Bier hier

Dag lustige lezer,

Ik wist niet dat je half dronken kon worden van Heiniken. Jawel, Heiniken, het bier dat ik ooit heb afgezworen als zijnde het slechtste bier ter wereld heb ik vandaag in het vijfvoud bij een zeer vrijgevig Indisch gezin naar binnen mogen werken. Dit Nederlands top...aheum'....bier heeft me desalniettemin serieus gesmaakt, na 50 dagen droog te staan. Ongewild en onbewust was ik lid geworden van de AA, ik geeef het eerlijk toe, maar nu heb ik er een eind aan gemaakt, niet doelbewust, maar gewoon omdat je de gastvrijheid van mensen niet kunt negeren. Nu ik eindelijk een paspoort heb, kan ik wel een zogenaamde lidkaart aanschaffen die me toelaat alcoholische drinken te kopen in zeer afgezonderde winkels in de stad., al kon ik daar niet op wachten. Eeen collega, die terugkwam van zijn offshore-trip bood me aan om 2 flessen sterke drank mee te brengen, een aanbod da tik niet kon afslaan! En om dat te vieren hebben we samen dan maar heiniken naar binnen gegoten.

50 dagen is lang, en na zo'n lange tijd droog staan, terug een pint aanraken doet rare dingen. Hoewel het bier niet eens zo straf is, voel ik het toch serieus in mijne kop. Toch voelde ik een bepaalde vorm van blijdschap na enkele glazen bier. Ik wist niet dat bier zo verslavend kon zijn. En hoewel ik slechts een occasionele matige drinker was in het verleden ( gemiddeld 3-4 glazen per week), ervaar ik nu toch wel weer de zin naar een volgende pint. Het is op zulke momenten dat je pas echt beseft dat mensen met een alcoholprobleem vechten tegen zichzelf. En dat het heel gemakkelijk is om te hervallen in oude gewoonten. Het is gewoon sterker dan uzelf, maar zoiets beseft ge niet als ge af en toe een pint naar binnen kapt.

Wouter

PS: Aan alle Belgen: ik schaam me diep dat Heiniken het eerste bier was sinds m'n verblijf. Vergeef me, en vergeef vooral die arme collega die niet beter wist over de vete tussen België en Nederland ivm bier.