Dag mensen,
Dubai is een heerlijke plaats, maar toch ben ik het beu...Althans het eten. Het maakt niet uit wat ik eet, hoe en waarom, maar ik ben alweer ziek. Ik loop nu al 3 dagen met een baksteen in de maag, en kan hem niet gebruiken om een huis te zetten...Het moet maar eens gedaan zijn met al die problemen, en dus heb ik besloten om de komende dagen niets meer te eten, want dan kunt ge er ook geen problemen van hebben, ofwel?
Ik vrees echter dat ik het ongeveer 2u zal volhouden...Ik hou u op de hoogte...of eigenlijk niet, want omwille van bovengenoemde gezondheidsproblemen zal ik de komende dagen nauwelijks op het werk verschijnen en dus ook geen internet kunnen gebruiken...
Echter, er is 1 lichtpuntje in de duisternis. Zodadelijk moet ik mijn Medische testkit gaan afhalen om morgen een bloedtest en longenrontgenfoto te laten nemen (Aids controle en TBC) Ik heb geen van beide, en de overheid dat al gezegd, maar ze willen het niet geloven en dus krijg ik een test kado (overigens zelf te betalen!) Als alles dan meezit, heb ik over een halve week mijn visum.
En nu ben ik maar eens weg, want 'k ben al een half uur te laat op een afspraak...Maar op zich is dat niet erg, want alles to een uur is acceptabel.
Tot ziens,
Wouter
maandag 28 december 2009
zaterdag 26 december 2009
Dag liefste lezer,
De energie hangt in de lucht, de temperatuur is ideaal en de hunker naar nieuwe avonturen is terug op gang getrokken. De eerste maand in het Midden Oosten zit er op, de mallemolen is op gang en alle verwachtingen zijn bijgeschaafd...of toch bijna alle verwachtingen dan toch...Op vlak van eten zijn ze gewoon compleet ondersteboven gehaald.
Terwijl vorige dagen het nog niet te merken was dat kerst zou komen, is afgelopen middag de bom ingeslagen. Overal kerstwensen, heerlijke warme kerstmutsen op de kassières hun hoofd, en Duitse + Amerikaanse kerstmuziek over een witte kerst in de winkels..o Ironie...bij 28 graden buiten.
Kerstavond is ook een beetje een avond van speciaal eten. Op het menu staat vanavond een eerder bescheiden aanbod van groenten en fruit...Het voorgerecht bestaat uit enkele krokante warme gevulde deegwaren uit India, waarvan de naam me nu ontglipt, maar het is te vergelijken met de Peruaanse 'Empenada'. Een salade van Griekse feta met ingewerkte olijven, 10 verschillende soorten groenten samen met wat Frans brood als hoofdgerecht en de Thaise Kiwano als dessert. De kiwano is een voor ons Europeanen een redelijk onbekend product, ongeveer ter grootte van een appel, oranjegelig gekleurd, met puntige minivulkaantjes op de wand en vanbinnen meloenvormige zaadjes in een groenige slijmerige gesegmenteerde pudding, vergelijkbaar met een overrijpe doorgeschoten Franse komkommer. Iets heel apart, niet goedkoop, 3 euro per stuk, en van smaak eigenlijk niet uitzonderlijk. Het doet wat denken aan de frisse variant van een passievrucht...
En voor de rest ligt de supermarkt nog steeds vol met nog te ontdekken groenten en fruit...Snakefruit, druiven zo groot als pruimen en pruimen zo klein als druiven, groene bananen met wratten, mango's die op bananen lijken, mango's zo klein als pruimen maar groter dan druiven, vers gepelde cocosnoten, Pakistaanse mandarijntjes, Chickoos, suikerriet, ...... Maar nergens een frisse Jonagold, helaas.
Van al dat eten begint de maag spontaan honger te krijgen. Ik zou zo graag nog meer dingen neerschrijven, maar de maag roept!
Eet smakelijk,
Wouter
PS: Op kerstdag was het authentieke Vlaamse kost...Eieren met (Saudische) spinaziepatatten...Man man man, wat heb ik dat gemist.
De energie hangt in de lucht, de temperatuur is ideaal en de hunker naar nieuwe avonturen is terug op gang getrokken. De eerste maand in het Midden Oosten zit er op, de mallemolen is op gang en alle verwachtingen zijn bijgeschaafd...of toch bijna alle verwachtingen dan toch...Op vlak van eten zijn ze gewoon compleet ondersteboven gehaald.
Terwijl vorige dagen het nog niet te merken was dat kerst zou komen, is afgelopen middag de bom ingeslagen. Overal kerstwensen, heerlijke warme kerstmutsen op de kassières hun hoofd, en Duitse + Amerikaanse kerstmuziek over een witte kerst in de winkels..o Ironie...bij 28 graden buiten.
Kerstavond is ook een beetje een avond van speciaal eten. Op het menu staat vanavond een eerder bescheiden aanbod van groenten en fruit...Het voorgerecht bestaat uit enkele krokante warme gevulde deegwaren uit India, waarvan de naam me nu ontglipt, maar het is te vergelijken met de Peruaanse 'Empenada'. Een salade van Griekse feta met ingewerkte olijven, 10 verschillende soorten groenten samen met wat Frans brood als hoofdgerecht en de Thaise Kiwano als dessert. De kiwano is een voor ons Europeanen een redelijk onbekend product, ongeveer ter grootte van een appel, oranjegelig gekleurd, met puntige minivulkaantjes op de wand en vanbinnen meloenvormige zaadjes in een groenige slijmerige gesegmenteerde pudding, vergelijkbaar met een overrijpe doorgeschoten Franse komkommer. Iets heel apart, niet goedkoop, 3 euro per stuk, en van smaak eigenlijk niet uitzonderlijk. Het doet wat denken aan de frisse variant van een passievrucht...
En voor de rest ligt de supermarkt nog steeds vol met nog te ontdekken groenten en fruit...Snakefruit, druiven zo groot als pruimen en pruimen zo klein als druiven, groene bananen met wratten, mango's die op bananen lijken, mango's zo klein als pruimen maar groter dan druiven, vers gepelde cocosnoten, Pakistaanse mandarijntjes, Chickoos, suikerriet, ...... Maar nergens een frisse Jonagold, helaas.
Van al dat eten begint de maag spontaan honger te krijgen. Ik zou zo graag nog meer dingen neerschrijven, maar de maag roept!
Eet smakelijk,
Wouter
PS: Op kerstdag was het authentieke Vlaamse kost...Eieren met (Saudische) spinaziepatatten...Man man man, wat heb ik dat gemist.
donderdag 24 december 2009
vogeltjes
Dag menschen,
Zoals beloofd hierbij enkele fogeltjes. Aparte exemplaren. Zij die meer weten over de gewoonten en namen, gelieve u eens goed uit te leven in de reacties.
Groenten,
Wouter
ps: dat kleine zwarte exemplaar kan heel mooi zingen!
Zoals beloofd hierbij enkele fogeltjes. Aparte exemplaren. Zij die meer weten over de gewoonten en namen, gelieve u eens goed uit te leven in de reacties.
Groenten,
Wouter
ps: dat kleine zwarte exemplaar kan heel mooi zingen!
Waar is het postkantoor?
Dag feestgangers,
25 graden, volop zon en nauwelijks kerstbomen. Het is kerst en als ik geen kalender had gehad, dan zou ik niet geweten hebben dat het een feestweek is. Niet in hier echter, want de kerstbomen zijn op, de sneeuw is allemaal al gevallen in Europa en de thermostaat is blijven plakken op 25 graden.
En vrij nemen zit er helaas pindakaas ook niet in. Wegens familiale omstandigheden is 1 collega naar India vertrokken en als gevolg daar van hebben we geen aflos op de diensten. Dat wordt dus ongeveer 11dagen in een rij werken (non-de-miljaar-de-ju), als het er niet meer worden...En zeggen dat ik normaal vrij was op kerst. :-( en al had gepland om gordijnen te gaan kopen en de chicha te roken met de buren (waterpijp)...Dit geheel terzijde natuurlijk.
Gisteren was het tijd om eens op verkenning te gaan in Dubai Marina: Een waarlijk prachtige en rustige binnenhaven, omringd door hypermoderne hoogbouw van wel 200-300m hoge wolkenkrabbers met aan de basis een heel lange esplanade vol met terrasjes en boten aan de kade. Aangenaam vertoeven! Jammer dat de huurprijzen er zo hoog liggen, anders had ik me daar iets gehuurd. Nu zit ik ook in hoogbouw (12e verdiep) maar net iets minder luxueus.
Tijdens een lange wandeling was ik op zoek naar een postkantoor om postzegels en kerstkaartjes te kopen. Helaas heb ik er weer geen gevonden en dus heb ik er de brui aan gegeven. Dit jaar wordt het een digitale wenskaart, een zelfgemaakte want niets is ambetanter om eenzelfde kerstkaart van drie van je vrienden te ontvangen.....
Tot ziens,
Wouter
25 graden, volop zon en nauwelijks kerstbomen. Het is kerst en als ik geen kalender had gehad, dan zou ik niet geweten hebben dat het een feestweek is. Niet in hier echter, want de kerstbomen zijn op, de sneeuw is allemaal al gevallen in Europa en de thermostaat is blijven plakken op 25 graden.
En vrij nemen zit er helaas pindakaas ook niet in. Wegens familiale omstandigheden is 1 collega naar India vertrokken en als gevolg daar van hebben we geen aflos op de diensten. Dat wordt dus ongeveer 11dagen in een rij werken (non-de-miljaar-de-ju), als het er niet meer worden...En zeggen dat ik normaal vrij was op kerst. :-( en al had gepland om gordijnen te gaan kopen en de chicha te roken met de buren (waterpijp)...Dit geheel terzijde natuurlijk.
Gisteren was het tijd om eens op verkenning te gaan in Dubai Marina: Een waarlijk prachtige en rustige binnenhaven, omringd door hypermoderne hoogbouw van wel 200-300m hoge wolkenkrabbers met aan de basis een heel lange esplanade vol met terrasjes en boten aan de kade. Aangenaam vertoeven! Jammer dat de huurprijzen er zo hoog liggen, anders had ik me daar iets gehuurd. Nu zit ik ook in hoogbouw (12e verdiep) maar net iets minder luxueus.
Tijdens een lange wandeling was ik op zoek naar een postkantoor om postzegels en kerstkaartjes te kopen. Helaas heb ik er weer geen gevonden en dus heb ik er de brui aan gegeven. Dit jaar wordt het een digitale wenskaart, een zelfgemaakte want niets is ambetanter om eenzelfde kerstkaart van drie van je vrienden te ontvangen.....
Tot ziens,
Wouter
maandag 21 december 2009
Zinloosheid
Hi Folks,
Er zijn zo van die dingen in je leven waarvan je denkt...man man man...Dit is iets stom. Denk maar aan de auto afwassen en vijf minuten later door de modder rijden. Of de planten wateren voor een onweersbui. Of een Engelse tekst vertalen in het Arabisch, met behulp van een woordenlijst in MsWord.
Jawel, dat laatste heb ik net moeten doen als onderdeel van mijn dagtaak. Voor de eerste keer, en helaas niet voor de laatste keer. We hebben namelijk een verwachting voor een Saudische TV-zender, waarbij we een Arabische tekst moeten schrijven. éën probleem echter, er is niemand op kantoor die Arabisch spreekt, en dat is behoorlijk iritant en vooral frustrerend. De tekst staat dus vol met grammaticafouten en na een uur wordt je er compleet appelig van.
En nu genieten van de zon!
Groenten,
Wouter
Er zijn zo van die dingen in je leven waarvan je denkt...man man man...Dit is iets stom. Denk maar aan de auto afwassen en vijf minuten later door de modder rijden. Of de planten wateren voor een onweersbui. Of een Engelse tekst vertalen in het Arabisch, met behulp van een woordenlijst in MsWord.
Jawel, dat laatste heb ik net moeten doen als onderdeel van mijn dagtaak. Voor de eerste keer, en helaas niet voor de laatste keer. We hebben namelijk een verwachting voor een Saudische TV-zender, waarbij we een Arabische tekst moeten schrijven. éën probleem echter, er is niemand op kantoor die Arabisch spreekt, en dat is behoorlijk iritant en vooral frustrerend. De tekst staat dus vol met grammaticafouten en na een uur wordt je er compleet appelig van.
En nu genieten van de zon!
Groenten,
Wouter
en toen was het donker
Dag liefste sneeuwbaggeraar,
Van overal in het Vlaamsche land worden sneeuwberichten verspreid in de wijde wereld. Ook uit Schotland of zelfs uit Bulgarije vluchten mensen weg om toch maar om te ontsnappen aan de sneeuw en het donker weer. En heel wat mensen trekken in deze donkere maanden naar het zuiden om zichzelf op te laden. Spanje of zelfs verder...Bijna iedereen vlucht voor het weer, behalve dan die gekke Indiers of de Filipino's. Zij lopen deez dagen nogal dik gekleed rond in Dubaï, want ook hier is de winter voelbaar. Slechts 23-24 graden vandaag...brrr, en in de ochtend zelfs nevelachtige toestanden. En zeggen dat januari nog kouder is..Had ik maar mijn wollen muts meegenomen op deze uitstap? Had ik maar een appartement genomen met isolatie of eentje waarvan de airco ook warme lucht blaast.
Maar dat is nog niet het ergste...Naast de kilte staat de zon rond de kerstdagen namelijk op zijn laagste punt aan de horizon en duren de dagen wel heel kort. Om 7u piept ze boven de horizon en om 17u36 is het alweer gedaan met zingen. En een kwartier later is het pikkedonker...Dat is toch wel even wennen, hoor! Ik vertrok om half vijf naar de supermarkt in een overbelichte hemel, en tegen dat ik buitenkom staat de zon aan de onderste trap van een lader, klaar om af te zwaaien.
Intussen even een update over mijn anarchistische of eerder wanordelijk leven tussen de Arabieren. De visa-aanvraag is nog steeds hangende, en sinds de 19e verblijf ik als een illegaal in het land (gelukkig is er een geen politiecontrole). Een bankrekening openen, een auto kopen, internet - tv en dergelijke zijn dus hangende, net zoals de sociale contacten worden beperkt door een gebrek aan vervoer...... Voor de rest al aardig kennisgemaakt met de buren, twee Palestijns-Jordaanse chica's van mijn leeftijd met een uitgesproken liberale islamgedachte. Al mag je liberaal wel niet vergelijken met liberaal Europees. Ze zijn nog steeds gelovig, dragen voor de helft een hoofddoek ( de oudste van de twee) en zijn bereid om te discussiëren over de holebi-cultuur in Europa....Hun antwoorden en ideeën zou je in Europa omschrijven als conservatief en zelfs discriminerend, maar na enige discussie zagen ze ook langzaam in dat hun reactie overdreven was. Ruimdenkend, en dus per definitie liberaal...Al kun je dat niet altijd zeggen van Verhofstadt en de zijnen.
Aha, voor het slapengaan nog ander dingetje.. Ik ben nu officieel 20 dagen uit dienst van Weathernews, en nog steeds in de mogelijkheid mijn webmail te lezen (zo heb ik vandaag getest voor de eerste keer in een paar weken). Niet dat daar veel zinnigs in staat, (aka SPAM) maar toch zou ik officieel op deze manier een bericht willen geven aan de meelezende Nederlanders die zooi te sluiten..."Misschien moet ge een dreigement gebruiken," zegt het duivelse stemmetje in mijn hoofd, "en uitreksel van die mailbox publiekelijk maken!" "Niet doen", zegt een goddelijke stemmetje "ge moogt geen ruiten breken". Soit, ik ben er nog niet uit, maar als iemand mijn mailbox in de tussentijd wilt gebruiken om de wereld te spammen...Doe gerust... het adres: wouter@wni.com
Groenten,
Woestijnkabouter Wouter
Van overal in het Vlaamsche land worden sneeuwberichten verspreid in de wijde wereld. Ook uit Schotland of zelfs uit Bulgarije vluchten mensen weg om toch maar om te ontsnappen aan de sneeuw en het donker weer. En heel wat mensen trekken in deze donkere maanden naar het zuiden om zichzelf op te laden. Spanje of zelfs verder...Bijna iedereen vlucht voor het weer, behalve dan die gekke Indiers of de Filipino's. Zij lopen deez dagen nogal dik gekleed rond in Dubaï, want ook hier is de winter voelbaar. Slechts 23-24 graden vandaag...brrr, en in de ochtend zelfs nevelachtige toestanden. En zeggen dat januari nog kouder is..Had ik maar mijn wollen muts meegenomen op deze uitstap? Had ik maar een appartement genomen met isolatie of eentje waarvan de airco ook warme lucht blaast.
Maar dat is nog niet het ergste...Naast de kilte staat de zon rond de kerstdagen namelijk op zijn laagste punt aan de horizon en duren de dagen wel heel kort. Om 7u piept ze boven de horizon en om 17u36 is het alweer gedaan met zingen. En een kwartier later is het pikkedonker...Dat is toch wel even wennen, hoor! Ik vertrok om half vijf naar de supermarkt in een overbelichte hemel, en tegen dat ik buitenkom staat de zon aan de onderste trap van een lader, klaar om af te zwaaien.
Intussen even een update over mijn anarchistische of eerder wanordelijk leven tussen de Arabieren. De visa-aanvraag is nog steeds hangende, en sinds de 19e verblijf ik als een illegaal in het land (gelukkig is er een geen politiecontrole). Een bankrekening openen, een auto kopen, internet - tv en dergelijke zijn dus hangende, net zoals de sociale contacten worden beperkt door een gebrek aan vervoer...... Voor de rest al aardig kennisgemaakt met de buren, twee Palestijns-Jordaanse chica's van mijn leeftijd met een uitgesproken liberale islamgedachte. Al mag je liberaal wel niet vergelijken met liberaal Europees. Ze zijn nog steeds gelovig, dragen voor de helft een hoofddoek ( de oudste van de twee) en zijn bereid om te discussiëren over de holebi-cultuur in Europa....Hun antwoorden en ideeën zou je in Europa omschrijven als conservatief en zelfs discriminerend, maar na enige discussie zagen ze ook langzaam in dat hun reactie overdreven was. Ruimdenkend, en dus per definitie liberaal...Al kun je dat niet altijd zeggen van Verhofstadt en de zijnen.
Aha, voor het slapengaan nog ander dingetje.. Ik ben nu officieel 20 dagen uit dienst van Weathernews, en nog steeds in de mogelijkheid mijn webmail te lezen (zo heb ik vandaag getest voor de eerste keer in een paar weken). Niet dat daar veel zinnigs in staat, (aka SPAM) maar toch zou ik officieel op deze manier een bericht willen geven aan de meelezende Nederlanders die zooi te sluiten..."Misschien moet ge een dreigement gebruiken," zegt het duivelse stemmetje in mijn hoofd, "en uitreksel van die mailbox publiekelijk maken!" "Niet doen", zegt een goddelijke stemmetje "ge moogt geen ruiten breken". Soit, ik ben er nog niet uit, maar als iemand mijn mailbox in de tussentijd wilt gebruiken om de wereld te spammen...Doe gerust... het adres: wouter@wni.com
Groenten,
Woestijnkabouter Wouter
zaterdag 19 december 2009
ongemakken
Tijd om meteen met de deur in huis te vallen...Mijn verscheepte gemodificeerde en vooral stinkende containerlading is aangekomen...driewerf hoera hoera hoera ( negen keren dus)! Het heeft me bloed, zweet en tranen, dirhams, euros gekost, maar veel belangrijker zijn de goede herinneringen die de goederen in me naar bovenhaalden. Foto's, reisartefacten, een hangmat (nog niet gevonden, maar hopelijk kan is ze morgen eens uittesten tussen twee appartementsgebouwen in), noodzakelijke kledij en noem maar op.
Vam de twintig verscheepte dozen, zijn er slechts 2 gecontroleerd door de douane. Het kan haast geen toeval zijn dat het net de dozen met de digitale informatiedragers was die deze eer heeft weggedragen. Uit bezorgdheid en vooral curiousiteit waren dit dan ook de eerste twee dozen die ik vanavond heb opgescheurd, vol van overgave om te zien of er niets ontbrak of beschadigd was. ..oef, de pingpongballetjes zijn ongeschonden gebloven, maar ach, een fotokader heeft het niet overleeft, getweeëndeeld door onvoorzichtige behandeling bij de douane....Nu denkt u vast waarom ik dit op de douane steek, nietwaar meine fründliche freunde? ...de reden is simpel, ik heb mijn goederen deskundig op gecontroleerd op een Hercules Poirotiaanse manier, zijnde, met ogen en verstand. Na enig speurwerk merkte ik dat de clipskes op de achterzijde van de fotokader open waren, waardoor de glasplaat en de fotos los kwamen te liggen van het frame. Nu kan ik wel honderd procent zekerheid zeggen dat ik die clipskes gesloten had, dus concludeerde de anders zo simpele geest van me, dat de douane ze geopenend heeft (en onvolledig gesloten, die smeerlapen) . Dit maakt me dus wel curieus ende nieuwsgierig waarom de douane zo graag persoonlijke familiefotos onder de loep neemt? Is het voor de puist en de neus van tante heks? Of om de derde tepel van achtergrootnicht, wiens naam ik hier voor de discretie niet ga noemen, te bekijken?
Met enig leedvermaak en een brede glimlach heb ik geconstateerd dat de douane niet de moeite heeft genomen om de computer te doorzoeken...Ik had de kist volgestopt van die biologisch afbreekbare isimobollekes (piepschuim voor de Nederlandsonkundige Nederlanders...Is dit nu wat men noemt een contradictio in terminis?) en vooraf even de harde schijf er uit gehaald, en de backupversie ergens ver verstopt! Ik wou dat ik die mannen hun gezicht had gezien toen ze computerkist opentrokken, om tot de constatatie te moeten komen dat er behalve van onderdelen niets maar ook niets in die kist zat dat ze konden controleren/censuren!
En ik maar schudden achteraf om al die bollekes eruit de flappen. Na 5 minuten kwamen er nog steeds van die dingen uit de kist!
Weet je, alle goederen die uit de dozen komen, hebben zo penetrante licht ontsmette chemische geur waarvan mijn fijngevoelige neus spontaan allergisch van word. Ge zou er verdorie diaree van krijgen, zo'n lichte stank is het. Merk op dat de schrijver dezes hier in de voorwaardelijke zin schrijft, "zou", want wat ge al hebt, kunt niet krijgen. Voor de gevoelige lezers wil ik graag even opmerken dat ze beter direct naar de volgende alinea gaan. Sinds mijn aankomst bijna een maand terug (amai dat is snel gegaan) heb ik vandaag voor de 3e keer een diaree van formaat gehad ( plus koorts voor de gelegenheid). De eerste keer kan ik me nog goed herinneren...dat was in de eerste week na het eten van Indische lunch nabij het werk..Geen idee wat het was, maar het trok op geen fluit en was heel pikant. En dan was er vorige week na het eten van een overheerlijke thaise pikante groentenschotel. een welgemeende onpasselijkheid..2 dagen ben ik ziek geweest.....Nu zit ik met het prangende dilemma: Zijn alle andere dingen van dat restaurant ook zo lekker en krijgt ge daar dan ook diaree van? Of zijn ze vies en gezond? En dan is er dus vandaag de derde keer: Oorzaak: vermoedelijk een soort lasagne van gistereavond, van de afhaalafdeling in de supermarkt..Het was nog warm toen het kassa passeerde, ondanks dat het wel 200m lopen is naar de kassa...(supermarkt Lulu is een beetje te vergelijken van grootte met een carrefourwinkel in Burcht of Schoten of de Makro van Nieuwegein) Heerlijk en goedkoop! ..maar goed, om het klimaat te sparen heb ik de afgelopen maand nog maar nauwelijks zelf eten gekookt, en vooral eten uit grootkeukens naar binnen gewerkt...Nul verbruik kookvuur (niet moeilijk als je er geen hebt natuurlijk)!
Voor de rest heb ik niet veel te melden..Het regent opnieuw en de straten zullen wel weer blank komen ergens te velden. Dat is niets in vergelijking met de sneeuw in de Benelux. Naar het schijnt is er toch 20cm poeder gevallen...Iemand zin om wat fotos op te sturen?
Groenten,
Wouter
Vam de twintig verscheepte dozen, zijn er slechts 2 gecontroleerd door de douane. Het kan haast geen toeval zijn dat het net de dozen met de digitale informatiedragers was die deze eer heeft weggedragen. Uit bezorgdheid en vooral curiousiteit waren dit dan ook de eerste twee dozen die ik vanavond heb opgescheurd, vol van overgave om te zien of er niets ontbrak of beschadigd was. ..oef, de pingpongballetjes zijn ongeschonden gebloven, maar ach, een fotokader heeft het niet overleeft, getweeëndeeld door onvoorzichtige behandeling bij de douane....Nu denkt u vast waarom ik dit op de douane steek, nietwaar meine fründliche freunde? ...de reden is simpel, ik heb mijn goederen deskundig op gecontroleerd op een Hercules Poirotiaanse manier, zijnde, met ogen en verstand. Na enig speurwerk merkte ik dat de clipskes op de achterzijde van de fotokader open waren, waardoor de glasplaat en de fotos los kwamen te liggen van het frame. Nu kan ik wel honderd procent zekerheid zeggen dat ik die clipskes gesloten had, dus concludeerde de anders zo simpele geest van me, dat de douane ze geopenend heeft (en onvolledig gesloten, die smeerlapen) . Dit maakt me dus wel curieus ende nieuwsgierig waarom de douane zo graag persoonlijke familiefotos onder de loep neemt? Is het voor de puist en de neus van tante heks? Of om de derde tepel van achtergrootnicht, wiens naam ik hier voor de discretie niet ga noemen, te bekijken?
Met enig leedvermaak en een brede glimlach heb ik geconstateerd dat de douane niet de moeite heeft genomen om de computer te doorzoeken...Ik had de kist volgestopt van die biologisch afbreekbare isimobollekes (piepschuim voor de Nederlandsonkundige Nederlanders...Is dit nu wat men noemt een contradictio in terminis?) en vooraf even de harde schijf er uit gehaald, en de backupversie ergens ver verstopt! Ik wou dat ik die mannen hun gezicht had gezien toen ze computerkist opentrokken, om tot de constatatie te moeten komen dat er behalve van onderdelen niets maar ook niets in die kist zat dat ze konden controleren/censuren!
En ik maar schudden achteraf om al die bollekes eruit de flappen. Na 5 minuten kwamen er nog steeds van die dingen uit de kist!
Weet je, alle goederen die uit de dozen komen, hebben zo penetrante licht ontsmette chemische geur waarvan mijn fijngevoelige neus spontaan allergisch van word. Ge zou er verdorie diaree van krijgen, zo'n lichte stank is het. Merk op dat de schrijver dezes hier in de voorwaardelijke zin schrijft, "zou", want wat ge al hebt, kunt niet krijgen. Voor de gevoelige lezers wil ik graag even opmerken dat ze beter direct naar de volgende alinea gaan. Sinds mijn aankomst bijna een maand terug (amai dat is snel gegaan) heb ik vandaag voor de 3e keer een diaree van formaat gehad ( plus koorts voor de gelegenheid). De eerste keer kan ik me nog goed herinneren...dat was in de eerste week na het eten van Indische lunch nabij het werk..Geen idee wat het was, maar het trok op geen fluit en was heel pikant. En dan was er vorige week na het eten van een overheerlijke thaise pikante groentenschotel. een welgemeende onpasselijkheid..2 dagen ben ik ziek geweest.....Nu zit ik met het prangende dilemma: Zijn alle andere dingen van dat restaurant ook zo lekker en krijgt ge daar dan ook diaree van? Of zijn ze vies en gezond? En dan is er dus vandaag de derde keer: Oorzaak: vermoedelijk een soort lasagne van gistereavond, van de afhaalafdeling in de supermarkt..Het was nog warm toen het kassa passeerde, ondanks dat het wel 200m lopen is naar de kassa...(supermarkt Lulu is een beetje te vergelijken van grootte met een carrefourwinkel in Burcht of Schoten of de Makro van Nieuwegein) Heerlijk en goedkoop! ..maar goed, om het klimaat te sparen heb ik de afgelopen maand nog maar nauwelijks zelf eten gekookt, en vooral eten uit grootkeukens naar binnen gewerkt...Nul verbruik kookvuur (niet moeilijk als je er geen hebt natuurlijk)!
Voor de rest heb ik niet veel te melden..Het regent opnieuw en de straten zullen wel weer blank komen ergens te velden. Dat is niets in vergelijking met de sneeuw in de Benelux. Naar het schijnt is er toch 20cm poeder gevallen...Iemand zin om wat fotos op te sturen?
Groenten,
Wouter
dinsdag 15 december 2009
wateroverlast
Dag thuisfront,
Alweer een dag is gepasseerd, een mooie dag, eentje met een paar wolkjes, vrolijke gezichtjes en een met veel plassen. Zoals de vorige keer bericht te hebben, is het vochtig (geweest) in mijn nieuwe stad zonder riolering. Vochtig mag je interpreteren in de brede zin van het woord. Van kop tot teen en van buik tot rug.
Het regenavontuur heeft 3 dagen volgehouden om vandaag tot rust te komen in Oman. De regen is weg, de sonne wedergekeerd, de verkeersanarchie opgelost en de toeterende taxis toeteren nog steeds. Achter al dat natuurgeweld kwam de zon te voorschijn piepen, jeweetwel, zo een typisch zwak voorjaarszonnetje dat je doet kiezen tussen een T-shirt of een trui. De keuze was pijnlijk en het resultaat navenant.
Nu ik eindelijk een beetje ingewerkt geraak, kan ik tussen de uren al eens het kantoor verlaten, een wandelingetje maken in de buurt op zoek naar wat eten en wat vogeltjes. Er fladderen rare beesten rond...Gisteren nog 2 papegaai-achtigen gezien (god weet hoe die hier beland zijn) en vandaag een verre neef van de merel, even groot, eleganter en met meer kleur. Bovendien zingt deze een stuk mooier. Als het eens lukt om een foto te trekken, dan krijgt ge zeker een beeld te zien ( hopelijk krijgen we dan van één van de volgers van deze blog : bernardwx, een halve ornitoloog en bovenal een excellent weerman, een uitleg...@ Bernard: heb je de hint begrepen? *grijns*)
Andere dingen fotograferen lukt wel. Hierbij een paar beeldjes van de wateroverlast gisteren en vandaag. Volgens officiële cijfers is er tussen de 47- 107mm gevallen in en rondom Dubai. Dat is niet van de poes, en het resultaat mag er wezen. Het water stond 30cm hoog in mijn straat, en naar het schijnt tot aan het middel aan een supermarkt wat verder. Om u een gedacht te geven, dat middel is van een Filipijnse van een meter vijf-en-vijftig..dus ongeveer op kniehoogte voor mij) Van kleine mensen gesproken, ge vindt hier ook grote zielen ('k ben hier al een vrouw tegengekomen van mijn lengte. Ge kont haar met 1 woord samenvatten: afschrikwekkend!)
Vanavond wordt de containerlading geleverd, eindelijk, na zoveel dagen van lang wachten. En rond hetzelfde moment worden ook de zetels afgezet. Er komt langzaam een einde aan al de paperassen. Hopelijk heb ik mijn paspoort snel, maar eerst moet ik nog een bloedproef doorstaan ...letterlijk en figuurlijk. De overheid heeft hun zinnen gezet om Aids uit het land te bannen, en om dit doel te bereiken moet iedereen die hier komt wonen, een bloedproef ondergaan. Wie Aids of hiv heeft, krijgt géén visum...Diti s nogal verregaand en doet me denken aan praktijken uit het Derde Rijk. Maar ach, ik moet geen schrik hebben..De laatste keer dat mijn bloed was getrokken, was ik nog gezond, maar ondertussen heb ik wel weeral enkele continenten afgereisd! Wie weet ;-)
Groenten,
Wouter
ps: fotos uploaden lukt om een of andere reden niet vandaag. Dan zal het voor een andere keer zijn.
Alweer een dag is gepasseerd, een mooie dag, eentje met een paar wolkjes, vrolijke gezichtjes en een met veel plassen. Zoals de vorige keer bericht te hebben, is het vochtig (geweest) in mijn nieuwe stad zonder riolering. Vochtig mag je interpreteren in de brede zin van het woord. Van kop tot teen en van buik tot rug.
Het regenavontuur heeft 3 dagen volgehouden om vandaag tot rust te komen in Oman. De regen is weg, de sonne wedergekeerd, de verkeersanarchie opgelost en de toeterende taxis toeteren nog steeds. Achter al dat natuurgeweld kwam de zon te voorschijn piepen, jeweetwel, zo een typisch zwak voorjaarszonnetje dat je doet kiezen tussen een T-shirt of een trui. De keuze was pijnlijk en het resultaat navenant.
Nu ik eindelijk een beetje ingewerkt geraak, kan ik tussen de uren al eens het kantoor verlaten, een wandelingetje maken in de buurt op zoek naar wat eten en wat vogeltjes. Er fladderen rare beesten rond...Gisteren nog 2 papegaai-achtigen gezien (god weet hoe die hier beland zijn) en vandaag een verre neef van de merel, even groot, eleganter en met meer kleur. Bovendien zingt deze een stuk mooier. Als het eens lukt om een foto te trekken, dan krijgt ge zeker een beeld te zien ( hopelijk krijgen we dan van één van de volgers van deze blog : bernardwx, een halve ornitoloog en bovenal een excellent weerman, een uitleg...@ Bernard: heb je de hint begrepen? *grijns*)
Andere dingen fotograferen lukt wel. Hierbij een paar beeldjes van de wateroverlast gisteren en vandaag. Volgens officiële cijfers is er tussen de 47- 107mm gevallen in en rondom Dubai. Dat is niet van de poes, en het resultaat mag er wezen. Het water stond 30cm hoog in mijn straat, en naar het schijnt tot aan het middel aan een supermarkt wat verder. Om u een gedacht te geven, dat middel is van een Filipijnse van een meter vijf-en-vijftig..dus ongeveer op kniehoogte voor mij) Van kleine mensen gesproken, ge vindt hier ook grote zielen ('k ben hier al een vrouw tegengekomen van mijn lengte. Ge kont haar met 1 woord samenvatten: afschrikwekkend!)
Vanavond wordt de containerlading geleverd, eindelijk, na zoveel dagen van lang wachten. En rond hetzelfde moment worden ook de zetels afgezet. Er komt langzaam een einde aan al de paperassen. Hopelijk heb ik mijn paspoort snel, maar eerst moet ik nog een bloedproef doorstaan ...letterlijk en figuurlijk. De overheid heeft hun zinnen gezet om Aids uit het land te bannen, en om dit doel te bereiken moet iedereen die hier komt wonen, een bloedproef ondergaan. Wie Aids of hiv heeft, krijgt géén visum...Diti s nogal verregaand en doet me denken aan praktijken uit het Derde Rijk. Maar ach, ik moet geen schrik hebben..De laatste keer dat mijn bloed was getrokken, was ik nog gezond, maar ondertussen heb ik wel weeral enkele continenten afgereisd! Wie weet ;-)
Groenten,
Wouter
ps: fotos uploaden lukt om een of andere reden niet vandaag. Dan zal het voor een andere keer zijn.
zaterdag 12 december 2009
Veel regen
Dag lustige lezers,
Vanop het werk snel een berichtje schrijven is altijd leuk meegenomen. Vandaag was net als gisteren een heel drukke werkdag, want sinds gisteren moet ik onafhanklijk mijn diesten doen, zonder begeleiding van collegas. Heel leuk, maar vooral zeer vermoeiend met lange dagen, zoals je dat wel vaak hebt bij nieuwe jobs. Normaalgezien zou ik hierbij hulp krijgen van een collega, maar die krijgt dan ook weer training...Om een lang verhaal kort te maken, het is hier een heksenketel en concentreren lukt dan ook niet goed als je met 4 op evenveel vierkante meter zit te werken. Eigenlijk een beetje absurd, maar het zal wel beteren eens de nieuwe ruimte gezegend kan worden. Het beloofd alleszins iets trendy en aangenaam te worden, temeer omdat er een zwembad op het bovenste verdiep is...Later vast meer
Vandaag en gisteren heeft het geregend in de Emiraten, en dat zal nog wel een dag extra duren. Er slingert een golvend front boven ons hoofd en laat af en toe wat hemelwater vallen. Geen grote hoeveelheden, maar toch al genoeg om de straten van plassen te voerzien. Riolering voor hemelwater bestaat niet, dus er staan grote plassen op vele plaatsen. Het doet me een beetje aan het zomerse weertje in België denken...kwakkelend en 20 graden, nogal koud en daarom had ik deze ochtend zelfs mijne frak uit de kast moeten halen. brrrrr. Alhoewel, klagen moet ik niet doen, want naar het schijnt gaat het volgende dagen flink vriezen in de Benelux. Hou me op de hoogte!
Zo, tijd om naar huis te gaan, nog wat meubilair in mekaar te timmeren en dan weer slapen...Opstaan om 4u is geen pretje, zeker voor een slaapbeest als ik.
slaapwel,
Wouter
Vanop het werk snel een berichtje schrijven is altijd leuk meegenomen. Vandaag was net als gisteren een heel drukke werkdag, want sinds gisteren moet ik onafhanklijk mijn diesten doen, zonder begeleiding van collegas. Heel leuk, maar vooral zeer vermoeiend met lange dagen, zoals je dat wel vaak hebt bij nieuwe jobs. Normaalgezien zou ik hierbij hulp krijgen van een collega, maar die krijgt dan ook weer training...Om een lang verhaal kort te maken, het is hier een heksenketel en concentreren lukt dan ook niet goed als je met 4 op evenveel vierkante meter zit te werken. Eigenlijk een beetje absurd, maar het zal wel beteren eens de nieuwe ruimte gezegend kan worden. Het beloofd alleszins iets trendy en aangenaam te worden, temeer omdat er een zwembad op het bovenste verdiep is...Later vast meer
Vandaag en gisteren heeft het geregend in de Emiraten, en dat zal nog wel een dag extra duren. Er slingert een golvend front boven ons hoofd en laat af en toe wat hemelwater vallen. Geen grote hoeveelheden, maar toch al genoeg om de straten van plassen te voerzien. Riolering voor hemelwater bestaat niet, dus er staan grote plassen op vele plaatsen. Het doet me een beetje aan het zomerse weertje in België denken...kwakkelend en 20 graden, nogal koud en daarom had ik deze ochtend zelfs mijne frak uit de kast moeten halen. brrrrr. Alhoewel, klagen moet ik niet doen, want naar het schijnt gaat het volgende dagen flink vriezen in de Benelux. Hou me op de hoogte!
Zo, tijd om naar huis te gaan, nog wat meubilair in mekaar te timmeren en dan weer slapen...Opstaan om 4u is geen pretje, zeker voor een slaapbeest als ik.
slaapwel,
Wouter
vrijdag 11 december 2009
shopping walhalla: Dubai Mall
Beste lustige lezers,
Dubai is geld krijgen en geld uitgeven, meer dan in alle andere steden te wereld. Decadenter dan in het Zwitserse Luzern, vriendelijker dan in het Canadese Vancouver en goedkoper dan Brussel, Amsterdam of Londen. Dubaï is pracht gekruist met kitsch, drukte afgewisseld met relaxte mensen, zakenlui te midden van toeristen. Eigenlijk is de stad heel divers, en ligt het op het hedendaagse kruispunt van oost en west. Hoewel Amerika en Europa heel ver zijn in afstand, is de stad eigenlijk een op en top Europese stad. Echter, het "echte"stadcentrum zit vol met Indïers, Pakistani en Filipino's. De stad brengt een zeer compleet amalgaam van een vredevolle en gerespecteerde Islamcultuur met de kapitalistische ingesteldheid van Europeanen en de typische ongedrongen handelsgeest van de Aziaten.
Van alle wereldsteden die ik mogen ervaren heb, vullen Tokyo, Vancouver en Dubai samen de top drie. Tokyo omwille van het grote cultuurverschil met de Europese maatschappij te midden van een groene omgeving en de knappe vrouwlijke schoonheid. Vancouver omwille van de zeer ontspannen en internationale sfeer in het architectonisch ongeëvenaarde stadscentrum en Dubaï omwille alle bovenstaande elementen.
Omdat ik vandaag vrij had gekregen op het werk, heb ik alle kansen aangegrepen om nog eens wat geld over de boeg te gooien. Twee zitbanken en een plasma tv gekocht in de Dubai Mall, het grootste shoppingcenter ter wereld, het walhalla voor iedere koopzieke geest! Ik heb 4 uur constant rondgelopen in het walhalla van de kapitalist en nog niet eens de helft van alle gangen genomen. Een paar winkels binnengepiept, schoenen op mijn maat proberen te vinden (onmogelijk zo blijkt!), en wat staan luisteren naar de immervriendelijke Filipijnse vrouwelijke verkoopsters. Over hen kun je een boek schrijven. Dit is echter niet mijn bedoeling, want mijne stylo is bijna leeg. Mijn ervaring leert me dat heel veel westerlingen en Arabieren in Dubai neerkijken op de Filipinos. (ik ook, maar dan enkel in de letterlijke zin van het woord). Echter, mijn welopgevoede manier (al zeg ik het zelf...ja, bescheidenheid is me vreemd...'k vrees dat ik te lang in Nederland heb gewoond en daardoor die bescheidenheid ben kwijtgespeeld) van doen komt steeds naar boven bij het zien van de moegetergde verkoopsters en meestal krijg ik dan een vriendelijke gewaardeerde glimlach terug. Overigens wil ik wel even kwijt dat in een Arabisch land de vrouw een minderwaardige positie bekleed, doch is Dubai zeer progressief te noemen. Bij de autochtone bewoners wordt dit gevoel traditioneel nog steeds ondersteund, maar de rest van wereld is gelukkig helemaal anders. Dit maakt de smeltkroes nog interessanter. Laat dit u echter niet ontmoedigen om naar hier te komen. Als je als vrouw opkomt voor je rechten en beleefd blijft, zul je weinig tot niets merken van discriminatie
Over twee dagen arriveert het schip en volgende week komen mijn goederen aan in mijn appartement! Goed, hé. En de aanvraag voor mijn paspoort is ondertussen ook vertrokken. Eindelijk. Er begint schot in de zaak te komen. Tegen nieuwjaar kan ik dan eindelijk beginnen denken een auto te kopen (vermoedelijk een tweedehandse Nissan x-trail... of een Kia sportage). Of misschien ook niet, want de kans bestaat (een kleine kans maar niet nihil) om op rigmove te gaan in die periode! Voor de mensen die niet thuis zijn in de olie- en gassector: een rigmove is een verplaatsing van een boorplatform naar een ander gas- of olieveld ( gasveld in dit geval). Maar als het ooit zover komt, dan hoor je het nog wel.
Blijf intussen cool en geniet van de koude periode. Ook hier is het frisjes. 'k begin als sterk te twijfelen op mijne frak te gaan zoeken. Het kwik duikt 's nachts al onder de 20 graden...eeen raar gevoel.
Slaap ze.
Wouter
Dubai is geld krijgen en geld uitgeven, meer dan in alle andere steden te wereld. Decadenter dan in het Zwitserse Luzern, vriendelijker dan in het Canadese Vancouver en goedkoper dan Brussel, Amsterdam of Londen. Dubaï is pracht gekruist met kitsch, drukte afgewisseld met relaxte mensen, zakenlui te midden van toeristen. Eigenlijk is de stad heel divers, en ligt het op het hedendaagse kruispunt van oost en west. Hoewel Amerika en Europa heel ver zijn in afstand, is de stad eigenlijk een op en top Europese stad. Echter, het "echte"stadcentrum zit vol met Indïers, Pakistani en Filipino's. De stad brengt een zeer compleet amalgaam van een vredevolle en gerespecteerde Islamcultuur met de kapitalistische ingesteldheid van Europeanen en de typische ongedrongen handelsgeest van de Aziaten.
Van alle wereldsteden die ik mogen ervaren heb, vullen Tokyo, Vancouver en Dubai samen de top drie. Tokyo omwille van het grote cultuurverschil met de Europese maatschappij te midden van een groene omgeving en de knappe vrouwlijke schoonheid. Vancouver omwille van de zeer ontspannen en internationale sfeer in het architectonisch ongeëvenaarde stadscentrum en Dubaï omwille alle bovenstaande elementen.
Omdat ik vandaag vrij had gekregen op het werk, heb ik alle kansen aangegrepen om nog eens wat geld over de boeg te gooien. Twee zitbanken en een plasma tv gekocht in de Dubai Mall, het grootste shoppingcenter ter wereld, het walhalla voor iedere koopzieke geest! Ik heb 4 uur constant rondgelopen in het walhalla van de kapitalist en nog niet eens de helft van alle gangen genomen. Een paar winkels binnengepiept, schoenen op mijn maat proberen te vinden (onmogelijk zo blijkt!), en wat staan luisteren naar de immervriendelijke Filipijnse vrouwelijke verkoopsters. Over hen kun je een boek schrijven. Dit is echter niet mijn bedoeling, want mijne stylo is bijna leeg. Mijn ervaring leert me dat heel veel westerlingen en Arabieren in Dubai neerkijken op de Filipinos. (ik ook, maar dan enkel in de letterlijke zin van het woord). Echter, mijn welopgevoede manier (al zeg ik het zelf...ja, bescheidenheid is me vreemd...'k vrees dat ik te lang in Nederland heb gewoond en daardoor die bescheidenheid ben kwijtgespeeld) van doen komt steeds naar boven bij het zien van de moegetergde verkoopsters en meestal krijg ik dan een vriendelijke gewaardeerde glimlach terug. Overigens wil ik wel even kwijt dat in een Arabisch land de vrouw een minderwaardige positie bekleed, doch is Dubai zeer progressief te noemen. Bij de autochtone bewoners wordt dit gevoel traditioneel nog steeds ondersteund, maar de rest van wereld is gelukkig helemaal anders. Dit maakt de smeltkroes nog interessanter. Laat dit u echter niet ontmoedigen om naar hier te komen. Als je als vrouw opkomt voor je rechten en beleefd blijft, zul je weinig tot niets merken van discriminatie
Over twee dagen arriveert het schip en volgende week komen mijn goederen aan in mijn appartement! Goed, hé. En de aanvraag voor mijn paspoort is ondertussen ook vertrokken. Eindelijk. Er begint schot in de zaak te komen. Tegen nieuwjaar kan ik dan eindelijk beginnen denken een auto te kopen (vermoedelijk een tweedehandse Nissan x-trail... of een Kia sportage). Of misschien ook niet, want de kans bestaat (een kleine kans maar niet nihil) om op rigmove te gaan in die periode! Voor de mensen die niet thuis zijn in de olie- en gassector: een rigmove is een verplaatsing van een boorplatform naar een ander gas- of olieveld ( gasveld in dit geval). Maar als het ooit zover komt, dan hoor je het nog wel.
Blijf intussen cool en geniet van de koude periode. Ook hier is het frisjes. 'k begin als sterk te twijfelen op mijne frak te gaan zoeken. Het kwik duikt 's nachts al onder de 20 graden...eeen raar gevoel.
Slaap ze.
Wouter
woensdag 9 december 2009
stofstormpje
Dag koude kuikens,
30 graden en veel stof!
Tot zover de samenvatting van deze tekst. Indien je denkt deze omschrijving u jaloers in de oren klinkt, of net aanlokkelijk lijkt, dan mag je nu de keuze maken. Of je rot op (zonder een oprotpremie ofte gouden handduk) of je leest verder! Gelieve nu te beslissen!
Ok, gekozen? Goed, van die jaloerse typekes zijn we nu verlost, en dan is het tijd om echte emoties te beschrijven. Een gevoel van een heerlijke knuffel der natuur aan de mensheid ! Deze ochtend was het lang niet licht toen ik bij een heerlijke 25 graden op een ontiegelijk vroeg uur een taxi instapte. De lucht voelde een beetje apart aan, nogal warmpjes voor de tijd van het jaar, wetende dag de dag voordien op het zelfde tijdstip mijn vel koude rillingen opwekte (toen pakweg 19 gr....het is raar hoe snel een lichaam kan wennen aan een nieuw klimaat... heerlijk is dat, maar dit geheel ter zijde). Op het kantoor aangekomen kreeg ik al snel een briefing over de stofrijke toestand waarin de Perzische golf zich verkeerde. Dat het stoffig ging zijn, dat wist ik, maar zo erg als nu had ik toch niet verwacht...Naar aanleiding van onze onderlinge weerconditie monitoren we het weer in Abu Dhabi, vooral dan de luchthaven zo'n 30km buiten de stad, in het midden der woestijn (eigenlijk heb je 1 grote woestijn vanaf Jemen tot Jordanië, en midden Iraq en de Verenigde Arabische Emiraten... maar soit, we wijken nog meer af) Deze ochtend was dat zicht al zo hard teruggelopen dat ik er helemaal van stond te kijken en tegelijk dolgelukkig van werd, want als dat daar kan, dan lukt het misschien in Dubaï ook...misschien.
Goed een paar uur later op een rustig moment tussen de uren heb ik mogen genieten van de buitenlucht...veel wind, een paar afgerukte takken aan de bomen, vuile beige lucht waar eens flatgebouwen stonden, en vooral veel mensen met zonnenbrillen om hun ogen te beschermen tegen het zand. .... met daar midden een rare kwiestenbiebel, aka ik, die als een kleuter vol verbazing de hemel zit in te turen! Heerlijk!
NA het werk snel naar huis getaxied om vanop balkonhoogte het stof uit de lucht te kijken en foto's schieten (het woord trekken klinkt de Nederlanders nogal lachwekkend in de oren)! Hierbij kun je het verschil zien tussen een normale dag en stoffige dag! Zoek de verschillen.
Daaronder nog een andere foto, van kamelenmelk! Ik heb er geen benul van hoe kanelen worden gemolken, maar wat mijn ervaringen zijn met de melk, kun je verder naar beneden lezen! Smakelijk. d
Tijd om onder de lakens te kruipen.
De zandkabouter
ps: deze tekst is geschreven op 8 dec 2009, en aangezien internet @ home er de eerste dagen niet zit aan te komen, wordt alles met één of meerdere dagen gepost vanop het werk!
30 graden en veel stof!
Tot zover de samenvatting van deze tekst. Indien je denkt deze omschrijving u jaloers in de oren klinkt, of net aanlokkelijk lijkt, dan mag je nu de keuze maken. Of je rot op (zonder een oprotpremie ofte gouden handduk) of je leest verder! Gelieve nu te beslissen!
Ok, gekozen? Goed, van die jaloerse typekes zijn we nu verlost, en dan is het tijd om echte emoties te beschrijven. Een gevoel van een heerlijke knuffel der natuur aan de mensheid ! Deze ochtend was het lang niet licht toen ik bij een heerlijke 25 graden op een ontiegelijk vroeg uur een taxi instapte. De lucht voelde een beetje apart aan, nogal warmpjes voor de tijd van het jaar, wetende dag de dag voordien op het zelfde tijdstip mijn vel koude rillingen opwekte (toen pakweg 19 gr....het is raar hoe snel een lichaam kan wennen aan een nieuw klimaat... heerlijk is dat, maar dit geheel ter zijde). Op het kantoor aangekomen kreeg ik al snel een briefing over de stofrijke toestand waarin de Perzische golf zich verkeerde. Dat het stoffig ging zijn, dat wist ik, maar zo erg als nu had ik toch niet verwacht...Naar aanleiding van onze onderlinge weerconditie monitoren we het weer in Abu Dhabi, vooral dan de luchthaven zo'n 30km buiten de stad, in het midden der woestijn (eigenlijk heb je 1 grote woestijn vanaf Jemen tot Jordanië, en midden Iraq en de Verenigde Arabische Emiraten... maar soit, we wijken nog meer af) Deze ochtend was dat zicht al zo hard teruggelopen dat ik er helemaal van stond te kijken en tegelijk dolgelukkig van werd, want als dat daar kan, dan lukt het misschien in Dubaï ook...misschien.
Goed een paar uur later op een rustig moment tussen de uren heb ik mogen genieten van de buitenlucht...veel wind, een paar afgerukte takken aan de bomen, vuile beige lucht waar eens flatgebouwen stonden, en vooral veel mensen met zonnenbrillen om hun ogen te beschermen tegen het zand. .... met daar midden een rare kwiestenbiebel, aka ik, die als een kleuter vol verbazing de hemel zit in te turen! Heerlijk!
NA het werk snel naar huis getaxied om vanop balkonhoogte het stof uit de lucht te kijken en foto's schieten (het woord trekken klinkt de Nederlanders nogal lachwekkend in de oren)! Hierbij kun je het verschil zien tussen een normale dag en stoffige dag! Zoek de verschillen.
Daaronder nog een andere foto, van kamelenmelk! Ik heb er geen benul van hoe kanelen worden gemolken, maar wat mijn ervaringen zijn met de melk, kun je verder naar beneden lezen! Smakelijk. d
Tijd om onder de lakens te kruipen.
De zandkabouter
ps: deze tekst is geschreven op 8 dec 2009, en aangezien internet @ home er de eerste dagen niet zit aan te komen, wordt alles met één of meerdere dagen gepost vanop het werk!
dinsdag 8 december 2009
zand in mijn ogen
Dag lustige lezer,
Het feest is voorbij, het echte werken is begonnen, met sinds enkele dagen een regelrechte en pijnlijke ochtenddienst die start om 5u en stopt als ik klaar ben. Op zich niets nieuws onder de zon in vergelijking met het werk in Nederland, ware het niet dat hier op dat er 1 groot verschil is met Europa. Ik kan 's ochtends in een luchtige outfut naar het werk stappen, of beter, naar een hoofdweg om aldaar de eerste de beste taxi te laten stoppen pal onder mijn neus. Deze luxe heb ik nooit mogen meemaken in NL of België, zeker niet om 5u 's ochtends. Er is op dat moment geen kat op het straat, maar wel passeert er elke 2 minuten minstens 1 taxi. Wat een luxe is me dat! 15 dirham en 6 km verder mag ik weer uitstappen. Op zich is dit een luxeleventje, maar aan de andere kant zou ik er geld voor willen geven om met de fiets naar het werk te kunnen rijden, maar helaas pindakaas is dit niet mogelijk! Een fietspad bestaat hier niet, en onderweg ligt een halve autosnelweg waarop de chauffeurs doodleuk tegen 120 voorbijrazen op een plaats waar maar 80 is toegestaan! Ik heb zelfs 1 taxichauffeur gehad die met trots 140 heeft gehaald op dat stuk. Zotten zijn het! Vrouwelijke chauffeurs zullen vast wat voorzichtiger zijn, al kan ik dat niet met zekerheid zeggen, want veel taxivrouwen heb ik nog niet gezien.
Vandaag las ik in de krant iets heel frappant en onwaarschijnlijk discriminerend vanuit onze cultuur. In Saudi Arabië heeft een vrouw haar echtgenoten naar het hospitaal vervoerd omdat hij ziek werd onderweg. Op zich is daar weinig bijzonder aan, ware het niet dat het in Saudi Arabië bij wet is verboden voor vrouwen om een auto te besturen! Kunt ge u dat inbeelden? Heel choquerend.
Nog iets opmerkelijk vandaag is de windtoename in de woestijn ten zuiden van Dubaï. Als meteoroloog heb ik steeds interesse gehad in extreem weer, en nog steeds zoek ik de extremen op. Morgenochtend zal het dan ook groot feest zijn op weg naar de taxi ( de volle 500m ;-) ) want er een stofstorm op komst. Er komt 5-6 beaufort wind te staan, op zee zelfs 7 Bft, en dat is volgens de locals voldoende om heel de stad in het stof te leggen. Vanavond kon ik het begin van het feest van ervaren, bij het verlaten van mijn woonblok komt een stiekem briesje vanachter de hoek piepen. Lap, zand in mijn ogen...en nog veel meer in mijn schoenen (al ligt dat wel aan mijn voorliefde voor rechtendoortochten op weg naar de winkel...en rechtendoor betekent hier dwars door 2 stukjes miniwoestiijn van samen 200m.)
Later meer over mijn stofervaringen.
Groenten,
Woestijnkabouter
Het feest is voorbij, het echte werken is begonnen, met sinds enkele dagen een regelrechte en pijnlijke ochtenddienst die start om 5u en stopt als ik klaar ben. Op zich niets nieuws onder de zon in vergelijking met het werk in Nederland, ware het niet dat hier op dat er 1 groot verschil is met Europa. Ik kan 's ochtends in een luchtige outfut naar het werk stappen, of beter, naar een hoofdweg om aldaar de eerste de beste taxi te laten stoppen pal onder mijn neus. Deze luxe heb ik nooit mogen meemaken in NL of België, zeker niet om 5u 's ochtends. Er is op dat moment geen kat op het straat, maar wel passeert er elke 2 minuten minstens 1 taxi. Wat een luxe is me dat! 15 dirham en 6 km verder mag ik weer uitstappen. Op zich is dit een luxeleventje, maar aan de andere kant zou ik er geld voor willen geven om met de fiets naar het werk te kunnen rijden, maar helaas pindakaas is dit niet mogelijk! Een fietspad bestaat hier niet, en onderweg ligt een halve autosnelweg waarop de chauffeurs doodleuk tegen 120 voorbijrazen op een plaats waar maar 80 is toegestaan! Ik heb zelfs 1 taxichauffeur gehad die met trots 140 heeft gehaald op dat stuk. Zotten zijn het! Vrouwelijke chauffeurs zullen vast wat voorzichtiger zijn, al kan ik dat niet met zekerheid zeggen, want veel taxivrouwen heb ik nog niet gezien.
Vandaag las ik in de krant iets heel frappant en onwaarschijnlijk discriminerend vanuit onze cultuur. In Saudi Arabië heeft een vrouw haar echtgenoten naar het hospitaal vervoerd omdat hij ziek werd onderweg. Op zich is daar weinig bijzonder aan, ware het niet dat het in Saudi Arabië bij wet is verboden voor vrouwen om een auto te besturen! Kunt ge u dat inbeelden? Heel choquerend.
Nog iets opmerkelijk vandaag is de windtoename in de woestijn ten zuiden van Dubaï. Als meteoroloog heb ik steeds interesse gehad in extreem weer, en nog steeds zoek ik de extremen op. Morgenochtend zal het dan ook groot feest zijn op weg naar de taxi ( de volle 500m ;-) ) want er een stofstorm op komst. Er komt 5-6 beaufort wind te staan, op zee zelfs 7 Bft, en dat is volgens de locals voldoende om heel de stad in het stof te leggen. Vanavond kon ik het begin van het feest van ervaren, bij het verlaten van mijn woonblok komt een stiekem briesje vanachter de hoek piepen. Lap, zand in mijn ogen...en nog veel meer in mijn schoenen (al ligt dat wel aan mijn voorliefde voor rechtendoortochten op weg naar de winkel...en rechtendoor betekent hier dwars door 2 stukjes miniwoestiijn van samen 200m.)
Later meer over mijn stofervaringen.
Groenten,
Woestijnkabouter
zaterdag 5 december 2009
Donderdag 3 december
Dag lustige lezer,
Vandaag was het de grote dag. Terwijl ik deze ochtend nog te gast was in een hotel, ben ik nu te gast in mijn eigen hotel. Gedaan met de vakantie, want vanaf vandaag is het "echte"leven begonnen, inclusief strijken en wassen. En dat wassen was dringend nodig, want met die warmte zweet ik als een hond in de sahara. Ge wilt niet weten hoeveel keer ik mijn zweet al door mijn kleren heb geroken, en ik ga het u dus ook niet vertellen! *grijns* Gisterenavond was het weer prijs, als de zon al verder onder de horizon ligt te rusten, begint den deze pas echt actief te worden. Om 10u 's avonds kreeg ik ineens het gevoel da'k maar beter eens wat gerief zou kunnen gaan verhuizen vanuit mijn hotel naar het appartment. En omdat die twee locaties maar 500m, 3 wegen, 1 rondpunt en 150 zandvlakte uit elkaar liggen, heb ik dat maar te voet gedaan, bij 23graden. Wat ik echter vergeten was, is dat in de avond de lucht hier het vochtigste is, en dat zorgde ervoor dat het zweet na 300 m van mijn lijf liep vanwege de grote inspanningen. Ge moet zelf maar eens 12 grote borden, 12 kleine borden en 12 ontbijtgraankommen + rugzak in die warmte versjouwen. Soit, daar aankomen heb ik direcht van de gelegenheid geprofiteerd om een babbeltje te slaan met de security, Ganga de Nepalees (met Tibetaanse gezichtstrekken) Een creme van ne vent, alleen jammer dat maar 20 worden Engels spreekt. Ik schat hem een jaar of 32, en het ziet er nogal ne wijze. Van zodra dat ik bier in huis heb, mag hij op de koffie komen ;-)
Een beetje verder en vooral 12 verdiepen hoger ontmoet ik één van mijn buurmeisjes, een niet onknappe Jordaanse van mijn leeftijd.... Toen ik haar zag moest ik spontaan denken aan de koningin/ prinses van Jordanië (hoe heet ze ook al weer?...10 punten voor wie de oplossing aanreikt) .
En de integratie met de flatgenoten gaat verder. Eigenlijk is het nog wel leuk om zoveel buren te hebben, en het leuke eraan is dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, zijn eigen land, zijn ideeën en toch openstaat voor contact met de buitenwereld. Het zijn precies allemaal de avonturiers die hun land hebben verlaten om nieuwe deugden te beleven in relatief nieuwe stad. Om u een idee te geven. De plaats waar mijn appartement staat, was 5 jaar geleden nog een woestijn!
Het avontuur is voor mij nu volop bezig. Vandaag stond in het doel van geld uitgeven, net als morgen trouwens ook. De aankopen van vandaag: DVD-radiospeler, wasrek, gordijnen, borstel, wasmand, droogrekje, bestek, keukenmateriaal, waspoeder (reeds gebruikt: het ruikt lekker!) . Geplande aankopen voor morgen : televisie-internetabonnement, interierur woonkamer (Ikea opnieuw), strijkijzer+strijkplank...Dat wordt weer een dag van minstens 1000 euro...De aankoop van een tv staat ook gepland, maar niet voordat ik meubilair heb.
Om nog even terug te komen op het internetabonnenment: Dat is ongelooflijk duur! Voor de kenners enkele getalletjes: Voor een abonnement met snelheid van 2 mbps ligt de markprijs op ongeveer 65 € per maand, voor 8 mbps ongeveer 90€ En voor 24 mbps ongeveer €145 per maand. Ge moet weten dat ik in Nederland dat laatste abonnement had, en toen ongeveer 35 € per maand kwijt was. Dik tegen mijn goesting zal ik genoegen nemen met een traag abonnement, of ik zal dit jaar niet op reis kunnen gaan.
Tijdens mijn queesten vandaag ben ik voorbij LuLu hypermarkt gepasseerd, vanaf vandaag gedeclareerd tot mijn huissupermarkt. Heerlijk groot, heel veel keuze en vooral veel fruit en groenten. En omdat ik graag vers eet, ga ik er zeker aan mijn trekken komen, en ook zal het een tijdje duren vooraleer mijn verbazing in de supermarkt weggeëbt zal zijn. Tijdens de tocht door de enorme fruit- en groentenafdeling ben ik minstens 15 fruitsoorten tegengekomen die ik nooit van mijn leven heb gezien. Een voorbeeld: Iedereen kent wel guava-sap, maar wie weet hoe een guave er uit ziet? Heb je al gehoord van een steenappel? En weet je hoe groot suikerriet is? En waarom staan er zoveel puisten op die komkommers?... Ik kijk er naar uit om alles te proberen... zodadelijk verdwijnt een guave in mijn keelgat!
Eigenlijk zou ik al mijn ervaringen kunnen neerpennen, maar dan staan er blaren op mijn vingertoppen. Ze doen nu al een beetje pijn van al dat getimmer aan het bed!
Tot ziens,
Wouter
Vandaag was het de grote dag. Terwijl ik deze ochtend nog te gast was in een hotel, ben ik nu te gast in mijn eigen hotel. Gedaan met de vakantie, want vanaf vandaag is het "echte"leven begonnen, inclusief strijken en wassen. En dat wassen was dringend nodig, want met die warmte zweet ik als een hond in de sahara. Ge wilt niet weten hoeveel keer ik mijn zweet al door mijn kleren heb geroken, en ik ga het u dus ook niet vertellen! *grijns* Gisterenavond was het weer prijs, als de zon al verder onder de horizon ligt te rusten, begint den deze pas echt actief te worden. Om 10u 's avonds kreeg ik ineens het gevoel da'k maar beter eens wat gerief zou kunnen gaan verhuizen vanuit mijn hotel naar het appartment. En omdat die twee locaties maar 500m, 3 wegen, 1 rondpunt en 150 zandvlakte uit elkaar liggen, heb ik dat maar te voet gedaan, bij 23graden. Wat ik echter vergeten was, is dat in de avond de lucht hier het vochtigste is, en dat zorgde ervoor dat het zweet na 300 m van mijn lijf liep vanwege de grote inspanningen. Ge moet zelf maar eens 12 grote borden, 12 kleine borden en 12 ontbijtgraankommen + rugzak in die warmte versjouwen. Soit, daar aankomen heb ik direcht van de gelegenheid geprofiteerd om een babbeltje te slaan met de security, Ganga de Nepalees (met Tibetaanse gezichtstrekken) Een creme van ne vent, alleen jammer dat maar 20 worden Engels spreekt. Ik schat hem een jaar of 32, en het ziet er nogal ne wijze. Van zodra dat ik bier in huis heb, mag hij op de koffie komen ;-)
Een beetje verder en vooral 12 verdiepen hoger ontmoet ik één van mijn buurmeisjes, een niet onknappe Jordaanse van mijn leeftijd.... Toen ik haar zag moest ik spontaan denken aan de koningin/ prinses van Jordanië (hoe heet ze ook al weer?...10 punten voor wie de oplossing aanreikt) .
En de integratie met de flatgenoten gaat verder. Eigenlijk is het nog wel leuk om zoveel buren te hebben, en het leuke eraan is dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, zijn eigen land, zijn ideeën en toch openstaat voor contact met de buitenwereld. Het zijn precies allemaal de avonturiers die hun land hebben verlaten om nieuwe deugden te beleven in relatief nieuwe stad. Om u een idee te geven. De plaats waar mijn appartement staat, was 5 jaar geleden nog een woestijn!
Het avontuur is voor mij nu volop bezig. Vandaag stond in het doel van geld uitgeven, net als morgen trouwens ook. De aankopen van vandaag: DVD-radiospeler, wasrek, gordijnen, borstel, wasmand, droogrekje, bestek, keukenmateriaal, waspoeder (reeds gebruikt: het ruikt lekker!) . Geplande aankopen voor morgen : televisie-internetabonnement, interierur woonkamer (Ikea opnieuw), strijkijzer+strijkplank...Dat wordt weer een dag van minstens 1000 euro...De aankoop van een tv staat ook gepland, maar niet voordat ik meubilair heb.
Om nog even terug te komen op het internetabonnenment: Dat is ongelooflijk duur! Voor de kenners enkele getalletjes: Voor een abonnement met snelheid van 2 mbps ligt de markprijs op ongeveer 65 € per maand, voor 8 mbps ongeveer 90€ En voor 24 mbps ongeveer €145 per maand. Ge moet weten dat ik in Nederland dat laatste abonnement had, en toen ongeveer 35 € per maand kwijt was. Dik tegen mijn goesting zal ik genoegen nemen met een traag abonnement, of ik zal dit jaar niet op reis kunnen gaan.
Tijdens mijn queesten vandaag ben ik voorbij LuLu hypermarkt gepasseerd, vanaf vandaag gedeclareerd tot mijn huissupermarkt. Heerlijk groot, heel veel keuze en vooral veel fruit en groenten. En omdat ik graag vers eet, ga ik er zeker aan mijn trekken komen, en ook zal het een tijdje duren vooraleer mijn verbazing in de supermarkt weggeëbt zal zijn. Tijdens de tocht door de enorme fruit- en groentenafdeling ben ik minstens 15 fruitsoorten tegengekomen die ik nooit van mijn leven heb gezien. Een voorbeeld: Iedereen kent wel guava-sap, maar wie weet hoe een guave er uit ziet? Heb je al gehoord van een steenappel? En weet je hoe groot suikerriet is? En waarom staan er zoveel puisten op die komkommers?... Ik kijk er naar uit om alles te proberen... zodadelijk verdwijnt een guave in mijn keelgat!
Eigenlijk zou ik al mijn ervaringen kunnen neerpennen, maar dan staan er blaren op mijn vingertoppen. Ze doen nu al een beetje pijn van al dat getimmer aan het bed!
Tot ziens,
Wouter
woensdag 2 december 2009
Dag mensen allemaal,
Vandaag is de dag voor de grote verhuis. Vanaf morgen gaat de wereld er helemaal anders voor me uitzien. Weg appartement-hotel, weg lachende receptioniste, weg stelend poetspersoneel (jawel, er loopt een dief rond in dit hotel, en dat heb ik helaas te laat gemerkt). Weg internet, televisie en andere luxe.... Weg comfortabel bed...Hoera een nieuw bed (al zit het nu nog in kartonnen dozen), Hoera een sauna, Hoera een kinderzwembed, Hiep hiep hoera!
Intussen gaat het aankopen lustig verder. Vandaag is de koelkast een dag te vroeg geleverd, en de microgolven open ben ik dan zelf maar gaan kopen, en vervolgens 1 km moeten dragen naar het appartement. Je zou nu durven suggereren dat ik een lomperik ben en beter een winkelkarretje had genomen om dat ding te transporteren, ware het niet dat er onderweg een 150m lange zandstrook ligt, van dat heel fijn zand waar je 10cm in zakt. Gevolg is da'k nu nog altijd met nazinderende krampen in de armen zit..... Maar genoeg geklaagd, tijd voor iets verrassend!
Engels is de zakentaal in Dubaï, al is Arabisch nog steeds de officiële landstaal. En op internet proberen alle bedrijven daar op in te spellen. Zo is Google in het Arabisch, Faceboek soms ook, en Blogger dus ook. En het rare aan het Arabische schrift is nu net dat zij in tegenstelling tot ons van rechts naar links schrijven en lezen. Niets ongewoons, want Jappen en Chinezen durven ook wel eens eerst in kolommen te schrijven, in plaats van rijen zoals wij en de Arabieren. Het wordt pas echt bijzonder als je een website moet gaan ontwikkelen voor die talen. Kijk maar eens met al uw ogen naar het onderstaande voorbeeld van een Engels Bloggersite en een Arabische Bloggersite. Het verschil is frappant. (Zoek de 7 verschillen!)
Dit is slechts een voorbeeld. In het dagelijkse leven zijn er tientallen te vinden. Zo heeft Subway, een keten met smossen en broodje-gezond, de kleuren van het logo omgewisseld. Ikea doet het met aparte labels. Eigenlijk is alles en iedereen tweetalig, behalve de verhuisbedrijven, want die spreken enkel Indische en 3 woorden Engels. Zo sprak ik vandaag een man die zijn auto beschreef in de kleuren blauw en geel, maar eigenlijk wit en zwart bedoelde. De vraag is natuurlijk: Is hij kleurenblind of kent hij de Engels namen van de kleuren nog niet goed?
Genoeg geschreven, de volgende keer kan wel eens op zicht laten wachten. Ik moet het de komende dagen zonder luxe stellen, en op het werk zullen me ook niet zien! Geen internetverbinding dus.
Prettige avond,
Woestijnkabouter
PS: Vandaag was het de nationale feestdag van de Verenigde Arabische Emiraten. Ze vieren hier hun 38e verjaardag.
Vandaag is de dag voor de grote verhuis. Vanaf morgen gaat de wereld er helemaal anders voor me uitzien. Weg appartement-hotel, weg lachende receptioniste, weg stelend poetspersoneel (jawel, er loopt een dief rond in dit hotel, en dat heb ik helaas te laat gemerkt). Weg internet, televisie en andere luxe.... Weg comfortabel bed...Hoera een nieuw bed (al zit het nu nog in kartonnen dozen), Hoera een sauna, Hoera een kinderzwembed, Hiep hiep hoera!
Intussen gaat het aankopen lustig verder. Vandaag is de koelkast een dag te vroeg geleverd, en de microgolven open ben ik dan zelf maar gaan kopen, en vervolgens 1 km moeten dragen naar het appartement. Je zou nu durven suggereren dat ik een lomperik ben en beter een winkelkarretje had genomen om dat ding te transporteren, ware het niet dat er onderweg een 150m lange zandstrook ligt, van dat heel fijn zand waar je 10cm in zakt. Gevolg is da'k nu nog altijd met nazinderende krampen in de armen zit..... Maar genoeg geklaagd, tijd voor iets verrassend!
Engels is de zakentaal in Dubaï, al is Arabisch nog steeds de officiële landstaal. En op internet proberen alle bedrijven daar op in te spellen. Zo is Google in het Arabisch, Faceboek soms ook, en Blogger dus ook. En het rare aan het Arabische schrift is nu net dat zij in tegenstelling tot ons van rechts naar links schrijven en lezen. Niets ongewoons, want Jappen en Chinezen durven ook wel eens eerst in kolommen te schrijven, in plaats van rijen zoals wij en de Arabieren. Het wordt pas echt bijzonder als je een website moet gaan ontwikkelen voor die talen. Kijk maar eens met al uw ogen naar het onderstaande voorbeeld van een Engels Bloggersite en een Arabische Bloggersite. Het verschil is frappant. (Zoek de 7 verschillen!)
Dit is slechts een voorbeeld. In het dagelijkse leven zijn er tientallen te vinden. Zo heeft Subway, een keten met smossen en broodje-gezond, de kleuren van het logo omgewisseld. Ikea doet het met aparte labels. Eigenlijk is alles en iedereen tweetalig, behalve de verhuisbedrijven, want die spreken enkel Indische en 3 woorden Engels. Zo sprak ik vandaag een man die zijn auto beschreef in de kleuren blauw en geel, maar eigenlijk wit en zwart bedoelde. De vraag is natuurlijk: Is hij kleurenblind of kent hij de Engels namen van de kleuren nog niet goed?
Genoeg geschreven, de volgende keer kan wel eens op zicht laten wachten. Ik moet het de komende dagen zonder luxe stellen, en op het werk zullen me ook niet zien! Geen internetverbinding dus.
Prettige avond,
Woestijnkabouter
PS: Vandaag was het de nationale feestdag van de Verenigde Arabische Emiraten. Ze vieren hier hun 38e verjaardag.
dinsdag 1 december 2009
Ikea
Dag beste shopaholics,
I have just spend an awfull lot of money, and I am proud of it!
Jawel, vandaag heb ik de sleutel van het appartement in ontvangst genomen, en meteen van de gelegenheid geprofiteerd om een beetje van mijn zuurverdiende centen uit te geven, en ook een beetje van die extra centen die mijn baas kado doet! Zo af en toe verhuizen heeft echt wel zijn voordelen, want zo wordt je meubilair nooit oud. I like!
Ikea kent iedereen, maar het is vooral bekend in Europa. Echter het goede nieuws is, dat er ook twee zijn in de Emiraten. Eentje in Dubaï en eentje in Abu Dhabi. En het leuke aan shoppen in Ikea is dat je op 1 dag wel 30 verschillende talen hoort, zoveel verschillende mensen ziet en uiteindelijk iedereen maar op 1 ding uit is: goedkoop meubels kopen. Bovendien zijn ze in de winkel echt wel heel behulpzaam, zo was er de magazijnier uit Goa (Indische westkust voor de aardrijkskundeleken) die heel mijn slaapkamer heeft helpen opladen, of de thuisleverdienst die vandaag nog mijn dingen thuisbrengt. Voetnoot: het is nu 21u48 en de dingen moeten nog geleverd worden!
En uiteraard zijn de babbeltjes met de taxichauffeurs nog steeds aangenaam. In het heengaan een automechanieker uit Waziriistan (Pakistan) wiens huis platgeschoten is in de recente Pakistaanse gevechten met de taliban. En in het terugkomen een Egyptenaar met een uitzonderlijke terugkennis over Dubai. Afgaande of zijn adviezen, moet je een Iraans handgewoven tapijt kopen in Sharjah (een Emiraat ten noorden van Dubaï) en duinen gaan bekijken in Al Awir.
Dat is het voor vandaag. Zodadelijk wordt mijn slaapkamer geleverd, maar eerst moe'k nog 500m wandelen naar het appartement. Zij die gaan, groeten U. Ugh!!
Wouter
ps: de taxis vandaag waren weer een koopje: voor 25km taxi betaal je ongeveer 9 euro. Hoe kun je nu ooit ge geld verdien door godganse dagen rond te bollen met die luxedingen.
I have just spend an awfull lot of money, and I am proud of it!
Jawel, vandaag heb ik de sleutel van het appartement in ontvangst genomen, en meteen van de gelegenheid geprofiteerd om een beetje van mijn zuurverdiende centen uit te geven, en ook een beetje van die extra centen die mijn baas kado doet! Zo af en toe verhuizen heeft echt wel zijn voordelen, want zo wordt je meubilair nooit oud. I like!
Ikea kent iedereen, maar het is vooral bekend in Europa. Echter het goede nieuws is, dat er ook twee zijn in de Emiraten. Eentje in Dubaï en eentje in Abu Dhabi. En het leuke aan shoppen in Ikea is dat je op 1 dag wel 30 verschillende talen hoort, zoveel verschillende mensen ziet en uiteindelijk iedereen maar op 1 ding uit is: goedkoop meubels kopen. Bovendien zijn ze in de winkel echt wel heel behulpzaam, zo was er de magazijnier uit Goa (Indische westkust voor de aardrijkskundeleken) die heel mijn slaapkamer heeft helpen opladen, of de thuisleverdienst die vandaag nog mijn dingen thuisbrengt. Voetnoot: het is nu 21u48 en de dingen moeten nog geleverd worden!
En uiteraard zijn de babbeltjes met de taxichauffeurs nog steeds aangenaam. In het heengaan een automechanieker uit Waziriistan (Pakistan) wiens huis platgeschoten is in de recente Pakistaanse gevechten met de taliban. En in het terugkomen een Egyptenaar met een uitzonderlijke terugkennis over Dubai. Afgaande of zijn adviezen, moet je een Iraans handgewoven tapijt kopen in Sharjah (een Emiraat ten noorden van Dubaï) en duinen gaan bekijken in Al Awir.
Dat is het voor vandaag. Zodadelijk wordt mijn slaapkamer geleverd, maar eerst moe'k nog 500m wandelen naar het appartement. Zij die gaan, groeten U. Ugh!!
Wouter
ps: de taxis vandaag waren weer een koopje: voor 25km taxi betaal je ongeveer 9 euro. Hoe kun je nu ooit ge geld verdien door godganse dagen rond te bollen met die luxedingen.
maandag 30 november 2009
stinkende kamelen
Dag mensen,
Even tijd voor een verbazingsmoment. Vandaag heb ik ontdekt waarom kamelen zo hard stinken. Het komt omdat ze stinkende kamelenmelk drinken als je nog in het babykamelenstadium zitten. Deze ochtend heb ik namelijk ook kamelenmelk gedronken, en het mag gezegd, mijn voeten hebben nog nooit zo hard gestonken ;-)
Dus als ik jullie een gouden tip mag geven: drink nooit kamelenmelk, want het stinkt en smaakt bovendien vies. Ik heb nog een half flesje over. Als je het komt halen, krijg je er een nog fles koemelk gratis bij, om door te spoelen!!
w
Even tijd voor een verbazingsmoment. Vandaag heb ik ontdekt waarom kamelen zo hard stinken. Het komt omdat ze stinkende kamelenmelk drinken als je nog in het babykamelenstadium zitten. Deze ochtend heb ik namelijk ook kamelenmelk gedronken, en het mag gezegd, mijn voeten hebben nog nooit zo hard gestonken ;-)
Dus als ik jullie een gouden tip mag geven: drink nooit kamelenmelk, want het stinkt en smaakt bovendien vies. Ik heb nog een half flesje over. Als je het komt halen, krijg je er een nog fles koemelk gratis bij, om door te spoelen!!
w
Allah Akbar
Beste gelovigen en ietsje minder gelovigen,
"Allahu Akbar" zijn dezer dagen het meest uitgesproken woorden op televisie. De moslims wensen op deze manier uit te drukken dat God groots is, en net rond de jaarlijkse wederkerende Hadj, een soort 6-daagse pelgrimstocht in en rond Mekkah, wordt deze zinsnede nog eens extra gebruikt in allerlei geloofsbelijdenissen. Zoals je misschien wel weet, staat er in Mekkah een heel grote moskee met op het een centraal plein de Ka'aba, een groot zwart gebouw vergelijkbaar met een blokkendoos. Hierin bevindt zich de Zwarte Steen die valt levensbelang is voor de moslimcultuur. Het is rondom deze staan dat alles draait, letterlijk en figuurlijk.
Tot zover het belerende gedeelte van vandaag. Wat nu net bijzonder is aan de Hadj, is de devotie van een groot aantal mensen die bijna simultaan hun gebed verrichten met het hoofd gericht naar de Ka'aba. Op televisie zie honderdduizenden tegelijk op het signaal van de zingende imam het lichaam voorover buigen en vervolgens het hoofd onderdanig richting de grond reiken. Goed 10 seconden houdt men deze benarde positie aan en dan keert de gelovige zich terug in een minder krampachtige positie. Het feit dat zo'n groot aantal mensen dit doet, wekt een enorm ontzag op. Zelfs de mindervaliden in een rolstoel proberen het lichaam voorover te buigen om toch deel te kunnen nemen aan het ritueel. De solidariteit is hierbij uniek, want hoe groot of hoe klein, hoe dik of hoe dun je ook bent, iedereen doet er aan mee. En het is nog goed voor de buikspieren ook!
Dit is iets wat me uitermate intrigeert, net als de samenstelling van de bevolking. Zonder te proberen te vervallen in clichees en vooroordelen, heb ik toch een aantal onderscheidingen gevonden in al de culturen en achtergrond. Je hebt Pakistani in allerlei kleuren en geuren uit Lahore, Islamabad en meest interessante uit Kashmir ;de Indiers die raar Engels spreken; de nederige, bijna slaafse Filipijnse vrouwen; de vriendelijke, beleefde Bangladeshi die met veel ontzag en respect naar de grote onbekende wereld kijken; de immer beleefde, aangename en grappende Egyptenaren en dan heb je de iets of wat ingetogen zakelijke westerlingen. Van alle mensen die ik heb ontmoet, heb ik beste ervaringen gehad staan de Egyptenaren met stip op 1. Ja, ik geniet er elke dag om nieuwe mensen te ontmoeten, hun cultuur te ruiken en hun gelaatsuitdrukken te lezen. Jammer dat er zo weinig parken zijn om mensen te observeren, en dat er in de shopping malls weinig zitbanken staan.
Tijdens dit typen begin ik langzaam mijn stinkvoeten te ruiken, misschien is het maar eens tijd om ze te gaan wassen.
Tot ziens,
Wouter
ps: Zin om te youtuben? Klik dan op deze tip van mijn ma (http://www.youtube.com/watch?v=Bzge5vY72hE) of op Kommil Foo (http://www.youtube.com/watch?v=4jmG-B5Oimo&NR=1)
"Allahu Akbar" zijn dezer dagen het meest uitgesproken woorden op televisie. De moslims wensen op deze manier uit te drukken dat God groots is, en net rond de jaarlijkse wederkerende Hadj, een soort 6-daagse pelgrimstocht in en rond Mekkah, wordt deze zinsnede nog eens extra gebruikt in allerlei geloofsbelijdenissen. Zoals je misschien wel weet, staat er in Mekkah een heel grote moskee met op het een centraal plein de Ka'aba, een groot zwart gebouw vergelijkbaar met een blokkendoos. Hierin bevindt zich de Zwarte Steen die valt levensbelang is voor de moslimcultuur. Het is rondom deze staan dat alles draait, letterlijk en figuurlijk.
Tot zover het belerende gedeelte van vandaag. Wat nu net bijzonder is aan de Hadj, is de devotie van een groot aantal mensen die bijna simultaan hun gebed verrichten met het hoofd gericht naar de Ka'aba. Op televisie zie honderdduizenden tegelijk op het signaal van de zingende imam het lichaam voorover buigen en vervolgens het hoofd onderdanig richting de grond reiken. Goed 10 seconden houdt men deze benarde positie aan en dan keert de gelovige zich terug in een minder krampachtige positie. Het feit dat zo'n groot aantal mensen dit doet, wekt een enorm ontzag op. Zelfs de mindervaliden in een rolstoel proberen het lichaam voorover te buigen om toch deel te kunnen nemen aan het ritueel. De solidariteit is hierbij uniek, want hoe groot of hoe klein, hoe dik of hoe dun je ook bent, iedereen doet er aan mee. En het is nog goed voor de buikspieren ook!
Dit is iets wat me uitermate intrigeert, net als de samenstelling van de bevolking. Zonder te proberen te vervallen in clichees en vooroordelen, heb ik toch een aantal onderscheidingen gevonden in al de culturen en achtergrond. Je hebt Pakistani in allerlei kleuren en geuren uit Lahore, Islamabad en meest interessante uit Kashmir ;de Indiers die raar Engels spreken; de nederige, bijna slaafse Filipijnse vrouwen; de vriendelijke, beleefde Bangladeshi die met veel ontzag en respect naar de grote onbekende wereld kijken; de immer beleefde, aangename en grappende Egyptenaren en dan heb je de iets of wat ingetogen zakelijke westerlingen. Van alle mensen die ik heb ontmoet, heb ik beste ervaringen gehad staan de Egyptenaren met stip op 1. Ja, ik geniet er elke dag om nieuwe mensen te ontmoeten, hun cultuur te ruiken en hun gelaatsuitdrukken te lezen. Jammer dat er zo weinig parken zijn om mensen te observeren, en dat er in de shopping malls weinig zitbanken staan.
Tijdens dit typen begin ik langzaam mijn stinkvoeten te ruiken, misschien is het maar eens tijd om ze te gaan wassen.
Tot ziens,
Wouter
ps: Zin om te youtuben? Klik dan op deze tip van mijn ma (http://www.youtube.com/watch?v=Bzge5vY72hE) of op Kommil Foo (http://www.youtube.com/watch?v=4jmG-B5Oimo&NR=1)
zondag 29 november 2009
Gevonden
Liefste lezer,
.jpg)
De missie is volbracht, de kogel is door de kerk, het water is naar de zee gedragen en het geld is klaar om gespendeerd te worden. De keus is gemaakt, en het appartement is gevonden. Het heeft me bloed, zweet maar geeen tranen gekost om iets deftig te vinden, maar nu is het eindelijk gelukt. In de wijk van mijn huidig hotelappartement, heb ik een appartementje gevonden in wat volgens de locals het mooiste gebouw van de omgeving is.
Deze uitspraak moet je wel met een korreltje zout nemen, want het gebouw is pas 3 weken geleden vrijgegeven, en pas dit weekend is de mediacampagne op gang gekomen. Het resultaat was navenant, want toen ik om 16h30 arriveerde, kon je bijna koppen lopen in de al zeer kleine lift. Op het 13e verdiep van het 15 verdiepen hoge gebouw heb ik een 1 slaapkamerappartement gereserveerd, met een fantastisch uitzicht. De prijs is navenant, maar nogal redelijk laag in zijn omgeving. Alhoewel, het is niet goedkoop naar Belgische of Nederlandse normen, pakweg 925€ per maand, exclusief elektricitieit en dergelijk. Maar soit, veel goedkoper kun je eigenlijk niets vinden in de buurt. De faciliteiten zijn daarentegen best wel aangenaam: In het flatgebouw is een stoombad voor 6 personen, een evengrote sauna, een fitnessruimte, een 5m lang zwembad (belachelijk klein, maar ideaal om pootje te baden met een cocktail in de hand) en bewaking. Al heb je naar mijn gevoel helemaal geen bewaking nodig in deze stad, want alles is superveilig. Ge moet natuurlijk geen briefje van 500 dirham op straat laten liggen, want dan ben je het kwijt.
Links en rechts krijg ik ook wel eens vragen hoe het op het werk gaat. Wel, het gaat goed op het werk! Er is een belangrijk weerproject ,dat onder mijn verantwoordelijkheid valt, dat langzaam vorm begint te krijgen. En uiteraard is het nog steeds prachtig weer. Vandaag rond de 27 graden op het strand en rond de 30 graden een kilometertje landinwaarts. Aangenaam dus. 's Nachts koelt het af tot 21 graden. En terwijl ik bij mijn aankomst niet kon slapen bij deze temperatuur, lukt het nu al bij 23 graden. Het is maar te hopen dat het niet te koud wordt deze winter.
Genoeg geschreven, mijn kaars begint uit te doven en de maag te rommelen. Tijd om jullie te verlaten.
Eet ze,
Wouter
PS: mijn volgende opdracht is een auto kopen, liefst een tweedehandse 4x4 om mee te gaan ronddodderen in de woestijn. Alle aankoopadvies is welkom, vooral dan uit het goedkopere marktsegment. Autos zijn hier heel gemiddeld 30% goedkoper als in de Benelux, en tweedehands zelfs tot 40% goedkoper. Waar moet ik op letten aankoop van een 4x4? Wat zijn de voor en nadelen van die autos?
.jpg)
Deze uitspraak moet je wel met een korreltje zout nemen, want het gebouw is pas 3 weken geleden vrijgegeven, en pas dit weekend is de mediacampagne op gang gekomen. Het resultaat was navenant, want toen ik om 16h30 arriveerde, kon je bijna koppen lopen in de al zeer kleine lift. Op het 13e verdiep van het 15 verdiepen hoge gebouw heb ik een 1 slaapkamerappartement gereserveerd, met een fantastisch uitzicht. De prijs is navenant, maar nogal redelijk laag in zijn omgeving. Alhoewel, het is niet goedkoop naar Belgische of Nederlandse normen, pakweg 925€ per maand, exclusief elektricitieit en dergelijk. Maar soit, veel goedkoper kun je eigenlijk niets vinden in de buurt. De faciliteiten zijn daarentegen best wel aangenaam: In het flatgebouw is een stoombad voor 6 personen, een evengrote sauna, een fitnessruimte, een 5m lang zwembad (belachelijk klein, maar ideaal om pootje te baden met een cocktail in de hand) en bewaking. Al heb je naar mijn gevoel helemaal geen bewaking nodig in deze stad, want alles is superveilig. Ge moet natuurlijk geen briefje van 500 dirham op straat laten liggen, want dan ben je het kwijt.
Links en rechts krijg ik ook wel eens vragen hoe het op het werk gaat. Wel, het gaat goed op het werk! Er is een belangrijk weerproject ,dat onder mijn verantwoordelijkheid valt, dat langzaam vorm begint te krijgen. En uiteraard is het nog steeds prachtig weer. Vandaag rond de 27 graden op het strand en rond de 30 graden een kilometertje landinwaarts. Aangenaam dus. 's Nachts koelt het af tot 21 graden. En terwijl ik bij mijn aankomst niet kon slapen bij deze temperatuur, lukt het nu al bij 23 graden. Het is maar te hopen dat het niet te koud wordt deze winter.
Genoeg geschreven, mijn kaars begint uit te doven en de maag te rommelen. Tijd om jullie te verlaten.
Eet ze,
Wouter
PS: mijn volgende opdracht is een auto kopen, liefst een tweedehandse 4x4 om mee te gaan ronddodderen in de woestijn. Alle aankoopadvies is welkom, vooral dan uit het goedkopere marktsegment. Autos zijn hier heel gemiddeld 30% goedkoper als in de Benelux, en tweedehands zelfs tot 40% goedkoper. Waar moet ik op letten aankoop van een 4x4? Wat zijn de voor en nadelen van die autos?
zaterdag 28 november 2009
Souq Madinat
Hi Folks,
Het weekend loopt op zijn laatste benen, morgen is het weer werkdag, maar doordat het weer zo lekker warm zal zijn als vandaag, ga ik het toch maar ervaren als vakantie ;-) Veel plannen heb ik niet voor morgen, met als enige uitzondering enkele appartementen bezichtigen in de late middag of avond, om dan zo snel mogelijk een keuze te maken. Het begint te jeuken, de keuze moet gemaakt worden, en vooral: ik wil harde dollars en zwoele Euros de wereld insturen. Twee dagen terug heb ik mijn eerste loonstrook gekregen, dat moet gevierd worden met een fles Duvel....Alleen weet ik bij God niet waar ik hier Belgisch bier kan kopen, laat staan Duvel! Al moest ik er 10 Euri voor betalen, dan nog wil ik dat mooi gekraagd Duivels bier in mijn keelgat kappen.
Even terloops zit ik me te bedenken dat de Arabische landen de ideale regio is om alcoholverslaafden te laten afkicken. Tegen dat je hier een goede brouwer hebt gevonden, zijt ge al lang afgekickt. Anderzijds lopen hier heel veel koffieverslaafden rond, en die rijden als hyperactive zotten!
Vandaag heb ik een bezoekje gebracht aan Souq Madinat, een traditioneel ogend Arabische bazaar met nepantieke lakens, Perzische tapijten, kleurrijke waterpijpen en zelfs een kunstgalerij. Hoewel de bazaar, gelegen in de Arabische versie van Venetië, neigt naar platte commercie, straalt het op hetzelfde moment
rust uit, waarbij de grens naar kitsch net niet is overschreden. Dit krijgt een hoog waarderingcijfer. En net daarom leek het me de ideale plaats me eens uit te leven met de camera. Ziehier enkele fotos.
Overigens, zij die op zoek zijn naar goedkope elektronica moeten niet meer naar Nederland (voor de Belgen), Duitsland (voor de Nederlanders) of de VS( voor al de rest), maar zij moeten naar Dubaï komen. Zonet heb ik een multifunctionele HP :printer-scanner-kopieermachine gekocht voor 21 % minder dan in Nederland. Jawel, dat komt verraderelijk dicht bij de BTW. Maar ja, wat wilt ge in een land waar geen BTW of loonbelasting bestaat?
Tijd om af te sluiten, maar eerst nog wat reclame maken. Indien ge meer foto's wilt zien, dan moet ge maar op mijn facebookaccount kijken.
Groenten,
Wouter
ps: En zij die nu liggen te slapen aan de computer, raad ik aan naar het volgende clipje te kijken op Youtube en ge zult onmiddelijk weer vol energie zitten. http://www.youtube.com/watch?v=tgbNymZ7vqY
Even terloops zit ik me te bedenken dat de Arabische landen de ideale regio is om alcoholverslaafden te laten afkicken. Tegen dat je hier een goede brouwer hebt gevonden, zijt ge al lang afgekickt. Anderzijds lopen hier heel veel koffieverslaafden rond, en die rijden als hyperactive zotten!
Vandaag heb ik een bezoekje gebracht aan Souq Madinat, een traditioneel ogend Arabische bazaar met nepantieke lakens, Perzische tapijten, kleurrijke waterpijpen en zelfs een kunstgalerij. Hoewel de bazaar, gelegen in de Arabische versie van Venetië, neigt naar platte commercie, straalt het op hetzelfde moment
Overigens, zij die op zoek zijn naar goedkope elektronica moeten niet meer naar Nederland (voor de Belgen), Duitsland (voor de Nederlanders) of de VS( voor al de rest), maar zij moeten naar Dubaï komen. Zonet heb ik een multifunctionele HP :printer-scanner-kopieermachine gekocht voor 21 % minder dan in Nederland. Jawel, dat komt verraderelijk dicht bij de BTW. Maar ja, wat wilt ge in een land waar geen BTW of loonbelasting bestaat?
Tijd om af te sluiten, maar eerst nog wat reclame maken. Indien ge meer foto's wilt zien, dan moet ge maar op mijn facebookaccount kijken.
Groenten,
Wouter
ps: En zij die nu liggen te slapen aan de computer, raad ik aan naar het volgende clipje te kijken op Youtube en ge zult onmiddelijk weer vol energie zitten. http://www.youtube.com/watch?v=tgbNymZ7vqY
vrijdag 27 november 2009
Offerfeest
Hi Folks,
Vandaag is het een publieke feestdag in Dubaï. Offerfeest. In tegenstelling tot in Europa en de rest van de wereld, wordt op het Arabische schiereiland het offerfeest een dag later gevierd. Eigenlijk duurt het drie dagen, al merkt nen buitenstaander daar eigenlijk niet zoveel van, met uitzondering van het feit dat de lokale supermarkt dicht is en shoppingmalls overbevolkt worden door.
30 graden is het geworden vandaag, en voor de eerste keer sinds mijn verblijf heb ik het ook zo mogen ervaren. Op het randike van de warm en te warm ben ik rond de middag vertrokken richting het Metrostation. Eigenlijk is het gewoon een trein, maar toch noemt de maatschappij het metro. En om het hele verhaal nog verwarrender te maken staan op de verkeersborden in het stadscentrum zowel metro als trein vermeld. Ik weet het niet meer, maar dat doet er niet, zolang het ding maar rijdt. En dat deed het vandaag. Een kaartje van de Mall of the Emirates naar het centrum kost pakweg 6.5 dirham, 1.4 euro. Een spotprijs! Geen wonder dat de staatschuld snel stijgt.
Vandaag kreeg ik langs 3 verschillende bronnen te horen dat een Dubaieese ontwikkelingsmaatschappij voor ettelijke tientallen miljarden dollars schuld heeft wereldwijd. Al die bronnen waren buitenlands, want in een belangrijke krant (gulfnews.com) staat weinig te lezen over dit probleem. Het wordt daarin sober maar duidelijk gerelativeerd, en als die bronnen het niet hadden verteld, dan had ik het niet eens geweten!!
Vandaag heb ik een heel ander Dubaï gezien dan de afgelopen week. De schitterende glazen rijkdom werd ingeruild voor arbeiderswijken van vriendelijke Bangladeshi, dan weer drukke Indiers in hun textiel souq (soort markt) en tot slot de rust van een city shopping centrum. Opvallend aan die opgenoemde bevolkingsgroepen is dat de mannen pakweg 1.70m groot zijn en de vrouwen 1.60m Als daar dan een lange Belg tussen gaat lopen, dan valt dat direct op. Honderden en honderden mensen heb ik naar me zien staren! Slechts enkele dierven me hierop aan te spreken. Terugstaren hielp niet, de boodschap kwam niet over!
Soit, ik ga nog veel uren spenderen in de stad, op zoek naar de leuke wijkjes en gezellige buurten, maar het zal geen gemakkelijk taak worden. De drukte, dee tientallen verschillende talen en dialecten, andere omgangsgedragingen, de afstand, en dergelijke, zorgen voor de duidelijke barierre. Schokkerend was het niet te noemen, eerder verassend. Wat me nog meer opviel was dat er in het stadscentrum nauwelijks Arabieren rondlopen, en nog veel minder kamelen te zien zijn.
De zoektocht naar een verblijf is voorlopig opgeschort. Op feestdagen wordt niet gewerkt, en bovendien is het nu toch weekend. Op zondag doe ik verder. Misschien is tegen dan al een extra verdiep geplaatst op dit gebouw nabij de Burj Dubai. Die toren blijft me fascineren. Vanuit de metro zag die er helmaal niet zo hoog, en ook niet echt breed, en als ik niet beter wist, ge zou hem 500m hoog geven. Ge moet het zelf maar eens komen uitdokteren.
Veel groenten,
Woestijnkabouter
Vandaag is het een publieke feestdag in Dubaï. Offerfeest. In tegenstelling tot in Europa en de rest van de wereld, wordt op het Arabische schiereiland het offerfeest een dag later gevierd. Eigenlijk duurt het drie dagen, al merkt nen buitenstaander daar eigenlijk niet zoveel van, met uitzondering van het feit dat de lokale supermarkt dicht is en shoppingmalls overbevolkt worden door.
Vandaag kreeg ik langs 3 verschillende bronnen te horen dat een Dubaieese ontwikkelingsmaatschappij voor ettelijke tientallen miljarden dollars schuld heeft wereldwijd. Al die bronnen waren buitenlands, want in een belangrijke krant (gulfnews.com) staat weinig te lezen over dit probleem. Het wordt daarin sober maar duidelijk gerelativeerd, en als die bronnen het niet hadden verteld, dan had ik het niet eens geweten!!
Vandaag heb ik een heel ander Dubaï gezien dan de afgelopen week. De schitterende glazen rijkdom werd ingeruild voor arbeiderswijken van vriendelijke Bangladeshi, dan weer drukke Indiers in hun textiel souq (soort markt) en tot slot de rust van een city shopping centrum. Opvallend aan die opgenoemde bevolkingsgroepen is dat de mannen pakweg 1.70m groot zijn en de vrouwen 1.60m Als daar dan een lange Belg tussen gaat lopen, dan valt dat direct op. Honderden en honderden mensen heb ik naar me zien staren! Slechts enkele dierven me hierop aan te spreken. Terugstaren hielp niet, de boodschap kwam niet over!
Soit, ik ga nog veel uren spenderen in de stad, op zoek naar de leuke wijkjes en gezellige buurten, maar het zal geen gemakkelijk taak worden. De drukte, dee tientallen verschillende talen en dialecten, andere omgangsgedragingen, de afstand, en dergelijke, zorgen voor de duidelijke barierre. Schokkerend was het niet te noemen, eerder verassend. Wat me nog meer opviel was dat er in het stadscentrum nauwelijks Arabieren rondlopen, en nog veel minder kamelen te zien zijn.
De zoektocht naar een verblijf is voorlopig opgeschort. Op feestdagen wordt niet gewerkt, en bovendien is het nu toch weekend. Op zondag doe ik verder. Misschien is tegen dan al een extra verdiep geplaatst op dit gebouw nabij de Burj Dubai. Die toren blijft me fascineren. Vanuit de metro zag die er helmaal niet zo hoog, en ook niet echt breed, en als ik niet beter wist, ge zou hem 500m hoog geven. Ge moet het zelf maar eens komen uitdokteren.
Veel groenten,
Woestijnkabouter
donderdag 26 november 2009
The story continues
Hi,
Morgen start het weekend, dus dat betekent: Ik ben vrij. Hoera! En wat ga ik doen? Geen flauw idee.....Misschien eens wat rust en verpozing zoeken in het stadscentrum, of shoppen, of apartementen zoeken.
Ja, vandaag heb ik na de werkuren weer appartementen kunnen gaan bekijken. 10 telefoontjes in de ochtend hebben uiteindelijk 2 afspraken opgeleverd. Of eigenlijk maar ééntje, want die twee waren zonder mijn medeweten gewoon collegas (luie collega's, kom je later in dit verhaal te weten). Om een kort verhaal lang te maken, kan ik het als volgt samenvatten. Héél veel immobiliënagenten hebben tal van appartementen beschikbaar verspreid over de hele stad. Ze willen hieraan zo veel mogelijk geld verdienen zonder er zelf energie in te stoppen, gevolg is dus dat een goedgelovige nieuwe bewoner die op zoek naar iets is, zelf overal naar toe moet wandelen/taxiën, dan de conciërge weten te overtuigen dat hij iets komt bezichtigen en dan op eigen initiatief zichzelf een rondleiding moet geven in het gebouw. Mooie service, vind je niet? Verbaast het U nu waarom ik nog steeds niets gevonden heb?
Vandaag werd het bovenstaande verhaal nog wat uitvergroot, want de agenten hadden het gevoel dat ze me naar een gebouw zonder naam of huisnummer konden loodsen, me een appartement laten doorsnuffelen, en zelf elektriciteit mee te laten brengen. Jawel, u leest het goed, ik moest zelf voor licht zorgen. Gelukkig hangt mijn trouwe hoofdlamp steeds aan de rugzak bevestigd. Soit, Na wat rondkijken lijkt het appartment ideaal op maat, tot ik me begin af te vragen waar die ruis vandaag komt....Lap, er ligt een autosnelweg achter de hoek, en het appartement is verkeerd geörienteerd. G*dverdoeme.
Ben ik nu te veeleisend aan het worden? Even alle problemen opsommen: autosnelweg lawaai, constructielawaai, veel te duur, The middle of Nowhere en niets van winkels vlakbij...Bestaat er dan echt niets dat nu net wat rustiger ligt, waar niet de hele buurt aan het werken is en de autosnelweg op wat afstand heeft, en bovendien géén exorbitant (of exubirant??)? Ik begin serieus te denken om midden in de woestijn bij de bedoeïenen te gaan kamperen tot Dubaï volgebouwd is.
Voor de rest is alles goed, hóór. Op het werk is vandaag een onderlinge competitie gestart met als eindinzet 1000 dirham, pakweg €180. De competitie is als volgt. We moeten voor de luchthaven van Abu Dhabi gedurende een maand een zo goed mogelijk zicht- en mist/verwachting maken. Wie op het einde van de rit de beste cijfers haalt, krijgt dit extra beetje cash bij zijn loon. Klinkt goed, niet? Jammer dat mijn concurrenten echte rotten in het vak zijn, die deze regio en de lokale effecten uit het broekzak kennen. Desalniettemin zal ik mijn best doen om die mensen eens aan mijn kontje te laten ruiken. Alle advies is welkom. En dan nu aan de slag!!
Groenten,
Wouter
Morgen start het weekend, dus dat betekent: Ik ben vrij. Hoera! En wat ga ik doen? Geen flauw idee.....Misschien eens wat rust en verpozing zoeken in het stadscentrum, of shoppen, of apartementen zoeken.
Ja, vandaag heb ik na de werkuren weer appartementen kunnen gaan bekijken. 10 telefoontjes in de ochtend hebben uiteindelijk 2 afspraken opgeleverd. Of eigenlijk maar ééntje, want die twee waren zonder mijn medeweten gewoon collegas (luie collega's, kom je later in dit verhaal te weten). Om een kort verhaal lang te maken, kan ik het als volgt samenvatten. Héél veel immobiliënagenten hebben tal van appartementen beschikbaar verspreid over de hele stad. Ze willen hieraan zo veel mogelijk geld verdienen zonder er zelf energie in te stoppen, gevolg is dus dat een goedgelovige nieuwe bewoner die op zoek naar iets is, zelf overal naar toe moet wandelen/taxiën, dan de conciërge weten te overtuigen dat hij iets komt bezichtigen en dan op eigen initiatief zichzelf een rondleiding moet geven in het gebouw. Mooie service, vind je niet? Verbaast het U nu waarom ik nog steeds niets gevonden heb?
Vandaag werd het bovenstaande verhaal nog wat uitvergroot, want de agenten hadden het gevoel dat ze me naar een gebouw zonder naam of huisnummer konden loodsen, me een appartement laten doorsnuffelen, en zelf elektriciteit mee te laten brengen. Jawel, u leest het goed, ik moest zelf voor licht zorgen. Gelukkig hangt mijn trouwe hoofdlamp steeds aan de rugzak bevestigd. Soit, Na wat rondkijken lijkt het appartment ideaal op maat, tot ik me begin af te vragen waar die ruis vandaag komt....Lap, er ligt een autosnelweg achter de hoek, en het appartement is verkeerd geörienteerd. G*dverdoeme.
Ben ik nu te veeleisend aan het worden? Even alle problemen opsommen: autosnelweg lawaai, constructielawaai, veel te duur, The middle of Nowhere en niets van winkels vlakbij...Bestaat er dan echt niets dat nu net wat rustiger ligt, waar niet de hele buurt aan het werken is en de autosnelweg op wat afstand heeft, en bovendien géén exorbitant (of exubirant??)? Ik begin serieus te denken om midden in de woestijn bij de bedoeïenen te gaan kamperen tot Dubaï volgebouwd is.
Voor de rest is alles goed, hóór. Op het werk is vandaag een onderlinge competitie gestart met als eindinzet 1000 dirham, pakweg €180. De competitie is als volgt. We moeten voor de luchthaven van Abu Dhabi gedurende een maand een zo goed mogelijk zicht- en mist/verwachting maken. Wie op het einde van de rit de beste cijfers haalt, krijgt dit extra beetje cash bij zijn loon. Klinkt goed, niet? Jammer dat mijn concurrenten echte rotten in het vak zijn, die deze regio en de lokale effecten uit het broekzak kennen. Desalniettemin zal ik mijn best doen om die mensen eens aan mijn kontje te laten ruiken. Alle advies is welkom. En dan nu aan de slag!!
Groenten,
Wouter
woensdag 25 november 2009
winkelparadijs
Hi Folks,
Goed nieuws! De vakantie is begonnen voor heel de Perzische golf. Dit betekent dat de kinderen niet naar school moeten, dat de ouders een religieus feest vieren en de shopping malls overuren draaien! Jawel, shoppen is de nationale sport in Dubaï, naast gebouwen bouwen uiteraard.
Deze ochtend viel het me al in de taxirit naar het werk. Het was wat rustiger in de woonwijken en extra druk in de werkomgevingen. Iedereen was al begonnen met werken, met maar 1 doel, namelijk sneller naar huis rijden in de avond, en vervolgens richting shopping mall. Het was complete verkeerschaos vanavond, en terwijl ik dit schrijf wordt het alleen maar erger...18u zegt mijn sprekende klok.
Omdat een mens ook moet eten, plachte ook ik een bezoek te brengen aan een Carrefour supermarkt, uiteraard gelegen in een shopping mall, de reeds eerder genoemde Mall of the Emirates. Wat een drukte, het is onmogelijk uit te drukken, maar naar mijn vermoeden stond aan iedere van de 200 kassas (!!) minstens 3 man of vrouw aan te schuiven. Gelukkig dat ik dan net ietsje groter ben dan de doorsnee Dubainees, en dus nog net een kassa vond waar het net wat rustiger was. Al snel na mij stond er een langere rij, want ja, een grote mens valt nu eenmaal op en daardoor konden ook de andere plebs zien dat er weinig volk aan mijn kassa stond!
Het netwerken begint ondertussen goed op gang te komen. Ik heb al 20 taxichauffeurs gesproken, en de laatste vandaag was toch wel de leukste. De olijke man had net zijn laatste dienst gehad toen hij besloot mij, één of andere rare kwiestenbiebel aan de kant, op te pikken. Eerst vroeg ik hem me naar de Jumeirah Lake Towers-wijk te brengen. We zijn er echter nooit geraakt, want ivm werkzaamheden aan de Metro (die 2 maand geleden is opengegaan, en waarschijnlijk al terug dicht is) waren alle autosnelwegafritten in het gebied afgesloten....De man, Darek, liet het echter niet aan zijn hart komen, en besloot dan maar op eigen houtje een afrit te creëeren. Wat hij toen nog niet wist, was dat die nieuwe weg een doodlopende straat was. ...We hebben allebei goed gelachen!!
Hou je haaks,
De Woestijnkabouter
ps: Moet er nog zand zijn? Ik heb massas uit mijn schoenen gehaald de laatste dagen...Als ge het kunt gebruiken, moet ge maar komen ophalen ;-)
Goed nieuws! De vakantie is begonnen voor heel de Perzische golf. Dit betekent dat de kinderen niet naar school moeten, dat de ouders een religieus feest vieren en de shopping malls overuren draaien! Jawel, shoppen is de nationale sport in Dubaï, naast gebouwen bouwen uiteraard.
Deze ochtend viel het me al in de taxirit naar het werk. Het was wat rustiger in de woonwijken en extra druk in de werkomgevingen. Iedereen was al begonnen met werken, met maar 1 doel, namelijk sneller naar huis rijden in de avond, en vervolgens richting shopping mall. Het was complete verkeerschaos vanavond, en terwijl ik dit schrijf wordt het alleen maar erger...18u zegt mijn sprekende klok.
Omdat een mens ook moet eten, plachte ook ik een bezoek te brengen aan een Carrefour supermarkt, uiteraard gelegen in een shopping mall, de reeds eerder genoemde Mall of the Emirates. Wat een drukte, het is onmogelijk uit te drukken, maar naar mijn vermoeden stond aan iedere van de 200 kassas (!!) minstens 3 man of vrouw aan te schuiven. Gelukkig dat ik dan net ietsje groter ben dan de doorsnee Dubainees, en dus nog net een kassa vond waar het net wat rustiger was. Al snel na mij stond er een langere rij, want ja, een grote mens valt nu eenmaal op en daardoor konden ook de andere plebs zien dat er weinig volk aan mijn kassa stond!
Het netwerken begint ondertussen goed op gang te komen. Ik heb al 20 taxichauffeurs gesproken, en de laatste vandaag was toch wel de leukste. De olijke man had net zijn laatste dienst gehad toen hij besloot mij, één of andere rare kwiestenbiebel aan de kant, op te pikken. Eerst vroeg ik hem me naar de Jumeirah Lake Towers-wijk te brengen. We zijn er echter nooit geraakt, want ivm werkzaamheden aan de Metro (die 2 maand geleden is opengegaan, en waarschijnlijk al terug dicht is) waren alle autosnelwegafritten in het gebied afgesloten....De man, Darek, liet het echter niet aan zijn hart komen, en besloot dan maar op eigen houtje een afrit te creëeren. Wat hij toen nog niet wist, was dat die nieuwe weg een doodlopende straat was. ...We hebben allebei goed gelachen!!
Hou je haaks,
De Woestijnkabouter
ps: Moet er nog zand zijn? Ik heb massas uit mijn schoenen gehaald de laatste dagen...Als ge het kunt gebruiken, moet ge maar komen ophalen ;-)
dinsdag 24 november 2009
Where is my mind?
Hi Folks,
De tijd vliegt snel, en een mens wordt niet steeds vrolijk van het lange zoeken, maar om de geest te verstrooien bestaat er gelukkig nog Youtube. De vraag van vandaag is: "Where is my mind?" En ge moogt zelf het antwoord verzinnen.
Veel kijkgenot met Axl Pelemans Camden en Where is my mind.
De tijd vliegt snel, en een mens wordt niet steeds vrolijk van het lange zoeken, maar om de geest te verstrooien bestaat er gelukkig nog Youtube. De vraag van vandaag is: "Where is my mind?" En ge moogt zelf het antwoord verzinnen.
Veel kijkgenot met Axl Pelemans Camden en Where is my mind.
gestresst
Dag liefste lezer,
Tijd voor een nieuw berichtje over mijn wedervaren in Dubaï. Het is een gestressed (ook wel bekend onder gestresst of gestresset) berichtje over een ondertussen irritant worden zoektocht naar een appartement. Mijn verblijf begint hier langzaam in het teken te staan van het ontmoeten van vreemdsoortige mensen, mezelf incluis uiteraard. Hoe langer ik hier ben, hoe meer ik de Pakistaanse taxichauffeurs en zakenmensen begin te wantrouwen, en begrijp ik tevens waarom de Indiërs oorlog kunnen voeren met hun buren. In 1 groot woord kan ik het samenvatten : Onbetrouwbaar! Een hele dag telefoneren had me een mooi schema opgeleverd aan bezoeken, en dat is helemaal door de hoop gehaald door 2 Pakistani. De eerste vond het doodleuk om zijn afspraak gedurende een uur steeds maar uit te stellen, en een tweede, zijn collega die me achteraf zou rondleiden was wanhopig op zoek naar een toilet en daarom bereid om zomaar even 15 km omweg te maken in de verkeerde richting. Nu heb ik nog respect voor de eerste, want uiteindelijk heeft hij me gewoon heel eerlijk behandeld toen hij zijn afspraak nakwam, maar de tweede zat me eigenlijk voor te liegen en wat veel belangrijker is,is dat hij reed als een losgelopen zot op de autosnelweg. Na een halfuur reizen heb ik hem gewoon vriendelijk gezegd dat de rondleiding niet meer moest voor mij, en daarom met een drogreden me uit de voeten gemaakt. Compleet geëneveerd.
Echter, als gevolg van deze bedoeningen, heb ik andere afspraak moet afgelasten. Een appartment voor een aantrekkelijke prijs.Grommel grommel. Miserie miserie!
Nu sta ik dus nog steeds aan start, met het enige verschil dat ik de omgeving al ken en weet waar het duur is en waar het minder duur is. Mijn nieuw interestgebied is Jumeirah Lake Towers, allemaal hypermoderne hoogbouw van gemiddeld 30 verdiepen hoog. Vandaag heb ik de buurt rondgewandeld en tot de constatie gekomen dat het er best wel aangenaam vertoeven is, met al die nog ontwikkelende architectonische hoogstandjes.
Tijd om te gaan dineren, niet meer gegeten sinds mijn ontbijt en 'ben al ver de honger voorbij.
Tot ziens,
Wouter
Tijd voor een nieuw berichtje over mijn wedervaren in Dubaï. Het is een gestressed (ook wel bekend onder gestresst of gestresset) berichtje over een ondertussen irritant worden zoektocht naar een appartement. Mijn verblijf begint hier langzaam in het teken te staan van het ontmoeten van vreemdsoortige mensen, mezelf incluis uiteraard. Hoe langer ik hier ben, hoe meer ik de Pakistaanse taxichauffeurs en zakenmensen begin te wantrouwen, en begrijp ik tevens waarom de Indiërs oorlog kunnen voeren met hun buren. In 1 groot woord kan ik het samenvatten : Onbetrouwbaar! Een hele dag telefoneren had me een mooi schema opgeleverd aan bezoeken, en dat is helemaal door de hoop gehaald door 2 Pakistani. De eerste vond het doodleuk om zijn afspraak gedurende een uur steeds maar uit te stellen, en een tweede, zijn collega die me achteraf zou rondleiden was wanhopig op zoek naar een toilet en daarom bereid om zomaar even 15 km omweg te maken in de verkeerde richting. Nu heb ik nog respect voor de eerste, want uiteindelijk heeft hij me gewoon heel eerlijk behandeld toen hij zijn afspraak nakwam, maar de tweede zat me eigenlijk voor te liegen en wat veel belangrijker is,is dat hij reed als een losgelopen zot op de autosnelweg. Na een halfuur reizen heb ik hem gewoon vriendelijk gezegd dat de rondleiding niet meer moest voor mij, en daarom met een drogreden me uit de voeten gemaakt. Compleet geëneveerd.
Echter, als gevolg van deze bedoeningen, heb ik andere afspraak moet afgelasten. Een appartment voor een aantrekkelijke prijs.Grommel grommel. Miserie miserie!
Nu sta ik dus nog steeds aan start, met het enige verschil dat ik de omgeving al ken en weet waar het duur is en waar het minder duur is. Mijn nieuw interestgebied is Jumeirah Lake Towers, allemaal hypermoderne hoogbouw van gemiddeld 30 verdiepen hoog. Vandaag heb ik de buurt rondgewandeld en tot de constatie gekomen dat het er best wel aangenaam vertoeven is, met al die nog ontwikkelende architectonische hoogstandjes.
Tijd om te gaan dineren, niet meer gegeten sinds mijn ontbijt en 'ben al ver de honger voorbij.
Tot ziens,
Wouter
maandag 23 november 2009
Het is bij de konijnen af!
Beste Lezer,
De dag zit er weeral op, althans het daglichtgedeelte. Elke dag staat de zon op rond 6u30 en gaat slapen om 17u30, een beetje ongewoon maar niet uitzonderlijk. Mijn werkdagen beginnen momenteel rond 9u en stoppen ergens in de vroege namiddag, gevolgd door de dagelijkse huizenjacht. Tot zover het saaie gedeelte van de dagindeling.
De huizenjacht begint lichte vormen van frustratie aan te nemen in mijn hoofd. Eerder had ik aangegeven dat mijn ideale verblijfsomgeving "The Greens" is, maar na enkele dagen prijzen en appartementen bekijken, moet ik deze visie herzien. Hoewel de financiële crisis pijnlijk hard is aangekomen, hebben de huiseigenaren nog steeds het gevoel dat ze te veel geld moeten vragen voor een apartementje van pakweg 80m², omgerekend ongeveer 950€ per maand + onderhandelingskosten. Nu moet ik zonder stoefen toegeven dat dit bedrag betaalbaar is, maar toch al aan de bovenkant van mijn budget grens. In mijn plattelandsogen lijkt het me onwaarschijnlijk veel geld voor wat stenen op elkaar in een buurt met enkele boompjes en struikjes. Het is bij de konijnen af om te zien wat voor lef de makelaar hebben in de huurprijsvoorstellen. Vandaag bijvoorbeeld heb ik 2 appartementjes gezien waar het volgens de boekske 90 m² groot is, maar naar mijn gevoel slechts 70m² was. Alles was heel chique ingericht, afgewerkt (maar niet perfect met nog slecht verborgen verfresten op plinten) en op het eerste zicht wel de moeite waard...Maar dan wordt ineens het duivelse mannetje in mijn hoofd wakker die het vuur aan de schenen van de makelaar legt. Wat zijn de verborgen kosten? Is er een zwembad? Een parking? Waarom vraag je zoveel geld? Wat is uw beste prijs? ........Deze laatste vraag werkte goed in Peru, maar hier precies niet goed...want Tarek de Egyptenaaar had zomaar het lef de vraag terug aan mij te stellen, en erbij te vertellen dat hij gerust een deel van het nog aanwezige meubilair wil verkopen...We stonden immers in zijn eigen appartement te kijken. Nog geen twee seconden later wou hij al de muur schilderen. En nog steeds hapte ik niet toe, gewoon omdat het te klein was. Hij keek wat beteutert en besloot me naar buiten te begleiden, alwaar hij tot de constatatie kwam dat de politie hem een dikke boete had gegeven voor fout parkeren....Lakoniek hoor ik hem klagen dat er nergens parkeerplaats is, terwijl er 20m verderop gewoon een vrij parkeerplaatsje was bij aankomst.!!! Nee, ik vertrouw die vent voor geen haar en hoewel de buurt aangenaam lijkt, is dat idee opgedoekt. Morgen focus ik me Discovery gardens, ongeveer 5km verder naar Abu Dhabi, intussen zelf al 20km van het centrum van Dubai vandaan. Curieus wat het gaat opleveren.
Ter voorbereiding heb ik eerder deze middag ruim een half uur makelaars zitten bellen, voor ruim een half uur lang, en daarvoor heb ik slechts 1 euro betaald. Had ik al gezegd dat telefoneren goedkoop is? Had ik ook al meegegeven dat Indiërs en andere Aziaten niet te verstaan zijn aan de telefoon? Wist je al dat diezelfde personen een compleet gebrek aan etiquette hebben als het gaat om het beëindigen van een gesprek? Wist dat een taxichauffeur ongeveer 1/3e deel van zijn inkomstgeld zelf overhoudt? En dat de botercroissants van de carrefour meer boter bevatten dan deeg? En wist je ook dat het vandaag niet geregend heeft terwijl er toch wolken hingen?
Op het werk gaat alles uitstekend. Een eerste project heeft zich aangediend, waarbij op termijn de mogelijkheid bestaat dat ik de hele Arabische/Perzische golf moet afreizen.. Sightseeing op kosten van de baas! Als dat maar goed afloopt!
Prettige avond,
de Woestijnkabouter
De dag zit er weeral op, althans het daglichtgedeelte. Elke dag staat de zon op rond 6u30 en gaat slapen om 17u30, een beetje ongewoon maar niet uitzonderlijk. Mijn werkdagen beginnen momenteel rond 9u en stoppen ergens in de vroege namiddag, gevolgd door de dagelijkse huizenjacht. Tot zover het saaie gedeelte van de dagindeling.
De huizenjacht begint lichte vormen van frustratie aan te nemen in mijn hoofd. Eerder had ik aangegeven dat mijn ideale verblijfsomgeving "The Greens" is, maar na enkele dagen prijzen en appartementen bekijken, moet ik deze visie herzien. Hoewel de financiële crisis pijnlijk hard is aangekomen, hebben de huiseigenaren nog steeds het gevoel dat ze te veel geld moeten vragen voor een apartementje van pakweg 80m², omgerekend ongeveer 950€ per maand + onderhandelingskosten. Nu moet ik zonder stoefen toegeven dat dit bedrag betaalbaar is, maar toch al aan de bovenkant van mijn budget grens. In mijn plattelandsogen lijkt het me onwaarschijnlijk veel geld voor wat stenen op elkaar in een buurt met enkele boompjes en struikjes. Het is bij de konijnen af om te zien wat voor lef de makelaar hebben in de huurprijsvoorstellen. Vandaag bijvoorbeeld heb ik 2 appartementjes gezien waar het volgens de boekske 90 m² groot is, maar naar mijn gevoel slechts 70m² was. Alles was heel chique ingericht, afgewerkt (maar niet perfect met nog slecht verborgen verfresten op plinten) en op het eerste zicht wel de moeite waard...Maar dan wordt ineens het duivelse mannetje in mijn hoofd wakker die het vuur aan de schenen van de makelaar legt. Wat zijn de verborgen kosten? Is er een zwembad? Een parking? Waarom vraag je zoveel geld? Wat is uw beste prijs? ........Deze laatste vraag werkte goed in Peru, maar hier precies niet goed...want Tarek de Egyptenaaar had zomaar het lef de vraag terug aan mij te stellen, en erbij te vertellen dat hij gerust een deel van het nog aanwezige meubilair wil verkopen...We stonden immers in zijn eigen appartement te kijken. Nog geen twee seconden later wou hij al de muur schilderen. En nog steeds hapte ik niet toe, gewoon omdat het te klein was. Hij keek wat beteutert en besloot me naar buiten te begleiden, alwaar hij tot de constatatie kwam dat de politie hem een dikke boete had gegeven voor fout parkeren....Lakoniek hoor ik hem klagen dat er nergens parkeerplaats is, terwijl er 20m verderop gewoon een vrij parkeerplaatsje was bij aankomst.!!! Nee, ik vertrouw die vent voor geen haar en hoewel de buurt aangenaam lijkt, is dat idee opgedoekt. Morgen focus ik me Discovery gardens, ongeveer 5km verder naar Abu Dhabi, intussen zelf al 20km van het centrum van Dubai vandaan. Curieus wat het gaat opleveren.
Ter voorbereiding heb ik eerder deze middag ruim een half uur makelaars zitten bellen, voor ruim een half uur lang, en daarvoor heb ik slechts 1 euro betaald. Had ik al gezegd dat telefoneren goedkoop is? Had ik ook al meegegeven dat Indiërs en andere Aziaten niet te verstaan zijn aan de telefoon? Wist je al dat diezelfde personen een compleet gebrek aan etiquette hebben als het gaat om het beëindigen van een gesprek? Wist dat een taxichauffeur ongeveer 1/3e deel van zijn inkomstgeld zelf overhoudt? En dat de botercroissants van de carrefour meer boter bevatten dan deeg? En wist je ook dat het vandaag niet geregend heeft terwijl er toch wolken hingen?
Op het werk gaat alles uitstekend. Een eerste project heeft zich aangediend, waarbij op termijn de mogelijkheid bestaat dat ik de hele Arabische/Perzische golf moet afreizen.. Sightseeing op kosten van de baas! Als dat maar goed afloopt!
Prettige avond,
de Woestijnkabouter
zondag 22 november 2009
Regen
Dag liefste lezertjes,
Zondag werkdag! Het weekend is voorbij, iedereen zet zijn beste beentje voor en het is werken á volonté tot donderdag. Ja, het weekend is op vrijdag en zaterdag, in tegenstelling tot de Westerse normen. Om het rijkelijk late 11u werd ik opgehaald om kennis te maken met mijn nieuwe collegas, de werkomgeving en de lekkere lokale keukens. Tegen goed 1uur had ik nog geen minuut gewerkt maar wel gelukkig een volle maag. Ja, het leven is hier heel comfortabel. Maar genoeg over het werk! Ik ben hier niet om te werken maar om me te amuseren.
Weet je, als je de woorden zandwoestijn hoort en hitte, dan zou je denken dat er nooit regen valt in deze regio. Dit is echter schijn, want het regent hier wel eens. Tussen oktober en maart komt er soms wat hemelvocht naar beneden, en zo ook vandaag. Tijdens de ochtenduren leek er nog niets aan de hand, maar tijdens het buitenwandelen op weg naar huis, zag ik daar plots een Cumulus congestuswolkje ontwikkelen in de verte. Goed een half uur later is de hemel bedekte door een groot wolkenpakket, en vallen de eerste, nauwelijks merkbare druppeltjes op de voorruit van de taxi ( Heb ik al gezegd dat de taxies spotgoedkoop zijn? 10km voor pakweg 4 euro). De vraag aan de taxichauffeur of het echt gaat regenen, levert resoluut een krachtige Pakistaanse Peshawaraanse Pashtoense 'njet'op. Nog een half uur later liggen de straten er doorweekt bij. Moraal van het verhaal: Vertrouw nooit op een taxichauffeur voor een weerbericht. En ook niet voor de juiste weg, want had ik niet gezegd hoe hij moest rijden, dan waren we nu nog op zoek naar mijn verblijf!! Voor de rest een aardige man, vriendelijk en zeer behulpzaam.
De opdracht van vandaag was: koop een sim-kaart voor de telefoon. Makkelijk zou je denken, lastig in realiteit. Met mijn nog droge schoenen wandel ik onder de bovengenoemde ontwikkelende bui richting de Mall of the Emirates, op zoek naar dit kleinnood. Maar hoe zoek je een telefoonwinkel in een mall van een paar kilometer lang met ruim 200 winkels, een skipiste en tal van restaurants? Inderdaad, de oplossing ligt op het puntje van uw tong...gewoon wandelen. En hopen dat je een winkel tegekomt met telefoons. Goed een kwartier en 125 dirham armer stap ik de mall buiten met een niet-werken simkaart. Ja, de zooi moet eerst geregistreerd worden, en dat duurt een dag. Miserie miserie... Ge zult maar een dringende telefoon moeten verrichten.
Soit, tijd om te gaan.
Woestijnkabouter
ps: The Killers gaan volgende maand optreden in Abu Dhabi. Richt allemaal jullie hoofd naar Mekka en help me bidden om het laatste ticketje te kunnen kopen ;-)
zaterdag 21 november 2009
Wonen en tijd
Dag lustige lezer,
Alweer tijd om mijn gedachten de wereld in te sturen, een beetje uit tijdverdrijf, een beetje uit interesse en ook omdat er geen fluit op TV is, net zoals in België of Nederland dus. Het is hier ondertussen 18u gepasseerd, al serieus donker met nog een laatste glimpsje licht aan de westelijke horizon. Het was een mooie dag, al moet ik eerlijkshalve bijzeggen da'k meer binnen heb gezeten dan buiten. En met reden...Ik wil alle verhuisdingen en daarbij samengaande activiteiten langzaam tot me laten komen, dit om te vermijden dat de drukte mijn gemoed uitholt. Noem het gerust voorzichtigheid, maar zeker niet luiheid.
Deze ochtend kreeg ik de eerste opdracht van mijn nieuwe werkgever...Koop je de "Gulf News" en ga daarin op zoek naar een appartement. Dit lijkt een eenvoudige opdracht, maar dat is het niet. Op het moment dat ik het bericht ontvang, heb ik nog niets gezien van de omgeving, met uitzondering van een paar flats en veel autos.. Snel een winkeltje zoeken in mijn wijk ' Al Barscha" of "Al Baschra" of iets dat er op lijkt...een krant kopen en dan gevolgd door een uitkamtocht in de wijk. De wijk is op zijn minst nieuwbouw te noemen. Er staan weinig gebouwen die ouder zijn dan 3-4 jaar, maar de meeste zijn nog in aanbouw. Indiers en Bangladeshi leven zich uit op de beton, glas en betonijzer.
Tijdens de wandeling had ik even het gevoel dat deze wijk wel de moeite waard zou zijn om te wonen, omwille van zijn moderne architectuur en buurtwinkeltjes. Echter, na wat rondwandelen heb ik nauwelijks groen mogen aanschouwen, met uitzondering van een verlebte, aangeplante en bestofte palmboom. Misschien dat deze wijk over 5 jaar wel de moeite is, maar voorlopig heb ik hem geschrapt uit mijn lijst net omwille van het ontbreken van het groen.
Terug in mijn hotel appartement is de echte zoektocht begonnen naar een verblijf...Tientallen wijknamen passeerden het relais...Dubai Marina, Discovery Gardens, The Gardens, The Greens, Bur Dubai, Motor City, International City, the Views, Tecom zone, Deira, Meadows, etc...Miserie miserie, hoe kunt ge nu daar iets uit kiezen? Zoals het een goede wetenschapper betaamt, heb ik gebruik gemaakt van de eliminatietechniek om heel wat gebieden te schrappen uit de lijst...Huur < 50000AED/jaar,winkels in de buurt, woonoppervlakte >80m², groen aanwezig, min 1 slaapkamer, max 10km van werk in Dubai Marina Kaart .
Uiteindelijk na lang zoeken en doen, kwam "The Greens"uit de bus...De vorige keer had ik Discovery Gardens al bezocht (en toen de keuze gemaakt dat ik daar iets ga huren als het elders niet lukt). Soit, na veel te lang computerwerk heb ik de eerste de beste taxi genomen en na een spotgoedkope reis van ongeveer 4€ stond ik 20 min later in de Greens. Wat een verademing! Ik was direct verkocht. Heel westers, mooie groene buurt, een frisse wind, gezellige winkels (althans naar Arabische normen)... Dus bij deze een oproep: Ken je iemand die een vrij appartement heeft in de Greens, laat het me zo snel mogelijk weten!
Goed een uur later stond ik aan de Burj al Arab, het meest luxueuze en prestigieuze hotel te wereld. Tijdens het vorige bezoek was het me niet gelukt om de horde toeristen aan de ingang van de oprit te gaan bewonderen. Ze staan er echt mekaar te verdringen om toch maar de beste foto te kunnen trekken. Echter, de meesten menen te vergeten dat de bewakers wel eens de beste gidsen zijn die hen de beste plaatsjes kunnen aanbevelen. Met mijn stoute schoenen aan sta ik goed 2 min later met een bewaker te babbelen, over de dingen des levens en vooral over fotografie. Hierbij een foto van een shot van wat verderop.
Eigenlijk zijn vandaag heel veel dingen doorgedrongen tot mijn verstand, te veel om op te schrijven. Dat is voor later.
Groenten,
Wouter
ps: Wat heb ik vandaag geleerd:
1) Vraag geen info aan Taxichauffeurs, want zij spreken nauwelijks Engels, en hebben precies geen interesse om te helpen, apathisch rondkijken doen ze veel liever....Zowel de Iraniers als de Indiërs.
2) Neem geen minivan als taxi. Die dingen zijn sloom en de motor maakt rare geluiden.
3) Taxis hebben altijd een automatische versnellingsbak...Zouden de mensen ook met een manuele versnellingsbak durven rijden?
4) Mijn verblijf heeft 2 badkamers,twee stuks waar ieder dom blondje jaloers op zou zijn omwille van de immense schoonheid.
5) Reclameproducerende Arabieren hebben het nog niet zo goed gesnapt op Engels. Zo staat er op de affiche van een lokale restaurantketen :"No one does like it".
Alweer tijd om mijn gedachten de wereld in te sturen, een beetje uit tijdverdrijf, een beetje uit interesse en ook omdat er geen fluit op TV is, net zoals in België of Nederland dus. Het is hier ondertussen 18u gepasseerd, al serieus donker met nog een laatste glimpsje licht aan de westelijke horizon. Het was een mooie dag, al moet ik eerlijkshalve bijzeggen da'k meer binnen heb gezeten dan buiten. En met reden...Ik wil alle verhuisdingen en daarbij samengaande activiteiten langzaam tot me laten komen, dit om te vermijden dat de drukte mijn gemoed uitholt. Noem het gerust voorzichtigheid, maar zeker niet luiheid.
Deze ochtend kreeg ik de eerste opdracht van mijn nieuwe werkgever...Koop je de "Gulf News" en ga daarin op zoek naar een appartement. Dit lijkt een eenvoudige opdracht, maar dat is het niet. Op het moment dat ik het bericht ontvang, heb ik nog niets gezien van de omgeving, met uitzondering van een paar flats en veel autos.. Snel een winkeltje zoeken in mijn wijk ' Al Barscha" of "Al Baschra" of iets dat er op lijkt...een krant kopen en dan gevolgd door een uitkamtocht in de wijk. De wijk is op zijn minst nieuwbouw te noemen. Er staan weinig gebouwen die ouder zijn dan 3-4 jaar, maar de meeste zijn nog in aanbouw. Indiers en Bangladeshi leven zich uit op de beton, glas en betonijzer.
Tijdens de wandeling had ik even het gevoel dat deze wijk wel de moeite waard zou zijn om te wonen, omwille van zijn moderne architectuur en buurtwinkeltjes. Echter, na wat rondwandelen heb ik nauwelijks groen mogen aanschouwen, met uitzondering van een verlebte, aangeplante en bestofte palmboom. Misschien dat deze wijk over 5 jaar wel de moeite is, maar voorlopig heb ik hem geschrapt uit mijn lijst net omwille van het ontbreken van het groen.
Terug in mijn hotel appartement is de echte zoektocht begonnen naar een verblijf...Tientallen wijknamen passeerden het relais...Dubai Marina, Discovery Gardens, The Gardens, The Greens, Bur Dubai, Motor City, International City, the Views, Tecom zone, Deira, Meadows, etc...Miserie miserie, hoe kunt ge nu daar iets uit kiezen? Zoals het een goede wetenschapper betaamt, heb ik gebruik gemaakt van de eliminatietechniek om heel wat gebieden te schrappen uit de lijst...Huur < 50000AED/jaar,winkels in de buurt, woonoppervlakte >80m², groen aanwezig, min 1 slaapkamer, max 10km van werk in Dubai Marina Kaart .
Uiteindelijk na lang zoeken en doen, kwam "The Greens"uit de bus...De vorige keer had ik Discovery Gardens al bezocht (en toen de keuze gemaakt dat ik daar iets ga huren als het elders niet lukt). Soit, na veel te lang computerwerk heb ik de eerste de beste taxi genomen en na een spotgoedkope reis van ongeveer 4€ stond ik 20 min later in de Greens. Wat een verademing! Ik was direct verkocht. Heel westers, mooie groene buurt, een frisse wind, gezellige winkels (althans naar Arabische normen)... Dus bij deze een oproep: Ken je iemand die een vrij appartement heeft in de Greens, laat het me zo snel mogelijk weten!
Groenten,
Wouter
ps: Wat heb ik vandaag geleerd:
1) Vraag geen info aan Taxichauffeurs, want zij spreken nauwelijks Engels, en hebben precies geen interesse om te helpen, apathisch rondkijken doen ze veel liever....Zowel de Iraniers als de Indiërs.
2) Neem geen minivan als taxi. Die dingen zijn sloom en de motor maakt rare geluiden.
3) Taxis hebben altijd een automatische versnellingsbak...Zouden de mensen ook met een manuele versnellingsbak durven rijden?
4) Mijn verblijf heeft 2 badkamers,twee stuks waar ieder dom blondje jaloers op zou zijn omwille van de immense schoonheid.
5) Reclameproducerende Arabieren hebben het nog niet zo goed gesnapt op Engels. Zo staat er op de affiche van een lokale restaurantketen :"No one does like it".
internet = probleem
hi Folks,
De ontdekkingen zijn volop bezig, te starten met de hotelkamer vandaag....En de omgeving romdom ook een beetje. Deze ochtend was ik opgestaan met het geluid van werklui, die doodleuk op zaterdagochtend een appartementsgebouw vlakbij aan het optrekken zijn. In een straal van 100m rond het hotel, zijn minstens 10 werven. tik tok tak rammel rammel.....
Communicatie is ook een probleem, vooral dan digitale communicatie. Deze ochtend was ik een uur aan het wachten om internetverbinding te krijgen. Snel een belletje naar de receptie en wat ziet mijn edel oog nadien, dat er zomaar ineens internetverbinding is, terwijl ze op dat moment nog zogezegd niets hebben gedaan. Ze beloven een IT-Indiër te sturen om snel alles in orde te maken. Nog geen minuut na mijn belletje blijkt internet dan plots te werken, en 10 seconden later staat die man aan de deur. Ik geloof niet in IT-toeval, meer nog, ik heb een zekere achterdocht.....'k Ben eens curieus of straks alles nog gaat werken.
Groenten,
Woestijnkabouter
De ontdekkingen zijn volop bezig, te starten met de hotelkamer vandaag....En de omgeving romdom ook een beetje. Deze ochtend was ik opgestaan met het geluid van werklui, die doodleuk op zaterdagochtend een appartementsgebouw vlakbij aan het optrekken zijn. In een straal van 100m rond het hotel, zijn minstens 10 werven. tik tok tak rammel rammel.....
Communicatie is ook een probleem, vooral dan digitale communicatie. Deze ochtend was ik een uur aan het wachten om internetverbinding te krijgen. Snel een belletje naar de receptie en wat ziet mijn edel oog nadien, dat er zomaar ineens internetverbinding is, terwijl ze op dat moment nog zogezegd niets hebben gedaan. Ze beloven een IT-Indiër te sturen om snel alles in orde te maken. Nog geen minuut na mijn belletje blijkt internet dan plots te werken, en 10 seconden later staat die man aan de deur. Ik geloof niet in IT-toeval, meer nog, ik heb een zekere achterdocht.....'k Ben eens curieus of straks alles nog gaat werken.
Groenten,
Woestijnkabouter
vrijdag 20 november 2009
Heen
D/e reis is gestart, het avontuur is begonnen en de drukte is voorbij, althans, dat denk ik toch. De laatste weken waren zwaar, vooral emotioneel zwaar, al zal ik niet ontkennen dat ik een chronisch slaaptekort heb opgedaan
door al avonden uit. De drukte gaf me het gevoel da'k terug in Gent was, in de gloriedagen als student. Hier een pint, daar een cafeetje, eens gaan eten, enzovoort en zoverder. Eigenlijk is die drukte wel aangenaam, alleen jammer dat er vervolgens ook een afscheid aan is gekoppeld. Donderdagavond had ik het echt moeilijk, met een afscheid van de meest dierbaren rond me, en dan vooral nog door het besef dat de opgroeiende kleine mannen (Febe en Rona) die net de leukste tijd van hun leven tegemoet gaan, het ontdekken van de wereld rondom hen, het zonder hun Nonkel Wout zullen moeten doen. Oh, wat zijn die kinderen leuk om mee te spelen en onnozel tegen te doen. Ik heb van de gelegenheid geprofiteerd om de jongste telg uit de familie naast de reiskoffer te placeren....Ziehier het resultaat.
Het was wondermooi weer toen we op de luchthaven van Zavemtem aankwamen deze ochtend (Brussel voor de buitenlanders....randopmerking: vanaf vandaag zijn jullie allemaal buitenlanders voor mij ;-) ). Een laaghangend zonnetje, enkele flarden bewolking en heel veel licht. Wreed schoon! Oostenrijk, en dan vooral Wenen is om bij te huilen. De vlucht op zich verliep soepel, maar de landing was toch efkes schrikken. Er hong serieuze mist, net boven het oppervlak, op pakweg 50m hoogte, terwijl het zicht op de grond niet echt slecht te noemen was. Maar zoiets weet je dus niet als ge in dat vliegtuig hangt te hangen. Tijdens het landen leek het echt alsof de piloot het luchtschip wou laten laten op de wolken, maar dan op het laatste moment duikelt het vliegtuig erdoor, om goed 20 seconden later de grond te raken. In Brussel was het 12 graden, in Wenen slechts 6 graden. Rara wat is het in Dubaï? (tip: op het moment van dit schrijven in Wenen, is het er 29 graden om 15u lokale tijd).
Aangekomen in de Verenigde Arabische Emiraten is het direct een ontspannen gevoel dat me overheerst. De lucht is aangenaam warm, rond de 27 graden, ideaal voor op een terras te gaan zitten met vrienden, maar jammer genoeg ontbreken me hier twee dingen..een terras en vrienden. Maar geen nood, ik ga daar snel iets aan doen. De tocht op de luchthaven naar de bagage was op zijn minst verontrustend te noemen. De Italiaan van naast me op het vliegtuig werd bij de paspoortcontrole teruggestuurd, terwijl hij een paar weken ervoor zonder problemen werd doorgelaten. Veel mensen liepen met een groot wit papieren visum en ik, ocharme, had enkel mijn paspoort. Groot was mijn verbazing toen ik nog doorgelaten werd ook. Op weg naar de transportband.....Om daar vervolgens heel heel heel lang te wachten. Ken je dat gevoel dat iedereen al weg is en jij nog steeds op je valies aan 't wachten ben...Wel, dat kwam weer in me op. tot het verlossende moment dat die flashy groene koffer tevoorschijn kwam gepiept....Hoera...
Hop, nu snel vooruit naar een Taxi en 70 Dirham verder mocht ik uitstappen nabij mijn hotel appartement ETA Star nabij de Emirates shopping Mall..die met de skipiste voor de bekenden! Goed een maand geleden was ik al eens in de shopping mall, en pas achteraf terug in Nederland kreeg ik te horen dat er die in mall een skipiste was. Nee, ik had dat ding helemaal niet staan en veel mensen geloofden me toen niet.... Wel, moest het nu niet donker geweest zijn met al die veelkleurige lichtjes rondom de mall, dan had ik de piste weer niet gezien..
Kunt ge het u bedenken hoe decadent het is om hier te skiëen, in de zomer bij 48 graden buiten kan iedere mens doodleuk sneeuwballen gaan gooien'...Fancy a fight, friends and enemies?
De smeltkroes aan nationaliteiten is onvoorstelbaar te noemen. De taxichauffeur was een Iraniër die bij hoog en laag beweerde dat de zee hier vlakbij de Persian Gulf heet....Als je dezelfde kwestie aankaart bij een Arabier, dan spreken die over de Arabische Golf...Wat is het nu?
Alleszins, de chauffeurs zijn hier op te delen in een paar groepen....1) de westerlingen, die beschaafd rechtdoor rijden met gebruik van pinkers 2) de Arabieren, die als zotten gas geven om toch maar iedereen de pas af te snijden. 3) De Indiers die met trots hun auto door het verkeer loodsen, voorzichtig maar toch nog steeds gekker als de westerlingen...en tot slot de Midden-Oosters gaande van Egyptenaren tot Iraniers, die braaf zijn, maar wel op 1 km 6 rijstroken kruisen zonder te pinken. Als de auto geen airbag had gehad, dan had ik de chauffeur eens flink onder zijn voeten gegeven.
Slaaptijd nu..Het is al voorbij 1u lokale tijd, en over 9u wordt het ontbijt geserveerd...Mjammie.
Slaap lekker
Woestijnkabouter
ps: Internet is hier volledig in het Arabisch, zelfs google en deze website staat van rechts naar links geschreven. Het heeft me 5 minuten zoeken gekost om die website hier om te zetten naar het Engels...Alle chance dat Arabisch zo'n eenvoudige taal is *grijns*
dinsdag 17 november 2009
Wat was was eer was was was?
Liefste kabouterlezers,
Het einde is in zicht, de lege ruimte wordt steeds leger en op donderdag zal het volledig over en uit zijn met Nederland. 't Is te zeggen. Nederland zal wel blijven bestaan, maar mijn verhaal in Nederland stopt dan voor onbepaalde duur. En als ik mag afgaan op de krantenartikels en de Nederlandse besluitvorming in het parlement is het misschien maar goed ook da'k de plaat poets. Ik las namelijk net dat de Nederlandse overheid een soort van rekeningrijden gaat invoeren op de autosnelweg, als compensatie op de af te schaffen wegenbelasting. Op zich een goed initiatief zou je kunnen beweren, ware het niet dat de overheidsfunctionarissen dan op ieder uur van de dag kunnen weten waar jij (of je auto) bent. Schrikbarend is het eerste woord dat in mij opkomt, en medelijden is het tweede. Medelijden met al die controle-ontwijkende mensen. Medelijden met al die politici die onwaarschijnlijke beperkende beslissingen gaan nemen. Wat is de volgende stap in deze evolutie? Chip in de arm om te bepalen hoeveel belasting je moet betalen voor het gebruiken van het voetpad? chip in de hersenen om je alternatieve politieke gedachten vast te leggen? ...Je kan het zo erg niet bedenken of het wordt bedacht in Nederland...En dat de mensen dat zomaar slikken is nog veel erger.
Maar vooraleer ik verzink in het uiten van mijn politieke voorkeur en het opschrijven van een klaagzang, ga ik ophouden met dat gedoe. In Dubai rijden mensen op kamelen en als het kan ook even kan in de meest luxueze autos die je kan bedenken. Toen ik daar een maand terug naar een restaurant ging, werd onze auto aan de ingang opgewacht door een tijdelijk chauffeur, die zoals het enkel in chique James Bond films betaamt, de auto voor ons wegrijdt en terugbrengt als we gedaan hebben met eten. Mijn gastheer zijn Range Rover superdeluxe editie met alles der op en der aan was echter maar een klein beestje, want net voor ons stond een schitterende (letterlijk en figuurlijk) Bentley....Ik dreef even weg in een droom dat ik uit die auto stap vergezeld van 77 maagden (zoals dat betaamt in ieder moslimland) op weg naar een feestje..MAar snel werd ik gewekt toen die auto er ineens zonder mij vandoor ging...snif snif...
Vrijdag kom ik aan in Dubaï, wie weet wat voor auto's ik dan zal zien op de luchthaven? Een kever? Een geit/eendje? of een gewone kabouterwagen?
Van kabouters gesproken. In België is nu een hype aan het ontstaan rondom het absurde kabouterfiguur Kabouter Wesley uit 'Man bijt hond'. Het is iets apart, maar daarom niet mijn leuk. Meer info op http://www.youtube.com/watch?v=-58_e4P66Bo Veel kijkgenot.
De woestijnkabouter
Het einde is in zicht, de lege ruimte wordt steeds leger en op donderdag zal het volledig over en uit zijn met Nederland. 't Is te zeggen. Nederland zal wel blijven bestaan, maar mijn verhaal in Nederland stopt dan voor onbepaalde duur. En als ik mag afgaan op de krantenartikels en de Nederlandse besluitvorming in het parlement is het misschien maar goed ook da'k de plaat poets. Ik las namelijk net dat de Nederlandse overheid een soort van rekeningrijden gaat invoeren op de autosnelweg, als compensatie op de af te schaffen wegenbelasting. Op zich een goed initiatief zou je kunnen beweren, ware het niet dat de overheidsfunctionarissen dan op ieder uur van de dag kunnen weten waar jij (of je auto) bent. Schrikbarend is het eerste woord dat in mij opkomt, en medelijden is het tweede. Medelijden met al die controle-ontwijkende mensen. Medelijden met al die politici die onwaarschijnlijke beperkende beslissingen gaan nemen. Wat is de volgende stap in deze evolutie? Chip in de arm om te bepalen hoeveel belasting je moet betalen voor het gebruiken van het voetpad? chip in de hersenen om je alternatieve politieke gedachten vast te leggen? ...Je kan het zo erg niet bedenken of het wordt bedacht in Nederland...En dat de mensen dat zomaar slikken is nog veel erger.
Maar vooraleer ik verzink in het uiten van mijn politieke voorkeur en het opschrijven van een klaagzang, ga ik ophouden met dat gedoe. In Dubai rijden mensen op kamelen en als het kan ook even kan in de meest luxueze autos die je kan bedenken. Toen ik daar een maand terug naar een restaurant ging, werd onze auto aan de ingang opgewacht door een tijdelijk chauffeur, die zoals het enkel in chique James Bond films betaamt, de auto voor ons wegrijdt en terugbrengt als we gedaan hebben met eten. Mijn gastheer zijn Range Rover superdeluxe editie met alles der op en der aan was echter maar een klein beestje, want net voor ons stond een schitterende (letterlijk en figuurlijk) Bentley....Ik dreef even weg in een droom dat ik uit die auto stap vergezeld van 77 maagden (zoals dat betaamt in ieder moslimland) op weg naar een feestje..MAar snel werd ik gewekt toen die auto er ineens zonder mij vandoor ging...snif snif...
Vrijdag kom ik aan in Dubaï, wie weet wat voor auto's ik dan zal zien op de luchthaven? Een kever? Een geit/eendje? of een gewone kabouterwagen?
Van kabouters gesproken. In België is nu een hype aan het ontstaan rondom het absurde kabouterfiguur Kabouter Wesley uit 'Man bijt hond'. Het is iets apart, maar daarom niet mijn leuk. Meer info op http://www.youtube.com/watch?v=-58_e4P66Bo Veel kijkgenot.
De woestijnkabouter
zaterdag 14 november 2009
Bye bye weathernews
Beste lastige lezer,
Alea iacta est...de teerling is geworpen...de deur is achter me dichtgetrokken. Een gevoel van verlossing overkomt me, samen met een gevoel van licht gemis van het hetgeen ik moet gaan missen in de toekomst. De beklijvende stem van "Lamb -met- What sound" klinkt langs mijn oren terwijl ik hier mijn ervaringen van vandaag probeer neer te pennen.
Ik ben blij dat ik de stap heb gezet om de deur achter me dicht te trekken, om weg te komen uit het inspiratieloos en zeer discreet Japans bedrijf. Ik heb een heerlijke tijd gehad op kantoor, met zeer veel leermomenten, maar al snel werd me duidelijk dat de intellectuele uitdagingen snel verwaterden tijdens het uitoefenen van mijn beroep. ..Ik weet dat het niet verstandig is om uw oude werkgever publiekelijk te kakken te zetten, maar jullie kennen me als een flapuit die het woord subtiliteit niet zo goed heeft begrepen en daardoor de grenzen van verstandigheid aftast met een bulldozer....Eigenlijk bedoel ik het niet slecht over weathernews, ik wil enkel zeggen dat ik enkel nog op kantoor bleef om een goede tijd te hebben onder te collega's. En fijne collega's waren het...
Vanuit België wordt er vaak smalend gedaan over de Nederlandse (werk)cultuur, dat het meer overleg is dan werken, dat het langzaam werken is, en dat iedereen een mening heeft, hoe onbenullig die ook is. Wel, ik ben blij dat ik al deze culturele dingen heb mogen meemaken, want daardoor heb ik de Nederlander als persoon weten te appreciëren. Mijn ex-collega's bestaan uit een amalgaam van achtergronden en leeftijden, waarvan ik veel heb mogen leren en lol heb mogen tappen. Moest ik niet zo'n fijne collega's gehad hebben, ik had al veel eerder de plaat gepoetst...Dus hierbij een zeergemeende dankuwel aan die stuk of wat Drenthen, Groningers, Hollanders, Utrechters, Noord-Brabanders, Gelderlanders en zovoort en zoverder....
Vandaag was het afscheidsdag op de werkvloer, en o ironie, het afscheidsgebak en daarbijhorende speech werd gegeven op het begin van mijn dienst. Moeten die dingen niet na de laatste dienst gedaan volgens de klassieke leer van het ontslagnemen? ...Maar ja, welke collega wilt nu blijven tot middernacht om te wachten op zijn stukje taart?
Van die fijne collegas heb ik een mooie kaart kado gekregen, waarop naast de innemende afscheidswoorden ook een lijst zat met letterlijke vertalingen van Nederlandse gezegden naar het Engels..Hilarisch!!! Hier enkele voorbeelden: "What do you make me now?", "It comes before the baker", "The water is walking in my mouth" , "That makes no whistle out"......
Een speciale vermelding krijgt de meeste gelovige collega die heel ontroerend een boek met Bijbelfragmenten heeft afgegeven, niet met de bedoeling om me te bekeren (wat bij voorbaat al mislukt is) maar om me levenswijsheden bij te brengen. Het is hartverwarmend om dat te mogen ontvangen. Op een warme winteravond bij de airco zal ik deze teksten af en toe eens doornemen, in een regio niet eens zover van waar al die verhalen en hun consequenties hebben afgespeeld. Je weet maar nooit watvoor niet-godsdienstige levenswaarden ik er uit kan putten.
Misschien dat ik nu maar eens om mijn oogkleppen te sluiten en me te bewegen naar het onderbewustzijn.
Slaap lekker,
de Woestijnkabouter
ps: Hoewel de muziek van "Lamb"al is uitgegroeid naar een behoorlijk schaap, blijft het me bekoren...Check this out: http://www.myspace.com/lambofficial
Alea iacta est...de teerling is geworpen...de deur is achter me dichtgetrokken. Een gevoel van verlossing overkomt me, samen met een gevoel van licht gemis van het hetgeen ik moet gaan missen in de toekomst. De beklijvende stem van "Lamb -met- What sound" klinkt langs mijn oren terwijl ik hier mijn ervaringen van vandaag probeer neer te pennen.
Ik ben blij dat ik de stap heb gezet om de deur achter me dicht te trekken, om weg te komen uit het inspiratieloos en zeer discreet Japans bedrijf. Ik heb een heerlijke tijd gehad op kantoor, met zeer veel leermomenten, maar al snel werd me duidelijk dat de intellectuele uitdagingen snel verwaterden tijdens het uitoefenen van mijn beroep. ..Ik weet dat het niet verstandig is om uw oude werkgever publiekelijk te kakken te zetten, maar jullie kennen me als een flapuit die het woord subtiliteit niet zo goed heeft begrepen en daardoor de grenzen van verstandigheid aftast met een bulldozer....Eigenlijk bedoel ik het niet slecht over weathernews, ik wil enkel zeggen dat ik enkel nog op kantoor bleef om een goede tijd te hebben onder te collega's. En fijne collega's waren het...
Vanuit België wordt er vaak smalend gedaan over de Nederlandse (werk)cultuur, dat het meer overleg is dan werken, dat het langzaam werken is, en dat iedereen een mening heeft, hoe onbenullig die ook is. Wel, ik ben blij dat ik al deze culturele dingen heb mogen meemaken, want daardoor heb ik de Nederlander als persoon weten te appreciëren. Mijn ex-collega's bestaan uit een amalgaam van achtergronden en leeftijden, waarvan ik veel heb mogen leren en lol heb mogen tappen. Moest ik niet zo'n fijne collega's gehad hebben, ik had al veel eerder de plaat gepoetst...Dus hierbij een zeergemeende dankuwel aan die stuk of wat Drenthen, Groningers, Hollanders, Utrechters, Noord-Brabanders, Gelderlanders en zovoort en zoverder....
Vandaag was het afscheidsdag op de werkvloer, en o ironie, het afscheidsgebak en daarbijhorende speech werd gegeven op het begin van mijn dienst. Moeten die dingen niet na de laatste dienst gedaan volgens de klassieke leer van het ontslagnemen? ...Maar ja, welke collega wilt nu blijven tot middernacht om te wachten op zijn stukje taart?
Van die fijne collegas heb ik een mooie kaart kado gekregen, waarop naast de innemende afscheidswoorden ook een lijst zat met letterlijke vertalingen van Nederlandse gezegden naar het Engels..Hilarisch!!! Hier enkele voorbeelden: "What do you make me now?", "It comes before the baker", "The water is walking in my mouth" , "That makes no whistle out"......
Een speciale vermelding krijgt de meeste gelovige collega die heel ontroerend een boek met Bijbelfragmenten heeft afgegeven, niet met de bedoeling om me te bekeren (wat bij voorbaat al mislukt is) maar om me levenswijsheden bij te brengen. Het is hartverwarmend om dat te mogen ontvangen. Op een warme winteravond bij de airco zal ik deze teksten af en toe eens doornemen, in een regio niet eens zover van waar al die verhalen en hun consequenties hebben afgespeeld. Je weet maar nooit watvoor niet-godsdienstige levenswaarden ik er uit kan putten.
Misschien dat ik nu maar eens om mijn oogkleppen te sluiten en me te bewegen naar het onderbewustzijn.
Slaap lekker,
de Woestijnkabouter
ps: Hoewel de muziek van "Lamb"al is uitgegroeid naar een behoorlijk schaap, blijft het me bekoren...Check this out: http://www.myspace.com/lambofficial
donderdag 12 november 2009
Leegte
Hoi hoi,
Zonet is er een heugelijk moment gepasseerd, een memorabel moment waarbij het me nog net lukt om geen traantjes te verpinken *grapje*. Al de opgestapelde kartonnen dozen met persoonlijke inhoud is verstuurd, op weg naar de haven van Rotterdam, om daarna verscheept te worden met een zo'n super de luxe megagroot containerschip..De Bangkok Express. Het was even zweten om die dozen weg te krijgen, maar nu ze weg zijn, voelt het echt aan als een vertrek....whipee-ya-yee!
De leegte wordt steeds groter, en dan heb ik het niet over mijn hersenpan. Al wat overblijft is één grote rommelbende. Wat een geluk dat mijn ma het apartment niet meer ziet, of ik zou direct een boze blik in mijn richting geworpen krijgen ;-)
Misschien is het dan toch maar tijd om die zooi eens op te ruimen.
Tot ziens,
Woestijnkabouter
De leegte wordt steeds groter, en dan heb ik het niet over mijn hersenpan. Al wat overblijft is één grote rommelbende. Wat een geluk dat mijn ma het apartment niet meer ziet, of ik zou direct een boze blik in mijn richting geworpen krijgen ;-)
Misschien is het dan toch maar tijd om die zooi eens op te ruimen.
Tot ziens,
Woestijnkabouter
Abonneren op:
Posts (Atom)