donderdag 11 maart 2010

wie zoekt die vindt

Dag mensen,


Het is VAKANTIE: joepie. Tijd om de toerist uit te hangen, te genieten van de winterse 30 graden en af en toe een terraske. Maar verlof is ook iets meer dan de toerist uithangen...slapen, winkelen, voorbereidingen treffen, connecties opbouwen en vooral: een bank zoeken. Geen zitbank, ook geen bankautomaat, nee, niets van dat alles. Een regelrechte bank waar ge geld kwijt kunt of geld kunt afleveren. Komende van een klein onozel dorp waar er in mijn jeugdjaren 5-6 banken waren voor 4000 koppen, leek het me een koud kunstje om een bank te vinden in Dubai. En inderdaad, dat was ook zo, merkte ik maanden terug.

Echter, voor een visaprocedure van een bezoekende vriendin, moest ik een bepaald bedrag overmaken van mijn rekening naar een reisagentschap/tussenpersoon bij een andere bank. Helaas had ik daarbij niet gerekend op het feit dat dit onmogelijk is om geld over te maken vanuit mijn eigen bankrekening naar het reisagentschap. Nee, zo eenvoudig is bankieren hier niet. Het is een regelrechte ramp! Overschrijvingen zijn hier nog maar net ingeburgerd, want ge kunt hoop en al naar een stuk of 20 bedrijven/overheidsinstanties geld overschrijven en naar iedereen binnen uw bank.

Soit, dit was de eerste stap in de bewustwordingscampagne. Stap twee: een kantoor vinden van de Dubai Islamic Bank waar je handmatig geld kunt laten deponeren op iemands bankrekening. Eenvoudig, dacht ik. Er is vast wel eentje in de Mall of the Emirates, achter de hoek. Jawel...Ik trek mijn versleten schoenen en een deftig hemdeken aan, en stap op dinsdagnamiddag rond 5u naar de bank. Achteraf bekeken was ik beter thuisgebleven, want de DIB was de enige bank in de mall die om 5u al dicht was, terwijl hun concurrrenten doorgaan tot 10u 's avonds.

Stap 3: Woensdagmiddag 3u sta ik weer aan de bank...oef gelukkig is ze open...nee meneer, we kunnen u niet helpen, we zijn namelijk enkel verkopers, en kunnen geen transacties doen....een binnensmondse katholiek vloek had veel moeite om binnensmonds te blijven...Na enig aandringen wist hij me te vertellen dat er een bank was nabij een park in mijn buurt, adres onbekend, waar ik naartoe moest....MAar dat kantoor is enkel open tussen 9u en 13u30.

Stap 4: woensdagavond: kantoor zoeken via internet...niet gevonden
stap 5: donderdagmorgen: kantoor zoeken via interenet ...nog steeds niet gevonden...klantendienst van de bank bellen: JA meneer, er is een bank in uw buurt, het is vlakbij een tankstation...Kunt u mij het adres geven? ..euh, nee.. U kunt best even in de Goudengids kijken....5 minuten later kijk ik inderdaad in de goudengids..Er staat geen adres, enkel een naam van een nabijgelegen kantoor. Kunt ge het u voorstellen dat een bank geen adres heeft, en hun medewerkers niet weten hoe ze een klant naar hun kantoor moeten gidsen? Ik had er hoogstpersoonlijk problemen mee, maar hier is het de normaalste zaak van de wereld.

stap 6: het is intussen half een en tijd om een bank te vinden, want zodadelijk sluiten die kiekens hun kantoor en mag ik na het weekend eens terugkomen. Laatste oplossing: ik neem mijn auto en rij wat rond, want ook op internet vond ik enkel de informatie dat het vlakbij een autogarage ligt. Oplossing: de autoboulevard afrijden...en het was succesvol. 10 minuten voor sluitingstijd had ik mijn geld afgeleverd! Hoera.

Conclusie: een bank zoeken vraagt 3u van uw tijd, en de hele gang van zaken is zo typerend voor dit land. En zeggen dat Nederland of België burocratisch is. Wat moet je dan van Dubai denken?

MAar nu is dit alles voorbij. DE vakantie kan beginnen. Met een grote afwas ;-)

Groenten,

Wouter

Geen opmerkingen:

Een reactie posten