einde van de wereld

hi folks,

"Het leven gaat door", zeggen ze wel eens. Dat zou kunnen kloppen, maar toch niet helemaal. Mijn leven vliegt door. Het lijkt nog steeds voor me dat ik gisteren naar de Grand Mosque ben gereden, maar eigenlijk is dat bijna een week geleden. "Wat is er dan met de tussenliggende dagen gebeurd?" vraagt een ander zich af. Als ik dat maar eens wist, dan wist ik ook waarom mijne tijd vliegt. Een beetje babbelen, lange dagen werken, veel slapen, wat films links en rechts en vooral veel door het venster kijken.

Het is ondertussen al 4 dagen geleden dat ik laatst de Burj Khalifa door mijn venster heb gezien. Al zoveel dagen hangt er een nevelige zanderige lucht in de stad. Alles wat tot voor deel uitmaakt van de stad, is nu verzwolgen door het einde van de wereld, zo'n 8 kilometer hiervandaan.

"Nee", schrik heb ik niet om van de wereld te vallen, maar ik ben wel een beetje bezorgd naar mijn vakantieschema voor volgende week, want dan komt mijn teergeliefde zus op bezoek. Wat moeten we nu in godsnaam gaan bekijken als driekwart van de stad is opgegeten door het einde van de wereld? We kunnen toch niet elke dag gaan winkelen in de shoppingmall achter de hoek, ofwel?

Nog twee nachten werken en ik heb 3 dagen om te zoeken naar een oplossing. Als er tegen dan geen oplossing is, zowel letterlijk als figuurlijk, vrees ik dat we op zoek gaan naar het echte einde van de wereld.

Ik hou op de hoogte,

Woestijnkabouter

PS: De airco is nog steeds defect. Gisteren is men voor de 5e keer komen zoeken naar het probleem. Een defecte leiding tussen mijn appartment en de feitelijke airco op het dak. Woensdag is er de reparatie. Dus als alles meezit is het volgende week gerepareerd.