Dag mensen,
Even tijd voor een verbazingsmoment. Vandaag heb ik ontdekt waarom kamelen zo hard stinken. Het komt omdat ze stinkende kamelenmelk drinken als je nog in het babykamelenstadium zitten. Deze ochtend heb ik namelijk ook kamelenmelk gedronken, en het mag gezegd, mijn voeten hebben nog nooit zo hard gestonken ;-)
Dus als ik jullie een gouden tip mag geven: drink nooit kamelenmelk, want het stinkt en smaakt bovendien vies. Ik heb nog een half flesje over. Als je het komt halen, krijg je er een nog fles koemelk gratis bij, om door te spoelen!!
w
maandag 30 november 2009
Allah Akbar
Beste gelovigen en ietsje minder gelovigen,
"Allahu Akbar" zijn dezer dagen het meest uitgesproken woorden op televisie. De moslims wensen op deze manier uit te drukken dat God groots is, en net rond de jaarlijkse wederkerende Hadj, een soort 6-daagse pelgrimstocht in en rond Mekkah, wordt deze zinsnede nog eens extra gebruikt in allerlei geloofsbelijdenissen. Zoals je misschien wel weet, staat er in Mekkah een heel grote moskee met op het een centraal plein de Ka'aba, een groot zwart gebouw vergelijkbaar met een blokkendoos. Hierin bevindt zich de Zwarte Steen die valt levensbelang is voor de moslimcultuur. Het is rondom deze staan dat alles draait, letterlijk en figuurlijk.
Tot zover het belerende gedeelte van vandaag. Wat nu net bijzonder is aan de Hadj, is de devotie van een groot aantal mensen die bijna simultaan hun gebed verrichten met het hoofd gericht naar de Ka'aba. Op televisie zie honderdduizenden tegelijk op het signaal van de zingende imam het lichaam voorover buigen en vervolgens het hoofd onderdanig richting de grond reiken. Goed 10 seconden houdt men deze benarde positie aan en dan keert de gelovige zich terug in een minder krampachtige positie. Het feit dat zo'n groot aantal mensen dit doet, wekt een enorm ontzag op. Zelfs de mindervaliden in een rolstoel proberen het lichaam voorover te buigen om toch deel te kunnen nemen aan het ritueel. De solidariteit is hierbij uniek, want hoe groot of hoe klein, hoe dik of hoe dun je ook bent, iedereen doet er aan mee. En het is nog goed voor de buikspieren ook!
Dit is iets wat me uitermate intrigeert, net als de samenstelling van de bevolking. Zonder te proberen te vervallen in clichees en vooroordelen, heb ik toch een aantal onderscheidingen gevonden in al de culturen en achtergrond. Je hebt Pakistani in allerlei kleuren en geuren uit Lahore, Islamabad en meest interessante uit Kashmir ;de Indiers die raar Engels spreken; de nederige, bijna slaafse Filipijnse vrouwen; de vriendelijke, beleefde Bangladeshi die met veel ontzag en respect naar de grote onbekende wereld kijken; de immer beleefde, aangename en grappende Egyptenaren en dan heb je de iets of wat ingetogen zakelijke westerlingen. Van alle mensen die ik heb ontmoet, heb ik beste ervaringen gehad staan de Egyptenaren met stip op 1. Ja, ik geniet er elke dag om nieuwe mensen te ontmoeten, hun cultuur te ruiken en hun gelaatsuitdrukken te lezen. Jammer dat er zo weinig parken zijn om mensen te observeren, en dat er in de shopping malls weinig zitbanken staan.
Tijdens dit typen begin ik langzaam mijn stinkvoeten te ruiken, misschien is het maar eens tijd om ze te gaan wassen.
Tot ziens,
Wouter
ps: Zin om te youtuben? Klik dan op deze tip van mijn ma (http://www.youtube.com/watch?v=Bzge5vY72hE) of op Kommil Foo (http://www.youtube.com/watch?v=4jmG-B5Oimo&NR=1)
"Allahu Akbar" zijn dezer dagen het meest uitgesproken woorden op televisie. De moslims wensen op deze manier uit te drukken dat God groots is, en net rond de jaarlijkse wederkerende Hadj, een soort 6-daagse pelgrimstocht in en rond Mekkah, wordt deze zinsnede nog eens extra gebruikt in allerlei geloofsbelijdenissen. Zoals je misschien wel weet, staat er in Mekkah een heel grote moskee met op het een centraal plein de Ka'aba, een groot zwart gebouw vergelijkbaar met een blokkendoos. Hierin bevindt zich de Zwarte Steen die valt levensbelang is voor de moslimcultuur. Het is rondom deze staan dat alles draait, letterlijk en figuurlijk.
Tot zover het belerende gedeelte van vandaag. Wat nu net bijzonder is aan de Hadj, is de devotie van een groot aantal mensen die bijna simultaan hun gebed verrichten met het hoofd gericht naar de Ka'aba. Op televisie zie honderdduizenden tegelijk op het signaal van de zingende imam het lichaam voorover buigen en vervolgens het hoofd onderdanig richting de grond reiken. Goed 10 seconden houdt men deze benarde positie aan en dan keert de gelovige zich terug in een minder krampachtige positie. Het feit dat zo'n groot aantal mensen dit doet, wekt een enorm ontzag op. Zelfs de mindervaliden in een rolstoel proberen het lichaam voorover te buigen om toch deel te kunnen nemen aan het ritueel. De solidariteit is hierbij uniek, want hoe groot of hoe klein, hoe dik of hoe dun je ook bent, iedereen doet er aan mee. En het is nog goed voor de buikspieren ook!
Dit is iets wat me uitermate intrigeert, net als de samenstelling van de bevolking. Zonder te proberen te vervallen in clichees en vooroordelen, heb ik toch een aantal onderscheidingen gevonden in al de culturen en achtergrond. Je hebt Pakistani in allerlei kleuren en geuren uit Lahore, Islamabad en meest interessante uit Kashmir ;de Indiers die raar Engels spreken; de nederige, bijna slaafse Filipijnse vrouwen; de vriendelijke, beleefde Bangladeshi die met veel ontzag en respect naar de grote onbekende wereld kijken; de immer beleefde, aangename en grappende Egyptenaren en dan heb je de iets of wat ingetogen zakelijke westerlingen. Van alle mensen die ik heb ontmoet, heb ik beste ervaringen gehad staan de Egyptenaren met stip op 1. Ja, ik geniet er elke dag om nieuwe mensen te ontmoeten, hun cultuur te ruiken en hun gelaatsuitdrukken te lezen. Jammer dat er zo weinig parken zijn om mensen te observeren, en dat er in de shopping malls weinig zitbanken staan.
Tijdens dit typen begin ik langzaam mijn stinkvoeten te ruiken, misschien is het maar eens tijd om ze te gaan wassen.
Tot ziens,
Wouter
ps: Zin om te youtuben? Klik dan op deze tip van mijn ma (http://www.youtube.com/watch?v=Bzge5vY72hE) of op Kommil Foo (http://www.youtube.com/watch?v=4jmG-B5Oimo&NR=1)
zondag 29 november 2009
Gevonden
Liefste lezer,
.jpg)
De missie is volbracht, de kogel is door de kerk, het water is naar de zee gedragen en het geld is klaar om gespendeerd te worden. De keus is gemaakt, en het appartement is gevonden. Het heeft me bloed, zweet maar geeen tranen gekost om iets deftig te vinden, maar nu is het eindelijk gelukt. In de wijk van mijn huidig hotelappartement, heb ik een appartementje gevonden in wat volgens de locals het mooiste gebouw van de omgeving is.
Deze uitspraak moet je wel met een korreltje zout nemen, want het gebouw is pas 3 weken geleden vrijgegeven, en pas dit weekend is de mediacampagne op gang gekomen. Het resultaat was navenant, want toen ik om 16h30 arriveerde, kon je bijna koppen lopen in de al zeer kleine lift. Op het 13e verdiep van het 15 verdiepen hoge gebouw heb ik een 1 slaapkamerappartement gereserveerd, met een fantastisch uitzicht. De prijs is navenant, maar nogal redelijk laag in zijn omgeving. Alhoewel, het is niet goedkoop naar Belgische of Nederlandse normen, pakweg 925€ per maand, exclusief elektricitieit en dergelijk. Maar soit, veel goedkoper kun je eigenlijk niets vinden in de buurt. De faciliteiten zijn daarentegen best wel aangenaam: In het flatgebouw is een stoombad voor 6 personen, een evengrote sauna, een fitnessruimte, een 5m lang zwembad (belachelijk klein, maar ideaal om pootje te baden met een cocktail in de hand) en bewaking. Al heb je naar mijn gevoel helemaal geen bewaking nodig in deze stad, want alles is superveilig. Ge moet natuurlijk geen briefje van 500 dirham op straat laten liggen, want dan ben je het kwijt.
Links en rechts krijg ik ook wel eens vragen hoe het op het werk gaat. Wel, het gaat goed op het werk! Er is een belangrijk weerproject ,dat onder mijn verantwoordelijkheid valt, dat langzaam vorm begint te krijgen. En uiteraard is het nog steeds prachtig weer. Vandaag rond de 27 graden op het strand en rond de 30 graden een kilometertje landinwaarts. Aangenaam dus. 's Nachts koelt het af tot 21 graden. En terwijl ik bij mijn aankomst niet kon slapen bij deze temperatuur, lukt het nu al bij 23 graden. Het is maar te hopen dat het niet te koud wordt deze winter.
Genoeg geschreven, mijn kaars begint uit te doven en de maag te rommelen. Tijd om jullie te verlaten.
Eet ze,
Wouter
PS: mijn volgende opdracht is een auto kopen, liefst een tweedehandse 4x4 om mee te gaan ronddodderen in de woestijn. Alle aankoopadvies is welkom, vooral dan uit het goedkopere marktsegment. Autos zijn hier heel gemiddeld 30% goedkoper als in de Benelux, en tweedehands zelfs tot 40% goedkoper. Waar moet ik op letten aankoop van een 4x4? Wat zijn de voor en nadelen van die autos?
.jpg)
Deze uitspraak moet je wel met een korreltje zout nemen, want het gebouw is pas 3 weken geleden vrijgegeven, en pas dit weekend is de mediacampagne op gang gekomen. Het resultaat was navenant, want toen ik om 16h30 arriveerde, kon je bijna koppen lopen in de al zeer kleine lift. Op het 13e verdiep van het 15 verdiepen hoge gebouw heb ik een 1 slaapkamerappartement gereserveerd, met een fantastisch uitzicht. De prijs is navenant, maar nogal redelijk laag in zijn omgeving. Alhoewel, het is niet goedkoop naar Belgische of Nederlandse normen, pakweg 925€ per maand, exclusief elektricitieit en dergelijk. Maar soit, veel goedkoper kun je eigenlijk niets vinden in de buurt. De faciliteiten zijn daarentegen best wel aangenaam: In het flatgebouw is een stoombad voor 6 personen, een evengrote sauna, een fitnessruimte, een 5m lang zwembad (belachelijk klein, maar ideaal om pootje te baden met een cocktail in de hand) en bewaking. Al heb je naar mijn gevoel helemaal geen bewaking nodig in deze stad, want alles is superveilig. Ge moet natuurlijk geen briefje van 500 dirham op straat laten liggen, want dan ben je het kwijt.
Links en rechts krijg ik ook wel eens vragen hoe het op het werk gaat. Wel, het gaat goed op het werk! Er is een belangrijk weerproject ,dat onder mijn verantwoordelijkheid valt, dat langzaam vorm begint te krijgen. En uiteraard is het nog steeds prachtig weer. Vandaag rond de 27 graden op het strand en rond de 30 graden een kilometertje landinwaarts. Aangenaam dus. 's Nachts koelt het af tot 21 graden. En terwijl ik bij mijn aankomst niet kon slapen bij deze temperatuur, lukt het nu al bij 23 graden. Het is maar te hopen dat het niet te koud wordt deze winter.
Genoeg geschreven, mijn kaars begint uit te doven en de maag te rommelen. Tijd om jullie te verlaten.
Eet ze,
Wouter
PS: mijn volgende opdracht is een auto kopen, liefst een tweedehandse 4x4 om mee te gaan ronddodderen in de woestijn. Alle aankoopadvies is welkom, vooral dan uit het goedkopere marktsegment. Autos zijn hier heel gemiddeld 30% goedkoper als in de Benelux, en tweedehands zelfs tot 40% goedkoper. Waar moet ik op letten aankoop van een 4x4? Wat zijn de voor en nadelen van die autos?
zaterdag 28 november 2009
Souq Madinat
Hi Folks,
Het weekend loopt op zijn laatste benen, morgen is het weer werkdag, maar doordat het weer zo lekker warm zal zijn als vandaag, ga ik het toch maar ervaren als vakantie ;-) Veel plannen heb ik niet voor morgen, met als enige uitzondering enkele appartementen bezichtigen in de late middag of avond, om dan zo snel mogelijk een keuze te maken. Het begint te jeuken, de keuze moet gemaakt worden, en vooral: ik wil harde dollars en zwoele Euros de wereld insturen. Twee dagen terug heb ik mijn eerste loonstrook gekregen, dat moet gevierd worden met een fles Duvel....Alleen weet ik bij God niet waar ik hier Belgisch bier kan kopen, laat staan Duvel! Al moest ik er 10 Euri voor betalen, dan nog wil ik dat mooi gekraagd Duivels bier in mijn keelgat kappen.
Even terloops zit ik me te bedenken dat de Arabische landen de ideale regio is om alcoholverslaafden te laten afkicken. Tegen dat je hier een goede brouwer hebt gevonden, zijt ge al lang afgekickt. Anderzijds lopen hier heel veel koffieverslaafden rond, en die rijden als hyperactive zotten!
Vandaag heb ik een bezoekje gebracht aan Souq Madinat, een traditioneel ogend Arabische bazaar met nepantieke lakens, Perzische tapijten, kleurrijke waterpijpen en zelfs een kunstgalerij. Hoewel de bazaar, gelegen in de Arabische versie van Venetië, neigt naar platte commercie, straalt het op hetzelfde moment
rust uit, waarbij de grens naar kitsch net niet is overschreden. Dit krijgt een hoog waarderingcijfer. En net daarom leek het me de ideale plaats me eens uit te leven met de camera. Ziehier enkele fotos.
Overigens, zij die op zoek zijn naar goedkope elektronica moeten niet meer naar Nederland (voor de Belgen), Duitsland (voor de Nederlanders) of de VS( voor al de rest), maar zij moeten naar Dubaï komen. Zonet heb ik een multifunctionele HP :printer-scanner-kopieermachine gekocht voor 21 % minder dan in Nederland. Jawel, dat komt verraderelijk dicht bij de BTW. Maar ja, wat wilt ge in een land waar geen BTW of loonbelasting bestaat?
Tijd om af te sluiten, maar eerst nog wat reclame maken. Indien ge meer foto's wilt zien, dan moet ge maar op mijn facebookaccount kijken.
Groenten,
Wouter
ps: En zij die nu liggen te slapen aan de computer, raad ik aan naar het volgende clipje te kijken op Youtube en ge zult onmiddelijk weer vol energie zitten. http://www.youtube.com/watch?v=tgbNymZ7vqY
Even terloops zit ik me te bedenken dat de Arabische landen de ideale regio is om alcoholverslaafden te laten afkicken. Tegen dat je hier een goede brouwer hebt gevonden, zijt ge al lang afgekickt. Anderzijds lopen hier heel veel koffieverslaafden rond, en die rijden als hyperactive zotten!
Vandaag heb ik een bezoekje gebracht aan Souq Madinat, een traditioneel ogend Arabische bazaar met nepantieke lakens, Perzische tapijten, kleurrijke waterpijpen en zelfs een kunstgalerij. Hoewel de bazaar, gelegen in de Arabische versie van Venetië, neigt naar platte commercie, straalt het op hetzelfde moment
Overigens, zij die op zoek zijn naar goedkope elektronica moeten niet meer naar Nederland (voor de Belgen), Duitsland (voor de Nederlanders) of de VS( voor al de rest), maar zij moeten naar Dubaï komen. Zonet heb ik een multifunctionele HP :printer-scanner-kopieermachine gekocht voor 21 % minder dan in Nederland. Jawel, dat komt verraderelijk dicht bij de BTW. Maar ja, wat wilt ge in een land waar geen BTW of loonbelasting bestaat?
Tijd om af te sluiten, maar eerst nog wat reclame maken. Indien ge meer foto's wilt zien, dan moet ge maar op mijn facebookaccount kijken.
Groenten,
Wouter
ps: En zij die nu liggen te slapen aan de computer, raad ik aan naar het volgende clipje te kijken op Youtube en ge zult onmiddelijk weer vol energie zitten. http://www.youtube.com/watch?v=tgbNymZ7vqY
vrijdag 27 november 2009
Offerfeest
Hi Folks,
Vandaag is het een publieke feestdag in Dubaï. Offerfeest. In tegenstelling tot in Europa en de rest van de wereld, wordt op het Arabische schiereiland het offerfeest een dag later gevierd. Eigenlijk duurt het drie dagen, al merkt nen buitenstaander daar eigenlijk niet zoveel van, met uitzondering van het feit dat de lokale supermarkt dicht is en shoppingmalls overbevolkt worden door.
30 graden is het geworden vandaag, en voor de eerste keer sinds mijn verblijf heb ik het ook zo mogen ervaren. Op het randike van de warm en te warm ben ik rond de middag vertrokken richting het Metrostation. Eigenlijk is het gewoon een trein, maar toch noemt de maatschappij het metro. En om het hele verhaal nog verwarrender te maken staan op de verkeersborden in het stadscentrum zowel metro als trein vermeld. Ik weet het niet meer, maar dat doet er niet, zolang het ding maar rijdt. En dat deed het vandaag. Een kaartje van de Mall of the Emirates naar het centrum kost pakweg 6.5 dirham, 1.4 euro. Een spotprijs! Geen wonder dat de staatschuld snel stijgt.
Vandaag kreeg ik langs 3 verschillende bronnen te horen dat een Dubaieese ontwikkelingsmaatschappij voor ettelijke tientallen miljarden dollars schuld heeft wereldwijd. Al die bronnen waren buitenlands, want in een belangrijke krant (gulfnews.com) staat weinig te lezen over dit probleem. Het wordt daarin sober maar duidelijk gerelativeerd, en als die bronnen het niet hadden verteld, dan had ik het niet eens geweten!!
Vandaag heb ik een heel ander Dubaï gezien dan de afgelopen week. De schitterende glazen rijkdom werd ingeruild voor arbeiderswijken van vriendelijke Bangladeshi, dan weer drukke Indiers in hun textiel souq (soort markt) en tot slot de rust van een city shopping centrum. Opvallend aan die opgenoemde bevolkingsgroepen is dat de mannen pakweg 1.70m groot zijn en de vrouwen 1.60m Als daar dan een lange Belg tussen gaat lopen, dan valt dat direct op. Honderden en honderden mensen heb ik naar me zien staren! Slechts enkele dierven me hierop aan te spreken. Terugstaren hielp niet, de boodschap kwam niet over!
Soit, ik ga nog veel uren spenderen in de stad, op zoek naar de leuke wijkjes en gezellige buurten, maar het zal geen gemakkelijk taak worden. De drukte, dee tientallen verschillende talen en dialecten, andere omgangsgedragingen, de afstand, en dergelijke, zorgen voor de duidelijke barierre. Schokkerend was het niet te noemen, eerder verassend. Wat me nog meer opviel was dat er in het stadscentrum nauwelijks Arabieren rondlopen, en nog veel minder kamelen te zien zijn.
De zoektocht naar een verblijf is voorlopig opgeschort. Op feestdagen wordt niet gewerkt, en bovendien is het nu toch weekend. Op zondag doe ik verder. Misschien is tegen dan al een extra verdiep geplaatst op dit gebouw nabij de Burj Dubai. Die toren blijft me fascineren. Vanuit de metro zag die er helmaal niet zo hoog, en ook niet echt breed, en als ik niet beter wist, ge zou hem 500m hoog geven. Ge moet het zelf maar eens komen uitdokteren.
Veel groenten,
Woestijnkabouter
Vandaag is het een publieke feestdag in Dubaï. Offerfeest. In tegenstelling tot in Europa en de rest van de wereld, wordt op het Arabische schiereiland het offerfeest een dag later gevierd. Eigenlijk duurt het drie dagen, al merkt nen buitenstaander daar eigenlijk niet zoveel van, met uitzondering van het feit dat de lokale supermarkt dicht is en shoppingmalls overbevolkt worden door.
Vandaag kreeg ik langs 3 verschillende bronnen te horen dat een Dubaieese ontwikkelingsmaatschappij voor ettelijke tientallen miljarden dollars schuld heeft wereldwijd. Al die bronnen waren buitenlands, want in een belangrijke krant (gulfnews.com) staat weinig te lezen over dit probleem. Het wordt daarin sober maar duidelijk gerelativeerd, en als die bronnen het niet hadden verteld, dan had ik het niet eens geweten!!
Vandaag heb ik een heel ander Dubaï gezien dan de afgelopen week. De schitterende glazen rijkdom werd ingeruild voor arbeiderswijken van vriendelijke Bangladeshi, dan weer drukke Indiers in hun textiel souq (soort markt) en tot slot de rust van een city shopping centrum. Opvallend aan die opgenoemde bevolkingsgroepen is dat de mannen pakweg 1.70m groot zijn en de vrouwen 1.60m Als daar dan een lange Belg tussen gaat lopen, dan valt dat direct op. Honderden en honderden mensen heb ik naar me zien staren! Slechts enkele dierven me hierop aan te spreken. Terugstaren hielp niet, de boodschap kwam niet over!
Soit, ik ga nog veel uren spenderen in de stad, op zoek naar de leuke wijkjes en gezellige buurten, maar het zal geen gemakkelijk taak worden. De drukte, dee tientallen verschillende talen en dialecten, andere omgangsgedragingen, de afstand, en dergelijke, zorgen voor de duidelijke barierre. Schokkerend was het niet te noemen, eerder verassend. Wat me nog meer opviel was dat er in het stadscentrum nauwelijks Arabieren rondlopen, en nog veel minder kamelen te zien zijn.
De zoektocht naar een verblijf is voorlopig opgeschort. Op feestdagen wordt niet gewerkt, en bovendien is het nu toch weekend. Op zondag doe ik verder. Misschien is tegen dan al een extra verdiep geplaatst op dit gebouw nabij de Burj Dubai. Die toren blijft me fascineren. Vanuit de metro zag die er helmaal niet zo hoog, en ook niet echt breed, en als ik niet beter wist, ge zou hem 500m hoog geven. Ge moet het zelf maar eens komen uitdokteren.
Veel groenten,
Woestijnkabouter
donderdag 26 november 2009
The story continues
Hi,
Morgen start het weekend, dus dat betekent: Ik ben vrij. Hoera! En wat ga ik doen? Geen flauw idee.....Misschien eens wat rust en verpozing zoeken in het stadscentrum, of shoppen, of apartementen zoeken.
Ja, vandaag heb ik na de werkuren weer appartementen kunnen gaan bekijken. 10 telefoontjes in de ochtend hebben uiteindelijk 2 afspraken opgeleverd. Of eigenlijk maar ééntje, want die twee waren zonder mijn medeweten gewoon collegas (luie collega's, kom je later in dit verhaal te weten). Om een kort verhaal lang te maken, kan ik het als volgt samenvatten. Héél veel immobiliënagenten hebben tal van appartementen beschikbaar verspreid over de hele stad. Ze willen hieraan zo veel mogelijk geld verdienen zonder er zelf energie in te stoppen, gevolg is dus dat een goedgelovige nieuwe bewoner die op zoek naar iets is, zelf overal naar toe moet wandelen/taxiën, dan de conciërge weten te overtuigen dat hij iets komt bezichtigen en dan op eigen initiatief zichzelf een rondleiding moet geven in het gebouw. Mooie service, vind je niet? Verbaast het U nu waarom ik nog steeds niets gevonden heb?
Vandaag werd het bovenstaande verhaal nog wat uitvergroot, want de agenten hadden het gevoel dat ze me naar een gebouw zonder naam of huisnummer konden loodsen, me een appartement laten doorsnuffelen, en zelf elektriciteit mee te laten brengen. Jawel, u leest het goed, ik moest zelf voor licht zorgen. Gelukkig hangt mijn trouwe hoofdlamp steeds aan de rugzak bevestigd. Soit, Na wat rondkijken lijkt het appartment ideaal op maat, tot ik me begin af te vragen waar die ruis vandaag komt....Lap, er ligt een autosnelweg achter de hoek, en het appartement is verkeerd geörienteerd. G*dverdoeme.
Ben ik nu te veeleisend aan het worden? Even alle problemen opsommen: autosnelweg lawaai, constructielawaai, veel te duur, The middle of Nowhere en niets van winkels vlakbij...Bestaat er dan echt niets dat nu net wat rustiger ligt, waar niet de hele buurt aan het werken is en de autosnelweg op wat afstand heeft, en bovendien géén exorbitant (of exubirant??)? Ik begin serieus te denken om midden in de woestijn bij de bedoeïenen te gaan kamperen tot Dubaï volgebouwd is.
Voor de rest is alles goed, hóór. Op het werk is vandaag een onderlinge competitie gestart met als eindinzet 1000 dirham, pakweg €180. De competitie is als volgt. We moeten voor de luchthaven van Abu Dhabi gedurende een maand een zo goed mogelijk zicht- en mist/verwachting maken. Wie op het einde van de rit de beste cijfers haalt, krijgt dit extra beetje cash bij zijn loon. Klinkt goed, niet? Jammer dat mijn concurrenten echte rotten in het vak zijn, die deze regio en de lokale effecten uit het broekzak kennen. Desalniettemin zal ik mijn best doen om die mensen eens aan mijn kontje te laten ruiken. Alle advies is welkom. En dan nu aan de slag!!
Groenten,
Wouter
Morgen start het weekend, dus dat betekent: Ik ben vrij. Hoera! En wat ga ik doen? Geen flauw idee.....Misschien eens wat rust en verpozing zoeken in het stadscentrum, of shoppen, of apartementen zoeken.
Ja, vandaag heb ik na de werkuren weer appartementen kunnen gaan bekijken. 10 telefoontjes in de ochtend hebben uiteindelijk 2 afspraken opgeleverd. Of eigenlijk maar ééntje, want die twee waren zonder mijn medeweten gewoon collegas (luie collega's, kom je later in dit verhaal te weten). Om een kort verhaal lang te maken, kan ik het als volgt samenvatten. Héél veel immobiliënagenten hebben tal van appartementen beschikbaar verspreid over de hele stad. Ze willen hieraan zo veel mogelijk geld verdienen zonder er zelf energie in te stoppen, gevolg is dus dat een goedgelovige nieuwe bewoner die op zoek naar iets is, zelf overal naar toe moet wandelen/taxiën, dan de conciërge weten te overtuigen dat hij iets komt bezichtigen en dan op eigen initiatief zichzelf een rondleiding moet geven in het gebouw. Mooie service, vind je niet? Verbaast het U nu waarom ik nog steeds niets gevonden heb?
Vandaag werd het bovenstaande verhaal nog wat uitvergroot, want de agenten hadden het gevoel dat ze me naar een gebouw zonder naam of huisnummer konden loodsen, me een appartement laten doorsnuffelen, en zelf elektriciteit mee te laten brengen. Jawel, u leest het goed, ik moest zelf voor licht zorgen. Gelukkig hangt mijn trouwe hoofdlamp steeds aan de rugzak bevestigd. Soit, Na wat rondkijken lijkt het appartment ideaal op maat, tot ik me begin af te vragen waar die ruis vandaag komt....Lap, er ligt een autosnelweg achter de hoek, en het appartement is verkeerd geörienteerd. G*dverdoeme.
Ben ik nu te veeleisend aan het worden? Even alle problemen opsommen: autosnelweg lawaai, constructielawaai, veel te duur, The middle of Nowhere en niets van winkels vlakbij...Bestaat er dan echt niets dat nu net wat rustiger ligt, waar niet de hele buurt aan het werken is en de autosnelweg op wat afstand heeft, en bovendien géén exorbitant (of exubirant??)? Ik begin serieus te denken om midden in de woestijn bij de bedoeïenen te gaan kamperen tot Dubaï volgebouwd is.
Voor de rest is alles goed, hóór. Op het werk is vandaag een onderlinge competitie gestart met als eindinzet 1000 dirham, pakweg €180. De competitie is als volgt. We moeten voor de luchthaven van Abu Dhabi gedurende een maand een zo goed mogelijk zicht- en mist/verwachting maken. Wie op het einde van de rit de beste cijfers haalt, krijgt dit extra beetje cash bij zijn loon. Klinkt goed, niet? Jammer dat mijn concurrenten echte rotten in het vak zijn, die deze regio en de lokale effecten uit het broekzak kennen. Desalniettemin zal ik mijn best doen om die mensen eens aan mijn kontje te laten ruiken. Alle advies is welkom. En dan nu aan de slag!!
Groenten,
Wouter
woensdag 25 november 2009
winkelparadijs
Hi Folks,
Goed nieuws! De vakantie is begonnen voor heel de Perzische golf. Dit betekent dat de kinderen niet naar school moeten, dat de ouders een religieus feest vieren en de shopping malls overuren draaien! Jawel, shoppen is de nationale sport in Dubaï, naast gebouwen bouwen uiteraard.
Deze ochtend viel het me al in de taxirit naar het werk. Het was wat rustiger in de woonwijken en extra druk in de werkomgevingen. Iedereen was al begonnen met werken, met maar 1 doel, namelijk sneller naar huis rijden in de avond, en vervolgens richting shopping mall. Het was complete verkeerschaos vanavond, en terwijl ik dit schrijf wordt het alleen maar erger...18u zegt mijn sprekende klok.
Omdat een mens ook moet eten, plachte ook ik een bezoek te brengen aan een Carrefour supermarkt, uiteraard gelegen in een shopping mall, de reeds eerder genoemde Mall of the Emirates. Wat een drukte, het is onmogelijk uit te drukken, maar naar mijn vermoeden stond aan iedere van de 200 kassas (!!) minstens 3 man of vrouw aan te schuiven. Gelukkig dat ik dan net ietsje groter ben dan de doorsnee Dubainees, en dus nog net een kassa vond waar het net wat rustiger was. Al snel na mij stond er een langere rij, want ja, een grote mens valt nu eenmaal op en daardoor konden ook de andere plebs zien dat er weinig volk aan mijn kassa stond!
Het netwerken begint ondertussen goed op gang te komen. Ik heb al 20 taxichauffeurs gesproken, en de laatste vandaag was toch wel de leukste. De olijke man had net zijn laatste dienst gehad toen hij besloot mij, één of andere rare kwiestenbiebel aan de kant, op te pikken. Eerst vroeg ik hem me naar de Jumeirah Lake Towers-wijk te brengen. We zijn er echter nooit geraakt, want ivm werkzaamheden aan de Metro (die 2 maand geleden is opengegaan, en waarschijnlijk al terug dicht is) waren alle autosnelwegafritten in het gebied afgesloten....De man, Darek, liet het echter niet aan zijn hart komen, en besloot dan maar op eigen houtje een afrit te creëeren. Wat hij toen nog niet wist, was dat die nieuwe weg een doodlopende straat was. ...We hebben allebei goed gelachen!!
Hou je haaks,
De Woestijnkabouter
ps: Moet er nog zand zijn? Ik heb massas uit mijn schoenen gehaald de laatste dagen...Als ge het kunt gebruiken, moet ge maar komen ophalen ;-)
Goed nieuws! De vakantie is begonnen voor heel de Perzische golf. Dit betekent dat de kinderen niet naar school moeten, dat de ouders een religieus feest vieren en de shopping malls overuren draaien! Jawel, shoppen is de nationale sport in Dubaï, naast gebouwen bouwen uiteraard.
Deze ochtend viel het me al in de taxirit naar het werk. Het was wat rustiger in de woonwijken en extra druk in de werkomgevingen. Iedereen was al begonnen met werken, met maar 1 doel, namelijk sneller naar huis rijden in de avond, en vervolgens richting shopping mall. Het was complete verkeerschaos vanavond, en terwijl ik dit schrijf wordt het alleen maar erger...18u zegt mijn sprekende klok.
Omdat een mens ook moet eten, plachte ook ik een bezoek te brengen aan een Carrefour supermarkt, uiteraard gelegen in een shopping mall, de reeds eerder genoemde Mall of the Emirates. Wat een drukte, het is onmogelijk uit te drukken, maar naar mijn vermoeden stond aan iedere van de 200 kassas (!!) minstens 3 man of vrouw aan te schuiven. Gelukkig dat ik dan net ietsje groter ben dan de doorsnee Dubainees, en dus nog net een kassa vond waar het net wat rustiger was. Al snel na mij stond er een langere rij, want ja, een grote mens valt nu eenmaal op en daardoor konden ook de andere plebs zien dat er weinig volk aan mijn kassa stond!
Het netwerken begint ondertussen goed op gang te komen. Ik heb al 20 taxichauffeurs gesproken, en de laatste vandaag was toch wel de leukste. De olijke man had net zijn laatste dienst gehad toen hij besloot mij, één of andere rare kwiestenbiebel aan de kant, op te pikken. Eerst vroeg ik hem me naar de Jumeirah Lake Towers-wijk te brengen. We zijn er echter nooit geraakt, want ivm werkzaamheden aan de Metro (die 2 maand geleden is opengegaan, en waarschijnlijk al terug dicht is) waren alle autosnelwegafritten in het gebied afgesloten....De man, Darek, liet het echter niet aan zijn hart komen, en besloot dan maar op eigen houtje een afrit te creëeren. Wat hij toen nog niet wist, was dat die nieuwe weg een doodlopende straat was. ...We hebben allebei goed gelachen!!
Hou je haaks,
De Woestijnkabouter
ps: Moet er nog zand zijn? Ik heb massas uit mijn schoenen gehaald de laatste dagen...Als ge het kunt gebruiken, moet ge maar komen ophalen ;-)
dinsdag 24 november 2009
Where is my mind?
Hi Folks,
De tijd vliegt snel, en een mens wordt niet steeds vrolijk van het lange zoeken, maar om de geest te verstrooien bestaat er gelukkig nog Youtube. De vraag van vandaag is: "Where is my mind?" En ge moogt zelf het antwoord verzinnen.
Veel kijkgenot met Axl Pelemans Camden en Where is my mind.
De tijd vliegt snel, en een mens wordt niet steeds vrolijk van het lange zoeken, maar om de geest te verstrooien bestaat er gelukkig nog Youtube. De vraag van vandaag is: "Where is my mind?" En ge moogt zelf het antwoord verzinnen.
Veel kijkgenot met Axl Pelemans Camden en Where is my mind.
gestresst
Dag liefste lezer,
Tijd voor een nieuw berichtje over mijn wedervaren in Dubaï. Het is een gestressed (ook wel bekend onder gestresst of gestresset) berichtje over een ondertussen irritant worden zoektocht naar een appartement. Mijn verblijf begint hier langzaam in het teken te staan van het ontmoeten van vreemdsoortige mensen, mezelf incluis uiteraard. Hoe langer ik hier ben, hoe meer ik de Pakistaanse taxichauffeurs en zakenmensen begin te wantrouwen, en begrijp ik tevens waarom de Indiërs oorlog kunnen voeren met hun buren. In 1 groot woord kan ik het samenvatten : Onbetrouwbaar! Een hele dag telefoneren had me een mooi schema opgeleverd aan bezoeken, en dat is helemaal door de hoop gehaald door 2 Pakistani. De eerste vond het doodleuk om zijn afspraak gedurende een uur steeds maar uit te stellen, en een tweede, zijn collega die me achteraf zou rondleiden was wanhopig op zoek naar een toilet en daarom bereid om zomaar even 15 km omweg te maken in de verkeerde richting. Nu heb ik nog respect voor de eerste, want uiteindelijk heeft hij me gewoon heel eerlijk behandeld toen hij zijn afspraak nakwam, maar de tweede zat me eigenlijk voor te liegen en wat veel belangrijker is,is dat hij reed als een losgelopen zot op de autosnelweg. Na een halfuur reizen heb ik hem gewoon vriendelijk gezegd dat de rondleiding niet meer moest voor mij, en daarom met een drogreden me uit de voeten gemaakt. Compleet geëneveerd.
Echter, als gevolg van deze bedoeningen, heb ik andere afspraak moet afgelasten. Een appartment voor een aantrekkelijke prijs.Grommel grommel. Miserie miserie!
Nu sta ik dus nog steeds aan start, met het enige verschil dat ik de omgeving al ken en weet waar het duur is en waar het minder duur is. Mijn nieuw interestgebied is Jumeirah Lake Towers, allemaal hypermoderne hoogbouw van gemiddeld 30 verdiepen hoog. Vandaag heb ik de buurt rondgewandeld en tot de constatie gekomen dat het er best wel aangenaam vertoeven is, met al die nog ontwikkelende architectonische hoogstandjes.
Tijd om te gaan dineren, niet meer gegeten sinds mijn ontbijt en 'ben al ver de honger voorbij.
Tot ziens,
Wouter
Tijd voor een nieuw berichtje over mijn wedervaren in Dubaï. Het is een gestressed (ook wel bekend onder gestresst of gestresset) berichtje over een ondertussen irritant worden zoektocht naar een appartement. Mijn verblijf begint hier langzaam in het teken te staan van het ontmoeten van vreemdsoortige mensen, mezelf incluis uiteraard. Hoe langer ik hier ben, hoe meer ik de Pakistaanse taxichauffeurs en zakenmensen begin te wantrouwen, en begrijp ik tevens waarom de Indiërs oorlog kunnen voeren met hun buren. In 1 groot woord kan ik het samenvatten : Onbetrouwbaar! Een hele dag telefoneren had me een mooi schema opgeleverd aan bezoeken, en dat is helemaal door de hoop gehaald door 2 Pakistani. De eerste vond het doodleuk om zijn afspraak gedurende een uur steeds maar uit te stellen, en een tweede, zijn collega die me achteraf zou rondleiden was wanhopig op zoek naar een toilet en daarom bereid om zomaar even 15 km omweg te maken in de verkeerde richting. Nu heb ik nog respect voor de eerste, want uiteindelijk heeft hij me gewoon heel eerlijk behandeld toen hij zijn afspraak nakwam, maar de tweede zat me eigenlijk voor te liegen en wat veel belangrijker is,is dat hij reed als een losgelopen zot op de autosnelweg. Na een halfuur reizen heb ik hem gewoon vriendelijk gezegd dat de rondleiding niet meer moest voor mij, en daarom met een drogreden me uit de voeten gemaakt. Compleet geëneveerd.
Echter, als gevolg van deze bedoeningen, heb ik andere afspraak moet afgelasten. Een appartment voor een aantrekkelijke prijs.Grommel grommel. Miserie miserie!
Nu sta ik dus nog steeds aan start, met het enige verschil dat ik de omgeving al ken en weet waar het duur is en waar het minder duur is. Mijn nieuw interestgebied is Jumeirah Lake Towers, allemaal hypermoderne hoogbouw van gemiddeld 30 verdiepen hoog. Vandaag heb ik de buurt rondgewandeld en tot de constatie gekomen dat het er best wel aangenaam vertoeven is, met al die nog ontwikkelende architectonische hoogstandjes.
Tijd om te gaan dineren, niet meer gegeten sinds mijn ontbijt en 'ben al ver de honger voorbij.
Tot ziens,
Wouter
maandag 23 november 2009
Het is bij de konijnen af!
Beste Lezer,
De dag zit er weeral op, althans het daglichtgedeelte. Elke dag staat de zon op rond 6u30 en gaat slapen om 17u30, een beetje ongewoon maar niet uitzonderlijk. Mijn werkdagen beginnen momenteel rond 9u en stoppen ergens in de vroege namiddag, gevolgd door de dagelijkse huizenjacht. Tot zover het saaie gedeelte van de dagindeling.
De huizenjacht begint lichte vormen van frustratie aan te nemen in mijn hoofd. Eerder had ik aangegeven dat mijn ideale verblijfsomgeving "The Greens" is, maar na enkele dagen prijzen en appartementen bekijken, moet ik deze visie herzien. Hoewel de financiële crisis pijnlijk hard is aangekomen, hebben de huiseigenaren nog steeds het gevoel dat ze te veel geld moeten vragen voor een apartementje van pakweg 80m², omgerekend ongeveer 950€ per maand + onderhandelingskosten. Nu moet ik zonder stoefen toegeven dat dit bedrag betaalbaar is, maar toch al aan de bovenkant van mijn budget grens. In mijn plattelandsogen lijkt het me onwaarschijnlijk veel geld voor wat stenen op elkaar in een buurt met enkele boompjes en struikjes. Het is bij de konijnen af om te zien wat voor lef de makelaar hebben in de huurprijsvoorstellen. Vandaag bijvoorbeeld heb ik 2 appartementjes gezien waar het volgens de boekske 90 m² groot is, maar naar mijn gevoel slechts 70m² was. Alles was heel chique ingericht, afgewerkt (maar niet perfect met nog slecht verborgen verfresten op plinten) en op het eerste zicht wel de moeite waard...Maar dan wordt ineens het duivelse mannetje in mijn hoofd wakker die het vuur aan de schenen van de makelaar legt. Wat zijn de verborgen kosten? Is er een zwembad? Een parking? Waarom vraag je zoveel geld? Wat is uw beste prijs? ........Deze laatste vraag werkte goed in Peru, maar hier precies niet goed...want Tarek de Egyptenaaar had zomaar het lef de vraag terug aan mij te stellen, en erbij te vertellen dat hij gerust een deel van het nog aanwezige meubilair wil verkopen...We stonden immers in zijn eigen appartement te kijken. Nog geen twee seconden later wou hij al de muur schilderen. En nog steeds hapte ik niet toe, gewoon omdat het te klein was. Hij keek wat beteutert en besloot me naar buiten te begleiden, alwaar hij tot de constatatie kwam dat de politie hem een dikke boete had gegeven voor fout parkeren....Lakoniek hoor ik hem klagen dat er nergens parkeerplaats is, terwijl er 20m verderop gewoon een vrij parkeerplaatsje was bij aankomst.!!! Nee, ik vertrouw die vent voor geen haar en hoewel de buurt aangenaam lijkt, is dat idee opgedoekt. Morgen focus ik me Discovery gardens, ongeveer 5km verder naar Abu Dhabi, intussen zelf al 20km van het centrum van Dubai vandaan. Curieus wat het gaat opleveren.
Ter voorbereiding heb ik eerder deze middag ruim een half uur makelaars zitten bellen, voor ruim een half uur lang, en daarvoor heb ik slechts 1 euro betaald. Had ik al gezegd dat telefoneren goedkoop is? Had ik ook al meegegeven dat Indiërs en andere Aziaten niet te verstaan zijn aan de telefoon? Wist je al dat diezelfde personen een compleet gebrek aan etiquette hebben als het gaat om het beëindigen van een gesprek? Wist dat een taxichauffeur ongeveer 1/3e deel van zijn inkomstgeld zelf overhoudt? En dat de botercroissants van de carrefour meer boter bevatten dan deeg? En wist je ook dat het vandaag niet geregend heeft terwijl er toch wolken hingen?
Op het werk gaat alles uitstekend. Een eerste project heeft zich aangediend, waarbij op termijn de mogelijkheid bestaat dat ik de hele Arabische/Perzische golf moet afreizen.. Sightseeing op kosten van de baas! Als dat maar goed afloopt!
Prettige avond,
de Woestijnkabouter
De dag zit er weeral op, althans het daglichtgedeelte. Elke dag staat de zon op rond 6u30 en gaat slapen om 17u30, een beetje ongewoon maar niet uitzonderlijk. Mijn werkdagen beginnen momenteel rond 9u en stoppen ergens in de vroege namiddag, gevolgd door de dagelijkse huizenjacht. Tot zover het saaie gedeelte van de dagindeling.
De huizenjacht begint lichte vormen van frustratie aan te nemen in mijn hoofd. Eerder had ik aangegeven dat mijn ideale verblijfsomgeving "The Greens" is, maar na enkele dagen prijzen en appartementen bekijken, moet ik deze visie herzien. Hoewel de financiële crisis pijnlijk hard is aangekomen, hebben de huiseigenaren nog steeds het gevoel dat ze te veel geld moeten vragen voor een apartementje van pakweg 80m², omgerekend ongeveer 950€ per maand + onderhandelingskosten. Nu moet ik zonder stoefen toegeven dat dit bedrag betaalbaar is, maar toch al aan de bovenkant van mijn budget grens. In mijn plattelandsogen lijkt het me onwaarschijnlijk veel geld voor wat stenen op elkaar in een buurt met enkele boompjes en struikjes. Het is bij de konijnen af om te zien wat voor lef de makelaar hebben in de huurprijsvoorstellen. Vandaag bijvoorbeeld heb ik 2 appartementjes gezien waar het volgens de boekske 90 m² groot is, maar naar mijn gevoel slechts 70m² was. Alles was heel chique ingericht, afgewerkt (maar niet perfect met nog slecht verborgen verfresten op plinten) en op het eerste zicht wel de moeite waard...Maar dan wordt ineens het duivelse mannetje in mijn hoofd wakker die het vuur aan de schenen van de makelaar legt. Wat zijn de verborgen kosten? Is er een zwembad? Een parking? Waarom vraag je zoveel geld? Wat is uw beste prijs? ........Deze laatste vraag werkte goed in Peru, maar hier precies niet goed...want Tarek de Egyptenaaar had zomaar het lef de vraag terug aan mij te stellen, en erbij te vertellen dat hij gerust een deel van het nog aanwezige meubilair wil verkopen...We stonden immers in zijn eigen appartement te kijken. Nog geen twee seconden later wou hij al de muur schilderen. En nog steeds hapte ik niet toe, gewoon omdat het te klein was. Hij keek wat beteutert en besloot me naar buiten te begleiden, alwaar hij tot de constatatie kwam dat de politie hem een dikke boete had gegeven voor fout parkeren....Lakoniek hoor ik hem klagen dat er nergens parkeerplaats is, terwijl er 20m verderop gewoon een vrij parkeerplaatsje was bij aankomst.!!! Nee, ik vertrouw die vent voor geen haar en hoewel de buurt aangenaam lijkt, is dat idee opgedoekt. Morgen focus ik me Discovery gardens, ongeveer 5km verder naar Abu Dhabi, intussen zelf al 20km van het centrum van Dubai vandaan. Curieus wat het gaat opleveren.
Ter voorbereiding heb ik eerder deze middag ruim een half uur makelaars zitten bellen, voor ruim een half uur lang, en daarvoor heb ik slechts 1 euro betaald. Had ik al gezegd dat telefoneren goedkoop is? Had ik ook al meegegeven dat Indiërs en andere Aziaten niet te verstaan zijn aan de telefoon? Wist je al dat diezelfde personen een compleet gebrek aan etiquette hebben als het gaat om het beëindigen van een gesprek? Wist dat een taxichauffeur ongeveer 1/3e deel van zijn inkomstgeld zelf overhoudt? En dat de botercroissants van de carrefour meer boter bevatten dan deeg? En wist je ook dat het vandaag niet geregend heeft terwijl er toch wolken hingen?
Op het werk gaat alles uitstekend. Een eerste project heeft zich aangediend, waarbij op termijn de mogelijkheid bestaat dat ik de hele Arabische/Perzische golf moet afreizen.. Sightseeing op kosten van de baas! Als dat maar goed afloopt!
Prettige avond,
de Woestijnkabouter
zondag 22 november 2009
Regen
Dag liefste lezertjes,
Zondag werkdag! Het weekend is voorbij, iedereen zet zijn beste beentje voor en het is werken á volonté tot donderdag. Ja, het weekend is op vrijdag en zaterdag, in tegenstelling tot de Westerse normen. Om het rijkelijk late 11u werd ik opgehaald om kennis te maken met mijn nieuwe collegas, de werkomgeving en de lekkere lokale keukens. Tegen goed 1uur had ik nog geen minuut gewerkt maar wel gelukkig een volle maag. Ja, het leven is hier heel comfortabel. Maar genoeg over het werk! Ik ben hier niet om te werken maar om me te amuseren.
Weet je, als je de woorden zandwoestijn hoort en hitte, dan zou je denken dat er nooit regen valt in deze regio. Dit is echter schijn, want het regent hier wel eens. Tussen oktober en maart komt er soms wat hemelvocht naar beneden, en zo ook vandaag. Tijdens de ochtenduren leek er nog niets aan de hand, maar tijdens het buitenwandelen op weg naar huis, zag ik daar plots een Cumulus congestuswolkje ontwikkelen in de verte. Goed een half uur later is de hemel bedekte door een groot wolkenpakket, en vallen de eerste, nauwelijks merkbare druppeltjes op de voorruit van de taxi ( Heb ik al gezegd dat de taxies spotgoedkoop zijn? 10km voor pakweg 4 euro). De vraag aan de taxichauffeur of het echt gaat regenen, levert resoluut een krachtige Pakistaanse Peshawaraanse Pashtoense 'njet'op. Nog een half uur later liggen de straten er doorweekt bij. Moraal van het verhaal: Vertrouw nooit op een taxichauffeur voor een weerbericht. En ook niet voor de juiste weg, want had ik niet gezegd hoe hij moest rijden, dan waren we nu nog op zoek naar mijn verblijf!! Voor de rest een aardige man, vriendelijk en zeer behulpzaam.
De opdracht van vandaag was: koop een sim-kaart voor de telefoon. Makkelijk zou je denken, lastig in realiteit. Met mijn nog droge schoenen wandel ik onder de bovengenoemde ontwikkelende bui richting de Mall of the Emirates, op zoek naar dit kleinnood. Maar hoe zoek je een telefoonwinkel in een mall van een paar kilometer lang met ruim 200 winkels, een skipiste en tal van restaurants? Inderdaad, de oplossing ligt op het puntje van uw tong...gewoon wandelen. En hopen dat je een winkel tegekomt met telefoons. Goed een kwartier en 125 dirham armer stap ik de mall buiten met een niet-werken simkaart. Ja, de zooi moet eerst geregistreerd worden, en dat duurt een dag. Miserie miserie... Ge zult maar een dringende telefoon moeten verrichten.
Soit, tijd om te gaan.
Woestijnkabouter
ps: The Killers gaan volgende maand optreden in Abu Dhabi. Richt allemaal jullie hoofd naar Mekka en help me bidden om het laatste ticketje te kunnen kopen ;-)
zaterdag 21 november 2009
Wonen en tijd
Dag lustige lezer,
Alweer tijd om mijn gedachten de wereld in te sturen, een beetje uit tijdverdrijf, een beetje uit interesse en ook omdat er geen fluit op TV is, net zoals in België of Nederland dus. Het is hier ondertussen 18u gepasseerd, al serieus donker met nog een laatste glimpsje licht aan de westelijke horizon. Het was een mooie dag, al moet ik eerlijkshalve bijzeggen da'k meer binnen heb gezeten dan buiten. En met reden...Ik wil alle verhuisdingen en daarbij samengaande activiteiten langzaam tot me laten komen, dit om te vermijden dat de drukte mijn gemoed uitholt. Noem het gerust voorzichtigheid, maar zeker niet luiheid.
Deze ochtend kreeg ik de eerste opdracht van mijn nieuwe werkgever...Koop je de "Gulf News" en ga daarin op zoek naar een appartement. Dit lijkt een eenvoudige opdracht, maar dat is het niet. Op het moment dat ik het bericht ontvang, heb ik nog niets gezien van de omgeving, met uitzondering van een paar flats en veel autos.. Snel een winkeltje zoeken in mijn wijk ' Al Barscha" of "Al Baschra" of iets dat er op lijkt...een krant kopen en dan gevolgd door een uitkamtocht in de wijk. De wijk is op zijn minst nieuwbouw te noemen. Er staan weinig gebouwen die ouder zijn dan 3-4 jaar, maar de meeste zijn nog in aanbouw. Indiers en Bangladeshi leven zich uit op de beton, glas en betonijzer.
Tijdens de wandeling had ik even het gevoel dat deze wijk wel de moeite waard zou zijn om te wonen, omwille van zijn moderne architectuur en buurtwinkeltjes. Echter, na wat rondwandelen heb ik nauwelijks groen mogen aanschouwen, met uitzondering van een verlebte, aangeplante en bestofte palmboom. Misschien dat deze wijk over 5 jaar wel de moeite is, maar voorlopig heb ik hem geschrapt uit mijn lijst net omwille van het ontbreken van het groen.
Terug in mijn hotel appartement is de echte zoektocht begonnen naar een verblijf...Tientallen wijknamen passeerden het relais...Dubai Marina, Discovery Gardens, The Gardens, The Greens, Bur Dubai, Motor City, International City, the Views, Tecom zone, Deira, Meadows, etc...Miserie miserie, hoe kunt ge nu daar iets uit kiezen? Zoals het een goede wetenschapper betaamt, heb ik gebruik gemaakt van de eliminatietechniek om heel wat gebieden te schrappen uit de lijst...Huur < 50000AED/jaar,winkels in de buurt, woonoppervlakte >80m², groen aanwezig, min 1 slaapkamer, max 10km van werk in Dubai Marina Kaart .
Uiteindelijk na lang zoeken en doen, kwam "The Greens"uit de bus...De vorige keer had ik Discovery Gardens al bezocht (en toen de keuze gemaakt dat ik daar iets ga huren als het elders niet lukt). Soit, na veel te lang computerwerk heb ik de eerste de beste taxi genomen en na een spotgoedkope reis van ongeveer 4€ stond ik 20 min later in de Greens. Wat een verademing! Ik was direct verkocht. Heel westers, mooie groene buurt, een frisse wind, gezellige winkels (althans naar Arabische normen)... Dus bij deze een oproep: Ken je iemand die een vrij appartement heeft in de Greens, laat het me zo snel mogelijk weten!
Goed een uur later stond ik aan de Burj al Arab, het meest luxueuze en prestigieuze hotel te wereld. Tijdens het vorige bezoek was het me niet gelukt om de horde toeristen aan de ingang van de oprit te gaan bewonderen. Ze staan er echt mekaar te verdringen om toch maar de beste foto te kunnen trekken. Echter, de meesten menen te vergeten dat de bewakers wel eens de beste gidsen zijn die hen de beste plaatsjes kunnen aanbevelen. Met mijn stoute schoenen aan sta ik goed 2 min later met een bewaker te babbelen, over de dingen des levens en vooral over fotografie. Hierbij een foto van een shot van wat verderop.
Eigenlijk zijn vandaag heel veel dingen doorgedrongen tot mijn verstand, te veel om op te schrijven. Dat is voor later.
Groenten,
Wouter
ps: Wat heb ik vandaag geleerd:
1) Vraag geen info aan Taxichauffeurs, want zij spreken nauwelijks Engels, en hebben precies geen interesse om te helpen, apathisch rondkijken doen ze veel liever....Zowel de Iraniers als de Indiërs.
2) Neem geen minivan als taxi. Die dingen zijn sloom en de motor maakt rare geluiden.
3) Taxis hebben altijd een automatische versnellingsbak...Zouden de mensen ook met een manuele versnellingsbak durven rijden?
4) Mijn verblijf heeft 2 badkamers,twee stuks waar ieder dom blondje jaloers op zou zijn omwille van de immense schoonheid.
5) Reclameproducerende Arabieren hebben het nog niet zo goed gesnapt op Engels. Zo staat er op de affiche van een lokale restaurantketen :"No one does like it".
Alweer tijd om mijn gedachten de wereld in te sturen, een beetje uit tijdverdrijf, een beetje uit interesse en ook omdat er geen fluit op TV is, net zoals in België of Nederland dus. Het is hier ondertussen 18u gepasseerd, al serieus donker met nog een laatste glimpsje licht aan de westelijke horizon. Het was een mooie dag, al moet ik eerlijkshalve bijzeggen da'k meer binnen heb gezeten dan buiten. En met reden...Ik wil alle verhuisdingen en daarbij samengaande activiteiten langzaam tot me laten komen, dit om te vermijden dat de drukte mijn gemoed uitholt. Noem het gerust voorzichtigheid, maar zeker niet luiheid.
Deze ochtend kreeg ik de eerste opdracht van mijn nieuwe werkgever...Koop je de "Gulf News" en ga daarin op zoek naar een appartement. Dit lijkt een eenvoudige opdracht, maar dat is het niet. Op het moment dat ik het bericht ontvang, heb ik nog niets gezien van de omgeving, met uitzondering van een paar flats en veel autos.. Snel een winkeltje zoeken in mijn wijk ' Al Barscha" of "Al Baschra" of iets dat er op lijkt...een krant kopen en dan gevolgd door een uitkamtocht in de wijk. De wijk is op zijn minst nieuwbouw te noemen. Er staan weinig gebouwen die ouder zijn dan 3-4 jaar, maar de meeste zijn nog in aanbouw. Indiers en Bangladeshi leven zich uit op de beton, glas en betonijzer.
Tijdens de wandeling had ik even het gevoel dat deze wijk wel de moeite waard zou zijn om te wonen, omwille van zijn moderne architectuur en buurtwinkeltjes. Echter, na wat rondwandelen heb ik nauwelijks groen mogen aanschouwen, met uitzondering van een verlebte, aangeplante en bestofte palmboom. Misschien dat deze wijk over 5 jaar wel de moeite is, maar voorlopig heb ik hem geschrapt uit mijn lijst net omwille van het ontbreken van het groen.
Terug in mijn hotel appartement is de echte zoektocht begonnen naar een verblijf...Tientallen wijknamen passeerden het relais...Dubai Marina, Discovery Gardens, The Gardens, The Greens, Bur Dubai, Motor City, International City, the Views, Tecom zone, Deira, Meadows, etc...Miserie miserie, hoe kunt ge nu daar iets uit kiezen? Zoals het een goede wetenschapper betaamt, heb ik gebruik gemaakt van de eliminatietechniek om heel wat gebieden te schrappen uit de lijst...Huur < 50000AED/jaar,winkels in de buurt, woonoppervlakte >80m², groen aanwezig, min 1 slaapkamer, max 10km van werk in Dubai Marina Kaart .
Uiteindelijk na lang zoeken en doen, kwam "The Greens"uit de bus...De vorige keer had ik Discovery Gardens al bezocht (en toen de keuze gemaakt dat ik daar iets ga huren als het elders niet lukt). Soit, na veel te lang computerwerk heb ik de eerste de beste taxi genomen en na een spotgoedkope reis van ongeveer 4€ stond ik 20 min later in de Greens. Wat een verademing! Ik was direct verkocht. Heel westers, mooie groene buurt, een frisse wind, gezellige winkels (althans naar Arabische normen)... Dus bij deze een oproep: Ken je iemand die een vrij appartement heeft in de Greens, laat het me zo snel mogelijk weten!
Groenten,
Wouter
ps: Wat heb ik vandaag geleerd:
1) Vraag geen info aan Taxichauffeurs, want zij spreken nauwelijks Engels, en hebben precies geen interesse om te helpen, apathisch rondkijken doen ze veel liever....Zowel de Iraniers als de Indiërs.
2) Neem geen minivan als taxi. Die dingen zijn sloom en de motor maakt rare geluiden.
3) Taxis hebben altijd een automatische versnellingsbak...Zouden de mensen ook met een manuele versnellingsbak durven rijden?
4) Mijn verblijf heeft 2 badkamers,twee stuks waar ieder dom blondje jaloers op zou zijn omwille van de immense schoonheid.
5) Reclameproducerende Arabieren hebben het nog niet zo goed gesnapt op Engels. Zo staat er op de affiche van een lokale restaurantketen :"No one does like it".
internet = probleem
hi Folks,
De ontdekkingen zijn volop bezig, te starten met de hotelkamer vandaag....En de omgeving romdom ook een beetje. Deze ochtend was ik opgestaan met het geluid van werklui, die doodleuk op zaterdagochtend een appartementsgebouw vlakbij aan het optrekken zijn. In een straal van 100m rond het hotel, zijn minstens 10 werven. tik tok tak rammel rammel.....
Communicatie is ook een probleem, vooral dan digitale communicatie. Deze ochtend was ik een uur aan het wachten om internetverbinding te krijgen. Snel een belletje naar de receptie en wat ziet mijn edel oog nadien, dat er zomaar ineens internetverbinding is, terwijl ze op dat moment nog zogezegd niets hebben gedaan. Ze beloven een IT-Indiër te sturen om snel alles in orde te maken. Nog geen minuut na mijn belletje blijkt internet dan plots te werken, en 10 seconden later staat die man aan de deur. Ik geloof niet in IT-toeval, meer nog, ik heb een zekere achterdocht.....'k Ben eens curieus of straks alles nog gaat werken.
Groenten,
Woestijnkabouter
De ontdekkingen zijn volop bezig, te starten met de hotelkamer vandaag....En de omgeving romdom ook een beetje. Deze ochtend was ik opgestaan met het geluid van werklui, die doodleuk op zaterdagochtend een appartementsgebouw vlakbij aan het optrekken zijn. In een straal van 100m rond het hotel, zijn minstens 10 werven. tik tok tak rammel rammel.....
Communicatie is ook een probleem, vooral dan digitale communicatie. Deze ochtend was ik een uur aan het wachten om internetverbinding te krijgen. Snel een belletje naar de receptie en wat ziet mijn edel oog nadien, dat er zomaar ineens internetverbinding is, terwijl ze op dat moment nog zogezegd niets hebben gedaan. Ze beloven een IT-Indiër te sturen om snel alles in orde te maken. Nog geen minuut na mijn belletje blijkt internet dan plots te werken, en 10 seconden later staat die man aan de deur. Ik geloof niet in IT-toeval, meer nog, ik heb een zekere achterdocht.....'k Ben eens curieus of straks alles nog gaat werken.
Groenten,
Woestijnkabouter
vrijdag 20 november 2009
Heen
D/e reis is gestart, het avontuur is begonnen en de drukte is voorbij, althans, dat denk ik toch. De laatste weken waren zwaar, vooral emotioneel zwaar, al zal ik niet ontkennen dat ik een chronisch slaaptekort heb opgedaan
door al avonden uit. De drukte gaf me het gevoel da'k terug in Gent was, in de gloriedagen als student. Hier een pint, daar een cafeetje, eens gaan eten, enzovoort en zoverder. Eigenlijk is die drukte wel aangenaam, alleen jammer dat er vervolgens ook een afscheid aan is gekoppeld. Donderdagavond had ik het echt moeilijk, met een afscheid van de meest dierbaren rond me, en dan vooral nog door het besef dat de opgroeiende kleine mannen (Febe en Rona) die net de leukste tijd van hun leven tegemoet gaan, het ontdekken van de wereld rondom hen, het zonder hun Nonkel Wout zullen moeten doen. Oh, wat zijn die kinderen leuk om mee te spelen en onnozel tegen te doen. Ik heb van de gelegenheid geprofiteerd om de jongste telg uit de familie naast de reiskoffer te placeren....Ziehier het resultaat.
Het was wondermooi weer toen we op de luchthaven van Zavemtem aankwamen deze ochtend (Brussel voor de buitenlanders....randopmerking: vanaf vandaag zijn jullie allemaal buitenlanders voor mij ;-) ). Een laaghangend zonnetje, enkele flarden bewolking en heel veel licht. Wreed schoon! Oostenrijk, en dan vooral Wenen is om bij te huilen. De vlucht op zich verliep soepel, maar de landing was toch efkes schrikken. Er hong serieuze mist, net boven het oppervlak, op pakweg 50m hoogte, terwijl het zicht op de grond niet echt slecht te noemen was. Maar zoiets weet je dus niet als ge in dat vliegtuig hangt te hangen. Tijdens het landen leek het echt alsof de piloot het luchtschip wou laten laten op de wolken, maar dan op het laatste moment duikelt het vliegtuig erdoor, om goed 20 seconden later de grond te raken. In Brussel was het 12 graden, in Wenen slechts 6 graden. Rara wat is het in Dubaï? (tip: op het moment van dit schrijven in Wenen, is het er 29 graden om 15u lokale tijd).
Aangekomen in de Verenigde Arabische Emiraten is het direct een ontspannen gevoel dat me overheerst. De lucht is aangenaam warm, rond de 27 graden, ideaal voor op een terras te gaan zitten met vrienden, maar jammer genoeg ontbreken me hier twee dingen..een terras en vrienden. Maar geen nood, ik ga daar snel iets aan doen. De tocht op de luchthaven naar de bagage was op zijn minst verontrustend te noemen. De Italiaan van naast me op het vliegtuig werd bij de paspoortcontrole teruggestuurd, terwijl hij een paar weken ervoor zonder problemen werd doorgelaten. Veel mensen liepen met een groot wit papieren visum en ik, ocharme, had enkel mijn paspoort. Groot was mijn verbazing toen ik nog doorgelaten werd ook. Op weg naar de transportband.....Om daar vervolgens heel heel heel lang te wachten. Ken je dat gevoel dat iedereen al weg is en jij nog steeds op je valies aan 't wachten ben...Wel, dat kwam weer in me op. tot het verlossende moment dat die flashy groene koffer tevoorschijn kwam gepiept....Hoera...
Hop, nu snel vooruit naar een Taxi en 70 Dirham verder mocht ik uitstappen nabij mijn hotel appartement ETA Star nabij de Emirates shopping Mall..die met de skipiste voor de bekenden! Goed een maand geleden was ik al eens in de shopping mall, en pas achteraf terug in Nederland kreeg ik te horen dat er die in mall een skipiste was. Nee, ik had dat ding helemaal niet staan en veel mensen geloofden me toen niet.... Wel, moest het nu niet donker geweest zijn met al die veelkleurige lichtjes rondom de mall, dan had ik de piste weer niet gezien..
Kunt ge het u bedenken hoe decadent het is om hier te skiëen, in de zomer bij 48 graden buiten kan iedere mens doodleuk sneeuwballen gaan gooien'...Fancy a fight, friends and enemies?
De smeltkroes aan nationaliteiten is onvoorstelbaar te noemen. De taxichauffeur was een Iraniër die bij hoog en laag beweerde dat de zee hier vlakbij de Persian Gulf heet....Als je dezelfde kwestie aankaart bij een Arabier, dan spreken die over de Arabische Golf...Wat is het nu?
Alleszins, de chauffeurs zijn hier op te delen in een paar groepen....1) de westerlingen, die beschaafd rechtdoor rijden met gebruik van pinkers 2) de Arabieren, die als zotten gas geven om toch maar iedereen de pas af te snijden. 3) De Indiers die met trots hun auto door het verkeer loodsen, voorzichtig maar toch nog steeds gekker als de westerlingen...en tot slot de Midden-Oosters gaande van Egyptenaren tot Iraniers, die braaf zijn, maar wel op 1 km 6 rijstroken kruisen zonder te pinken. Als de auto geen airbag had gehad, dan had ik de chauffeur eens flink onder zijn voeten gegeven.
Slaaptijd nu..Het is al voorbij 1u lokale tijd, en over 9u wordt het ontbijt geserveerd...Mjammie.
Slaap lekker
Woestijnkabouter
ps: Internet is hier volledig in het Arabisch, zelfs google en deze website staat van rechts naar links geschreven. Het heeft me 5 minuten zoeken gekost om die website hier om te zetten naar het Engels...Alle chance dat Arabisch zo'n eenvoudige taal is *grijns*
dinsdag 17 november 2009
Wat was was eer was was was?
Liefste kabouterlezers,
Het einde is in zicht, de lege ruimte wordt steeds leger en op donderdag zal het volledig over en uit zijn met Nederland. 't Is te zeggen. Nederland zal wel blijven bestaan, maar mijn verhaal in Nederland stopt dan voor onbepaalde duur. En als ik mag afgaan op de krantenartikels en de Nederlandse besluitvorming in het parlement is het misschien maar goed ook da'k de plaat poets. Ik las namelijk net dat de Nederlandse overheid een soort van rekeningrijden gaat invoeren op de autosnelweg, als compensatie op de af te schaffen wegenbelasting. Op zich een goed initiatief zou je kunnen beweren, ware het niet dat de overheidsfunctionarissen dan op ieder uur van de dag kunnen weten waar jij (of je auto) bent. Schrikbarend is het eerste woord dat in mij opkomt, en medelijden is het tweede. Medelijden met al die controle-ontwijkende mensen. Medelijden met al die politici die onwaarschijnlijke beperkende beslissingen gaan nemen. Wat is de volgende stap in deze evolutie? Chip in de arm om te bepalen hoeveel belasting je moet betalen voor het gebruiken van het voetpad? chip in de hersenen om je alternatieve politieke gedachten vast te leggen? ...Je kan het zo erg niet bedenken of het wordt bedacht in Nederland...En dat de mensen dat zomaar slikken is nog veel erger.
Maar vooraleer ik verzink in het uiten van mijn politieke voorkeur en het opschrijven van een klaagzang, ga ik ophouden met dat gedoe. In Dubai rijden mensen op kamelen en als het kan ook even kan in de meest luxueze autos die je kan bedenken. Toen ik daar een maand terug naar een restaurant ging, werd onze auto aan de ingang opgewacht door een tijdelijk chauffeur, die zoals het enkel in chique James Bond films betaamt, de auto voor ons wegrijdt en terugbrengt als we gedaan hebben met eten. Mijn gastheer zijn Range Rover superdeluxe editie met alles der op en der aan was echter maar een klein beestje, want net voor ons stond een schitterende (letterlijk en figuurlijk) Bentley....Ik dreef even weg in een droom dat ik uit die auto stap vergezeld van 77 maagden (zoals dat betaamt in ieder moslimland) op weg naar een feestje..MAar snel werd ik gewekt toen die auto er ineens zonder mij vandoor ging...snif snif...
Vrijdag kom ik aan in Dubaï, wie weet wat voor auto's ik dan zal zien op de luchthaven? Een kever? Een geit/eendje? of een gewone kabouterwagen?
Van kabouters gesproken. In België is nu een hype aan het ontstaan rondom het absurde kabouterfiguur Kabouter Wesley uit 'Man bijt hond'. Het is iets apart, maar daarom niet mijn leuk. Meer info op http://www.youtube.com/watch?v=-58_e4P66Bo Veel kijkgenot.
De woestijnkabouter
Het einde is in zicht, de lege ruimte wordt steeds leger en op donderdag zal het volledig over en uit zijn met Nederland. 't Is te zeggen. Nederland zal wel blijven bestaan, maar mijn verhaal in Nederland stopt dan voor onbepaalde duur. En als ik mag afgaan op de krantenartikels en de Nederlandse besluitvorming in het parlement is het misschien maar goed ook da'k de plaat poets. Ik las namelijk net dat de Nederlandse overheid een soort van rekeningrijden gaat invoeren op de autosnelweg, als compensatie op de af te schaffen wegenbelasting. Op zich een goed initiatief zou je kunnen beweren, ware het niet dat de overheidsfunctionarissen dan op ieder uur van de dag kunnen weten waar jij (of je auto) bent. Schrikbarend is het eerste woord dat in mij opkomt, en medelijden is het tweede. Medelijden met al die controle-ontwijkende mensen. Medelijden met al die politici die onwaarschijnlijke beperkende beslissingen gaan nemen. Wat is de volgende stap in deze evolutie? Chip in de arm om te bepalen hoeveel belasting je moet betalen voor het gebruiken van het voetpad? chip in de hersenen om je alternatieve politieke gedachten vast te leggen? ...Je kan het zo erg niet bedenken of het wordt bedacht in Nederland...En dat de mensen dat zomaar slikken is nog veel erger.
Maar vooraleer ik verzink in het uiten van mijn politieke voorkeur en het opschrijven van een klaagzang, ga ik ophouden met dat gedoe. In Dubai rijden mensen op kamelen en als het kan ook even kan in de meest luxueze autos die je kan bedenken. Toen ik daar een maand terug naar een restaurant ging, werd onze auto aan de ingang opgewacht door een tijdelijk chauffeur, die zoals het enkel in chique James Bond films betaamt, de auto voor ons wegrijdt en terugbrengt als we gedaan hebben met eten. Mijn gastheer zijn Range Rover superdeluxe editie met alles der op en der aan was echter maar een klein beestje, want net voor ons stond een schitterende (letterlijk en figuurlijk) Bentley....Ik dreef even weg in een droom dat ik uit die auto stap vergezeld van 77 maagden (zoals dat betaamt in ieder moslimland) op weg naar een feestje..MAar snel werd ik gewekt toen die auto er ineens zonder mij vandoor ging...snif snif...
Vrijdag kom ik aan in Dubaï, wie weet wat voor auto's ik dan zal zien op de luchthaven? Een kever? Een geit/eendje? of een gewone kabouterwagen?
Van kabouters gesproken. In België is nu een hype aan het ontstaan rondom het absurde kabouterfiguur Kabouter Wesley uit 'Man bijt hond'. Het is iets apart, maar daarom niet mijn leuk. Meer info op http://www.youtube.com/watch?v=-58_e4P66Bo Veel kijkgenot.
De woestijnkabouter
zaterdag 14 november 2009
Bye bye weathernews
Beste lastige lezer,
Alea iacta est...de teerling is geworpen...de deur is achter me dichtgetrokken. Een gevoel van verlossing overkomt me, samen met een gevoel van licht gemis van het hetgeen ik moet gaan missen in de toekomst. De beklijvende stem van "Lamb -met- What sound" klinkt langs mijn oren terwijl ik hier mijn ervaringen van vandaag probeer neer te pennen.
Ik ben blij dat ik de stap heb gezet om de deur achter me dicht te trekken, om weg te komen uit het inspiratieloos en zeer discreet Japans bedrijf. Ik heb een heerlijke tijd gehad op kantoor, met zeer veel leermomenten, maar al snel werd me duidelijk dat de intellectuele uitdagingen snel verwaterden tijdens het uitoefenen van mijn beroep. ..Ik weet dat het niet verstandig is om uw oude werkgever publiekelijk te kakken te zetten, maar jullie kennen me als een flapuit die het woord subtiliteit niet zo goed heeft begrepen en daardoor de grenzen van verstandigheid aftast met een bulldozer....Eigenlijk bedoel ik het niet slecht over weathernews, ik wil enkel zeggen dat ik enkel nog op kantoor bleef om een goede tijd te hebben onder te collega's. En fijne collega's waren het...
Vanuit België wordt er vaak smalend gedaan over de Nederlandse (werk)cultuur, dat het meer overleg is dan werken, dat het langzaam werken is, en dat iedereen een mening heeft, hoe onbenullig die ook is. Wel, ik ben blij dat ik al deze culturele dingen heb mogen meemaken, want daardoor heb ik de Nederlander als persoon weten te appreciëren. Mijn ex-collega's bestaan uit een amalgaam van achtergronden en leeftijden, waarvan ik veel heb mogen leren en lol heb mogen tappen. Moest ik niet zo'n fijne collega's gehad hebben, ik had al veel eerder de plaat gepoetst...Dus hierbij een zeergemeende dankuwel aan die stuk of wat Drenthen, Groningers, Hollanders, Utrechters, Noord-Brabanders, Gelderlanders en zovoort en zoverder....
Vandaag was het afscheidsdag op de werkvloer, en o ironie, het afscheidsgebak en daarbijhorende speech werd gegeven op het begin van mijn dienst. Moeten die dingen niet na de laatste dienst gedaan volgens de klassieke leer van het ontslagnemen? ...Maar ja, welke collega wilt nu blijven tot middernacht om te wachten op zijn stukje taart?
Van die fijne collegas heb ik een mooie kaart kado gekregen, waarop naast de innemende afscheidswoorden ook een lijst zat met letterlijke vertalingen van Nederlandse gezegden naar het Engels..Hilarisch!!! Hier enkele voorbeelden: "What do you make me now?", "It comes before the baker", "The water is walking in my mouth" , "That makes no whistle out"......
Een speciale vermelding krijgt de meeste gelovige collega die heel ontroerend een boek met Bijbelfragmenten heeft afgegeven, niet met de bedoeling om me te bekeren (wat bij voorbaat al mislukt is) maar om me levenswijsheden bij te brengen. Het is hartverwarmend om dat te mogen ontvangen. Op een warme winteravond bij de airco zal ik deze teksten af en toe eens doornemen, in een regio niet eens zover van waar al die verhalen en hun consequenties hebben afgespeeld. Je weet maar nooit watvoor niet-godsdienstige levenswaarden ik er uit kan putten.
Misschien dat ik nu maar eens om mijn oogkleppen te sluiten en me te bewegen naar het onderbewustzijn.
Slaap lekker,
de Woestijnkabouter
ps: Hoewel de muziek van "Lamb"al is uitgegroeid naar een behoorlijk schaap, blijft het me bekoren...Check this out: http://www.myspace.com/lambofficial
Alea iacta est...de teerling is geworpen...de deur is achter me dichtgetrokken. Een gevoel van verlossing overkomt me, samen met een gevoel van licht gemis van het hetgeen ik moet gaan missen in de toekomst. De beklijvende stem van "Lamb -met- What sound" klinkt langs mijn oren terwijl ik hier mijn ervaringen van vandaag probeer neer te pennen.
Ik ben blij dat ik de stap heb gezet om de deur achter me dicht te trekken, om weg te komen uit het inspiratieloos en zeer discreet Japans bedrijf. Ik heb een heerlijke tijd gehad op kantoor, met zeer veel leermomenten, maar al snel werd me duidelijk dat de intellectuele uitdagingen snel verwaterden tijdens het uitoefenen van mijn beroep. ..Ik weet dat het niet verstandig is om uw oude werkgever publiekelijk te kakken te zetten, maar jullie kennen me als een flapuit die het woord subtiliteit niet zo goed heeft begrepen en daardoor de grenzen van verstandigheid aftast met een bulldozer....Eigenlijk bedoel ik het niet slecht over weathernews, ik wil enkel zeggen dat ik enkel nog op kantoor bleef om een goede tijd te hebben onder te collega's. En fijne collega's waren het...
Vanuit België wordt er vaak smalend gedaan over de Nederlandse (werk)cultuur, dat het meer overleg is dan werken, dat het langzaam werken is, en dat iedereen een mening heeft, hoe onbenullig die ook is. Wel, ik ben blij dat ik al deze culturele dingen heb mogen meemaken, want daardoor heb ik de Nederlander als persoon weten te appreciëren. Mijn ex-collega's bestaan uit een amalgaam van achtergronden en leeftijden, waarvan ik veel heb mogen leren en lol heb mogen tappen. Moest ik niet zo'n fijne collega's gehad hebben, ik had al veel eerder de plaat gepoetst...Dus hierbij een zeergemeende dankuwel aan die stuk of wat Drenthen, Groningers, Hollanders, Utrechters, Noord-Brabanders, Gelderlanders en zovoort en zoverder....
Vandaag was het afscheidsdag op de werkvloer, en o ironie, het afscheidsgebak en daarbijhorende speech werd gegeven op het begin van mijn dienst. Moeten die dingen niet na de laatste dienst gedaan volgens de klassieke leer van het ontslagnemen? ...Maar ja, welke collega wilt nu blijven tot middernacht om te wachten op zijn stukje taart?
Van die fijne collegas heb ik een mooie kaart kado gekregen, waarop naast de innemende afscheidswoorden ook een lijst zat met letterlijke vertalingen van Nederlandse gezegden naar het Engels..Hilarisch!!! Hier enkele voorbeelden: "What do you make me now?", "It comes before the baker", "The water is walking in my mouth" , "That makes no whistle out"......
Een speciale vermelding krijgt de meeste gelovige collega die heel ontroerend een boek met Bijbelfragmenten heeft afgegeven, niet met de bedoeling om me te bekeren (wat bij voorbaat al mislukt is) maar om me levenswijsheden bij te brengen. Het is hartverwarmend om dat te mogen ontvangen. Op een warme winteravond bij de airco zal ik deze teksten af en toe eens doornemen, in een regio niet eens zover van waar al die verhalen en hun consequenties hebben afgespeeld. Je weet maar nooit watvoor niet-godsdienstige levenswaarden ik er uit kan putten.
Misschien dat ik nu maar eens om mijn oogkleppen te sluiten en me te bewegen naar het onderbewustzijn.
Slaap lekker,
de Woestijnkabouter
ps: Hoewel de muziek van "Lamb"al is uitgegroeid naar een behoorlijk schaap, blijft het me bekoren...Check this out: http://www.myspace.com/lambofficial
donderdag 12 november 2009
Leegte
Hoi hoi,
Zonet is er een heugelijk moment gepasseerd, een memorabel moment waarbij het me nog net lukt om geen traantjes te verpinken *grapje*. Al de opgestapelde kartonnen dozen met persoonlijke inhoud is verstuurd, op weg naar de haven van Rotterdam, om daarna verscheept te worden met een zo'n super de luxe megagroot containerschip..De Bangkok Express. Het was even zweten om die dozen weg te krijgen, maar nu ze weg zijn, voelt het echt aan als een vertrek....whipee-ya-yee!
De leegte wordt steeds groter, en dan heb ik het niet over mijn hersenpan. Al wat overblijft is één grote rommelbende. Wat een geluk dat mijn ma het apartment niet meer ziet, of ik zou direct een boze blik in mijn richting geworpen krijgen ;-)
Misschien is het dan toch maar tijd om die zooi eens op te ruimen.
Tot ziens,
Woestijnkabouter
De leegte wordt steeds groter, en dan heb ik het niet over mijn hersenpan. Al wat overblijft is één grote rommelbende. Wat een geluk dat mijn ma het apartment niet meer ziet, of ik zou direct een boze blik in mijn richting geworpen krijgen ;-)
Misschien is het dan toch maar tijd om die zooi eens op te ruimen.
Tot ziens,
Woestijnkabouter
maandag 9 november 2009
Afscheid nemen
Hi folks,
En toen was er een emotionele bewustwordingsshock die het verstand in vieren deelt. Dit zou een openingszin kunnen zijn van een nieuwe psychologische thriller, maar eigenlijk is het gewoon het gevoel dat me overkwam eerder deze avond na een afscheidsknuffel van een dierbare vriendin in Utrecht, na een gezellig avondje uit met vrienden. We hebben ons verdiept in de lokale eetcultuur en afgesloten (of eerder verdergegaan ) met een paar straffe Belgische bieren. Het zijn mensen die ik echt ga missen, echte globetrotters, Belgen die ook in Nederland wonen en net als ik al veel uren in het vliegtuig hebben doorgebracht. Het is van hen dat ik veel geleerd heb in Nederland, van de echte clichees tot levenswijsheden, opgedaan tussen pot en pint en heerlijk eten. Welnu, nu ga ik ze moeten missen.
Tot pakweg zes uur deze avond was het nog niet of nauwelijks tot me doorgedrongen wat het betekent om afscheid te nemen van dierbaren. Het besef kwam er niet op één of andere manier, de schakelaar in mijn hoofd stond op droomstand. Echter, vanavond is die knop onbewust omgedraaid, misschien wel dankzij de slechte slaap afgelopen nacht, waarin Poolse herinneringen in het onderbewuste plots het middelbewustzijn kwamen storen, of misschien kwam het door die lekkere goudkleurige dranken. Wat het ook was, het heeft een proces in gang gezet. De vraag van vanavond: "Wat gaat ge nu het meest missen?" en vooral het vage maar tegelijk zeer duidelijke antwoord "de sociale contacten" racet nu nog steeds door mijn hoofd als ware het een op-hol-geslagen- olifant. Heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Waarom wordt het nu inees zo emotioneel? Is het avontuur gerechtvaardigd door dit loon? Ga ik het lang volhouden? Wie van mijn vrienden ga ik nog terug zien, in Dubaï?
Vragen genoeg, en naar antwoorden zoeken wekt alleen maar meer vragen op, dus voor de gelegenheid is het misschien tijd voor een waarheid als een koe te citeren : "Als ons koe een kat was, dan kon je ze melken onder de stoof." ..Kop op, neus vooruit (achteruit zou te pijnlijk zijn) en met volle lijf in het avontuur storten.
Het begint hier weeral een epistel van jewelste te worden. Is dit nu wat men staat onder de noemer 'therapeutisch schrijven'?
Slaapwel,
De woestijnkabouter
ps: het restaurant van vanavond was : hhttp://www.lokaalnegen.nl/ . Niet zo decadent als in Dubai, maar wel een stuk prijziger. Maar wat dat uit? Met euros kan ik toch niet betalen in Dubai, dus moet ik ze hier maar uitgeven **grijns**.
En toen was er een emotionele bewustwordingsshock die het verstand in vieren deelt. Dit zou een openingszin kunnen zijn van een nieuwe psychologische thriller, maar eigenlijk is het gewoon het gevoel dat me overkwam eerder deze avond na een afscheidsknuffel van een dierbare vriendin in Utrecht, na een gezellig avondje uit met vrienden. We hebben ons verdiept in de lokale eetcultuur en afgesloten (of eerder verdergegaan ) met een paar straffe Belgische bieren. Het zijn mensen die ik echt ga missen, echte globetrotters, Belgen die ook in Nederland wonen en net als ik al veel uren in het vliegtuig hebben doorgebracht. Het is van hen dat ik veel geleerd heb in Nederland, van de echte clichees tot levenswijsheden, opgedaan tussen pot en pint en heerlijk eten. Welnu, nu ga ik ze moeten missen.
Tot pakweg zes uur deze avond was het nog niet of nauwelijks tot me doorgedrongen wat het betekent om afscheid te nemen van dierbaren. Het besef kwam er niet op één of andere manier, de schakelaar in mijn hoofd stond op droomstand. Echter, vanavond is die knop onbewust omgedraaid, misschien wel dankzij de slechte slaap afgelopen nacht, waarin Poolse herinneringen in het onderbewuste plots het middelbewustzijn kwamen storen, of misschien kwam het door die lekkere goudkleurige dranken. Wat het ook was, het heeft een proces in gang gezet. De vraag van vanavond: "Wat gaat ge nu het meest missen?" en vooral het vage maar tegelijk zeer duidelijke antwoord "de sociale contacten" racet nu nog steeds door mijn hoofd als ware het een op-hol-geslagen- olifant. Heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Waarom wordt het nu inees zo emotioneel? Is het avontuur gerechtvaardigd door dit loon? Ga ik het lang volhouden? Wie van mijn vrienden ga ik nog terug zien, in Dubaï?
Vragen genoeg, en naar antwoorden zoeken wekt alleen maar meer vragen op, dus voor de gelegenheid is het misschien tijd voor een waarheid als een koe te citeren : "Als ons koe een kat was, dan kon je ze melken onder de stoof." ..Kop op, neus vooruit (achteruit zou te pijnlijk zijn) en met volle lijf in het avontuur storten.
Het begint hier weeral een epistel van jewelste te worden. Is dit nu wat men staat onder de noemer 'therapeutisch schrijven'?
Slaapwel,
De woestijnkabouter
ps: het restaurant van vanavond was : hhttp://www.lokaalnegen.nl/ . Niet zo decadent als in Dubai, maar wel een stuk prijziger. Maar wat dat uit? Met euros kan ik toch niet betalen in Dubai, dus moet ik ze hier maar uitgeven **grijns**.
zondag 8 november 2009
nog 6 dagen werken (5 november 2009)
hi lastige lezer,
Goed nieuws: Afgelopen nacht heb ik mijn laatste nachtdienst gewerkt in Nederland!!!! Gedaan met het ongezonde bioritme. Het feest kan nu echt beginnen..
OF toch niet helemaal :-( Vandaag heb ik de grenzen van de Nederlandse burocratie weer eens afgetast, met een bezoek aan het postkantoor om een adresverandering door te laten voeren. Had ik geweten wat ik nu wist, dan had ik niet eens naar de post moeten gaan, want het tnt-postkantoor is eigenlijk geen eigendom van de TNT-post. Snappe wie het snappe kan. Ik wou dat ik het kan vergelijken met iets in België, maar dat lukt zelfs niet...of mischien toch...De post is een beetje een franchisebedrijf, zoals dat met de Quick of Macdonalds of de Gamma is in België...Je maakt deel uit van de groep, maar eigenlijk ben je volledig onafhankelijk.
Om een lang verhaal kort te maken. Ik ging dus naar het would-be postkantoor om mijn adres te laten veranderen zodat de post naar België kan gestuurd worden, en dan hoor ik vervolgens aan de balie dat ze die wijziging helemaal niet kunnen dooorvoeren op hun computersysteem, want ze hebben geen toegaan tot de systemen van TNT....grommel grommel. 'Maar', sprak de bediende, ' je kunt die wel regelen via internet!' Daar stond ik dan, te koekeloeren, licht ontgoocheld en vooral appelig voor me uit starend....Zou ik fulmineren of gewoon de burocratie negeren?
Lag het aan het weer dat ik triestig werd of gewoon aan al die omslachtige dingen? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat 'k zodadelijk spelletjesavond heb met een stuk of wat vrienden.....Opzouten beste lezer, want het einde van deze tekst nadert!
Groenten,
De woestijnkabouter
Goed nieuws: Afgelopen nacht heb ik mijn laatste nachtdienst gewerkt in Nederland!!!! Gedaan met het ongezonde bioritme. Het feest kan nu echt beginnen..
OF toch niet helemaal :-( Vandaag heb ik de grenzen van de Nederlandse burocratie weer eens afgetast, met een bezoek aan het postkantoor om een adresverandering door te laten voeren. Had ik geweten wat ik nu wist, dan had ik niet eens naar de post moeten gaan, want het tnt-postkantoor is eigenlijk geen eigendom van de TNT-post. Snappe wie het snappe kan. Ik wou dat ik het kan vergelijken met iets in België, maar dat lukt zelfs niet...of mischien toch...De post is een beetje een franchisebedrijf, zoals dat met de Quick of Macdonalds of de Gamma is in België...Je maakt deel uit van de groep, maar eigenlijk ben je volledig onafhankelijk.
Om een lang verhaal kort te maken. Ik ging dus naar het would-be postkantoor om mijn adres te laten veranderen zodat de post naar België kan gestuurd worden, en dan hoor ik vervolgens aan de balie dat ze die wijziging helemaal niet kunnen dooorvoeren op hun computersysteem, want ze hebben geen toegaan tot de systemen van TNT....grommel grommel. 'Maar', sprak de bediende, ' je kunt die wel regelen via internet!' Daar stond ik dan, te koekeloeren, licht ontgoocheld en vooral appelig voor me uit starend....Zou ik fulmineren of gewoon de burocratie negeren?
Lag het aan het weer dat ik triestig werd of gewoon aan al die omslachtige dingen? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat 'k zodadelijk spelletjesavond heb met een stuk of wat vrienden.....Opzouten beste lezer, want het einde van deze tekst nadert!
Groenten,
De woestijnkabouter
Vreselijke burocratie (3 november 2009)
Dag lustige lezer,
Onlangs sprak ik met een Roemeen die nog geleefd had onder het regime van ceauçescu in het toenmalige communistische Roemenië. Tijdens ons gesprek kwam naar boven dat leven in de Nederlandse democratie heel erg lijkt op het communisme uit zijn tijd. Veel papierwerk, overal regeltjes en alles strikt geordend, in het streven naar een perfecte maatschappij. Eigenlijk wou ik die man geen gelijk geven toen, maar met de verhuis op til, ondervind ik aan het lijf hoe communisme er vroeger moet hebben uitgezien.
Vandaag was het papierdag. Even mijn oude telefoon en internetprovider checken op de laatste rekening, en al snel zag ik dat er een fout in stond, want ze hadden me te veel geld aangerekend voor een niet geleverde dienst. Even snel telefoneren was mijn eerste gedachte, maar 16 min later bleek het probleem nog niet opgelost..Ze beloven het uit te zoeken...Yeah, right!
Daarna snel even de bankrekening controleren, om te zien of al mijn spaarcentjes op mijn zichtrekening zijn overgemaakt...Zo'n twee weken terug had ik een aanvraag ingediend bij de bank om al het geld over te hevelen, alweer telefonisch. Het zou ongeveer een week duren voor deze procedure. Wetende dat de procedures soms wat langer duren dan wat wordt gezegd, heb ik vandaag dus de rekening bekeken. En jawel hoor, die procedure duurt dus langer dan 2 weken. ...grommel...Snel even bellen...Helaas was het al na 5u en kreeg ik het antwoordapparaat! Lang leve de burocratie..
Wat verder op de bankrekening nog een raar fenomeen: een maestrokaart gebruiken in het buitenland levert merkwaardige getallen op. Ik tank voor 50€ maar er wordt 125€ van mijn rekening afgeboekt en beloofd achteraf een correctie uit te voeren...Moet ik nu naar de bank bellen om dit op te lossen? Lukt dat ook in het midden van de nacht?
In België gaan sommige dingen een stuk sneller dan in Nederland. Om u een gedacht te geven...Het stopzetten van verzekeringen bijvoorbeeld! Mijn familiale -, inboedel- en autoverzekering staan nog in België geregistreerd, terwijl de ziektekosten-, permanente reisverzekering en fietsverzekering in Nederland staan. In België stop je die verzekeringen met een eenvoudig belletje naar de agent, in Nederland moet je door de mallemolen van papier....Eerst naar de gemeente om een uitschrijvingsbewijs, maar dat lukt pas 5 dagen voor het vertrek uit het land. En zonder uitschrijvingsbewijs lukt het niet de verzekeringen op te zeggen. .En daarnaast moet je weer contactadressen opgeven voor de verhuis, en een begeleidende brief met uitleg..Miserie miserie! Je zou voor minder Nederland vergelijken met communisme... ..Ze hebben er hier echter een andere term voor: regelneverij!
Eigenlijk zit ik eraan te denken al mijn bankrekeningen onmiddelijk te sluiten en geld over te hevelen naar een Zwitsere bankrekeningen, gevolgd door een volledig anoniem vertrek uit de gemeente, zonder al de overheidsinstanties en nutsbedrijven te informeren. Misschien is dit wel de meest efficiente manier om de burocratie te omzeilen..
Groet van een gefrustreerde ziel,
De woestijnkabouter
Onlangs sprak ik met een Roemeen die nog geleefd had onder het regime van ceauçescu in het toenmalige communistische Roemenië. Tijdens ons gesprek kwam naar boven dat leven in de Nederlandse democratie heel erg lijkt op het communisme uit zijn tijd. Veel papierwerk, overal regeltjes en alles strikt geordend, in het streven naar een perfecte maatschappij. Eigenlijk wou ik die man geen gelijk geven toen, maar met de verhuis op til, ondervind ik aan het lijf hoe communisme er vroeger moet hebben uitgezien.
Daarna snel even de bankrekening controleren, om te zien of al mijn spaarcentjes op mijn zichtrekening zijn overgemaakt...Zo'n twee weken terug had ik een aanvraag ingediend bij de bank om al het geld over te hevelen, alweer telefonisch. Het zou ongeveer een week duren voor deze procedure. Wetende dat de procedures soms wat langer duren dan wat wordt gezegd, heb ik vandaag dus de rekening bekeken. En jawel hoor, die procedure duurt dus langer dan 2 weken. ...grommel...Snel even bellen...Helaas was het al na 5u en kreeg ik het antwoordapparaat! Lang leve de burocratie..
Wat verder op de bankrekening nog een raar fenomeen: een maestrokaart gebruiken in het buitenland levert merkwaardige getallen op. Ik tank voor 50€ maar er wordt 125€ van mijn rekening afgeboekt en beloofd achteraf een correctie uit te voeren...Moet ik nu naar de bank bellen om dit op te lossen? Lukt dat ook in het midden van de nacht?
In België gaan sommige dingen een stuk sneller dan in Nederland. Om u een gedacht te geven...Het stopzetten van verzekeringen bijvoorbeeld! Mijn familiale -, inboedel- en autoverzekering staan nog in België geregistreerd, terwijl de ziektekosten-, permanente reisverzekering en fietsverzekering in Nederland staan. In België stop je die verzekeringen met een eenvoudig belletje naar de agent, in Nederland moet je door de mallemolen van papier....Eerst naar de gemeente om een uitschrijvingsbewijs, maar dat lukt pas 5 dagen voor het vertrek uit het land. En zonder uitschrijvingsbewijs lukt het niet de verzekeringen op te zeggen. .En daarnaast moet je weer contactadressen opgeven voor de verhuis, en een begeleidende brief met uitleg..Miserie miserie! Je zou voor minder Nederland vergelijken met communisme... ..Ze hebben er hier echter een andere term voor: regelneverij!
Eigenlijk zit ik eraan te denken al mijn bankrekeningen onmiddelijk te sluiten en geld over te hevelen naar een Zwitsere bankrekeningen, gevolgd door een volledig anoniem vertrek uit de gemeente, zonder al de overheidsinstanties en nutsbedrijven te informeren. Misschien is dit wel de meest efficiente manier om de burocratie te omzeilen..
Groet van een gefrustreerde ziel,
De woestijnkabouter
De grote verhuis (02 november 2009)
Dag lustige lezer,
Binnenkort verhuis ik met mijn klieken en mijn klakken naar Dubai, de tweede grootste stad in de Verenigde Arabische Emiraten. Net zoals mijn eerste maanden in Nederland, ben ik ook nu van plan af en toe een woordje te placeren, met weetjes over het land, persoonlijke ervaringen, planningen en soms een leuke anekdote. Een soort weblog dus.
Nog 4 nachten, en mijn (voorlopig) laatste nachtdienst zit erop.
Nog 5 dagen tot de verhuis van meubels naar België.
nog 11 keer slapen, en mijn laatste werkdag in Nederland is voorbij.
Nog 16 keer slapen om de gemeente Soest vaarwel te zeggen.
Nog 18 dagen om om het vliegtuig naar Dubai te nemen. De D-day van een nieuw en groot avontuur.
Groenten,
De woestijnkabouter
Binnenkort verhuis ik met mijn klieken en mijn klakken naar Dubai, de tweede grootste stad in de Verenigde Arabische Emiraten. Net zoals mijn eerste maanden in Nederland, ben ik ook nu van plan af en toe een woordje te placeren, met weetjes over het land, persoonlijke ervaringen, planningen en soms een leuke anekdote. Een soort weblog dus.
Nog 4 nachten, en mijn (voorlopig) laatste nachtdienst zit erop.
Nog 5 dagen tot de verhuis van meubels naar België.
nog 11 keer slapen, en mijn laatste werkdag in Nederland is voorbij.
Nog 16 keer slapen om de gemeente Soest vaarwel te zeggen.
Nog 18 dagen om om het vliegtuig naar Dubai te nemen. De D-day van een nieuw en groot avontuur.
Groenten,
De woestijnkabouter
Abonneren op:
Posts (Atom)