Wilt u mijn telefoonnummer ook?

Dag mensen,

Dat 1 van de vrije dagen zit er op. Nog 3 te gaan. Wat te doen in die dagen is me nog geheel onduidelijk, maar ik zal wel zien hoe dat verder afloopt. Voorlopig zat de eerste dag vol, en als het van mij afhangt, en dat doet het ook, dan zal ik nog wel even bezig zijn. Naar de bank, auto's gaan bezichtigen, den toerist uithangen...veel slapen, geld uitgeven, dat is de samenvatting van de dag. En er zaten weer een stuk of leuke momenten tussen.

De dag begon goed, met een bezoek aan de bank om de langverwachte bankrekening in gebruik te gaan nemen. Een memorabel moment...En ook het toppunt van inefficientie. Aan de inkom staat een computer die nummerkes geeft aan de bezoekers zodat ze naar de desbetreffende post kunnen gaan. Alleen was die computer nu dus kapot en had men daar voor de gelegenheid een bewaker neergeplaatst die zelf nummerkes moest noteren op een papierken. En daarnaast liepen nog een irritante Emirati-tiener van pakweg een meter zestig, een witte doek om zijn lijf hangend, een rode lap stof op zijn hoofd met twee aureooltjes en duidelijke inteeltgerelateerde lichaamsmisvorming, wat wel eens vaker voorkomt in de regionen. Die tiener had de taak gekregen om de posten te informeren over de gegeven nummertjes, alleen snapte hij niet dat hij die informatie ook effectief moest delen met zijn collega's. Dus alles liep zo af en toe in het honderd, todat een deel van het personeel te kennen gaf dat ze hem gewoon negeerden. Een verstandige keuze.
Uiteindelijk werd ik aan de balie geroepen om wat bankzaken af te handelen, waarop de bediende aan het einde van het gesprek ter controle mijn handtekening en telefoonnummer vraagt. Plots hoor ik zo' n slap geluidje aan mijn rechterzijde, want een nogal domme man, vragen aan de bediende: wilt u mijn telefoonnummer ook? ..Hij dacht vast even snel de casanova uit te kunnen hangen, alleen was het woord subtiliteit hem ontgaan! Hilarisch!

In de late namiddag was het verkennistocht bij de cardealers in de wijk Al Aweer, een halfuurtje taxien hiervandaan. De ritten heen en terug waren bij momenten levensbedreigend vanwege de gekke zigzaggende en pattinerende taxichauffeurs, maar dat werd gecompenseerd met de rust van de dealers. Op een oppervlakte van een goede vierkante kilometer staan 250 tweedehands cardealers! Nooit heb ik autos zo dicht tegen elkaar weten staan, met zoveel modellen en typen naast elkaar. Dit moet wel lukken om iets te kopen, dacht ik bij het binnenkomen. Hop naar de eerste cardealer, die me al snel een mooie rondleiding gaf. Helaas niet de auto die ik wil in mijn specificaties: Hyunday Tucson 4WD, Kia Sportage zonder sunroof (want in de sunroofversie heb ik geen plaats boven mijn hoofd, en dat zou bij de eerste put in de woestijn serieuze hoofdpijn geven) of een Mitsubishi Pajero 2 door uit 2006. Allemaal leuke autos, maar ze vinden leek toch nog niet zo gemakkelijk te zijn. Zo bleek dus dat de hyundais en Kias autos zijn die nauwelijks ronddoddderen in Dubai, omdat de tweehandsmarkt lage prijzen geeft voor die autos. Dit beeld werd bevestigd op die automarkt.
Maar goed, na wat wandelen kom ik de auto tegen die ik wil.. licht boven mijn budget maar een autolening zou lukken...Even passen, ja, dat lukt, nog wat onderhandelen..het ziet er goed uit.. "ah meneer, we moeten even naar het kantoor bellen voor de verzekering. We bellen u later terug, over 5 of 10 minuutjes. Als die informatie bekend is, dan kunnen we verder praten" . "Goed" dacht ik in mezelf,"ik zal dan nog wat gaan rondkijken" Zo gezegd, zo gedaan. Zie ik wat verder een interessante Tucson staan, met alle gewenste eigenschappen en een correcte prijs op het blaadje. Ik stap naar de verkoper met nog wat vragen over de auto, waarop die zo van ver te kennen geeeft dat hij me niet wilt helpen. Zelfs na even aandringen, blijft hij liever naar zijn TV kijken. ... Het was een moeilijk moment voor me, maar hoewel ik de auto wel wou hebben, ben ik het gewoon afgestapt en een zwaar verwijt naar die verkoper zijn hoofd geslingerd!
En intussen wachtte ik al 15min op het telefoontje van die andere verkoopster.
Hop naar de volgende garage. Hoewel er niet veel in de showroom staat, bleek ik wel bij de juiste man te zijn terechtgekomen. Een heel bereidwillige Indier, met kennis van zaken en een aantal mooie aanbiedingen. Dankzij hem ben ik te weten gekomen dat ik niet pas in een de Volkswagen Toureg, of een Daihatsu Terios, en heel dat verhaal de hyundais en Kias komt ook van hem. Echter de auto die ik wou, had hij niet, maar hij beloofde me zondag terug te bellen....En misschien krijg ik dan ook meteen een telefoontje van die andere verkoopster.

Wordt vervolgd, maar ik verwacht een auto te hebben tegen het weekend van de 22e januari. ...(nvdr: Valt het u ook op dat deze datum steeds wordt uitgesteld? ) De komende twee dagen doe ik niet aan grootschalige autozoekacties, maar als ik een dealer tegenkom, zal ik wel eens een kijkje nemen.

Wordt vervolgd!

Wouter