D/e reis is gestart, het avontuur is begonnen en de drukte is voorbij, althans, dat denk ik toch. De laatste weken waren zwaar, vooral emotioneel zwaar, al zal ik niet ontkennen dat ik een chronisch slaaptekort heb opgedaan
door al avonden uit. De drukte gaf me het gevoel da'k terug in Gent was, in de gloriedagen als student. Hier een pint, daar een cafeetje, eens gaan eten, enzovoort en zoverder. Eigenlijk is die drukte wel aangenaam, alleen jammer dat er vervolgens ook een afscheid aan is gekoppeld. Donderdagavond had ik het echt moeilijk, met een afscheid van de meest dierbaren rond me, en dan vooral nog door het besef dat de opgroeiende kleine mannen (Febe en Rona) die net de leukste tijd van hun leven tegemoet gaan, het ontdekken van de wereld rondom hen, het zonder hun Nonkel Wout zullen moeten doen. Oh, wat zijn die kinderen leuk om mee te spelen en onnozel tegen te doen. Ik heb van de gelegenheid geprofiteerd om de jongste telg uit de familie naast de reiskoffer te placeren....Ziehier het resultaat.
Het was wondermooi weer toen we op de luchthaven van Zavemtem aankwamen deze ochtend (Brussel voor de buitenlanders....randopmerking: vanaf vandaag zijn jullie allemaal buitenlanders voor mij ;-) ). Een laaghangend zonnetje, enkele flarden bewolking en heel veel licht. Wreed schoon! Oostenrijk, en dan vooral Wenen is om bij te huilen. De vlucht op zich verliep soepel, maar de landing was toch efkes schrikken. Er hong serieuze mist, net boven het oppervlak, op pakweg 50m hoogte, terwijl het zicht op de grond niet echt slecht te noemen was. Maar zoiets weet je dus niet als ge in dat vliegtuig hangt te hangen. Tijdens het landen leek het echt alsof de piloot het luchtschip wou laten laten op de wolken, maar dan op het laatste moment duikelt het vliegtuig erdoor, om goed 20 seconden later de grond te raken. In Brussel was het 12 graden, in Wenen slechts 6 graden. Rara wat is het in Dubaï? (tip: op het moment van dit schrijven in Wenen, is het er 29 graden om 15u lokale tijd).
Aangekomen in de Verenigde Arabische Emiraten is het direct een ontspannen gevoel dat me overheerst. De lucht is aangenaam warm, rond de 27 graden, ideaal voor op een terras te gaan zitten met vrienden, maar jammer genoeg ontbreken me hier twee dingen..een terras en vrienden. Maar geen nood, ik ga daar snel iets aan doen. De tocht op de luchthaven naar de bagage was op zijn minst verontrustend te noemen. De Italiaan van naast me op het vliegtuig werd bij de paspoortcontrole teruggestuurd, terwijl hij een paar weken ervoor zonder problemen werd doorgelaten. Veel mensen liepen met een groot wit papieren visum en ik, ocharme, had enkel mijn paspoort. Groot was mijn verbazing toen ik nog doorgelaten werd ook. Op weg naar de transportband.....Om daar vervolgens heel heel heel lang te wachten. Ken je dat gevoel dat iedereen al weg is en jij nog steeds op je valies aan 't wachten ben...Wel, dat kwam weer in me op. tot het verlossende moment dat die flashy groene koffer tevoorschijn kwam gepiept....Hoera...
Hop, nu snel vooruit naar een Taxi en 70 Dirham verder mocht ik uitstappen nabij mijn hotel appartement ETA Star nabij de Emirates shopping Mall..die met de skipiste voor de bekenden! Goed een maand geleden was ik al eens in de shopping mall, en pas achteraf terug in Nederland kreeg ik te horen dat er die in mall een skipiste was. Nee, ik had dat ding helemaal niet staan en veel mensen geloofden me toen niet.... Wel, moest het nu niet donker geweest zijn met al die veelkleurige lichtjes rondom de mall, dan had ik de piste weer niet gezien..
Kunt ge het u bedenken hoe decadent het is om hier te skiëen, in de zomer bij 48 graden buiten kan iedere mens doodleuk sneeuwballen gaan gooien'...Fancy a fight, friends and enemies?
De smeltkroes aan nationaliteiten is onvoorstelbaar te noemen. De taxichauffeur was een Iraniër die bij hoog en laag beweerde dat de zee hier vlakbij de Persian Gulf heet....Als je dezelfde kwestie aankaart bij een Arabier, dan spreken die over de Arabische Golf...Wat is het nu?
Alleszins, de chauffeurs zijn hier op te delen in een paar groepen....1) de westerlingen, die beschaafd rechtdoor rijden met gebruik van pinkers 2) de Arabieren, die als zotten gas geven om toch maar iedereen de pas af te snijden. 3) De Indiers die met trots hun auto door het verkeer loodsen, voorzichtig maar toch nog steeds gekker als de westerlingen...en tot slot de Midden-Oosters gaande van Egyptenaren tot Iraniers, die braaf zijn, maar wel op 1 km 6 rijstroken kruisen zonder te pinken. Als de auto geen airbag had gehad, dan had ik de chauffeur eens flink onder zijn voeten gegeven.
Slaaptijd nu..Het is al voorbij 1u lokale tijd, en over 9u wordt het ontbijt geserveerd...Mjammie.
Slaap lekker
Woestijnkabouter
ps: Internet is hier volledig in het Arabisch, zelfs google en deze website staat van rechts naar links geschreven. Het heeft me 5 minuten zoeken gekost om die website hier om te zetten naar het Engels...Alle chance dat Arabisch zo'n eenvoudige taal is *grijns*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten