bezoekje aan Musandam

Bonjour les amis,

Hebben jullie flink genoten van het weekend? Heerlijk ontspannen?
Ik alleszins wel, in één van de mooiste gebieden van de regio, de
Omaanse enclave Musandam, gesitueerd in het noord-oosten van het
Arabische subcontinent.Musandam (coordinaten: 26,041114N; 56,277237E) is een stukje Oman dat strategisch is gelegen in de Golf
van Hormuz, aan de ingang van de Perzische Golf, en in het zuiden wordt
begrensd door de Verenigde Arabische Emiraten. Wat deze regio zo
bijzonder maakt, is zijn grillig landschap, de geïsoleerde cultuur en
enkele fjorden. Ook bergen ontbreken er niet in het gebied, en als
bergliefhebber puur sang zag ik afgelopen weekend mijn kans om samen met
enkele aangename mensen voor het eerst de noordelijk helft van het
gebied te verkennen.

Eens te meer werd mijn keuze bevestigd als zijnde een uitstekend idee.
Ik zeg het niet graag, maar soms heb ik gelijk, en dan weet ik het ook.
Het is een beetje een zelfbevestiging voor mijn ego, dat zo nu en dan,
maar eerder nu dan dan, een steuntje in de rug moet krijgen.

Het landschap is als magistraal te omschrijven. De tocht van Dubai naar
de grenspost voorbij Ras Al Khaima nam al bijna 2u in beslag, met op het
laatst al wat bergen aan de ene zijde, terwijl de zee aan de andere kant
rustig kabbelde. Aan de grens met Oman moest zoals gewoonlijk weer het
nodige papierwerk worden doorworsteld, maar in tegenstelling tot de
grenspost met Al Ain duurde het hier geen uur...De efficientie neemt
opmerkelijk toe bij een lagere temperatuur....En maar goed ook, want we
wouden geen seconde verspelen in onze tocht naar het eerste publieke
strand net over de grens..om af te koelen dachten we, maar in feite was
het meer om op te warmen. Zwemmen in de Perzische Golf in jullie is NIET
verfrissend. De strandwateremperatuur moet minstens 32 graden geweest
zijn, en doe er dan nog wat zout bij, en men weet al snel terug uit het
water waren. Terwijl onze zwembroek aan het drogen was, begonnen de
eerste zweetdruppels de t-shirt alweer te bevochtigen. Goed 5min later
was de zwembroek droger dan de t-shirt....Heel opmerkelijk!

Maar goed, de rest van de toch is niet te beschrijven met woorden. Je
moet het aanschouwen met eigen ogen, en helaas heb ik niet veel foto's
kunnen trekken onderweg, als zijnde chauffeur met een veel te goed
geheugen voor landschappen. Desalniettemin kan ik u meegeven dat
imposante beigekleurige kalkstenen kliffen van enkele honderden hoog
bijna verticaal de zee instorten, ware het niet dat er een versgebakken
weg op het strand ligt. Met niets is de westkust te vergelijken.

Het binnenland heeft ook zijn charme...We sliepen op 1500m hoogte, onder
een wassende maan, met links en rechts een wolkje aan de hemel. En dat
bij slechts 25 graden...brrrr. De weg naar deze hoogte begon nog als
verse asfalt, maar al snel werd het grind van hoge kwaliteit, gevolgd
door een resem haarspeldbochten. De weg krioelde zich doorheen een
vallei om u tegen te zeggen, want ooit, in een ver verleden was die
vallei namelijk een grot. Aan de steile wanden waren nog duidelijk
restanten zichtbaar van stalactieten uit ver vervlogen tijden. Van voor
de schepping van de aarde (dus ouder dan 6000j oud ;-) *lol* )

De rest van het verhaal is dat ik nog zeker ga teruggaan naar deze
regio, want hij is te mooi om te negeren. Komend weekend
waarschijnlijk niet, want dan staat een uitstapje naar het oosten van de
Emiraten gepland. Een wadi verkennen met wat nieuwkomers.

Geniet van de foto's

Woestijnkabouter