurant met Louis DeFunes uit 1966. Goed gelachen!
deel 3
Maandagochtend, 8u. Dingdong ..snurk snurk...ding dong....
Met slaap in de ogen heb ik hen vriendelijk gevraagd in de namiddag terug te komen. Een half uur nadien stonden ze er weer.
Dit alles om maar weer eens aan te tonen dat er een probleem is. Ik ben eens nieuwsgierig hoeveel delen er gaan komen in dit verhaal. Mijn eerste gok is 5.
Groenten,
Wouter
Abonneren op:
Posts (Atom)