Allah Akbar

Beste gelovigen en ietsje minder gelovigen,

"Allahu Akbar" zijn dezer dagen het meest uitgesproken woorden op televisie. De moslims wensen op deze manier uit te drukken dat God groots is, en net rond de jaarlijkse wederkerende Hadj, een soort 6-daagse pelgrimstocht in en rond Mekkah, wordt deze zinsnede nog eens extra gebruikt in allerlei geloofsbelijdenissen.  Zoals je misschien wel weet, staat er in Mekkah een heel grote moskee met op het een centraal plein de Ka'aba, een groot zwart gebouw vergelijkbaar met een blokkendoos. Hierin bevindt zich de Zwarte Steen die valt levensbelang is voor de moslimcultuur.    Het is rondom deze staan dat alles draait, letterlijk en figuurlijk.

Tot zover het belerende gedeelte van vandaag.  Wat nu net bijzonder is aan de Hadj, is de devotie van een groot aantal mensen die bijna simultaan hun gebed verrichten met het hoofd gericht naar de Ka'aba.  Op televisie zie honderdduizenden tegelijk op het signaal van de zingende imam het lichaam voorover buigen en vervolgens het hoofd onderdanig richting de grond reiken. Goed 10 seconden houdt men deze benarde positie aan en dan keert de gelovige zich terug in een minder krampachtige positie.  Het feit dat zo'n groot aantal mensen dit doet, wekt een enorm ontzag op.  Zelfs de mindervaliden in een rolstoel proberen het lichaam voorover te buigen om toch deel te kunnen nemen aan het ritueel.  De solidariteit is hierbij uniek, want hoe groot of hoe klein, hoe dik of hoe dun je ook bent, iedereen doet er aan mee.  En het is nog goed voor de buikspieren ook!

Dit is iets wat me uitermate intrigeert, net als de samenstelling van de bevolking. Zonder te proberen te vervallen in clichees en vooroordelen, heb ik toch een aantal onderscheidingen gevonden in al de culturen en achtergrond.  Je hebt Pakistani in allerlei kleuren en geuren uit Lahore, Islamabad en meest interessante uit Kashmir ;de Indiers die raar Engels spreken; de nederige, bijna slaafse Filipijnse vrouwen; de vriendelijke, beleefde Bangladeshi die met veel ontzag en respect naar de grote onbekende wereld kijken; de immer beleefde, aangename en grappende Egyptenaren en dan heb je de iets of wat ingetogen zakelijke westerlingen.  Van alle mensen die ik heb ontmoet, heb ik beste ervaringen gehad staan de Egyptenaren met stip op 1.  Ja, ik geniet er elke dag om nieuwe mensen te ontmoeten, hun cultuur te ruiken en hun gelaatsuitdrukken te lezen.  Jammer dat er zo weinig parken zijn om mensen te observeren, en dat er in de shopping malls weinig zitbanken staan.

Tijdens dit typen begin ik langzaam mijn stinkvoeten te ruiken, misschien is het maar eens tijd om ze te gaan wassen. 

Tot ziens,

Wouter

ps: Zin om te youtuben?  Klik dan op deze tip van mijn ma (http://www.youtube.com/watch?v=Bzge5vY72hE)  of op Kommil Foo (http://www.youtube.com/watch?v=4jmG-B5Oimo&NR=1)